- Konu Sahibi cactuslove_
-
- #301
Bu adamla 19 yaşındayken tanışmışsınız şimdi bile çok gençsiniz aranızda yaş farkı çok bu bile sorun bence.
Kadında ıkinci evliliğini yapmak isterse belki çocuklarını eşiniz alabilir buna hazır olun kadın belki bir ihtimaal sırf huzursuz olun diye çocukları ya tamamen yada sık sık verebilir bunları düşünün derimAnne nin şu an öyle bir düşüncesi yok ölse bırakmaz bana, olay öyle bir lanse ediliyor ki
Çocuklarını almak istesede izin vermeyen çocukları sevmeyen kötü bir abla...
Anne şuan vermem diyor çok karşılaşmalarına da gerek yok babasını bilsin karısını bilmesin akılları karışmasın üzülmesinler vs diyor.
He bir gün anne derse ki al çocuklarını birazda sen bak yapacak bir şey yok. İşte o zaman beni boşasın yine baksın çocuklara ona sözüm yok...
Konu sahibi, burada aslında başta sizi düşünüp yardımcı olmak isteyen insanlar sizi uyarıyordu ancak insanların daha iyi yorum yapabilmek için sorduğu sorulara, arada başka yorumlara cevap vermenize rağmen, cevap vermemeniz itici gözüktü bence.
Şimdi de yapılan 30 tane doğru düzgün yoruma cevap vermek, birlikte diyalog kurmak yerine sinirlendiğiniz bir yorumu tekrarlayıp duruyorsunuz.
Şimdi konunuzu, “Ben 24 yaşındayım, erkek arkadaşım 37 yaşında. Daha önce bir evliliği olmuş ve annesiyle kalan 6-8-12 (yaşları hatırlayamadım tam) yaşlarında çocukları var. Biz 4 yıldır beraberiz ve bana en başından beri çok ilgili. Sizce böyle bir ilişkiyi nasıl yürütebiliriz, ne gibi sıkıntılar olabilir, mutlu olanlar da nasıl sağladılar yardımcı olur musunuz” diye açsaydınız sayfalarca insanlar teoriler üretip, konuyu anlamaya çalışmazdı.
Şimdi bana uzaktan gözüken profil şu eşinize dair: 32 yaşında 1 yaşında bir bebeği varken, bebeği annesine bırakarak ayrılıyor. Sonra da 1 yıl içinde gidip 20 yaşında bir kızla sevgili oluyor. Bu kıza da “seni çocuklarıma ezdirmem” diye sözler veriyor. Bir ara sizin yazdığınıza göre “zaten çocuklarla alakası yok” bir insan. Eğer benim çevremde bir kişi olsaydınız ve eşinden ayrılık nedeni aldatılmak dışında bir şeyse, ben evlenmemenizi tavsiye ederdim. Yaşınız 24, ileride çocuk sahibi olmak istemeniz muhtemel. Ben böyle bir baba adayını eş istemezdim.
Maddi durumu eğer oldukça iyi değilse, bu kısım da sorun olur. Bu sıkıntıları ele aldınız mı siz ne düşünüyorsunuz? İleride çocuk yaparsanız, daha iyi babalık yapacağını düşünüyor musunuz, bu kriterlerinizin arasında mı?
Bakın mesela ben şimdi size zamanımı ayırıp, çok iyi niyetle yorum yaptım. Cevap vermenizi umuyorum. İnsanlar da biraz bundan sinirleniyor, uzun uzun vakit ayırıp cevap alamamaya.
Bu kadar bakabiliyorsunuz dimi işte...En fazla bir kac konu acar biz yorumlariz bize hava hos kendi yasayacak. Son konusu da bosaniyorum olur uzulme deriz en fazla.
Yahu guzel kardesim sen degilmiydin cocuklara kendimi ezdirmem diyen adi ustunde cocuk yahu insan bir cocuga karsi nasil boyle dusunur ki kucuklermis. Herkes cocuk sevmek zorunda da degil ama secimlerini ona gore yap o zaman.
Ayrica da anneleri ile anlasamamislar degil anlasamiyorlarDI diye bir cumle kurdun kullandigin eklerin anlamini biliyorsun herhalde ki boyle bir konu acip icini rahatlatmaya calistin ama herkes suclu sen cok iyisin sana mutluluklar ama once kalbini sonra bakis acini degistirmeni oneririm. Biz de bekar olduk ben hic cocuklu adamla evlenmeyi dusunmedim bekarken cunku kendimi taniyorum. Sen hem kendini tanimiyorsun hem vicdanini rahatlatmaya calisiyorsun sonra da suclu oliyoruz. Konu acma o zaman o kadar eminsen biz de yorum yapmayalim.
