İkinci evliliğimi yapmak istiyorum ama işin içinden çıkamıyorum

İşi bırakıp evde yaş bekleyecekmiş şuan 28 yaşında 6 sene sonra kaç yaşında olacak? Türkiyede emeklilik yaşı 34-35 yaşlarda biz bilmiyoruz sanırım. Kızı 12-13 yaşımdayken maaşsız konumda kalıyor işte. Lise ve üniversite masrafı eşinden olacak. Ve tabiki kimse evlenmesin demiyor dünya kadar seçenekte nedem üvey oğul-baba-dede olsun diyor.
Evlenecek kadın. Siz bu düşünce ile bu gece nasıl uyucaksiniz acaba.
 
Evlenecek kadın. Siz bu düşünce ile bu gece nasıl uyucaksiniz acaba.
Neden uyuyamayım. Kendi düşüncemi doğrumu yazdım bir çok üye gibi bu kadar. Benim bir tanıdığım yakınım senelerce tacize uğradı (üvey abisi tarafından) yukarıdada yazdım bu konuyu. Böyle bir şeye şahit olduğum için hassasiyetim fazla olabilir. İnsanlar yaşadıkları ,gördükleri ile bazı düşüncelerini sivrileşebilir. Ben işim gereğide bazı vakaları o kadar gördüm ki eminim sizde görseniz neden hararetli yazdığımı anlardınız. Kalemim sert dilim yumuşaktır bunuda buradan gösteremem elbette
 
Arabada aldık altında araçta var eve gelmek istediğinde gel geri git bütün imkanları sunuyorum sana ama ben yaslandigimda karşımda seni görmek istiyorum diyo bundan 10 sene sonra sende bende aynı yaşta çocuklarda ayni şekilde kalmayacak universite yılları gelmiş olacak bile yarın yaşayacağımız garantisi yok iken biz ne çok kendimizi strese sokuyoruz bugünü doya doya yaşayalım ya sabaha cikamazsak diyo oda haklı çok bunaldım cok
Uçkuru buna istinaden yazdım adamın yazdıklarında tek doğru var mı söyleyin? kendilerini düşünmekten başka
 
Evleneceğiniz kişinin eski eşi sorunlu biri muhtemelen yoksa 10 yaş çocuğun velayetini evleneceği için ya da başka sebepten babasına vermezdi.
Çocuğun psikolojiside yaşananlardan olumsuz etkilenebilir, ve bunlar doğrudan sizin yaşantınızı etkileyecektir.
Kayınpederinize elbette bir tas çorba vermek istemeniz çok güzel fakat süreklilik olunca görev gibi olacaktır ve zamanla size bu yük ağır gelecek.
Yeri gelecek yorgun olacaksınız, ev hali bazen canınız istemeyecek basit şeylerle karnınızı doyuracaksınız, dışarda yemek yemek isteyeceksiniz ve sonunda kp sorumluluğundan bıkacaksınız.
10 yaş erkek çocukla, öz olmayan kız çocuğunun ki bazı vakalarda bu da farketmiyor, aynı evde yaşamasını doğru bulmuyorum.
Allah hayırlı insanlarla karşılaştırsın.
 
Kimse kusura bakmasın ama küçücük kız çocuğunu üstelik çalışan ve çocuğunuzun her zaman yanında olamayacak bir anne olarak, ke dini koruyamayacağı kadar büyük bir erkek çocuk ve burnunun dibinde bir üvey dede ile tek kalacağı bir eve koca sahibi olacağım diye sokmak çılgınlık. Her zaman derim bu devirde kadınlığını anneliğin önüne koyacak insanlar lütfen çocuk falan yapmasın. Aileniz sizden daha mantıklı davranmış, madem erkek arkadaşınız o kadar sizi seviyor o taşınacak sizin ailenizin dibine orada kızınız siz yokken onların gözetiminde bir ortamda olacak sizin olmadığınız ortamda. Eğer sevgiliniz buna yanaşmıyorsa, mantıklı bir anne gibi davranıp yol vereceksiniz gidecek.
 
