Her şey bu kadar normalken bı anda çok kötü şeyler olmaz. Eşin ve ailesi iyi niyetli görünüyor. Yaşın müsait. Allah gönlüne göre versin. Bence zamanı gelmiş gibi. Ama korona açısından bu yazı atlatirdim ben. Daha sonra düşünürdüm. Hamilelikte çok fazla hastaneye gitmek gerekebiliyor bazen. Üç ay öncesinde folik asit kullanmaya başla.27 yaşındayım.9 aylik evliyim ve İkinci evliliğim.ilki 8 ay sürdü ondada çocuğum olmadığı için şanslıydım. Çevrem çocuk için baskı yapıyor özellikle benim ailem. Evliliğimizin ilk 6 ayında çalıştığım için çocuk konusunun üstüne pek düşmedim. Daha önceki tecrübemden dolayı acaba bundada bir sıkıntı var mı diye düşünmeden edemiyorum o yüzden çocuk konusunu göz ardı ettim. Eşimle aynı iş yerinde 6 ay çalıştık. İşten eve geldiğimizde yemekte bulasikta bana yardım ederdi. Hafta sonları bile sürekli bır yerlere giderdik. Şimdi işten çıktım eşim hafta sonları yine aynı şekilde bana yardım eder pandemi olmasa sürekli bir yerlere gitmek ister. Öyle ki bir şey alınacaksa bir yere gidilecekse önce benim fikrimi alır hatta onu yapar. Ben bencil değil sencilim der her zaman. Aileme karşı da çok saygılıdir. Nitekim onun aileside benim evlenip ayrıldığımi ima edecek hiçbir şey duymadım ağızlarından. Hatta onlara her gittimizde ailesi bana iş yaptirmaz elimiz boş göndermez kayınvalidem illa yemek ev gereçleri vs. verir. Ama ben hala korkuyorum ya huzursuz olursak ya sevgimiz biterse diye o yüzden çocuk konusunda kararsızım ama özellikle annem çok üstüme düşüyor bu konuda. Hoş ikinci evlilik olunca ayrılmayı düşünmek yeniden aynı şeyleri yaşamak çok yıpratıcı olacak hemde çocukla. Yaşım da geçmeden bı tane çocukla kalmak istemiyorum açıkçası sizce evlilik nasıl başlarsa öyle gider mi yoksa seneler sonra saygı sevgi kalmaz mi ?
Şuan düğün borçlarımızda var zaten ama eşim bu fikre sıcak bakmıyor. Gebe kalıp taşınmak zorunda da kalabilirim. Çocuk doğduktan sonra okula devam da edemeyebilirim gelin görün ki bunu eşime anlatın. Ben yaparım sen düşünme maddi konuyu diyor.Iste benim anlattiklarim cok teknik konular degil. Yasayinca ya da biri anlatinca “aaaa evet boyle de bir gercek var” denilecek konular. Cocuk icin belirli bir miktar parayi simdiden kenara koyun. Kendi ozel harcamalariniz icin de gereken miktari koyun hatta. Ne kadar sure calisamazsiniz belli olmaz simdiden. Cocuga annesi ile babasi bakar zaten,uykuyu da sevseniz,paraniz da olmasa yine sizin cocugunuz yine siz bakacaksiniz. Aile istedi diye cocuk yapmayin tekrar tekrar aklinizda olsun.
Onun çocuklarınin ilk evlilikleri ama bende bı düşünürdüm neticede. Ama beni kızları gibi gördükleri için böyle bir durumu onlarda unuttular sanırım. Haklılar ailesi olarak endisenebilirler. Benim çocuğum da daha gözünü ilk onda açmış biriyle evlenmesini isterim açıkçasıİkinci evliliğiniz olduğunu ima etmemişler ne koca yürekli bir aile. Noluyorsa ikinci evlilik olunca
Şuan çikolata kistim ve insülin direncimle baş ediyorum benim için çocuk hemen olacak birşey değil sankiCocuk düşünmek için en kötü zamandayiz. Pandemi surecinde onumuzu bile goremezken cocuk aklima bile gelmez.
Tedavi gördüğüm için hemen olacak diye düşünmeyin hamilelik ve çocuğun dışarı çıkıp gezme zamanı nerden baksanız 1,5-2 yılBu arada 28 yasinda oglumu kucagima aldim.
Eger oğlum 3 yasindayken boyle bir pandemi surecine girip onu 4 duvar arasina hapsetmek zorunda kalacagimi bilsem asla dogurmayi dusunmezdim. Ona bile haksizlik ettigimi dusunuyorum.