Bende eşimin çocuğuna bakmıyorum.. En başında '' annesi yaşadığı sürece onunla yaşayacak'' dedi.. Hoş annesi de vermez zaten.. Bize geldiğinde de çoğu işini kendi görüyor zaten.. Önüne koyduğum bir tabak yemek, istediği tatlıyı yapmak, yatağını yapmak bakmaktan sayılmaz.. Nihayetinde ben de annesi var olan bir çocuğa bakmak zorunda değilim.. Çocuk düşmanı mı oluyorum şimdi..?? Tabi ki hayır.. Olması gerektiği kadar müdahale edebilirim.. Çünkü ben onun annesi değil, ablasıyım.. Çocuk ile ilgili kararlara karışma hakkım yoksa, bakmaya da hakkım yok..
Bu kadar bakabiliyorsunuz dimi işte...
Çocuklar benim yanımda kalacak çünkü ezidirme hakkında ben hemen yarından bahsediyorum...
o çocuklar büyüyecek kimyaları gereği biliyosunuz dimi?
Siz ezdirirdiniz sanırım?
Çocukları ne kadar sevdiğimi bir arkadaşa uzunca yazdım okuyabilirsin.
Vicdanı mı niye rahatlatmaya çalaşacağım şaka mı bu?
Naptım da vicdanımı rahatlatıcam? Çocuklara dert mi oldum ben vicdan yapıcam Allah aşkına az mantık...
Yani konudan bunu mu anladınız?
Ben ne yapmalıyım baba arayı kurarsa mutlu olur muyuz diyorum siz vicdan rahatlatmaktan söz ediyorsunuz gerçekten çok bağlantılı....
Doğru, burada genelde konu açana garip bir şüpheyle yaklaşma tavrı var. Ben de konu açtığımda 1-2 kişiden garip yorumlar duydum ama cevabı verip, durumu açıkladığınızda bu devam etmiyor. Sizin konunuzun başında evliyken mi tanıştığınızla ilgili soru vardı ve ona net bir şekilde “hayır, 5 yıl önce boşanmışlar, biz 4 yıl önce tanıştık” deseydiniz, konu kapanırdı. Ki bunun sorgulanması da “niye sizi suçlasınlar, boşanmadan önce mi tanıştınız” şeklinde olumlu yaklaşımdı aslında.
Bir de cevap verme olayı, eğer “benim gördüklerime göre mutsuzlukla sonuçlanıyor” diyenlere hiçbir şey demeden, “bence mutlu olursun” diyene teşekkür edilince tepki topluyor. O zaman sadece insanlar tabii mutlu olursun desin diye açılmış gibi, o durumda da insanlar vakitlerini boşa harcamış hissediyor.
Mesela siz çocuk düşünecek misiniz ileride, bu konuda eşinizin söylediklerinizden anladığım kadarıyla ilgisiz bir baba olmasıyla ilgili ne yapacaksınız? Bundan da bahsettim ama o kısmı atladınız cevap yazarken. Bilinçli yapmıyor olabilirsiniz ama bu tarz dağınık cevaplar da biraz sorun yaşatıyor size bu konuda bence.
Anne nin şu an öyle bir düşüncesi yok ölse bırakmaz bana, olay öyle bir lanse ediliyor ki
Çocuklarını almak istesede izin vermeyen çocukları sevmeyen kötü bir abla...
Anne şuan vermem diyor çok karşılaşmalarına da gerek yok babasını bilsin karısını bilmesin akılları karışmasın üzülmesinler vs diyor.
He bir gün anne derse ki al çocuklarını birazda sen bak yapacak bir şey yok. İşte o zaman beni boşasın yine baksın çocuklara ona sözüm yok...
Kimseye zorla yorum yaptırmıyorum hanımefendi ben.
Kararsız kaldım ve sizlerden gelen yorumlarla mı karar vereceğim zannediyorsunuz?
çevresinde veya kendinde yaşayan gören var mı ne olur ne yapmalıyım baba arayı kurarsa mutlu olur muyum diyorum ben?
Olumsuz mesajlarla aklımda bir şekil belirlendi diyelim 5 dk sonra KIZLAR TAMAM AYRILDIM bunu mu yazayım istiyorsunuz anlamıyorum ki ben ne bekliyorsunuz.
Herkesin söylediği aklımda bir yerlerde merak etmeyin
Yorum için teşekkürler.
Arkadas daha konuyu actigindan beridir cocuklar icin bir yukten, sadece bir sorundan bahseder gibi bahsettigi icin tepki aliyor.
Nitekim konusu da cocuklar beni sorun gorur mu?
Gorur evet cunku baba cocuklarla ilgisiz.
Boyle bir adam onun cocuguna da ilgili olmaz.
Sizin esiniz arada cocuklari aliyormus, bu iyi bir ozellik, ama konu sahibi boyle bir seyden bahsetmiyor ve tek soyledigi bakamam, baba cocuklarla cok ilgisi olmayan biri vss vs.
Bu sebeple tepki aliyor.
Yoksa bakmak zorunda degil ve bakamam acik uclu bir kelime.
Hafta sonlarini da kastettigini dusundurdu bana mesela.
Ve yine babasinin cocuklarla alakasiz olmasini bir ovgu gibi gosteriyor.
Atiyorum hafta sonlari bize gelirlerse basim ustune babasi elbet bakacak, ben buna karismam ve hatta cocuklarla ilgili olmasi hosuma gider gibi yorumlari olsaydi ayni seyi dusunmezdik.