Ben olsam kızımı gözümden ayırmaz onun da evladına evladım gibi bakardım. Belki yaşlar büyüdükçe iki kardeş olgunluğuna erişirler. Mesela ben çalışıyorum oğlumu okula götürüyorum kızımı kreşe veriyorum. Oğlum okul çıkışında etüte gidiyor bazen enstrüman kursuna gidiyor eğer hiçbiri yoksa yanıma alıyorum. Kızım da oğlum da hiç tek kalmıyorlar. Çünkü hayat akışımız böyle. Siz de böyle yapın. Annem di babamdı çağını aşmış olmalısınız 2. Evlilikte
 
Kızınıza annenizin bakmasını istiyorsanız o evi neden hazır hale getirdiniz? Evlerin uzaklığı tüm yaşananların öncesinde belliymis sonuçta.
İkinci evlilik yapacaksanız ilk önce kızınızı düşünerek evi ona göre ayarlayacaktiniz ama sizde durum öyle olmamış.

Nişanlınizın çocuğunun sizinle yaşama ihtimali hep vardı, yokmuş gibi yaklaşılmasi enterasan gelir hep bana. Yaş grupları sıkıntılı, bununla ilgili bir sürü şey yazılmış. Alt katta kayinpeder olacak, kızınıza okul sonrası kimin bakacağı belli değil. Hafta sonu biraraya gelmeli evlilikte uzun sürmez lafta kalır. Kızımı düşüneceğim diyorsaniz bu evlilik olmamalı evet.
 
Son düzenleme:
Tek derdim buydu gerçekten agiziniza sağlık çünkü kızımın içindeki baba boşluğunu aldığına gerçekten inanıyorum çünkü kızımın arayan soran gören bir babası yoktu yok yani maddi mavevi hiç bir desteği olmamış bir baba var karşımda bu yüzden bu kadar derine daldım ne zaman evlilik arefesine girmemle baba kişiliği nedense ortaya çıkmıştı
Konu sahibi ben size çok açık ve net konuşayım. Hiç kızınız olmasaydı bile siz evlenirken "aniden" size velayeti verilen 10 yaş bir erkek çocuğuyla kesinlikle 100 kez düşünün derdim. Şu an direkt yapmayın diyorum.
Nedenine gelince ben eşimin çocuğuyla 8 aylık ilişkimiz varken, işler ciddileşmeye başlayınca tanıştım. Ondan önce asla tanışmak istemedim, çünkü eşim evlenmeyecekse tanışmanın çocuğa ayrı bir figür göstermenin anlamı yoktu. Ki eşim eski eşine "çok yakında nişanlanacağım, çocuğumu tanıştıracağım" dediğinde bile "sen bunu nasıl yaparsın, eğer o kadınla görüşürse çocuğu ancak mahkemenin izin verdiği günlerde görürsün" denildi. Eşim dinlemedi, kulak asmadı. Çocukla ben siz düşünün aynı eve bile girmeden, çocuğa çok hassas davranarak 1 yıla yakın bir arkadaşlık kurdum. Yani biz sizin gibi pat diye aynı eve de girmedik. Buna rağmen annenin kıskançlığı hırçınlığı hiç geçmedi, eski mesajlarımda okuyabilirsin detaylı.

