- 23 Ağustos 2019
- 737
- 473
- 53
- 27
Bir tane evladım var ikincisini de asla düşünmüyorum hiç de vicdan azabı duymuyorum evladıma her anlam da yetebiliyorum maddi ve manevi ikinci bir evladım olsa yaşadığımız şartlar da bu mümkün değil ki kardeşi de olmak zorunda değil neden yalnız kalsın ki çok saçma. Bunun için vicdan azabı duymayın bence ki dışarıdan bu tarz yorum yapanlara da çok sinir oluyorum bi arkadaşım vardı 2 çocuğu var birde 3.ye hamile kaldı durumları yok ev kira dolap boş çocuklar sefil hala bana kardeş yap bir tane diyordu ne cahilce geliyor gerçekten. Onun bunun demesiyle çocuk yapılmazÇevremdeki herkes benim kızıma bir kardeş yapmadığım için bencil olduğumu söylüyor . Eşim de aynı şekilde. Yalnız mu kalacak bu diyor . Gel gör ki , daha önce eşimle büyük sorunlar yaşadım dava açtım. Sorun şuydu . Eşim , sinirlenince ağzına geleni sayan çok kırıcı cümleler kurabilen birisiydi bana ağır konuştu bende gidip dava açtım . Daha sonraları Net bir şekilde değiştiğine inandırdı beni ve vazgeçtim . Özellikle Depremden sonra aramız eskiye göre çok düzeldi . Ama sorun şu ki, ben eşimle barışmama rağmen ona tekrar eskisi gibi tam anlamıyla güvenemiyorum çünkü bir kere kırıldu o güven , kızım bu şekilde üçümüz birarada iken de çok mutlu . Sıkıntı şurada , eşim işi gereği zaten fazla evde durmuyor evde iken de sürekli yapılacak iş varsa benim ona 74636374 kere hatırlatmam gerekiyor yoksa o iş yerine gelmiyor en sonunda bana kalıyor , aslında ikinci çocuğu istemiyor değilim kızım da çok istiyor bize ağır geleceğini taşıyamayacağımızı düşünüyorum , ikisinin de boynu bükük kalıyor bunun vicdan azabı da beni yıptatıyor , ince düşünen detaycı birisiyim çocuk konusunda da maalesef by böyle . Bilemedim bilemiyorum. Şu anda kızımla güzel bşr dünyamız var ne zaman ne istese ona göre plan yapıp hareket edebiliyoruz ama nereye kadar. Bu arada çalışıyorum öğretmenim işe de ücretsiz izne çıkmam gerekecek, maddi olarak zaten ortam belli şu anda küresel çapta . Bu arada kızım 7 yaşında ve bazen düşünüyorum çok açıldı zaten ara. Çok riskli bir karar gibi geliyor ya iyi olursa sorun yok ama rüzgar olur da tersine dönerse , az iki gram huzurlu hayatımızın altına dinamit koyup patlatmak gibi geliyor bilmiyorum İkinci çocuk kararı, birinci den daha zormuş
Annenin cehaletine bakın. Kardeş doğurmak iyi anne olmak mı? Bu muymuş sizi aşağılama kriteri. Aman ha, uzak durun.Kendi annemle görüşmüyorum öfkeliyim . O ayrı konu ama . Bana kötü anne diyorsun ya ben sana kardeş verdim sen kendi çocuğuna vermedin dedi sanırım bu cümlesi yaraladı beni biraz
Kızınız 18 olmuş bu saatten sonra neyin baskısıni yapıyorlarBu psikolojik baskı yıllardır bizde de var malesef...hem kendi ailem hem eş ailesi simdilerde de eşim başladı tek çocuk olmaz ...
Heleki k.v. hiç durmadan bıkmadan usanmadan hala benden ikinci çocuğu dogurmami bekliyor her zaman her yerde herkesin içinde dile getiriyor inanin bıktım
Kızım 18inde artık yaş oldu 40 ...
