• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İlişkide Yaş Farkı Fikirlerinize İhtiyacım Var

  • Konu Sahibi Konu Sahibi evolve
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

evolve

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
14 Haziran 2025
3
13
1
37
Herkese merhabalar, arada kaldığım bir konu var ve sizlerden akıl almak istiyorum.
Ben 38 yaşındayım ve daha önce hiç evlenmedim.
Liseyi bitirdikten sonra aile sorunları nedeni ile egitimime devam edemedim. Uzunca bir muddet bu sorunlarla uğraştık. Bu sorunları cozdukten sonra orta öğretim Kpss'ye girerek atandım. Çalışma hayatına başladıktan bir kaç yıl sonra bir universite okumaya karar verdim. İki yıl sınava girdikten sonra ancak kazanabildim.
İkinci sınıfta iken biriyle tanıştım. Kendisi 29 yaşında. O da benim gibi lise kpss'sinden atanmış. Sonra iki yıllık sağlık bölümü okumuş. Kurumunu ve ünvanını değiştirmiş. Birde fakülte mezunu olabilmek için benim şu anda okudugum bölümü yazmış yani biz aynı okulda ve aynı bölümdeyiz. Lakin o 4. sınıf oldu bu yıl. Bende 3'e geçtim. Öğretim yılının başında alttan aldığı bir ders sebebi ile bizimle beraber derslere giriyordu. Yine böyle derse girdiği bir gün çıkışta benimde içinde olduğum arkadaş grubuna gelerek geçen hafta derse gelemediğini söyledi ve sadece geçen haftanın notlarına bir göz atabilir miyim diye gruba sordu kimse yardımcı olmayınca ben oldum. İlk tanışmamız bu şekilde gerçekleşti. O günden sonra yavaş yavaş diyalog kurmaya başladık, üst sınıf olduğu için bana çok yardımcı oldu. Bende ona alttan aldığı ders için oldum. Zamanla samimiyetimiz arttı. Ben ona hep sen çok iyi birisin keşke senin gibi bir kardeşim olsaydı derdim(Gerçekten çok iyi bir insan çok beyefendi).
O da bana hep iyiki bizden kardeş olmamış bizden kardeş olmaz falan derdi gülerek böyle şaka tarzında. Bende şaka yapıyor der nedenini sorgulamazdım.
Geçenlerde yine böyle kardeş konusu konuşulurken, bana "Sana uzun zamandır söylemek istediğim bir durum var. Ben seni kardeşim olarak görmüyorum hiç bir zaman o gözle bakmadım. Senden bana ya da benden sana asla kardeş olmaz/olamaz. Arkadaş, sevgili, hatta kim bilir belki bir eş olabilir ama kardeş olamaz.
Bu cümlelerden sonra ne geleceğini az çok anlamışsındır diye tahmin ediyorum. Ben seni ilk gördüğüm günden bu yana, senden hoşlanıyorum. Hatta bu hisler hoşlanma ötesine geçmeye başladı. Bunu sana çok kez söylemek istedim ancak belirli şartların oluşması gerekiyordu ve o zaman şimdi geldi artık ne olacaksa olsun ancak durum bu"
boyle bir mesaj attı ne yapacağımı şaşırdım. Tabiki olumsuz yanıt verdim. Gerekçe olarak ise aramızda 9 yaş fark oldugunu, benim ona o gözle bakmadığımı soyledim. Çok ısrar etti ve etmeye devam ediyor. En azından bir birbirimizi daha yakından tanımak için bir şansı hak ettiğimizi düşumuyorum diyor.
Kendisinden biraz bahsedecek olursam, çok beyefendi, oturmasını kalkmasını bilen, konuşmaları diksiyonu düzgün iyi yetişmiş birisi. Dış görünüş olarak ise gayet çekici biri. Düşünce yapısı olgun, maddi durumunun ise benden daha iyi olduğunu biliyorum.

