Merhaba 5 yaşında oğlum var. Eşimden 1 yıl önce ayrıldım. Yeniden evlenme asamasindayim. Oğlum eş adayimi iş arkadaşım olarak tanıyor ve seviyor da. Ancak bu durumu oğluma nasıl aciklamaliyim, pedagogdan destek alacagim yine de bu konuda önerilerinizi bekliyorum.Resmi olarak 1 sene önce bosandim ancak bosanma davası 4 sene önce açıldi. Yani 4 yıldır çocuğum benimle. Baba görmediği için hayatında bir baba figürü yok. Su an sadece dede var. Anaokuluna gidiyor ve arkadaşlarının babalarını anlatıyor son 2 haftadır da ağzından sıklıkla baba kelimesi çıkıyor. Baba özlemi içerisinde olduğunu hissediyorum. Dedesini seviyor ancak yetersiz kalıyor erkek çocuğu enerjisine yetismek kolay olmuyor. Top oynamak istiyor koşmak istiyor bunları dedesiyle yapamıyor. Bunun dışında evlilik delisi değilim memurum ve kendi paramı kazaniyorum kimseye muhtaç değilim bosandigim şahıstan nafaka almadan çocuğuma bakıyorum çocuğum benim için çok kıymetli güvenmediğim bir insanı yanına yaklaştırmam evlilik düşündüğüm kişiyle 3 yıldır aynı yerde calisiyoruz son 1 yıldır bu sürecteyiz. 3 yıldır sabahtan akşama kadar aynı ortamda olduğum için gozlemleyebiliyorum. Son olarak tercih yapacak olsam tabiki çocuğumu seçerim.
Bunları ilk mesajınıza eklemenizi tavsiye ederim.Resmi olarak 1 sene önce bosandim ancak bosanma davası 4 sene önce açıldi. Yani 4 yıldır çocuğum benimle. Baba görmediği için hayatında bir baba figürü yok. Su an sadece dede var. Anaokuluna gidiyor ve arkadaşlarının babalarını anlatıyor son 2 haftadır da ağzından sıklıkla baba kelimesi çıkıyor. Baba özlemi içerisinde olduğunu hissediyorum. Dedesini seviyor ancak yetersiz kalıyor erkek çocuğu enerjisine yetismek kolay olmuyor. Top oynamak istiyor koşmak istiyor bunları dedesiyle yapamıyor. Bunun dışında evlilik delisi değilim memurum ve kendi paramı kazaniyorum kimseye muhtaç değilim bosandigim şahıstan nafaka almadan çocuğuma bakıyorum çocuğum benim için çok kıymetli güvenmediğim bir insanı yanına yaklaştırmam evlilik düşündüğüm kişiyle 3 yıldır aynı yerde calisiyoruz son 1 yıldır bu sürecteyiz. 3 yıldır sabahtan akşama kadar aynı ortamda olduğum için gozlemleyebiliyorum. Son olarak tercih yapacak olsam tabiki çocuğumu seçerim.
eş adayı çocuk sahibi mi. yoksa bekar mı. bekarsa oluru yok bana göre. bir işi gücü olan hele hele memur olan insanların evlilikteki bu acelesini anlamıyoyum. oğlunuz baba özlemi çekiyor evet ama evlenmeye niyetlendiğiniz kişi ona baba olmayacak olmaz olamazMerhaba 5 yaşında oğlum var. Eşimden 1 yıl önce ayrıldım. Yeniden evlenme asamasindayim. Oğlum eş adayimi iş arkadaşım olarak tanıyor ve seviyor da. Ancak bu durumu oğluma nasıl aciklamaliyim, pedagogdan destek alacagim yine de bu konuda önerilerinizi bekliyorum.
