Ilk evliliğinden çocuğu olan bir adamla evli olan var mı

butterfly811 · 19 Eylül 2012

Galiba şöyle bir sonuç çıkıyor ortaya
davullar genelde dengi dengine çalıyor
insanlar yaşamadan hiçbir duygunun ne olduğunu anlamıyor..çok anaç ve çok fedakar olmak gerekiyor böyle bir durumla başa çıkabilmek için..
Itiraf ediyorum ben değilim..
31 yaşındayım ve bir çocuk sahibi olmaktan yana değil gönlüm henüz
önce kendime sağlam bi gelecek oturtmaya çalışıyorum
ve bunun için de ayağıma bir çocuk dolamak istemiyorum
kendimin yada başkasının
sanırım benim hayattaki duruşumla alakalı bu durumu kabullenmemem

haksızmıyım bilmiyorum
yoksa vicdansız üvey anne kalıbı bana uymuyo aslında

yercekimlikaranfil · 19 Eylül 2012

butterfly811 .!.:
offfff çok sert olmuş yazdıklarınız ama haklısınız şu yönden bir çocuğunuz var ve durumu bu doğrultuda değerlendiriyosunuz..ben de aynı duyguları tatmış olsam düşüncelerim farklı olurdu...yine de teşekkürler paylaştığınız için..

Valla çocuklar söz konusu olduğunda yumuşak olamıyorum, üzgünüm. Kırıcı olmayı istememiştim ama durum bu. Benim kendi akrabam var, çocuklu bir adamla evlendi ve adamın kızı sorun olmaya başladı. Baştan çocuk gelmeyecek dedikleri halde gelip gitmesi sıklaştı diye benim kuzan mızıldamaya başladı. Aynılarını kendi akrabam olmasına rağmen ona da söyledim. "Sen bekar bir adamla evlenmedin, o çocuk sonradna piyasaya çıkmadı, sizinle de yaşasa annesiyle de yaşasa biliyorsun ki o kız çocuğu senin hayatının parçası. Sürekli de olsa haftasonu da gelse sizin evinizde bir odası olacak, kendini babasının evinde misafir gibi hissetmeyecek ve eşin de senin karnında doğacak bebene ne kadar zaman, para, enerji harcıyorsa ilk kızına da paşa paşa yapacak. Akıllı ol, günaha girme." dedim. Eşiyle arası açık şimdi ama olsun. Ya kabullenip mutlu olacak ya da bir sabinin günahına girmeyecek. Üstelik yavrucağın annesi da evleniyormuş ve anne hanım mırın kırın ettiği için babada kalması gündeme gelmiş. İçim parça parça, doğrurken kimse sormadı ona ama şimdi herkes ağzının içine bakıyor karşı tarafı istesin de ayak bağı olmasın diye. Dediğim gibi kişisel algılamayın kendi akraba size söylediklerimden çok daha sertini söyledim. Söz konusu çocuk, başka türlüsünü aklım da kalbim de almıyor.

melisa87 · 19 Eylül 2012

empatiden giderek uzaklaşıyormuyuz acaba ????
anne olmak insanı daha vicdan sahibi yapar ama olduğundan daha bir insan yapmaya yetmez.
o yüzden insanlara merhamet duymak için anne olmayı beklemeyin ...
ya o yavru sizin olsaydı ,, ölüm hepimiz için siz gidince o üvey anne elinde büyüseydi ,, bu kadar rahat yorum yapabilecekmiydiniz..
yada daha yakına gidin ya o çocuk siz olsaydınız,, sizin için böyle düşünen biriyle yaşamak istermiydiniz ,, babanıza hasret büyümek .....
siz evlendiniz birde çocuk yaptınız ama bunu bedelini o çocuğa ödetiyorsunuz.. böylesine üzülmem ben ,, merhamet etmeyene merhamet edilmez..
ALLAHA büyük konuşmuyorum ama ben gerekirse çöp toplarım bir göz odada yaşarımda çocuğumu bırakmam ..
ALLAH herkese hidayet ve doğru yol nasip etsin ...