Şimdi soruma gelecek olur isem, bu kişi ile biz olur muyuz. Bir şans vermeli miyim? Yaş farkından dolayı çekiniyorum. Daha evvel sadece 1 ilişkim oldu. O da çok kısa sürdü bu ailevi sorunlar dolayısı ile. Kendiside daha önce hiç evlenmemiş biri. Çok fazla arkadaşım olmadığı için konuyu buraya yazmak istedim. Aslında siteyi hep takip ederdim anvak üye olma gereki hiç duymamıştım bu olay olana dek. Burada çok güzel ve degişik fikirler var. Gerçekten yargılamadan insanlara yardım etmek isteyenler var. O sebeple benim sizlerin objektif fikirlerinize ihtıyacım var.
 
Herkese merhabalar, arada kaldığım bir konu var ve sizlerden akıl almak istiyorum.
Ben 38 yaşındayım ve daha önce hiç evlenmedim.
Liseyi bitirdikten sonra aile sorunları nedeni ile egitimime devam edemedim. Uzunca bir muddet bu sorunlarla uğraştık. Bu sorunları cozdukten sonra orta öğretim Kpss'ye girerek atandım. Çalışma hayatına başladıktan bir kaç yıl sonra bir universite okumaya karar verdim. İki yıl sınava girdikten sonra ancak kazanabildim.
İkinci sınıfta iken biriyle tanıştım. Kendisi 29 yaşında. O da benim gibi lise kpss'sinden atanmış. Sonra iki yıllık sağlık bölümü okumuş. Kurumunu ve ünvanını değiştirmiş. Birde fakülte mezunu olabilmek için benim şu anda okudugum bölümü yazmış yani biz aynı okulda ve aynı bölümdeyiz. Lakin o 4. sınıf oldu bu yıl. Bende 3'e geçtim. Öğretim yılının başında alttan aldığı bir ders sebebi ile bizimle beraber derslere giriyordu. Yine böyle derse girdiği bir gün çıkışta benimde içinde olduğum arkadaş grubuna gelerek geçen hafta derse gelemediğini söyledi ve sadece geçen haftanın notlarına bir göz atabilir miyim diye gruba sordu kimse yardımcı olmayınca ben oldum. İlk tanışmamız bu şekilde gerçekleşti. O günden sonra yavaş yavaş diyalog kurmaya başladık, üst sınıf olduğu için bana çok yardımcı oldu. Bende ona alttan aldığı ders için oldum. Zamanla samimiyetimiz arttı. Ben ona hep sen çok iyi birisin keşke senin gibi bir kardeşim olsaydı derdim(Gerçekten çok iyi bir insan çok beyefendi).
O da bana hep iyiki bizden kardeş olmamış bizden kardeş olmaz falan derdi gülerek böyle şaka tarzında. Bende şaka yapıyor der nedenini sorgulamazdım.
Geçenlerde yine böyle kardeş konusu konuşulurken, bana "Sana uzun zamandır söylemek istediğim bir durum var. Ben seni kardeşim olarak görmüyorum hiç bir zaman o gözle bakmadım. Senden bana ya da benden sana asla kardeş olmaz/olamaz. Arkadaş, sevgili, hatta kim bilir belki bir eş olabilir ama kardeş olamaz.
Bu cümlelerden sonra ne geleceğini az çok anlamışsındır diye tahmin ediyorum. Ben seni ilk gördüğüm günden bu yana, senden hoşlanıyorum. Hatta bu hisler hoşlanma ötesine geçmeye başladı. Bunu sana çok kez söylemek istedim ancak belirli şartların oluşması gerekiyordu ve o zaman şimdi geldi artık ne olacaksa olsun ancak durum bu"
boyle bir mesaj attı ne yapacağımı şaşırdım. Tabiki olumsuz yanıt verdim. Gerekçe olarak ise aramızda 9 yaş fark oldugunu, benim ona o gözle bakmadığımı soyledim. Çok ısrar etti ve etmeye devam ediyor. En azından bir birbirimizi daha yakından tanımak için bir şansı hak ettiğimizi düşumuyorum diyor.
Kendisinden biraz bahsedecek olursam, çok beyefendi, oturmasını kalkmasını bilen, konuşmaları diksiyonu düzgün iyi yetişmiş birisi. Dış görünüş olarak ise gayet çekici biri. Düşünce yapısı olgun, maddi durumunun ise benden daha iyi olduğunu biliyorum.