İsler istedigi gibi gitmeyebilir, bakamam diyemeyecegi durumlar ortaya cikabilir.
Bunu kabullenerek baslamasi gerekiyor.
Ama bu tarz durumlar hic konusulmamis gibi gorunuyor.
Kendisi durustce bunu soylese de es adayi ayni durustlugu gostermiyor gibi gorunuyor.
Dikkate alıyorum hemen ayrılıyorum tamam?Yorumunuzun içerisinde kendinizle çelışıyorsunuz.Insanlar size yardımcı olmaya çalışıyor.Konu açtığınız için yorum yapıyorlar.Siz sadece olumlu yorum görmek istiyorsunuz.Yani iliskinizi onaylatmak.Ve evet ne haliniz varsa görün hanımefendi madem ki yorumları dikkate almıyorsunuz...
Çocuklar anne babalarının ayrılmalarının sebebini niye siz olarak düşünsünler, siz ne zaman bu adamın hayatına girdiniz ki? Sizin birlikteliğiniz başladığında boşanmamışlar mıydı?Canlar , ikinci eş olacağım ve bu durum beni ürkütüyor.
Ürküttürüyorlar daha doğrusu herkes ilk eşinden olan çocukların bana kötü davranacağı , biraz akılları erince annelerinden ayrılma sebebi olarak beni göreceklerini rahatsızlık vereceklerini söylüyor. Hayatımda ki adama bakıyorum peşimde pervane yıllardır, hayatının merkezi benim. Asla beni üzmelerine izin vermez gibi geliyor bana ve tanıyanlara ama bilemiyorum...
Bende kendimi asla ezdirmeyeceğim için daha mı büyür olaylar bilemiyorum ki ya...
2.Eş Olan var mı aramızda? Çevresinde olan veya? Nelere dikkat etmek gerek...
Aklımda teşekkür ederim güzel nasihatlarınız içinAnne de yeniden evlenmek isterse ve eş adayı, "babaları hayatta olan çocuklara babalık yapmak bana düşmez" derse,
O zaman belki sizin de çocuğunuz olmuş olacak. Baba çocuklarının sürekli yanında olabilmek için bir kısmını diğerine tercih edecek.
Hayat bu, herşey olabilir. Ancak çok gençsiniz. Bahsettiğiniz koşullar sizin yaşınızdaki biri için hiç cazip görünmüyor.
Yine de kararınız evlenmekse, günün birinde eşinizin üç çocuğuyla aynı çatı altında hayat sürme ihtimalini aklınızda tutun derim.
Evlilik yaparsa durum bence de o yönde değişirKadında ıkinci evliliğini yapmak isterse belki çocuklarını eşiniz alabilir buna hazır olun kadın belki bir ihtimaal sırf huzursuz olun diye çocukları ya tamamen yada sık sık verebilir bunları düşünün derim
Bide boşanma nedeni siz değilseniz çocuk sizi suclamaz
Boşanmışlardı.Çocuklar anne babalarının ayrılmalarının sebebini niye siz olarak düşünsünler, siz ne zaman bu adamın hayatına girdiniz ki? Sizin birlikteliğiniz başladığında boşanmamışlar mıydı?
Arkadas daha konuyu actigindan beridir cocuklar icin bir yukten, sadece bir sorundan bahseder gibi bahsettigi icin tepki aliyor.
Nitekim konusu da cocuklar beni sorun gorur mu?
Gorur evet cunku baba cocuklarla ilgisiz.
Boyle bir adam onun cocuguna da ilgili olmaz.
Sizin esiniz arada cocuklari aliyormus, bu iyi bir ozellik, ama konu sahibi boyle bir seyden bahsetmiyor ve tek soyledigi bakamam, baba cocuklarla cok ilgisi olmayan biri vss vs.
Bu sebeple tepki aliyor.
Yoksa bakmak zorunda degil ve bakamam acik uclu bir kelime.
Hafta sonlarini da kastettigini dusundurdu bana mesela.
Ve yine babasinin cocuklarla alakasiz olmasini bir ovgu gibi gosteriyor.
Atiyorum hafta sonlari bize gelirlerse basim ustune babasi elbet bakacak, ben buna karismam ve hatta cocuklarla ilgili olmasi hosuma gider gibi yorumlari olsaydi ayni seyi dusunmezdik.
İsler istedigi gibi gitmeyebilir, bakamam diyemeyecegi durumlar ortaya cikabilir.
Bunu kabullenerek baslamasi gerekiyor.
Ama bu tarz durumlar hic konusulmamis gibi gorunuyor.
Kendisi durustce bunu soylese de es adayi ayni durustlugu gostermiyor gibi gorunuyor.
Evet baba illa haftanın 4 günü bende kalacak demez o kadar ilgili değil. Her hafta sonu mutlaka bizde kalacaklar demez.
Bu hafta gelmeyeceklerse tamam der atıyorum...
Dediğiniz gibi haftasonları da bakmam istemem gibi anlaşıldıysa yazdıklarım, düzeltelim. Tam velayet ten bahsettim ben
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?