parkon · 19 Eylül 2012

butterfly811 .!.:
Galiba şöyle bir sonuç çıkıyor ortaya
davullar genelde dengi dengine çalıyor
insanlar yaşamadan hiçbir duygunun ne olduğunu anlamıyor..çok anaç ve çok fedakar olmak gerekiyor böyle bir durumla başa çıkabilmek için..
Itiraf ediyorum ben değilim..
31 yaşındayım ve bir çocuk sahibi olmaktan yana değil gönlüm henüz
önce kendime sağlam bi gelecek oturtmaya çalışıyorum
ve bunun için de ayağıma bir çocuk dolamak istemiyorum
kendimin yada başkasının
sanırım benim hayattaki duruşumla alakalı bu durumu kabullenmemem

haksızmıyım bilmiyorum
yoksa vicdansız üvey anne kalıbı bana uymuyo aslında

Söylediğiniz gibi ''davul bile dengi dengine çalar''.Madem kendinizi bukadar iyi tanıyorsunuz keşke bu lafı siz kendi hayatınız için uygulayıp çocuklu bir adamla evlenmeye kalkmasaydınız.

DepresifPolyanna · 19 Eylül 2012

Yeni eş çocuğumu istemeyecek diye ondan ayrı kalmayı benim aklım almıyor. Diyelim ki dul bir kadınım. İlişki yaşadığım insan evlenince çocuğun babasında kalsın dediği anda bitiririm ilişkimi, aşkımdan gebersem de bitiririm. Şu hayatta hiç bir şey çocuğumun önüne geçemez, Allahım da izin vermesin buna....

SutluKahve · 19 Eylül 2012

butterfly811 .!.:
Galiba şöyle bir sonuç çıkıyor ortaya
davullar genelde dengi dengine çalıyor
insanlar yaşamadan hiçbir duygunun ne olduğunu anlamıyor..çok anaç ve çok fedakar olmak gerekiyor böyle bir durumla başa çıkabilmek için..
Itiraf ediyorum ben değilim..
31 yaşındayım ve bir çocuk sahibi olmaktan yana değil gönlüm henüz
önce kendime sağlam bi gelecek oturtmaya çalışıyorum
ve bunun için de ayağıma bir çocuk dolamak istemiyorum
kendimin yada başkasının
sanırım benim hayattaki duruşumla alakalı bu durumu kabullenmemem

haksızmıyım bilmiyorum
yoksa vicdansız üvey anne kalıbı bana uymuyo aslında

Konun özeti bu. Çocuksuz bir kadın olsaydım asla çocuğu olan bir adamla evlenmek istemezdim. Boşanmış ve çocuklu bir kadınım. Şu anda vlenmek gibi bir niyetim yok. Ama bir gün olursa baba olmayan birini tercih etmem.

Eski eşim evlenmek üzere. Müstakbel karısının aramızdaki diyalogdan memnun olduğunu sanmıyorum. Ama ne yaparsa yapsın o adam benim oğlumun babası. O evlilik için asla tehdit değilim. Umarım mutlu olurlar. Ama bizim diyaloğumuz asla sona ermeyecek. Hem eski eşimin yeni eşi hem de benim hayatıma girecek olan kişi bunu kabullenmek zorunda.

gulenyelken · 19 Eylül 2012

butterfly811 .!.:
offfff çok sert olmuş yazdıklarınız ama haklısınız şu yönden bir çocuğunuz var ve durumu bu doğrultuda değerlendiriyosunuz..ben de aynı duyguları tatmış olsam düşüncelerim farklı olurdu...yine de teşekkürler paylaştığınız için..

Benim bir çocuğum yok ama zamanında 'çocuk' olmuş biri olarak
arkadaşa katılıyorum... Ne derseniz deyin, o sadece bir çocuk...
Mantığı duygularının önünde değil henüz. Hayatta yaslanabilceği
bir dost edinebilecek yaşa da gelmemiş. Ve onu zamanında belki de
inat uğruna annesine vermemiş ( yazdıklarınızdan bu çıkarımı yaptım )
babası, şimdilik hayattaki tek dalı...

Bakın ben ne anneyim, ne babasıyla ilişkileri iyi biriyim. Sadece kendinizi
istenmeyen bir çocuk olarak düşününce, bence size tavrını, babasına
yaklaşımını gayet iyi anlayacaksınız...

butterfly811 · 19 Eylül 2012

çocuk sahibi olanların konuya bakışı çok farklı...
Bunu daha öncede söylemiştim
teşekkür ederim arkadaşlar yorumlarınız için ama vicdansızlık bende değil o çocuğu babasına bırakan annesindedir..