Şimdi soruma gelecek olur isem, bu kişi ile biz olur muyuz. Bir şans vermeli miyim? Yaş farkından dolayı çekiniyorum. Daha evvel sadece 1 ilişkim oldu. O da çok kısa sürdü bu ailevi sorunlar dolayısı ile. Kendiside daha önce hiç evlenmemiş biri. Çok fazla arkadaşım olmadığı için konuyu buraya yazmak istedim. Aslında siteyi hep takip ederdim anvak üye olma gereki hiç duymamıştım bu olay olana dek. Burada çok güzel ve degişik fikirler var. Gerçekten yargılamadan insanlara yardım etmek isteyenler var. O sebeple benim sizlerin objektif fikirlerinize ihtıyacım var.
Benimde eşimle aramda 6 yaş var. 3 yıllık evliyiz. Aramızda yaşla ilgili hiçbir sorun yaşanmadı. Anlaşabiliyosanız ve seviyorsanız bi problem olacağını sanmıyorum.
 
Gerçekten yargılamadan yazıyorum,olabilir tabii her iki taraf da isterse ,yapabilirseniz lakin bu konuda ,bunca yaşımda yapacağım tek olumsuz yorum; "yorar" olur.Erkekler kadın beyninden ve olgunluğundan hep 5 yaş geridedir zaten.O yüzden hep erkeğin ortalama 5 yaş büyük olması önerilir.Aksinin mutlu örnekleri de var ,yaşamadan bilemezsiniz. Şans verin ,tanıyın ,yormuyorsa devam edin.
 
Siz 38 yaşındaymışsınız. Evlilik düşünüyorsanız karşınıza çıkacak adaylar sizden büyük olabilir, ya da yaşıtınız bile olsa evlenip boşanmış, dul veya çocuklu olabilir...
29 yaşındaymış beyefendi de, az çok artık insanın olgunlaştığı bir yaş. Size açılmadan önce de defalarca düşünmüştür. O Emin demek ki sorun olmayacağından. Bence tek sorun yaş farkı ise oluru var. Bir düşünebilirsiniz. İlişki içindeki halini tanımak için biraz flört etmeniz daha iyi olur. Sizin de bir şeyleri kafanızda oturtabilmeniz için.
Sizin mutlu olacağınız şekilde olsun her şey.
 
Onun için okey olduguna göre ailesi nın fikrini de öğrenmelisiniz. Yok ailemi boşver derse siz boşvermeyin. Ailesi de okeyse elalem ne der kısmını da atlatmış olursunuz.
 
Merhaba, öncellikle gerçek sevgide yaşın bir önemi yok. Ben şahsen erkeğin kadından yaşca büyük olması taraftarıyım. Ancak kadının erkekden büyük olmasına da kötü bakmıyorum. Aranızdakı yaş farkı çok, ancak her ikiniz de olgun bir yaşa sahibsiniz, bir ilişkiniz ola bilir. Söylediğinize göre kendisi iyi biri. Her erkek öyle olmasa da yaşı küçük erkekler cinsellik için kendinden yaşça büyük kadınlara ilgi göstermeye çalışırlar. Dikkatli olmanızı öneririm. Maalesef günümüzde insanlara güvenmek çok zor. Ben üzülmenizi istemiyorum, hayat sizin hayatınız, mutlu olacağınızı düşünüyorsanız şans vere bilirsiniz. Ama çok dikkatli olun, sizi kandıra da bilir ve ya geçici bir heveste ola bilir. O kadar olaylar duyup şahit oluyoruz ki endişe etmemek elde değil. Hayırlı günler dilerim.
 