Ama sanki ayrılalı 1 yıl olmuş gibi anlaşılıyor konudan. Ve bu 1 yılda tanışılıp hemen evlilik yoluna girilmiş gibi. Mesajın altında sol tarafta 3 nokta var oraya basıp düzenle diyebilirsiniz.Koalina denedim ama yapamadım galiba gruba biraz önce üye olup sorumu sordum. Ama bi anda anlamadığım ne olduğunu yazılanlardan sonra. 3 üniversite mezunuyum. Evliyken başka adama kaçmadım çocuğumu bırakip keyfime bakmadım. Ben hala çocuğum için uğraşıyorum onun bu süreçten etkilenmesini istemediğim için neler yapabilirim onu araştırıyorum. Çocuğumu psikolojisini önemsiyorum. Yoksa gidip evlenmek 5 dakikalık bir süre istesem onu da yapabilirdim ama yapmadim. Kisaca olması için konuyu öyle açtım. Ama en ince detayına kadar bilgi vermek gerekiyormus bunu anladım
O da boşandı ancak bir çocuğu yok. Çocuğumun öz babasi da baba olmadı yani hiç babası olmadı zaten. Çocuğuma bu senin baban dayatması hiçbir zaman yapmam baba aramıyorum ona destek yardımcı olabilecek abilik yapacak doğruyu yanlışı gösterecek içindeki özlemi az da olsa giderecek onu bu ilgiden mahrum bırakmayacak. Yaşımız 42 ve 40. Genç degiliz. Önümüzde ne kadar yaşam süresi var bilmiyoruz. Ve çocuğumun yaşından da dolayı bu dönemde alismasinin daha kolay olabileceğini düşünüyorum ergenlik sürecinde olursa bu durumun daha zorlaşacagi kanaatindeyimeş adayı çocuk sahibi mi. yoksa bekar mı. bekarsa oluru yok bana göre. bir işi gücü olan hele hele memur olan insanların evlilikteki bu acelesini anlamıyoyum. oğlunuz baba özlemi çekiyor evet ama evlenmeye niyetlendiğiniz kişi ona baba olmayacak olmaz olamaz
Çok teşekkür ederim yardımlarınız ve anlayisiniz icinAma sanki ayrılalı 1 yıl olmuş gibi anlaşılıyor konudan. Ve bu 1 yılda tanışılıp hemen evlilik yoluna girilmiş gibi. Mesajın altında sol tarafta 3 nokta var oraya basıp düzenle diyebilirsiniz.
İlkokulda yeni bir ortama girecek yeni arkadaşları olacak okumayı ogrenmeyecek çalışacak strest altinda olacak o zaman bir de üstüne evlilik sureci eklenince çocuğumu daha çok etkileyeceğini düşünüyorumhaddim değil belki ama evlenmeyin. evlenecekseniz de ilkokula başlamasını bekleyin (bence)
Ben çok erken olduğunu düşünmüyorum. Zaten yıllardır aynı ortamda çalıştığınızı yazmışsınız. İkiniz de bekarsınız. Önünüzde engel yok. Merhametine, ilgisine ve sizinle aynı yolu yürüyebiliceğine inanıyorsanız deneyin derim ben. Sonuçta hayat tek başına gidecek diye bir şart yok. Oğlunuza baba tabiki olamaz ama bazen iyi bir abi kötü bir babadan daha mutlu edebilir diye düşünenlerdenim.Çok teşekkür ederim yardımlarınız ve anlayisiniz icin
Benim bitmemiş bir sürecim var ayrılma aşamasındayım. Ergenlik çağında iki çoçuğum var ve başlarında bir baba figürü yok. İnanın o kadar zorlanıyorum ki sizi çok iyi anılyorumİlkokulda yeni bir ortama girecek yeni arkadaşları olacak okumayı ogrenmeyecek çalışacak strest altinda olacak o zaman bir de üstüne evlilik sureci eklenince çocuğumu daha çok etkileyeceğini düşünüyorum
Teşekkür ederim Allah yardımcınız olsun insAllahBenim bitmemiş bir sürecim var ayrılma aşamasındayım. Ergenlik çağında iki çoçuğum var ve başlarında bir baba figürü yok. İnanın o kadar zorlanıyorum ki sizi çok iyi anılyorum
Çok teşekkür ederim insAllah hersey güzel olur. Ben 5 yıldır çocuğuma hem anne hem baba oldum. Bir anne olarak ikisini de yapmaya çalışmak çok zor. Çocuğum için her zaman en iyisini diledim ve elimden geldigincede en iyisini yapmaya çalıştım.Ben çok erken olduğunu düşünmüyorum. Zaten yıllardır aynı ortamda çalıştığınızı yazmışsınız. İkiniz de bekarsınız. Önünüzde engel yok. Merhametine, ilgisine ve sizinle aynı yolu yürüyebiliceğine inanıyorsanız deneyin derim ben. Sonuçta hayat tek başına gidecek diye bir şart yok. Oğlunuza baba tabiki olamaz ama bazen iyi bir abi kötü bir babadan daha mutlu edebilir diye düşünenlerdenim.