butterfly811 · 19 Eylül 2012

melisa87 .!.:
empatiden giderek uzaklaşıyormuyuz acaba ????
Anne olmak insanı daha vicdan sahibi yapar ama olduğundan daha bir insan yapmaya yetmez.
O yüzden insanlara merhamet duymak için anne olmayı beklemeyin ...
Ya o yavru sizin olsaydı ,, ölüm hepimiz için siz gidince o üvey anne elinde büyüseydi ,, bu kadar rahat yorum yapabilecekmiydiniz..
Yada daha yakına gidin ya o çocuk siz olsaydınız,, sizin için böyle düşünen biriyle yaşamak istermiydiniz ,, babanıza hasret büyümek .....
Siz evlendiniz birde çocuk yaptınız ama bunu bedelini o çocuğa ödetiyorsunuz.. Böylesine üzülmem ben ,, merhamet etmeyene merhamet edilmez..
Allaha büyük konuşmuyorum ama ben gerekirse çöp toplarım bir göz odada yaşarımda çocuğumu bırakmam ..
Allah herkese hidayet ve doğru yol nasip etsin ...

olayı farklı yerlere çekmeyin lütfen bunun hidayetle nasiple alakası yokk
gerçekçi olun
hayatın içinde olan ve %95 problem yaratan durumlar bunlar
söylemek çok kolay herşeyi zor olansa benim yaptığım gibi çözüm aramak
duygular insanlarda birsürü şeyin önüne geçebiliyor
kimse tek başına suçlu yada hatalı değil
babası her akşam onun yanında oluyor zaten çocuk bi kenara atılmış değil
paşalar gibi büyüyor onun her istediğini yapan babane ve dedesinin yanında
benim gösteremeyeceğim toleransı görüyor bir de bu tarafından bakın olaya

gecemay · 19 Eylül 2012

Bir kadın doğurduğu için anne olmaz, annelik emek verip topluma iyi birey yetiştirmektir. Annelik sabırdır,güvendir, bunu çoçuklara hissettirmek gerekir.

butterfly811 · 19 Eylül 2012

gecemay .!.:
bir kadın doğurduğu için anne olmaz, annelik emek verip topluma iyi birey yetiştirmektir. Annelik sabırdır,güvendir, bunu çoçuklara hissettirmek gerekir.

o zaman herkes gidip öksüz yetim bulsun bi çocuk yetiştirsin vatana millete hayırlı evlat yapsın
anlayamadım
bir kadın için kendi canından olmayan bi çocuk çocuğu olamaz onun

turkuazbulut · 19 Eylül 2012

arkadaşlar..
şuan evli değilim evlenip ayrıldım. evlilik sürecimde de 1 bebek kaybı yaşadım.. çok zor sancılı stresli süreçlerdi.. hayatımda bi annemi kaybettiğimde,bide bebeğimi kaybettiğimde ve sorunlu evlilik sürecinde (tabii yaşadığım şey evlilikse) bu kadar üzülüp ağladığımı yıprandığımı bilirim.yazdıklarınızı okudum.. açıkcası bence yaşanmadan bazı şeyler bilinmiyor ya bunlarda öyle. evlilikde, ayrılmada, yeniden evlenmede, başkasının çocuğuna büyüklük ablalık yapmakta insanın kişiliğinin, koşullarının (maddi), geçmişte yaşadıklarının hatta kendi ailesinde yaşadıklarının çok etkisi olduğu kanaatindeyim.insanın bazı anlar duygularının etkisiyle gözüne batmayan şeyler ilerde çok sorunlar çıkartabiliyor.yani bu tarz olayların kurallara, kalıplara bağlanamadığı kanaatindeyim. sadece tek bildiğim çok zor maşekatli ve gerçekten sabır isteyen süreçler olduğuna inanıyorum.üzüldüğüm şey biten evliliklerde çocuk varsa işte o çocuk.... hiç günahları yokken malesef gerek anne gerekse babanın hatası yüzüne biten evliliğin günahı onlara kesiliyor..

gecemay · 19 Eylül 2012

Bide bir arkadasımız benim doğurduğum çoçuk onun karsesi olamaz demiş,siz ne derseniz deyin onlar öz kardeş olacak.Siz şimdi görüştürmezsiniz ama onlar yetişkin olanca nasıl olsa görüşür.Eşinide çok kınadım 13 yaşındaki çoçuk küfür etti diye görüşmemek ne demek ya
bu kadar kolaymı evladı atmak. Gerçi onlara ne ki 2. hatunu bulmuş çoçuk kimin umurunda ondan da yapar
olan çoçuklara oluyor.Çok üzülüyorum onlar adına bir anne olarak.

