Çalıştığım şirketin bir projesi için kardeş vakıf olarak bizimle birlikte işbirliği yaptılar, o projenin yöneticisiydim ben, nişanlım da kendi vakfında projeden sorumluydu. Proje bitimi teslim günü nihayet bitti bi kahveyi hakettik deyip 2 saatlik özel hayata dair bi sohbetimiz oldu..
zamanla olaylar gelişti.
Sorumsuzluğu, sürekli batırdığı işleri, bitmeyen, nereye olduğunu anlamadığım borçları, sürekli çalışmayı bahane derek eve çok geç gelişleri, çocuklarla zerre kadar ilgilenmeyip beni her anlamda yalnız bırakışları, ayda 1 gününü bile bize ayırmayışı, evliliğimize zamanla annesinin de dahil oluşu ve kültür farklılığımızdan dolayı onunla yaşadığımız problemler, bana hiçbir konuda hiçbir zaman hak vermeyişi, dinlemeyişi.. vs.. vs.. daha anlatayım mı? :)