Sevgili olacağınız insanı öncesinde arkadaş / iş ortamında tanıyıp görmek çok iyi oluyor kişiyi doğru analiz etmek bakımından. Çünkü günümüzde gözlemlediğim kadarıyla genelde internetten ya da görücü usulü birilerinin tavsiyesiyle tanışıyor bizim yaş grubumuzdaki insanlar ve anlatılandan / kendini anlattıklarından çok farklı çıkabiliyor. Bizim yaş grubumuz dedim bende size yakın yaşlardayım. Yine bu yaşta genellikle karşımıza boşanmış / çocuklu adamlar çıkıyor. Onlar da ekstra sorun hiç evlenmemiş biri için. Normalde erkeğin dokuz yaş küçük olduğu ilişki için bende çok ılımlı bakmam ama adım karşı taraftan gelmiş ve anlattığınız kadarıyla olgun efendi biri. Bence kesinlikle tanımalısınız. Siz de etkilenmişsiniz zaten. Bir de kariyeriniz ortak üniversite iş vs… güzel bir ilişki evlilik olabilir bence. Direkt kestirip atmayın
 
Gerçekten yargılamadan yazıyorum,olabilir tabii her iki taraf da isterse ,yapabilirseniz lakin bu konuda ,bunca yaşımda yapacağım tek olumsuz yorum; "yorar" olur.Erkekler kadın beyninden ve olgunluğundan hep 5 yaş geridedir zaten.O yüzden hep erkeğin ortalama 5 yaş büyük olması önerilir.Aksinin mutlu örnekleri de var ,yaşamadan bilemezsiniz. Şans verin ,tanıyın ,yormuyorsa devam edin.
Katılıyorum
Benim de yaşça küçük sevgilim oldu ve yordu
Kötü biri değildi, çok eğleniyorduk
Ama yaşı ve gelir durumu farkımızı kompleks yapıp beni kısıtlamaya başladı
Oysa benim onu kıskanmam gerekirdi çünkü genç erkek bu topluma göre daha makbul bir şey

Ama o, sanki bütün erkekler benim peşimdeymiş gibi kafayı yedi
 
Okurken yazınızı gülümseyerek okudum. Çok tatlı sempatik geldi konu bana çok romantik:)

Bence yaş farkı kesinlikle sorun değil önemli olan hayat görüşünüz ruhunuzun bir birbirini taşıması denk düşmesi. Hem kader örgunuzde çok benziyor ortak yanlarınız var gibi... kesinlikle şans vermeli görüşmelisiniz hem eskinin 38 li 9 lu yaşları ile suanin yaşları kesinlikle aynı değil.. yaşa takılmayın. Yaşıtinizla olunca oluyor diye bir gerçek yok... çok çok sevgi aşk olsun iyi şanslar..
 
