Merhabalar,
Ben de 3yıllık evliyim. 2 yaşında oğlum var. Evlilikte aradığı sevgi, ilgi ve sıcaklığı bulamayanlardanım. Zaman zaman benim uğraşlarımla oluyor gibi olsa da akabinde hepsini silip süpüren bir fırtına kopuyor. Bazen tartışıyoruz, bağırıp çağırıyoruz, bazen de sessiz kalmayı tercih ediyorum. Tartışmaktan yorulduğum ve bıktığım için. Ve sonucu her zaman aleyhime olduğu ve dozu da gitgide arttığı için.
Geçen zaman içinde aslında eşimin bu huylarının törpülenebileceğini farkettim. Belki de bu yüzden boşanamıyorum. Belki de boşandıktan sonra da mutsuz olacağımdan korkuyorum. Belki de kurulu sayılan düzenimi bozamıyorum. Belki de hala seviyorum. Gerçekten bunca yaşanan tatsızlıklara rağmen neden hala boşanmadığımı merak ediyorum.
Beni hamileyken öyle ezdi ki, gerekirse yerlerde sürünecek ve bu evi süpüreceksinnnn, dedi. Belim iki gün ağrıdı sonrasında ama her seferinde tavrı aynı kaldı. Oysa kendisi işsiz ve bütün gün pc başındaydı. Bunu unutamam.
İki defa evden çıkmamı yasakladı. Bahçeye bile çıkarmadı.
Bayramda tartıştık ve annemlere götürmedi. 2. günü gittik.
Hep tartıştık ve hep kendini savundu. Hep beni haksız buldu. Bir kere de duygularımı anlamaya çalışıp da düzgünce dinleseydi ya. Artık pek konuşmuyorum onunla. Havadan sudan konuşurum ama içimi, endişelerimi, hatta bazı sevinçlerimi bile paylaşmak gelmiyor.
Yemek yaparım neden çok yaptın der. Buzdolabını karıştırır buruşuk birşeyler bulur kızar.
Yerde kırıntı bulur, kendince ceza vermeye kalkar. O gün anneme gitmişsem neden evde oturup temizlik yapmamışım da anneme gitmişim diye kızar. Dahası bir daha gitmeyeceksin der. Dahası evden dışarı çıkmayacaksın der. Sonra işyerinden arar, bana çıkıp şunu alır mısın diye sorar. Yani tuhaf bir tutarsızlık, çocukluk, dengesizlik, beceriksizlik mi nedir? Ama daha olgunlaşmamış bu belli.
Sinirlenince kendini tutamaz, dün oğluma vurdu, poposuna, ilk defa. Bağırıp çağırır hep zaten. Beni de sık sık azarlar.
Herşeyi eleştirir, düzgün birşeyi görmez, görse de dile geitrmez. O zaten yapılmışmış, söylemeye ne gerek varmış. Eksiklikleri dile getirmeliymiş ki ben de dört dörtlük olaymışım. Onun bu tavrı yüzünden eleştiriye kapadım kendimi. Hatta o konuşmaya başladığında ben de içimden farklı birisiyle, alakasız şeyler konuşuyorum :)
Evlenip de mutlu olacağımı bilsem herhalde boşanırım ama ya oğlum mutsuz olursa? Şimdi babasını seviyor ve beraber boğuşuyorlar, oyun da oynuyorlar. OOOOOOf oFFFFFFF!!!!
Konunuz ilgimi çekti..
Boşanın ya da boşanmayın demek haddime değil demicemde.. sadece yorum yapma ihtiyacı hissettim
Neden?
Siz bir bayansınız evlisiniz ve rabbim size bağırşlasın bie oğlunuz var..
ve istediğiniz tek şey ilgi.. sevgi.. huzur.. zormuu?
Bunlar elde edilmicek şeyler mi?
para lazımdeğil bunlara..
Eşiniz bunca şey yapıoo yasizin duygularınız..
O çocuk o evliliği kurtarıcak mı sizce?
şimdi iki boğuşup güreşip oynuolar ama 5-10 dakika..
günde 5-10 dakika oğlunu sevmesi babalıkmıdır..
Ya siz..
ilgiye sevkate olan ihtiyacınız..
saçınızı hiç okşadımı..
yada sabah uyandığınızda bir çift göz sizi izliyor.. düşünsenize.. gözünüzü oğuşturuosunuz size günaydın diyor kücük bir öpücük..
Bu zor mu?
ya da mutfakdasınız sabah kahvaltısı hazırlıyosunuz ardınızda belirmiş bir gölge (sankii sizi koruyor gibi ) hadi hadii ver şu dometesi seni beceresiz seniii yardımım olmadanda bişe yapamassın zaten diyor (sözde sizi kızdırıyoo onun hoşuna gidio o haliniz) zor mu?
ya da tv izliyorsunuz uzanmış kucağınıza eşiniz sadece masumca yatıyoo hzurulu yer orası nefes alış verişinizi dinliyoo ona hzuur veriyo sizde güven duyuyorsunuz yada onun omzuna yaslanmış izliyorsunuz filmi o nefesini bile almak istemiyoo sizi rahatsız etmemek için bunlar kötü şeyler mi zor şeyler mii..
siz cezalandırılmayı hak ediyormusunuz..
siz kölemisiniz..
siz eşyasımısınız
orası hapishanemii..
yanlış insanla yaşamak zorunda bırakılmış hissetmeyin kendinizi
Lütfen bu dediklerim zor şeyler değil maddiyatta istemeyen sevgiyi içinde kalbinde taşıyan birinin yapabilceği basit şeyler..
Lütfen kendize bunu yapmayın..
çocuğunuzuda bırakın biraz o düşünsün..
oturun vicdanınızı dinleyin
eğer bu evlilikden elinizden gelenin fazlasını yaptığınıza inanıyorsanız ve yaptığınız haldee cezalandırılıyorsanız hata sizde değildir..
kim size bu yaşınızı geri vericek..
herkeze imrenek yaşıcaksınız..
mutlu olanlara hep imreniceksiniz..
hep kıskanıcaksınız..
hep uhde olucak..
ozaman bunlarla mutlu olmaya çalışın..
umarım herşey gönlünüzce olur..