gecemay · 19 Eylül 2012

butterfly811 .!.:
o zaman herkes gidip öksüz yetim bulsun bi çocuk yetiştirsin vatana millete hayırlı evlat yapsın
anlayamadım
bir kadın için kendi canından olmayan bi çocuk çocuğu olamaz onun

keşke öyle bir şey olsa.arkadasım ben çoçuklu insanla evlenmeyi kabul eden insanlar için söyledim.kabul edip etmemek senin hislerinle ilgiliona ben karışamam.

gulenyelken · 19 Eylül 2012

butterfly811 .!.:
çocuk sahibi olanların konuya bakışı çok farklı...
Bunu daha öncede söylemiştim
teşekkür ederim arkadaşlar yorumlarınız için ama vicdansızlık bende değil o çocuğu babasına bırakan annesindedir..

Ne oulr yanlış anlamayın, haddim değil ama konu vicdansızlıksa eğer
hepiniz vicdansızsınız o halde...

Anne bırakıp gittiği için vicdansız.
Babası vermem deyip direttiği, kendini çocuğuna bakan bir 'baba' olarak değil bekar bir adam
olarak ifade ettiği, sende öyle bir izlenim bıraktığı için vicdansız.
Sen de herşeye rağmen bir babanın bir baba olduğunu kabul etmediğin ve bir çocuğu ayak
bağı olarak gördüğün için vicdansızsın.

Herhangi bir nesne değil, kendini idare edebilecek bir yetişkin değil, mantığı
henüz yeterince faal değil. Sadece çocuk. Bence sizin ona önyargınız nedeniyle
temkinli yaklaşıp, kendine güvenli bir alan oluşturmaya çalışıyor çocuk. Davranışlarının
nedeni bu.

Tamamen hatalısınız demiyorum size. Evliyken bile insan bin türlü hesaplama ile
çocuk sahibi olma planı yaparken, sizin doğurmadan 'anne' olmanız elbette zor.
Anne rolü üstlenmek yerine, ona abla olsanız daha iyi olur sanki. Sonuçta onun
zaten bir annesi var. Ama bu durumu öncelikle eşiniz idrak etmeli, size eşi gibi
davranırken çocuğunun annesi değil, ablası olduğunuzu hissettirmeli. Rekabeti
böylece ortadan kaldırabilir. Siz, size biçilmesinden korktuğunuz 'annelik' görevinden
kurtulursunuz, çocuk da olası tehdit olarak gördüğü size sempatiyle bakmayı
öğrenir. Biraz destek de alabilirsiniz hatta profesyonel olarak.

lovelinya · 19 Eylül 2012

butterfly811 .!.:
eşimin çocuğu 10 yaşında velayeti babada ama çocuk babanesinde kalıyor çünkü eşinden ayrılırken çocuğu annesine vermek istememişler ve babanesi ben bakarım diyerek çocuğun sorumluluğunu almış yaklaşık 1,5 yıldır evliyiz ve çocuk erkek olmasına rağmen babasına inanılmaz düşkün aslında bu düşkünlük değil kıskançlık gibime geliyor..biz her pazar sabahı erkenden onun telefonlarıyla uyanıyoruz.bir yere giderken yada birşey yapacağımız zaman asla duyurmuyoruz.ben çalışıyorum ve ona bakabilecek durumda değilim zaten bir çocuğun sorumluluğunu alabilecek olsam bir tane doğururum.en başında ben eşime bir çocuğa bakamayacağımı bu sorumluluğu şu anda alamayacağımı söyledim o da bunu kabul etti ve benimle evlendi...gayet açıktım yani ve şu andada başta söylediklerimin dışında birşey yapmıyorum ama eşim çocuğunun bizimle yaşamasını istiyor farkındayım..sürekli aramızda böyle bi itiş kakış var çocuk kıskanıyor onun tavırlarından ben rahatsız oluyorum huzurumuz kaçıyor ben kafamda şu meseleyi bir türlü aşamıyorum.kişilik özelliğim bu özgürlüğüme düşkünüm ve en önemlisi aslında bu çocuğun bi annesi var hani annesi olmasa tamam ama annesi dururken bana mı düşer ya bakmak kızlar lütfen yanlış mı düşünüyorum ben yaaaaa

siz değil ama eşiniz "baba"sı olarak ilgilenmek zorunda... ne demek annesi varken, o kadın tek başına mı yaptı o çocuğu da tek başına büyütecek... kusura bakmayın madem kabul ettiniz çocuğunuz telefonundan bile rahatsız olamazsınız...