Ben zaten babasız büyümüş bir kız çocuğuyum önceki evliligimde malum inanın mutlu bir yuvanin kıymetini daha çok anlıyorum. Kaybetmek istemiyorum diye çocuk yapacak halim yok ama her evlilikte ucuncu dördüncü mutluluğu istiyor insan bunlardan sonra evrimlesiyor karı koca ilişkisi sanırım. Korkularım ve tedirginlim yersiz değilBence sayılara rakamlara takılmamak lazım sevgi saygı karşılıklı bir şey sen eşine kaba olursan kalp kırarsan egoist olursan bi müddet sonra sevgisi nefrete dönüşür o zaman huzursuzluklar başlar ama sen sevgini saygını empati kurma gücünü yitirmezsen her şey aynı tazeliğini korur
Bence 9 ay bir evlilikte çocuk düşünmek için çok kısa.27 yaşındayım.9 aylik evliyim ve İkinci evliliğim.ilki 8 ay sürdü ondada çocuğum olmadığı için şanslıydım. Çevrem çocuk için baskı yapıyor özellikle benim ailem. Evliliğimizin ilk 6 ayında çalıştığım için çocuk konusunun üstüne pek düşmedim. Daha önceki tecrübemden dolayı acaba bundada bir sıkıntı var mı diye düşünmeden edemiyorum o yüzden çocuk konusunu göz ardı ettim. Eşimle aynı iş yerinde 6 ay çalıştık. İşten eve geldiğimizde yemekte bulasikta bana yardım ederdi. Hafta sonları bile sürekli bır yerlere giderdik. Şimdi işten çıktım eşim hafta sonları yine aynı şekilde bana yardım eder pandemi olmasa sürekli bir yerlere gitmek ister. Öyle ki bir şey alınacaksa bir yere gidilecekse önce benim fikrimi alır hatta onu yapar. Ben bencil değil sencilim der her zaman. Aileme karşı da çok saygılıdir. Nitekim onun aileside benim evlenip ayrıldığımi ima edecek hiçbir şey duymadım ağızlarından. Hatta onlara her gittimizde ailesi bana iş yaptirmaz elimiz boş göndermez kayınvalidem illa yemek ev gereçleri vs. verir. Ama ben hala korkuyorum ya huzursuz olursak ya sevgimiz biterse diye o yüzden çocuk konusunda kararsızım ama özellikle annem çok üstüme düşüyor bu konuda. Hoş ikinci evlilik olunca ayrılmayı düşünmek yeniden aynı şeyleri yaşamak çok yıpratıcı olacak hemde çocukla. Yaşım da geçmeden bı tane çocukla kalmak istemiyorum açıkçası sizce evlilik nasıl başlarsa öyle gider mi yoksa seneler sonra saygı sevgi kalmaz mi ?
Gecen gün yumurtaya zam geldi. Yumurta ya yumurta yani. Yaglari soylemiyorum bile. Maddiyat aci gercegimiz oldu çünkü nemalaniyorlar her türlü markete girince cepten para buhar olup gidiyor 3 tane urunleHerkes maddiyat yazıyor ama ben nedense önemsemedim. Şöyle eşimin ne arabası var ne evi var. Evimiz kira herseyimiz yeni olduğu için taksitlerimizde var. Ama eşimin ek işi var. Evde küçük bir tamir dükkanı gibi. Kayınvalidemlerde yardım ediyor saolsunlar. Çocuk rizkiyla gelir bence şuan aç değiliz açıkta değiliz. Anne baba olarak çocuğun her dediğini her istediğini en iyisini yapmamak gerektiğini düşünüyorum. Ben gebeykende taksitlerimiz bitmiş oluyor zaten
Eşim oyle çok maaş alan lüks içinde yaşayan insanlar degiliz. Ama ikinci bir ek işi var. Evde küçük çaplı bir tamirhane. Ama yetiyor çok şükür ben zaten işten sağlık problemlerim evimin evliliğimin tadını cikaramadigimdan ayni zaman içerisinde üni ye kayıt yaptirdigim için çıktım. İş yeri pek iyi değil etik değil yani insanlar çok yargılayıcı kimin eli kimin cebinde bir yerdiBence 9 ay bir evlilikte çocuk düşünmek için çok kısa.