Herkese merhabalar, arada kaldığım bir konu var ve sizlerden akıl almak istiyorum.
Ben 38 yaşındayım ve daha önce hiç evlenmedim.
Liseyi bitirdikten sonra aile sorunları nedeni ile egitimime devam edemedim. Uzunca bir muddet bu sorunlarla uğraştık. Bu sorunları cozdukten sonra orta öğretim Kpss'ye girerek atandım. Çalışma hayatına başladıktan bir kaç yıl sonra bir universite okumaya karar verdim. İki yıl sınava girdikten sonra ancak kazanabildim.
İkinci sınıfta iken biriyle tanıştım. Kendisi 29 yaşında. O da benim gibi lise kpss'sinden atanmış. Sonra iki yıllık sağlık bölümü okumuş. Kurumunu ve ünvanını değiştirmiş. Birde fakülte mezunu olabilmek için benim şu anda okudugum bölümü yazmış yani biz aynı okulda ve aynı bölümdeyiz. Lakin o 4. sınıf oldu bu yıl. Bende 3'e geçtim. Öğretim yılının başında alttan aldığı bir ders sebebi ile bizimle beraber derslere giriyordu. Yine böyle derse girdiği bir gün çıkışta benimde içinde olduğum arkadaş grubuna gelerek geçen hafta derse gelemediğini söyledi ve sadece geçen haftanın notlarına bir göz atabilir miyim diye gruba sordu kimse yardımcı olmayınca ben oldum. İlk tanışmamız bu şekilde gerçekleşti. O günden sonra yavaş yavaş diyalog kurmaya başladık, üst sınıf olduğu için bana çok yardımcı oldu. Bende ona alttan aldığı ders için oldum. Zamanla samimiyetimiz arttı. Ben ona hep sen çok iyi birisin keşke senin gibi bir kardeşim olsaydı derdim(Gerçekten çok iyi bir insan çok beyefendi).
O da bana hep iyiki bizden kardeş olmamış bizden kardeş olmaz falan derdi gülerek böyle şaka tarzında. Bende şaka yapıyor der nedenini sorgulamazdım.
Geçenlerde yine böyle kardeş konusu konuşulurken, bana "Sana uzun zamandır söylemek istediğim bir durum var. Ben seni kardeşim olarak görmüyorum hiç bir zaman o gözle bakmadım. Senden bana ya da benden sana asla kardeş olmaz/olamaz. Arkadaş, sevgili, hatta kim bilir belki bir eş olabilir ama kardeş olamaz.
Bu cümlelerden sonra ne geleceğini az çok anlamışsındır diye tahmin ediyorum. Ben seni ilk gördüğüm günden bu yana, senden hoşlanıyorum. Hatta bu hisler hoşlanma ötesine geçmeye başladı. Bunu sana çok kez söylemek istedim ancak belirli şartların oluşması gerekiyordu ve o zaman şimdi geldi artık ne olacaksa olsun ancak durum bu"
boyle bir mesaj attı ne yapacağımı şaşırdım. Tabiki olumsuz yanıt verdim. Gerekçe olarak ise aramızda 9 yaş fark oldugunu, benim ona o gözle bakmadığımı soyledim. Çok ısrar etti ve etmeye devam ediyor. En azından bir birbirimizi daha yakından tanımak için bir şansı hak ettiğimizi düşumuyorum diyor.
Kendisinden biraz bahsedecek olursam, çok beyefendi, oturmasını kalkmasını bilen, konuşmaları diksiyonu düzgün iyi yetişmiş birisi. Dış görünüş olarak ise gayet çekici biri. Düşünce yapısı olgun, maddi durumunun ise benden daha iyi olduğunu biliyorum.

Şimdi soruma gelecek olur isem, bu kişi ile biz olur muyuz. Bir şans vermeli miyim? Yaş farkından dolayı çekiniyorum. Daha evvel sadece 1 ilişkim oldu. O da çok kısa sürdü bu ailevi sorunlar dolayısı ile. Kendiside daha önce hiç evlenmemiş biri. Çok fazla arkadaşım olmadığı için konuyu buraya yazmak istedim. Aslında siteyi hep takip ederdim anvak üye olma gereki hiç duymamıştım bu olay olana dek. Burada çok güzel ve degişik fikirler var. Gerçekten yargılamadan insanlara yardım etmek isteyenler var. O sebeple benim sizlerin objektif fikirlerinize ihtıyacım var.
Bence şans verin kesinlikle! Aşkın yaş vb engelleri yoktur. Gidişata göre daha ciddi durumlar için ailesinin görüşü vs o zaman bakarsınız
 