CuteMom · 19 Eylül 2012

gulenyelken .!.:
Ne oulr yanlış anlamayın, haddim değil ama konu vicdansızlıksa eğer
hepiniz vicdansızsınız o halde...

Anne bırakıp gittiği için vicdansız.
Babası vermem deyip direttiği, kendini çocuğuna bakan bir 'baba' olarak değil bekar bir adam
olarak ifade ettiği, sende öyle bir izlenim bıraktığı için vicdansız.
Sen de herşeye rağmen bir babanın bir baba olduğunu kabul etmediğin ve bir çocuğu ayak
bağı olarak gördüğün için vicdansızsın.

Herhangi bir nesne değil, kendini idare edebilecek bir yetişkin değil, mantığı
henüz yeterince faal değil. Sadece çocuk. Bence sizin ona önyargınız nedeniyle
temkinli yaklaşıp, kendine güvenli bir alan oluşturmaya çalışıyor çocuk. Davranışlarının
nedeni bu.

Tamamen hatalısınız demiyorum size. Evliyken bile insan bin türlü hesaplama ile
çocuk sahibi olma planı yaparken, sizin doğurmadan 'anne' olmanız elbette zor.
Anne rolü üstlenmek yerine, ona abla olsanız daha iyi olur sanki. Sonuçta onun
zaten bir annesi var. Ama bu durumu öncelikle eşiniz idrak etmeli, size eşi gibi
davranırken çocuğunun annesi değil, ablası olduğunuzu hissettirmeli. Rekabeti
böylece ortadan kaldırabilir. Siz, size biçilmesinden korktuğunuz 'annelik' görevinden
kurtulursunuz, çocuk da olası tehdit olarak gördüğü size sempatiyle bakmayı
öğrenir. Biraz destek de alabilirsiniz hatta profesyonel olarak.

Galiba en yerınde olan yorum bu oldu
:46:

cincikk · 19 Eylül 2012

eşimin ilk evliliğinden 11 yaşında bir oğlu var farklı bir şehirde annesi ve ananesi ile yaşıyor. eşimin eski eşini tehdit olarak vs. görmüyorum. çok uzun seneler önce bitmiş herkes kendi yoluna gitmiş bu konuda bir rahatsızlığım da yok. eşimin de oğluyla baba-oğul ilişkisinin boyutu hakkında yorum yapmıyorum sadece arada dertleşiyor benimle bu konuda karışmak müdahale etmek gibi bir durumum zaten olamaz. seneye eğer annesi izin verirse benim de ikizlerim sağ salim dünyaya geldiklerinde bir tatil vs. olursa daha iyi olacağını düşünüyorum bakalım annesine bağlı çocuğun.

gulenyelken · 19 Eylül 2012

YenidenDogdum .!.:
Galiba en yerınde olan yorum bu oldu

Teşekkürler YenidenDogdum.

parkon · 19 Eylül 2012

butterfly811 .!.:
o zaman herkes gidip öksüz yetim bulsun bi çocuk yetiştirsin vatana millete hayırlı evlat yapsın
anlayamadım
bir kadın için kendi canından olmayan bi çocuk çocuğu olamaz onun

Kusura bakmayın söylemeden edemiyeceğim;
Eşiniz olarak gördüğünüz adam eğer kendi canından bir parçayı bile sizin için annesine bırakmaya razı geldiyse eğer sakın bu adamdan çocuk yapmayın.Sizi veya o çocuğu da ne zaman bırakacağı belli olmaz.Çocuğun annesine söyleyecek laf bile bulamıyorum.Ama eşinizde annesinin bıraktığı çocuğuna kolkanat geremeyerek eski karısından bir farkı olmadığını kanıtlamış.

Ilk evliliğinden çocuğu olan bir adamla evli olan var mı

Aktif Üye

Popüler Üye

TUTUN ANNEYE MİNİĞİM

bence bitti

Ö♡S

Guru

DirenişeGittimDönmicem:)

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

RABBİM'e teslimdualarım<3

Aktif Üye

Aktif Üye

DirenişeGittimDönmicem:)

Popüler Üye

Dünya vazgeçenleri değil,azmedenleri hatırlar

Popüler Üye

DirenişeGittimDönmicem:)

bence bitti

Benzer Konular