Bak sana şöyle söyleyeyim, dikenli bir tel üstünde yürümekten farkı yok bu konunun. O diken mutlaka ayağına girecek senin. Senin kızın var, benim kızım olmadığı halde koca yetişkin kadınım benim çocuğun bana sergilediği nefretten, kinden, saygısızlıklardan, "neyse susayım çocuk daha" lardan psikolojim yerle bir oldu o dönem. Biraz kaba olucak ama bu tarz evliliklerde çocuk seni kafana dışkılasa, onun anası babası ayrı yazık sus olur. Her olayda annesi "anayım ben ana" ona napıyorsunuz orada diye evliliğine dadanır. Senin evine babasının da evi diye zorla yollanan çocuğa bir misafir çocuğuna rica ettiğin şeylerde ağzını açamazsın. Dolayısıyla eğer eşin akıllı bir adam değilse zaten boşanacaksın. Benim eşim sevgililik dönemimde tam bir aptaldı, ama yaşadı gördü kendi gözleriyle değişti. Beni bugün aynı eve girsem dahi ezdirmez, fakat onun için de çok zor oldu, en başta yaşananları görmek. Peki senin nişanlın? Ne durumda? Denge kurabilecek mi, bir anda sizinle yaşamaya başlayan çocuğun olası sorunları, krizleri, yaklaşan ergenliği "seni ve kızını" koruyabilecek mi? Yoksa onlar boşandı diye psikolojisi bozuk çocuğun tüm travmasının faturasını suçsuz sen ve kızın mı ödeyecek?

Ben her şeyi geçtim bir de kız çocuğun var. Bak ben yetişkin kadınım bazen kendimi odalara kapatıp hıçkıra hıçkıra ağlıyordum, bir çocuğum olsa ve ona bana gelen zarar gelse yemin ederim katil olurdum, o çocuğu da parçalardım.
Lütfen kızını düşün. Sevmek sevilmek istemen çok normal ama en azından bu adamla olmasın.
 
Son düzenleme:
Uçkuru buna istinaden yazdım adamın yazdıklarında tek doğru var mı söyleyin? kendilerini düşünmekten başka
Sadece görmek yada almak istediğiniz noktayı sanki hakliymiscasina kendi lehinize donustruyorsunuz bu cevap bile başka biseye cevaben ve konuşkan bir konunun devamı niteliğinde olduğu için öncesini görmek bile istememenizden kaynaklı onuda kalbinizin görüşüne veriyorum evet hangimizin yarına çıkacağı yada bir saat sonra yaşayacağına garanti var üstelik adam bunu söylerken bı saat önce konuştuğu şakalaştigi annesiyle bı saat sonra hastalığı vs bişey yokken ortada, yatağında ölü bulması eleştirirken insanların ne yaşadığını hesaba katarak eleştirin ki posttada ani ölüm dediigim halde .. siz sadece görmek istediğiniz almak istediğinizle yorum yapıyorsunuz insanların ne düşündüğünü ne hissettiğini bilmeden üstelik .. evet bu konuda benim ilk eşten sonra bir imtihanimdi devam etseydim belki daha fazlası olabilirdi Allah korusun ve önceki postlarimda da ilişkinin bittiğini basa basa söylememe rağmen hala sizin tarafinizdan kafasına göre giden bencil ukala annelik ne bilmeyen uçkur peşinde birisi oldum çuvaldızi ilk kendinize batırın olur mu
 
Üstteki bir önceki mesajı bile okumadan bana cvp veriyor deneyimleri gözardı ediyorsunuz herkes kızınıza üzülüyor bunu görmüyorsunuz
Evet bitmiş birşeyin cevabını kimseye vermiyorum vermicemde gerisi kendimi yipratmak olur arabada dikiz aynası geri bakmak için var ama sürekli geriye bakarsam önüme odaklanamam kaza yaparım şuan geri dönüp yapılan yorumları iyi kötü tek tek okumak kendime yapacagim bir zulm olur gerek duymuyorum o yüzden ben sizin hakaret boyutundaki cumlelerinize cevap yazmayı doğru buldum şuanda. Ve inatla hala bile ban laf sokma derdinde oldugunuzu düşünüyorum
 
Son düzenleme:
Benim de oğlum var. Ben de boşanmak üzereyim. Güven zaten sanki erkekler daha bile fazla tehlikede gibi. Ama onu geçtim mesela kendi rahatı icin de bu durum çok iyi değil gibi. Yani anneanne dede geldiklerinde de çok seviyorlar falan ama neticede alanları daralıyor. Daha kisitli bir yaşam oluyor. Öz baba değil ve doğduğundan beri aynı evde değil. O yüzden ne kadar iyi bile olsa çocuklar buyuyene kadar aynı evde başka biri bana uzak geliyor. Evlenmem demiyorum ama toplum ve çevrem hazır olursa iki ayrı karsilikli daire falan düşünürüm ben 😁
Hakkınızda hayırlısı olsun ama oluru yok mudur hiç? Evlilik terapisti, psikolog vs gerçi siz düşünmüşsünüzdür, durumunuzu bilmiyorum dönüşü yoksa tabi…
 
