benim ilk kanamam beşinci hafta oldu bir damlaydı hemen hastaneye gitim gece yarısıydı progestan kullandım bir ay sonra kanama zaten hemen kesildi daha o gece üç ayım dolduğunda bayrama denk gelmişti malum bayram ziyareti için anneme gittik benmki sanırım harekete bağlı bi kanamaydı yatmam gerekiomuş süreklü ama bana hiçbir doktor sölemedi bndeilk hamileliğim olduğu için kndimi doktora teslim ettim mecburen onlar doktor ya bilirler anlarlar sandım ama yanılmışım keşke diorum keşke içimden geleni yapsaydım ve yataktan hiç çıkmasaydım :çok üzgünüm:bayramın ikinci günü başladı kanamam hemen hastaneye gittik başka bir doktora bana yatmam gerektini söledi serum verdi ve iki gn annenmde yattım kanamam geçti aklımda şüphe kalmasın dedim kndi doktorum muayene için çağirdı gitik keçke gitmes olaydım okadar yok gitmek beni sarstı ve doktorumun hiçbirşeyin yok olacak o kadar kanama herkeste ouyo yatmak yok haretlerini kısıtlama demesi beni o kadar mutlu ettiki eşim bile bak endişe edicek bişiy yokmuş rahat ol artık dedi ama ne yazıkki o akşam evimize geldik ve gece kanamalarım başladı sabah halen devam eti doktorumu aradım sürekli geleyimi die hayır ped kullan beni ara sürekli dedi ve üç saatin sonunda bebeğimin suyu geldi dayanamadı
ve kaybetiim kanın tarifini yapamam okadar yoğun bir kanamaydıki korkunç
öleceğimi filan düşündüm bi an bu benm hayatımda çok bi anı olarak kalıcak o anı unutamıorum hep aklımda
((ve sanırım hiç çıkmayacak insanın içinin yanması böle bişiymiş çok büyük bir acı
ve şu an nihayet ii bi doktor bulduk bir kaç test yapıldı ve hiçbişiy çıkmadı herşey çok normal ne yazıki hiç bi sebep olmadan bebeğimi kaybetmekbeni dahada üzüo allahım herkese sabır versin ve böle bi acıyı yaşatmasın kmseye