Tamam ama aynı evde yaşamayınca tanıyamazsınız emin olamazsınız. Herkes sevmek sevilmek ister, evlenmek de hakkınız ama çocuğunuz küçük. Eski eşle evlenirken de çocuk yaparken de güvendiniz ama ne koca ne baba olmuş. Çocuğu olmayan birinin çocuklu biriyle evlenmesi bu devirde çok riskli. Diyelim ki bu kişi muhteşem baba olabilecek kapasitede. Ama ya değilse, ya evlendikten sonra zorluklar anlaşmazlıklar çıkarsa sakin kalamazsa, çocuğa merhamet göstermezse? Kendi çocuklarım bile o yaşlarda beni zorlardı tahammül sınırlarımı zorlardı. Aşırı sabırlı olmak lazım, var mı bu adamda o sabır? Açık yazayım ben bu riski alamazdım. Biz öyle değiliz yazacaksınız biliyorum ama çoğu erkek memur kadınlarla evlilik peşinde. Garanti yatırım olarak görülüyor yüksek gelirli memurluk.Resmi olarak 1 sene önce bosandim ancak bosanma davası 4 sene önce açıldi. Yani 4 yıldır çocuğum benimle. Baba görmediği için hayatında bir baba figürü yok. Su an sadece dede var. Anaokuluna gidiyor ve arkadaşlarının babalarını anlatıyor son 2 haftadır da ağzından sıklıkla baba kelimesi çıkıyor. Baba özlemi içerisinde olduğunu hissediyorum. Dedesini seviyor ancak yetersiz kalıyor erkek çocuğu enerjisine yetismek kolay olmuyor. Top oynamak istiyor koşmak istiyor bunları dedesiyle yapamıyor. Bunun dışında evlilik delisi değilim memurum ve kendi paramı kazaniyorum kimseye muhtaç değilim bosandigim şahıstan nafaka almadan çocuğuma bakıyorum çocuğum benim için çok kıymetli güvenmediğim bir insanı yanına yaklaştırmam evlilik düşündüğüm kişiyle 3 yıldır aynı yerde calisiyoruz son 1 yıldır bu sürecteyiz. 3 yıldır sabahtan akşama kadar aynı ortamda olduğum için gozlemleyebiliyorum. Son olarak tercih yapacak olsam tabiki çocuğumu seçerim.
Amin çok zor bir durum. Bunu ancak yaşayanlar anlar. Kendiimiz zaten savruluyoruz bir de kendimiz dışında 2 evlada daha sahip çıkmak onları iyi yetiştirmek için çabalamak zorunda kalıyoruz. Erkek ise sadece kendi yoluna bakıyor. Ben o yüzden bu kadar sorumluluk alan kadınların mutlu olması için kendini baskılamaması gerektiğini düşünüyorum. Hayatı yaşamak bizim de hakkımız ancak tabiki güvendiğimiz yollardan güvendiğimiz insanlarla olmalı. Yağmurdan kaçarken doluya tutulmamalıyız. Umarım bizim gibi acı yaşayan tüm kadınlar 2. Yaşamlarında mutlu olurlar.Teşekkür ederim Allah yardımcınız olsun insAllah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?