Şartlarınız şuan evlenmeye uygun değil aile apartmanı + bekar kayınpeder+ ergenlik çağında çocuk+ kıskanan eski eş+sizin çocuğunuzun durumu bir sürü sorun var.
Hatta rahmetli kayınvalide hayatta olsaydı bile yine sıkıntı çıkacaktı.
Burası torunumun evi değil mi niye oğlumun evinde yemiyor uyumuyor denecekti belki
O yüzden sizin şartlar uygun değil çocuğunuzun biraz daha büyümesi belki kayınpeder in evlenmesini beklemek uygun gibi
Bir yoruma çok hak verdim şuan kafanız rahatken bir anda bir sürü sorun yaşayacaksınız
 
6 sene önce boşandım. 6 yaşında bir kız çocuğum var ve 3 senedir biriyle görüşüyoruz çok mutluyuz ikinci evliliğinizi yapmak istiyoruz işler o kadar karıştı ki evleneceğim adamın 10 yaşında erkek çocuğu var ve velayaeti annesinde idi biz tanıştığımızda evlilik kararı almamız ile birlikte çocuğun annesi velayeti babaya bıraktı ve çocuk babada kalmaya başladı bu süreç içersinde evliliğin çıkmaza gireceğini düşünürken üstüne kayınvalidem olacak insanı kaybettik herşeyi üst üste yaşadık bu sürece kadar bütün evimizi kurmuş esyalarimiz alinmis eve sadece geçip oturması kalmis iken şuanda Çok büyük bir ikileme girdik benim kızım henüz çok küçük onun erkek çocuğu var kaynanam yok ve mecbur şuan kayinpederim ile altlı üstlü aynı mustakil binamızda oturcagiz ben çalışan bir anneyim ve kızıma kendi annemin bakmasını istiyorum fakat semt uzaklığı var ben kızımdan vazgecmem hayatta seçim şansım yok bu evlilik kararından vazgeçeceğim gibi duruyor fakat kopamiyorum çok iyi anlaşıyoruz benim ilk evliligimde çok sorunlar yaşadım şiddet darp aldatılma fakat şuan hayatın bana ikinci şansı herşeyi konuşarak asabildigim bir adam ince düşünen beni mutlu eden gerçekten kızıma baba olan bir adam akıl verin ben bu durumdan nasıl çıkayım çok bunalimdayim ben ya eski eşim de sorun evlendigim taktirde velayet davası açacağını söylemeye basladi şuan nişanlım ile aramda hiç bir sorun yokken sırf bu konulardan birbirinizi yemeye başladık benim evlilik konusunda ikilemde kalmam bizi mahvediyor
Eski eşinizin açacağı velayet davası tamamen boş, mahkeme siz evleniyorsunuz diye çocuğu babaya vermez. Önemli olan onun oğlu ile sizin kızınızın ilişkisi ve kp adayının size oluşturacağı yük. Konunun bu kısmına odaklanmalısınız. Sizin çocuğunuz olduğu gibi onunki de sizinle kalabilmeli, bu meseleyi düşünün. Yapıcı olmaya çalışmanızı öneririm.
 