Herkese merhabalar, arada kaldığım bir konu var ve sizlerden akıl almak istiyorum.
Ben 38 yaşındayım ve daha önce hiç evlenmedim.
Liseyi bitirdikten sonra aile sorunları nedeni ile egitimime devam edemedim. Uzunca bir muddet bu sorunlarla uğraştık. Bu sorunları cozdukten sonra orta öğretim Kpss'ye girerek atandım. Çalışma hayatına başladıktan bir kaç yıl sonra bir universite okumaya karar verdim. İki yıl sınava girdikten sonra ancak kazanabildim.
İkinci sınıfta iken biriyle tanıştım. Kendisi 29 yaşında. O da benim gibi lise kpss'sinden atanmış. Sonra iki yıllık sağlık bölümü okumuş. Kurumunu ve ünvanını değiştirmiş. Birde fakülte mezunu olabilmek için benim şu anda okudugum bölümü yazmış yani biz aynı okulda ve aynı bölümdeyiz. Lakin o 4. sınıf oldu bu yıl. Bende 3'e geçtim. Öğretim yılının başında alttan aldığı bir ders sebebi ile bizimle beraber derslere giriyordu. Yine böyle derse girdiği bir gün çıkışta benimde içinde olduğum arkadaş grubuna gelerek geçen hafta derse gelemediğini söyledi ve sadece geçen haftanın notlarına bir göz atabilir miyim diye gruba sordu kimse yardımcı olmayınca ben oldum. İlk tanışmamız bu şekilde gerçekleşti. O günden sonra yavaş yavaş diyalog kurmaya başladık, üst sınıf olduğu için bana çok yardımcı oldu. Bende ona alttan aldığı ders için oldum. Zamanla samimiyetimiz arttı. Ben ona hep sen çok iyi birisin keşke senin gibi bir kardeşim olsaydı derdim(Gerçekten çok iyi bir insan çok beyefendi).
O da bana hep iyiki bizden kardeş olmamış bizden kardeş olmaz falan derdi gülerek böyle şaka tarzında. Bende şaka yapıyor der nedenini sorgulamazdım.
Geçenlerde yine böyle kardeş konusu konuşulurken, bana "Sana uzun zamandır söylemek istediğim bir durum var. Ben seni kardeşim olarak görmüyorum hiç bir zaman o gözle bakmadım. Senden bana ya da benden sana asla kardeş olmaz/olamaz. Arkadaş, sevgili, hatta kim bilir belki bir eş olabilir ama kardeş olamaz.
Bu cümlelerden sonra ne geleceğini az çok anlamışsındır diye tahmin ediyorum. Ben seni ilk gördüğüm günden bu yana, senden hoşlanıyorum. Hatta bu hisler hoşlanma ötesine geçmeye başladı. Bunu sana çok kez söylemek istedim ancak belirli şartların oluşması gerekiyordu ve o zaman şimdi geldi artık ne olacaksa olsun ancak durum bu"
boyle bir mesaj attı ne yapacağımı şaşırdım. Tabiki olumsuz yanıt verdim. Gerekçe olarak ise aramızda 9 yaş fark oldugunu, benim ona o gözle bakmadığımı soyledim. Çok ısrar etti ve etmeye devam ediyor. En azından bir birbirimizi daha yakından tanımak için bir şansı hak ettiğimizi düşumuyorum diyor.
Kendisinden biraz bahsedecek olursam, çok beyefendi, oturmasını kalkmasını bilen, konuşmaları diksiyonu düzgün iyi yetişmiş birisi. Dış görünüş olarak ise gayet çekici biri. Düşünce yapısı olgun, maddi durumunun ise benden daha iyi olduğunu biliyorum.

Şimdi soruma gelecek olur isem, bu kişi ile biz olur muyuz. Bir şans vermeli miyim? Yaş farkından dolayı çekiniyorum. Daha evvel sadece 1 ilişkim oldu. O da çok kısa sürdü bu ailevi sorunlar dolayısı ile. Kendiside daha önce hiç evlenmemiş biri. Çok fazla arkadaşım olmadığı için konuyu buraya yazmak istedim. Aslında siteyi hep takip ederdim anvak üye olma gereki hiç duymamıştım bu olay olana dek. Burada çok güzel ve degişik fikirler var. Gerçekten yargılamadan insanlara yardım etmek isteyenler var. O sebeple benim sizlerin objektif fikirlerinize ihtıyacım var.
Vayy çıtır sevgili haaa😏😏
 