Geçen eşimle tartistik bu konuyu kızımız tek ne yapacakmış biz ölünce
Dedimki senin de iki kardeşin var ikisinden de Sıtkın sıyrıldı yıllardır biriyle zaten görüşmüyor öteki desen başa bela anca yük bize...keşke olmasalardı eminim daha mutlu olurdun
Onların öyle olması anne babamin yanlış yetiştirmesiyle alakalı ben öyle yetiştirmem dedi ...
Eğer çocuk istiyorsan bosanalim başkasıyla evlen zorluk cikartirsam namerdim ama ben bu çirkin dünya ya bir çocuk daha getirmem kararini ver ona göre dedim konuyu kestirip attım
Sırf eşimi yada ailesini tatmin etmek için çocuk yapacak kadar aptal değilimAllah kızıma hayirli sağlıklı huzurlu uzuun omurler nasıp eylesin başka çocuk asla istemiyorum
Heleki bu yaştan sonra....düşünmesi bile korkunç benim açımdan
K.p ve k.v. bin baskilari devam ettikçe eşimle aramız açılıyor kavga gürültü günler süren küslük...
Allah onları bildiği gibi yapsın ne diyeyim ki
Oğullarıyla evliyim diye dayatmalarina boyun eğmek zorundaymisim gibi davranmaları dan cidden usandim
Al oğlunu başına çal diyeceğim az kaldı
2 cocuk icinde maddi manevi hazir olmak gerekiyor. Allahıma binlerce kez sukurler olsun 6 yasinda bir kizim 11 aylikta bir oğlum var. Planlı bir sekilde yaptık karar verdik 2. Cocuga gelgeleim ablası bu durumdan cok memnun okulla acilacak kardesini bahcede bekletmemi istiyor. Tam bir ablalik yapiyor ona bu yasina ragmenÇevremdeki herkes benim kızıma bir kardeş yapmadığım için bencil olduğumu söylüyor . Eşim de aynı şekilde. Yalnız mu kalacak bu diyor . Gel gör ki , daha önce eşimle büyük sorunlar yaşadım dava açtım. Sorun şuydu . Eşim , sinirlenince ağzına geleni sayan çok kırıcı cümleler kurabilen birisiydi bana ağır konuştu bende gidip dava açtım . Daha sonraları Net bir şekilde değiştiğine inandırdı beni ve vazgeçtim . Özellikle Depremden sonra aramız eskiye göre çok düzeldi . Ama sorun şu ki, ben eşimle barışmama rağmen ona tekrar eskisi gibi tam anlamıyla güvenemiyorum çünkü bir kere kırıldu o güven , kızım bu şekilde üçümüz birarada iken de çok mutlu . Sıkıntı şurada , eşim işi gereği zaten fazla evde durmuyor evde iken de sürekli yapılacak iş varsa benim ona 74636374 kere hatırlatmam gerekiyor yoksa o iş yerine gelmiyor en sonunda bana kalıyor , aslında ikinci çocuğu istemiyor değilim kızım da çok istiyor bize ağır geleceğini taşıyamayacağımızı düşünüyorum , ikisinin de boynu bükük kalıyor bunun vicdan azabı da beni yıptatıyor , ince düşünen detaycı birisiyim çocuk konusunda da maalesef by böyle . Bilemedim bilemiyorum. Şu anda kızımla güzel bşr dünyamız var ne zaman ne istese ona göre plan yapıp hareket edebiliyoruz ama nereye kadar. Bu arada çalışıyorum öğretmenim işe de ücretsiz izne çıkmam gerekecek, maddi olarak zaten ortam belli şu anda küresel çapta . Bu arada kızım 7 yaşında ve bazen düşünüyorum çok açıldı zaten ara. Çok riskli bir karar gibi geliyor ya iyi olursa sorun yok ama rüzgar olur da tersine dönerse , az iki gram huzurlu hayatımızın altına dinamit koyup patlatmak gibi geliyor bilmiyorum İkinci çocuk kararı, birinci den daha zormuş