Ben 33 yaşındayım ve nişanlıyım. 34 yaşına girince evleneceğim inşallah. En az 1.1.5 yıl çocuk düşünmüyorum. Tabi yumurta rezervine de baktıracağım. Eger kritik seviyede değilse en az 1 yil bekleme taraftariyim.
Benim annem beni 32 kardeşimi 37 de doğurdu.
Bu tamamen yumurta kalitesi ile ilgili. Hemen de hamile kalmış. 30dan sonra da 2 çocuk sahibi olan çok. Ben tercih etmeyeceğim. Ama sizin nasipse olur.
Neden işten çıktığınızı merak ettim. Çocuk demek masraf demek. Kendi maaşınızı biriktirip çocuk masrafı yapardınız. Eşiniz çok mu maaş alıyor?
Eğer öyleyse mutlaka birikim yapın.
Ben inşallah 1 yıllık çocuk masrafını biriktirip hamile olmayı düşünüyorum. Ekstra masraflar çıkarsa çok zorlanmayalım diye.
Bu arada annenizi de dinlemeyin.
Eskiden normal bir maaşla kaç çocuk okurdu. Şimdi öyle mi? 1 paket mama olmuş 150 tl.
Çocuk kararı hem maddi hem manevi parametreler hesaplanıp düşünülmeli bence.
Bence biraz daha bekleyin.
Kamuda degilsen oturan bir maddiyat yok bence yani bence degil aslında baktiginda yok.30 yasinda evlendim.31de anne oldum. Insanlar zaten cogunlukla 30dan sonra hatta 35te evleniyorlar. Okullar bitmis oluyor,maddiyat oturmus oluyor.
Hepsini yaşadım. Ben çalışırken aldığımız çoğu şey öylece kalıyor çöpe gidiyordu çünkü evde yiyecek kimse yok. Sürekli dışardan yemekte sağlık açısından kötü. Annem gelip yemeğimi yapardı eşim çok ısrar eder ben yalvarirdim nolur anne gel diye. Çok fazla eklem ağrılarım oluyordu çalışmak benim için özellikle evlendikten sonra çok zor olmaya başladı. Eşimde yeni yeni yapıyordu ona ogretene kadar bı bakmışım ben yapıyordum. Artık anneme bile gel demeye yüzüm kalmadi. Psikolojik olarak da eşim hergun yemek için bekliyor bende üzülüyordum açıkçası kapısını açmak yemeğini sıcak vermek istiyordum. İş yerim istediği zaman gelip başlayabilir demiş ama çok zor durumda kalmadıkça evimde mutluyum.Gecen gün yumurtaya zam geldi. Yumurta ya yumurta yani. Yaglari soylemiyorum bile. Maddiyat aci gercegimiz oldu çünkü nemalaniyorlar her türlü markete girince cepten para buhar olup gidiyor 3 tane urunle
Ama gercek su ki asgar maasla calisan buyuk bir kesim var o zaman onların cocuk yapmamasi zenginlerin uremesi ya da daha ortaca sinifin uremesi gerek sadece boyle de olmaz
Malesef insanoglu uyum sağlıyor her seye. Gidip markete 50tl vermeden cikmamaya da 100 tl verip cikmamaya da alstgimjz gibi.
Ureme istegi yasama istegi kadar insani bir hak ama asgari ücretin açlık sınırı altinda kalan bir yerde ne kadar doğru tartışılır ama önüne geçmek ya da yapma demekte olmaz ,olamaz. Bu sebeple şükür deyip cocuga ayrı alip kendimiz yemiyoruz. Bu da bizim gercegimiz konu sahibi. Korkutucu ama gercek.
Herkesin hayat yolculuğu farklı.Sanırım aile ortamı da önemli. Ailemde kimse 30 unda evlenip çocuk sahibi olmadı. Herkes erkenden evlenip çocuk yaptı. Bendende aynı şeyi bekliyorlar. Annemin mutlu olamayagim diye kaygıları var. Bilirsiniz anne yüreği. İlkinde annemle ikimiz çok üzüldük çok yıpratıcı oldu bizim için. Şimdi bizi mutlu gördükçe bebekte istiyor bebek olursa yuvama daha çok baglanacagim gibi inançları var nedense.birazda derdi torun sevmek
Ama cocukla o is ve yemek olayindan cok cok daha tempolu hayatin olacak ne yapacaksın?Hepsini yaşadım. Ben çalışırken aldığımız çoğu şey öylece kalıyor çöpe gidiyordu çünkü evde yiyecek kimse yok. Sürekli dışardan yemekte sağlık açısından kötü. Annem gelip yemeğimi yapardı eşim çok ısrar eder ben yalvarirdim nolur anne gel diye. Çok fazla eklem ağrılarım oluyordu çalışmak benim için özellikle evlendikten sonra çok zor olmaya başladı. Eşimde yeni yeni yapıyordu ona ogretene kadar bı bakmışım ben yapıyordum. Artık anneme bile gel demeye yüzüm kalmadi. Psikolojik olarak da eşim hergun yemek için bekliyor bende üzülüyordum açıkçası kapısını açmak yemeğini sıcak vermek istiyordum. İş yerim istediği zaman gelip başlayabilir demiş ama çok zor durumda kalmadıkça evimde mutluyum.