Herkese merhabalar, arada kaldığım bir konu var ve sizlerden akıl almak istiyorum.
Ben 38 yaşındayım ve daha önce hiç evlenmedim.
Liseyi bitirdikten sonra aile sorunları nedeni ile egitimime devam edemedim. Uzunca bir muddet bu sorunlarla uğraştık. Bu sorunları cozdukten sonra orta öğretim Kpss'ye girerek atandım. Çalışma hayatına başladıktan bir kaç yıl sonra bir universite okumaya karar verdim. İki yıl sınava girdikten sonra ancak kazanabildim.
İkinci sınıfta iken biriyle tanıştım. Kendisi 29 yaşında. O da benim gibi lise kpss'sinden atanmış. Sonra iki yıllık sağlık bölümü okumuş. Kurumunu ve ünvanını değiştirmiş. Birde fakülte mezunu olabilmek için benim şu anda okudugum bölümü yazmış yani biz aynı okulda ve aynı bölümdeyiz. Lakin o 4. sınıf oldu bu yıl. Bende 3'e geçtim. Öğretim yılının başında alttan aldığı bir ders sebebi ile bizimle beraber derslere giriyordu. Yine böyle derse girdiği bir gün çıkışta benimde içinde olduğum arkadaş grubuna gelerek geçen hafta derse gelemediğini söyledi ve sadece geçen haftanın notlarına bir göz atabilir miyim diye gruba sordu kimse yardımcı olmayınca ben oldum. İlk tanışmamız bu şekilde gerçekleşti. O günden sonra yavaş yavaş diyalog kurmaya başladık, üst sınıf olduğu için bana çok yardımcı oldu. Bende ona alttan aldığı ders için oldum. Zamanla samimiyetimiz arttı. Ben ona hep sen çok iyi birisin keşke senin gibi bir kardeşim olsaydı derdim(Gerçekten çok iyi bir insan çok beyefendi).
O da bana hep iyiki bizden kardeş olmamış bizden kardeş olmaz falan derdi gülerek böyle şaka tarzında. Bende şaka yapıyor der nedenini sorgulamazdım.
Geçenlerde yine böyle kardeş konusu konuşulurken, bana "Sana uzun zamandır söylemek istediğim bir durum var. Ben seni kardeşim olarak görmüyorum hiç bir zaman o gözle bakmadım. Senden bana ya da benden sana asla kardeş olmaz/olamaz. Arkadaş, sevgili, hatta kim bilir belki bir eş olabilir ama kardeş olamaz.
Bu cümlelerden sonra ne geleceğini az çok anlamışsındır diye tahmin ediyorum. Ben seni ilk gördüğüm günden bu yana, senden hoşlanıyorum. Hatta bu hisler hoşlanma ötesine geçmeye başladı. Bunu sana çok kez söylemek istedim ancak belirli şartların oluşması gerekiyordu ve o zaman şimdi geldi artık ne olacaksa olsun ancak durum bu"
boyle bir mesaj attı ne yapacağımı şaşırdım. Tabiki olumsuz yanıt verdim. Gerekçe olarak ise aramızda 9 yaş fark oldugunu, benim ona o gözle bakmadığımı soyledim. Çok ısrar etti ve etmeye devam ediyor. En azından bir birbirimizi daha yakından tanımak için bir şansı hak ettiğimizi düşumuyorum diyor.
Kendisinden biraz bahsedecek olursam, çok beyefendi, oturmasını kalkmasını bilen, konuşmaları diksiyonu düzgün iyi yetişmiş birisi. Dış görünüş olarak ise gayet çekici biri. Düşünce yapısı olgun, maddi durumunun ise benden daha iyi olduğunu biliyorum.

Şimdi soruma gelecek olur isem, bu kişi ile biz olur muyuz. Bir şans vermeli miyim? Yaş farkından dolayı çekiniyorum. Daha evvel sadece 1 ilişkim oldu. O da çok kısa sürdü bu ailevi sorunlar dolayısı ile. Kendiside daha önce hiç evlenmemiş biri. Çok fazla arkadaşım olmadığı için konuyu buraya yazmak istedim. Aslında siteyi hep takip ederdim anvak üye olma gereki hiç duymamıştım bu olay olana dek. Burada çok güzel ve degişik fikirler var. Gerçekten yargılamadan insanlara yardım etmek isteyenler var. O sebeple benim sizlerin objektif fikirlerinize ihtıyacım var.
Bana yaş farkı fazla geldi. Erkeğin yaşı o kadar büyük olsa yine aynı şeyi yazardım.