Keşke vermeseydi de kendini geliştirseydi o zaman.ne alaka bir de ya sizin meselenizle bunun?Kendi annemle görüşmüyorum öfkeliyim . O ayrı konu ama . Bana kötü anne diyorsun ya ben sana kardeş verdim sen kendi çocuğuna vermedin dedi sanırım bu cümlesi yaraladı beni biraz
Çevremdeki herkes benim kızıma bir kardeş yapmadığım için bencil olduğumu söylüyor . Eşim de aynı şekilde. Yalnız mu kalacak bu diyor . Gel gör ki , daha önce eşimle büyük sorunlar yaşadım dava açtım. Sorun şuydu . Eşim , sinirlenince ağzına geleni sayan çok kırıcı cümleler kurabilen birisiydi bana ağır konuştu bende gidip dava açtım . Daha sonraları Net bir şekilde değiştiğine inandırdı beni ve vazgeçtim . Özellikle Depremden sonra aramız eskiye göre çok düzeldi . Ama sorun şu ki, ben eşimle barışmama rağmen ona tekrar eskisi gibi tam anlamıyla güvenemiyorum çünkü bir kere kırıldu o güven , kızım bu şekilde üçümüz birarada iken de çok mutlu . Sıkıntı şurada , eşim işi gereği zaten fazla evde durmuyor evde iken de sürekli yapılacak iş varsa benim ona 74636374 kere hatırlatmam gerekiyor yoksa o iş yerine gelmiyor en sonunda bana kalıyor , aslında ikinci çocuğu istemiyor değilim kızım da çok istiyor bize ağır geleceğini taşıyamayacağımızı düşünüyorum , ikisinin de boynu bükük kalıyor bunun vicdan azabı da beni yıptatıyor , ince düşünen detaycı birisiyim çocuk konusunda da maalesef by böyle . Bilemedim bilemiyorum. Şu anda kızımla güzel bşr dünyamız var ne zaman ne istese ona göre plan yapıp hareket edebiliyoruz ama nereye kadar. Bu arada çalışıyorum öğretmenim işe de ücretsiz izne çıkmam gerekecek, maddi olarak zaten ortam belli şu anda küresel çapta . Bu arada kızım 7 yaşında ve bazen düşünüyorum çok açıldı zaten ara. Çok riskli bir karar gibi geliyor ya iyi olursa sorun yok ama rüzgar olur da tersine dönerse , az iki gram huzurlu hayatımızın altına dinamit koyup patlatmak gibi geliyor bilmiyorum İkinci çocuk kararı, birinci den daha zormuş
.
Kimse sizin 2.çocuğunuz olsun ya da olmasın umrunda bile değil bence.bunca yıls onra saracak mevzu aramış arkadaşlar, canları sıkılmış.yetiştirilme tarzıymış bilmem ne.sanki çocuk ömür boyu dizinizin dibinde yaşlanacak.biz dünyaya gelmişiz zor dayanıyoruz maddi manevi.kolaydı öyle.kendini az buçuk kurtaran ya da beklentisini düşürüp, yaşamayı becerebilen yaşadıklarını unutuyor hemen.Bu psikolojik baskı yıllardır bizde de var malesef...hem kendi ailem hem eş ailesi simdilerde de eşim başladı tek çocuk olmaz ...
Heleki k.v. hiç durmadan bıkmadan usanmadan hala benden ikinci çocuğu dogurmami bekliyor her zaman her yerde herkesin içinde dile getiriyor inanin bıktım
Kızım 18inde artık yaş oldu 40 ...
Geçen eşimle tartistik bu konuyu kızımız tek ne yapacakmış biz ölünce
Dedimki senin de iki kardeşin var ikisinden de Sıtkın sıyrıldı yıllardır biriyle zaten görüşmüyor öteki desen başa bela anca yük bize...keşke olmasalardı eminim daha mutlu olurdun
Onların öyle olması anne babamin yanlış yetiştirmesiyle alakalı ben öyle yetiştirmem dedi ...