Kuş çocuğu, yabancı bir adam
Evlenmeyin. Aşk meşk uğruna kızınızın hayatı saçma sapan bi hal alacak. 10 yaşında erkek çocugu yakında ergenliğe girecek üst katta kp var. Bu devirde kime ne kadar güvenebilirsiniz. Koca uğruna değmez. Evlenince evlilik içi sorunlarınız olur kp zaten tek kalmış sizden çıkmaz, şuanki gibi aşk böcek durumları olmaz yani. Özellikle kız çocuğu olan kadınlar koca seçerken bin kez düşünmeli bin olasılık görmeli ve en önemlisi koca diye ölmemeli.
Aynen katılıyorum size.O kız çocuğuna yazık değil mi birden evde 3 tane yabancı insanla yaşayacak.Hissedebileceği güvensizliği kaygıyı düşünemiyorum açıkçası.Aynı şey değil ama üvey anne ile büyüdüm .ve kızınızdan 10 yaş büyüktüm babam evlendiğinde.onun çocuğu da yoktu.Ama arada annesi Babası kardeşi misafirliğe geliyordu.o zamanlar bile çok zordu benim için.kendimi yabancı hissederdim kendi evimde.Kozınız şimdi başka bir eve gidecek.hadi diyelim başka bir adam ama alıştığı bir adam.e bir de o adamın çocuğu, babası…

Bir de çalışıyorsunuz.Kayınbaba aynı apartmanda.kayınbabanınher öğün sadece yemek beklemesi en iyi ihtimal.çünkü bunun çamaşırı,ütüsü , evinin temizliği, akşamları çayı çorbası var.Şimdi iyi olan eşiniz o zaman yapıver ne olacak yalnız yaşayan adam diyecek.
Siz de çalıştığınız için annenize bıraktığınız kızınıza zaman ayıramayıp böyle başkalarının işine koştuğunuzda, daha agresifleşeceksiniz ister istemez.

Görünen köy kılavuz istemez.İşiniz çok zor kolay gelsin.Seviyorsunuz da birbirinizi belli.İnsan yalnız kalmak da istemiyor.bir nefes can yoldaşı istiyor yanında.hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Ex eşin eski eşinden olan çocuğu iki haftada bir bize gelirdi.Asiri kıskanç,beni elinden gelse bir kaşık suda boğacak kine sahip bir çocuktu.Hatta bir gün denizde boğuluyorum yakınımda o var y gel yardım et diye el işareti yapıyorum,çocuk kahkaha ile beni izledi sadece.Ustelik sırf o eğlensin tatil yapsın diye tatil beldesinde yaşayan kardeşimin oraya götürmüştüm bütün masraflari da üstlenerek,pes.Bunu niye anlattım ? Asla size huzur vermeyecek o çocuk.Gerekirse 6 sene sonra emekli olunca evlenin,en azından kızınız kendini koruyacak yasa gelmiş ve onları da o ara tanımış olur.Ben oğlumla birlikte yaşıyorum.Oglumun psikolojisi güvenliği huzuru her şey demek.Biriyle evlenip gelirimi baskalariyla paylaşmayı bile oglumdan calmak olarak görüyorum o da ayrı bir konu.

Annenizin yakınına taşımanız da bir alternatif eğer illa şimdi evlrnecekseniz.Bu kadar olumsuzluk varken nisanliniz ile kuralları siz koymalısınız.Hayir derse yol verin gitsin.

Nişanlıniz velayeti aldığına göre eski es nafaka ödüyor mu peki ?
 