Ama bundan bağımsız olarak zaten siz ilk başta yaş farkından dolayı bu ilişkiyi onaylamamışsınız, genelde taa en başta içe sinmeyen şeyler sonrasında tam tersi olmuyor. O içe sinmeyen şey ilişki boyunca aklın bir yerinde kalıyor.
 
Ben yaş farkına takılanlardan değilim. Ne olmuş yani 9 yaş fark var ise. Önemli olan anlaşmak,kafa yapılarının uyması.
Ben eşimden 2.5 yaş büyüğüm. Gerçi 9 yaş fark ile arasında epey fark var ama bekarken de bu kafada idim.
Karşı tarafı iyi ölçüp bicmeniz gerek. Eşim bekarken ondan 7 yaş büyük bir kadın teklif etmiş kabul etmemiş. Ama arkadaşımın amcaoğlu kendinden 7 yaş büyük bir kadın ile evlendi mutlu ve çocuğu var.
Bu konuda basmakalıp biri değilim. Aklı basinda biri ise neden olmasın. Sen 49 yaşında iken o 40 olacak. Aman aman da çok absürt değil.
Pınar Altuğ -Yagmur Atacan çifti gibi olursunuz.
 
Öncelikle olumlu, olumsuz yorum yazan herkese çok teşekkür ederim. Güzel ve objektif yorumlar gelmiş.
Sorulara ve yorumlara genel olarak cevap vereyim.
İlk olarak evet bende etkilendim, etkilenmedim dersem hem kendime hem sizlere yalan söylemiş olurum. Ama ben onunla bu zamana kadar böyle duygusal bir birliktelik düşünmemiştim. Çünkü yaş farkından dolayı böyle bir birliktelik olamaz diyordum.
İş planlarımız, karakterimiz bir birine benzemekten ziyade daha çok birbirini tamamlıyor demek yerinde olur kanımca. Çünkü bende olan eksikleri o tamamlıyor onda olan eksikleri ben tamamlıyorum. Aramızdaki bu uyum gerçekten çok iyi.

Ancak bu yaş farkı kafamı ciddi şekilde meşgul ediyor.
Bir yandan da zaman geçtikçe aslında o kişinin hayatımda ne kadar büyük bir yer kapladığını anlıyorum.
Düşünmek için süre istemiştim, buradaki yorumlarda karar verme sürecini ciddi şekilde etkileyecek.
 
Bu bir matematik problemi değil, o nedenle yaş farkı nedeniyle olmaz diyenlere katılmıyorum. Mutlu olmak istiyorsan kendi hislerinden başka kimseyi önemsememeni tavsiye ederim. Bu senin hayatın ve hayata bir kere geliyorsun, zamanı durdurma şansımız da yok. Buraya yazacak kadar düşünüp kafana takman bile fazla bana göre. Hayatını yaşa♥✌🏼
 
Öncelikle selamlar. Eşimle aramda 8 yaş var. Ben de ilk yaşını öğrendiğimde bu kadarı çok demiştim. O da “ değiştiremeyeceğim şeyler sebebiyle beni reddetme deneyelim, olmazsa o zaman git” dedi o şekilde başladık. 1,5 sene sonra evlendik. Geçen hafta da hamile olduğumu öğrendim. Gayet de güzel gidiyor. En önemli kriter sanırım aileler, bu kısımda kendisine ya da ailesine güveniyorsa, yaş sorun olmaz
 
Çok fazla bir yaş farkı değil, bazı konulardan da denk görünüyorsunuz. Aileden yana problemli yanları yoksa deneyebilirsiniz. Net olun beklentileriniz konusunda.
 
Back
X