Özellikle iş yeri tam da öyle bir yer. Eşim telefon tamir ediyor. Çok da güzel paralar kazaniyor. Arada elektronik aletlerde satıyor. Bı bilgisayara yarım saat bı saat uğraşıp 300 TL aldığı oluyor. Evimiz şimdi teknoloji aletlerle dolu.İs yeri açmak istemiyor çünkü insanlarla uğraşmak zor aynı zamanda yalanla dolanla dönüyor (Muş) bu dükkan işleri evde yapıyor bu işi sadece. Çok şükür kendinede güveniyor ki çocuk istiyorKamuda degilsen oturan bir maddiyat yok bence yani bence degil aslında baktiginda yok.
Adami tam oh her sey yerinde cocuk icin hazırım dediği anda kapinin onune koyarlar anlamazsin. Ev alayim maddiyatim oturdu duzenli bu kadar bin gelirim var diye plan yaparsin bir bakmissin cikarilmissin ya da ucretsiz izine tabii olmussun. Her sey olabilir.
Boyle olunca hepten sudan çıkmış balık olur insan , oluyor yani.
Benim ablam 19 unda anne oldu. Şimdi 29 yaşında bir çocuğu daha var bende geç kaldım gibi hissetmiyorum anlamların durumlari farklıydı bizimki farklı Rabbim ne zaman nasip ederse olur inşallah önce sağlık tabikiHerkesin hayat yolculuğu farklı.
Benim kuzenlerim de 24 27 ..vs de anne oldu.
Ben 30larda olacağım nasip olursa.
Hiç de moralim bozulmuyor. Demek ki böylesi iyi imiş diyorum. Kimseyle yarışa girmeye gerek yok ki. Çocuk zamanı tamamen bizim elimizde değil.
Herkesin yaşayacaği olaylar şahsına münhasırdır.
Sorun yok eşim acıktım sofrayi kur diye bağıracak biri değil özellikle benim yorgun olduğum zaman hicbisey istemez. Ben sofrayı kurmadan acıktım bile demez çok sabırlı biriAma cocukla o is ve yemek olayindan cok cok daha tempolu hayatin olacak ne yapacaksın?
O zaman eşinizin ek isten kazandığını şimdiden kenara atın. Bir süre biriktirin. Ileride bebek harcamaları başlayınca çok rahat edersiniz.Eşim oyle çok maaş alan lüks içinde yaşayan insanlar degiliz. Ama ikinci bir ek işi var. Evde küçük çaplı bir tamirhane. Ama yetiyor çok şükür ben zaten işten sağlık problemlerim evimin evliliğimin tadını cikaramadigimdan ayni zaman içerisinde üni ye kayıt yaptirdigim için çıktım. İş yeri pek iyi değil etik değil yani insanlar çok yargılayıcı kimin eli kimin cebinde bir yerdi
Bebekten sonra mutsuz bir ortamda çocuk büyütmek istemiyorum tedirginim açıkçası adam çok iyi ama bu kadar iyi olunca acaba altında ne yatıyor diye dusunmeme sebep olur psikolojik olarak o kadar olumsuzluga odaklanmışim kiValla ben eşimle 9 yıl sevgililik döneminden sonra 25 yaşında evlendim. 3 yıl da çocuk için bekledim. Evlilik nasıl başlarsa öyle gider diye bir şey yok. O yüzden ben bekleyin derim, yaşınız da genç. Çocuk çok ciddi bir sorumluluk; bu laf çok klişe ama bir gerçek. Eşinizi, kendinizi iyi analiz edin. Anlattıklarınızdan ailesi de kendisi de iyi insanlar gibi görünüyor. Rabbim hakkınızda hayırlısını nasip etsin inşallah.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?