Son düzenleme:
6 sene önce boşandım. 6 yaşında bir kız çocuğum var ve 3 senedir biriyle görüşüyoruz çok mutluyuz ikinci evliliğinizi yapmak istiyoruz işler o kadar karıştı ki evleneceğim adamın 10 yaşında erkek çocuğu var ve velayaeti annesinde idi biz tanıştığımızda evlilik kararı almamız ile birlikte çocuğun annesi velayeti babaya bıraktı ve çocuk babada kalmaya başladı bu süreç içersinde evliliğin çıkmaza gireceğini düşünürken üstüne kayınvalidem olacak insanı kaybettik herşeyi üst üste yaşadık bu sürece kadar bütün evimizi kurmuş esyalarimiz alinmis eve sadece geçip oturması kalmis iken şuanda Çok büyük bir ikileme girdik benim kızım henüz çok küçük onun erkek çocuğu var kaynanam yok ve mecbur şuan kayinpederim ile altlı üstlü aynı mustakil binamızda oturcagiz ben çalışan bir anneyim ve kızıma kendi annemin bakmasını istiyorum fakat semt uzaklığı var ben kızımdan vazgecmem hayatta seçim şansım yok bu evlilik kararından vazgeçeceğim gibi duruyor fakat kopamiyorum çok iyi anlaşıyoruz benim ilk evliligimde çok sorunlar yaşadım şiddet darp aldatılma fakat şuan hayatın bana ikinci şansı herşeyi konuşarak asabildigim bir adam ince düşünen beni mutlu eden gerçekten kızıma baba olan bir adam akıl verin ben bu durumdan nasıl çıkayım çok bunalimdayim ben ya eski eşim de sorun evlendigim taktirde velayet davası açacağını söylemeye basladi şuan nişanlım ile aramda hiç bir sorun yokken sırf bu konulardan birbirinizi yemeye başladık benim evlilik konusunda ikilemde kalmam bizi mahvediyor
Niye evlenmek zorundasınız ki? Sevgili olarak devam edin işte hayatınıza. Çocuk desen birer tane zaten varmış. Evlilik hayatını da tecrübe etmişsiniz. Şart mı "yuva kurmak"
 
Eski eşinizin açacağı velayet davası tamamen boş, mahkeme siz evleniyorsunuz diye çocuğu babaya vermez. Önemli olan onun oğlu ile sizin kızınızın ilişkisi ve kp adayının size oluşturacağı yük. Konunun bu kısmına odaklanmalısınız. Sizin çocuğunuz olduğu gibi onunki de sizinle kalabilmeli, bu meseleyi düşünün. Yapıcı olmaya çalışmanızı öneririm.
Ben buraya yazmadan önce çoğu şey konuşulmuş olmuştu zaten gerek fikir ayrılıkları gerek içinde bulunduğumuz şartlar ve konumlar 3 aydır sevgili gibi bile degildik biz neydik bilmiyorum bütün dusunulenleri bende düşündüm bütün yazılanları emin olun bir anne olarak bende düşündüm hep yine kendimide bu ilişkiyi de sorguladim. Sorumlu olduğum bı kiz çocuğu vardı herşey bı anda bu noktaya gelmedi elbetteki aslında ayrılık kararı çoktan alınmışta sanki uzatmaları oynuyor gibiydik ki öylede oldu yazılan herşeyi haklı buluyorum buldum kendimde eklerken bu şekilde eledim evliliğin normal bir evlilik olamayacağını idrak ettim çoğu kişi ev dizilene kadar neredeydin demiş maddi olarak ikimiz de yiprnamadik bu konuda bu kadar masraf niye yaptınız olmiyacagi belliydi denmiş bütün esyalarimiz bize ön ayak olan iş yeri sahipleri tarafından temin edildi mobilya sektöründe olmamızdan kaynaklı sanırım birazda sektörde uzun senelerin geçmesi oldu maddi olarak yorulmamistik konuştuk bu ayrılığın ikimiz içinde çok doğru olduğu kararına vardık çoğu eşya şuan ihtiyac sahiplerine verilmeye başlandı bile yaptığım yapacağım her şeyde her kararda yanımda duran insanlarda bu kararında yine yanımda oldular . Bana kardeş gibi büyürler kızım tanış bu adamla bak kendine de yazık ediyorsun yalnız hayat mı geçer dediler kanıma girdiler yoksa kızımı düşünerek kimseyi istemedim hayatımda insanın bazen tutulduğu isteidgini yapmadığı anlar oluyor sanırım ilk baştan tanışma konusu da o an kendimi insanların söyledikleriyle kandırma sebeb oldu demekki evet şuan giden üç sene var üzülmüyorum yasmamam gerekirdi belkide sadcee kızıma anne olarak odaklı yorum kendimi hayatımda başka birinde istemiyorum yarının şartlarında bir başkası olduğunda aynı olucak nihayetinde oda üvey baba olmuş olucak şuan böyle düşünüyorum rabbim hayırlısını versin inşallah
 
X