Eğer çocuk istiyorsan bosanalim başkasıyla evlen zorluk cikartirsam namerdim ama ben bu çirkin dünya ya bir çocuk daha getirmem kararini ver ona göre dedim konuyu kestirip attım
Sırf eşimi yada ailesini tatmin etmek için çocuk yapacak kadar aptal değilimAllah kızıma hayirli sağlıklı huzurlu uzuun omurler nasıp eylesin başka çocuk asla istemiyorum
Heleki bu yaştan sonra....düşünmesi bile korkunç benim açımdan
K.p ve k.v. bin baskilari devam ettikçe eşimle aramız açılıyor kavga gürültü günler süren küslük...
Allah onları bildiği gibi yapsın ne diyeyim ki
Oğullarıyla evliyim diye dayatmalarina boyun eğmek zorundaymisim gibi davranmaları dan cidden usandim
Al oğlunu başına çal diyeceğim az kaldı
Iki erkek kardesim var biri buyuk biri cok kucuk benden. Buyukle yillardir kusuz, her sekilde bana zarardan baska bir seyi olmadi. Kucuk parasi bitince arar sagolsun, onun annesi gibiyim zaten ama parasi bitmese aklina gelmem. Hep bir kiz kardesim olsun istedim olmadi. Ama sunu bilir sunu soylerim bir kadinin en iyi dostu maasidir. Allah kizinizi hayirlisiyla okutmayi nasip etsin. Burada kac konu okuduk kadin kocasindan kaciyor kimse kapiyi acmiyor. Cidden cok zor ahir zaman ne kardes ne ana baba destek oluyor bazen. Eger evliliginiz cok mukemmel degilse bence zorlamayin ikinciye. Veya zamani gelmemistir. Evlilikteki sorunlari iyice cozun sonra dusunursunuz.Çevremdeki herkes benim kızıma bir kardeş yapmadığım için bencil olduğumu söylüyor . Eşim de aynı şekilde. Yalnız mu kalacak bu diyor . Gel gör ki , daha önce eşimle büyük sorunlar yaşadım dava açtım. Sorun şuydu . Eşim , sinirlenince ağzına geleni sayan çok kırıcı cümleler kurabilen birisiydi bana ağır konuştu bende gidip dava açtım . Daha sonraları Net bir şekilde değiştiğine inandırdı beni ve vazgeçtim . Özellikle Depremden sonra aramız eskiye göre çok düzeldi . Ama sorun şu ki, ben eşimle barışmama rağmen ona tekrar eskisi gibi tam anlamıyla güvenemiyorum çünkü bir kere kırıldu o güven , kızım bu şekilde üçümüz birarada iken de çok mutlu . Sıkıntı şurada , eşim işi gereği zaten fazla evde durmuyor evde iken de sürekli yapılacak iş varsa benim ona 74636374 kere hatırlatmam gerekiyor yoksa o iş yerine gelmiyor en sonunda bana kalıyor , aslında ikinci çocuğu istemiyor değilim kızım da çok istiyor bize ağır geleceğini taşıyamayacağımızı düşünüyorum , ikisinin de boynu bükük kalıyor bunun vicdan azabı da beni yıptatıyor , ince düşünen detaycı birisiyim çocuk konusunda da maalesef by böyle . Bilemedim bilemiyorum. Şu anda kızımla güzel bşr dünyamız var ne zaman ne istese ona göre plan yapıp hareket edebiliyoruz ama nereye kadar. Bu arada çalışıyorum öğretmenim işe de ücretsiz izne çıkmam gerekecek, maddi olarak zaten ortam belli şu anda küresel çapta . Bu arada kızım 7 yaşında ve bazen düşünüyorum çok açıldı zaten ara. Çok riskli bir karar gibi geliyor ya iyi olursa sorun yok ama rüzgar olur da tersine dönerse , az iki gram huzurlu hayatımızın altına dinamit koyup patlatmak gibi geliyor bilmiyorum İkinci çocuk kararı, birinci den daha zormuş
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?