İnşaat işçisi dünyalar tatlısı birine aşık oldum ama...

relyon .!.:

Merhabalar, uzun bir süredir burayı takip ediyordum ve içinden çıkamadığım bir konu var yardımlarınızı istemek için üye oldum. 23 yaşındayım, diş hekimiyim. üniversite hayatım çok kötü geçti, hiç arkadaş çevrem olmadı, herkesle merhabam vardı ama mesafeliydim insanlara karşı. Aile hayatım da aslında okul hayatımdan farklı değildi, babam annem anlaşamazlardı, her gün küfürler havada uçuşurdu. İçime kapanık biriydim fazlasıyla. Kendime kimseyi yakın bulamıyordum. Facede bir gün beni bir çocuk ekledi, o zaman 21 yaşındaydım. Benimle gece geç saatlere kadar sohbet ediyordu, bir gün girmesem faceye beni merak ediyordu ama kendisi üniversite okumuyordu inşaat işçisiydi. Ben hep kendime engel olmaya çalıştım ama onu hep görmek istiyordum sonunda bulunduğum şehre geldi görüştük. Bana çok aşık olmuştu ben de ona. Benim konuştuğum ilk erkekti ve çok bağlanmıştım ona. Herşey çok güzel gidiyordu ama annem öğrendi. Kıyametler koptu bana küfürler hakaretler... Beni bunca yıl okutmuş da ben işçiyle görüşüyormuşum. Halbuki bu çocuk bana denk olmak için liseyi dışardan bitirmeye çalışıyordu, üniversite sınavına da girecekti. Bir de ben üniversitede aileme hiç yük olmadım hep bursum vardı kendi kendime okudum onlara masrafım olmadı. Annemden gizli gizli hep görüştük ama işler çığrından çıktı şimdi. Annem tekrardan öğrendi görüştüğümüzü ve 1 aydır benimle konuşmuyor, bu çocuk benim hayatımı kurtarmıştı ( uzun hikaye bu kısım az kalsın bir kazaya kurban gidiyordum beni kurtardı). Hayatımı kurtarması annemin umrunda bile değil, hayatını kurtardı diye seni ona mı vereyim diyor. Her zamaki klasik laflar doktor bulsana kendin gibi vs. dedi sürekli. İlk aşklar unutulmuyormuş, anladım. Bırakamıyorum da onu.Ondan başkasını istemiyorum. İçim çok acıyor. Ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

bi ogrenci .!.:

Kesinlikle olmaz.
Olay okudu okumadı dan da öte.
Kültür farkı var.Ve anneniz son derece haklı.

Genişletmek için tıkla...

JessicaJoy .!.:

Üniversitede kimseye şans vermemek olmayacak ya da şaşılacak bir şey değil.

Farklı öncelik ya da beklentileri olabilir insanların.

Kariyer sahibi bir kadın da bir inşaat işçisine aşık olabilir.

Üstelik bu kişiler netten de tanışabilirler.

Bu durumu garipsersek burada konu açan kızların çoğuna sahte ya da anormal dememiz lazım çünkü olmayacak adamlarda ısrar etme konusunda doktora yapacak yeterlilikte olanlar var.

Üstelik davulun dengi dengine olduğuna ben de katılıyorum ama denklik sadece maddiyatla olmaz.

Eğer öyle olsaydı aynı meslek, çevre ya da kültür mensupları bosanmazlardi ama görüyoruz ki onlar da üstelik şiddet gibi kabul edilemez sebeplerden dahi boşanabiliyorlar.

Bence anneniz dahil herkesin bunu anlaması lazım.

Sizin anlayıp kabullenmeniz gereken kısma gelince...

Kadının daha yüksek statüde olduğu beraberlik ve evlilikler de yürür ama iki tane cok mantıklı insan lazım bunun için.

Biri ezildigini hissetmeyecek kadar kendini geliştirmeye aşık diğeri de ezdigini hissettirmeyecek kadar yapici olmalı.

Ama bunu gerçekleştirebilen o kadar az ki sizi sahte sandılar.

İşte bu yüzden siz ve sizin hikayenize sahip olanların olumlu örneklerine ihtiyaç var.

Ve siz kaçınılmaz bir şekilde bir tarafı haklı çıkaracaksınız.

Ya 'ben demistimciler'i ya da 'hayatta her şey mumkunculer'i.

Ama yukarıda yazdığım gibi bunu tek başınıza yapamazsınız mesele karsinizdakinin kariyeri degil karakteri yani bu hikâyeyi olumlu sonlandıracak ve buna degecek birini bulup bulamadığınızda.

Bunu tartışmak lazım bence...

Genişletmek için tıkla...

relyon .!.:

Kavgalarımızda o kadar çok kalbini kırıyorum ki başkası olsa dayanamaz kurban olduğum sakin ol deyip duruyor sevildiğimi hissediyorum bu çok hoşuma gidiyor, dövmesi falan olamaz böyle birinin.

Genişletmek için tıkla...

dtmavi88 .!.:

ee tabi dayanıyor kavgalara tamamen çıkar ilişkisi bulmuş diş hekimini niye ses etsin ki ..

Genişletmek için tıkla...

dipsiz kuyu .!.:

Ya siz hiç yokluk zorluk görmediniz herhalde benimde iki erkek kardeşim var ikiside asgari ücretle çalışıyor okuyamadilar babam babalık yapmadığı için onlar küçük yaşta çalışıp eve para getirmek zorunda kaldılar onların sayesinde ben okuyabildim çok temiz mert dört dörtlük çocuklar insanlar parmakla gösteriyorlar ne yanı şimdi kardeşlerim okumuş mesleği olan birini sevse çıkar ilişkisimi olacak yapmayın ya azcık insaflı olun

Genişletmek için tıkla...

Sephoraa .!.:

Çok çocukça, çok toy konuşuyorsun şu an. Her ailede kavga, tartışma olur. Bazı ailelerde daha çok olur. Ama anne babası hakkında kötü konuşan bir insanın karakterinden şüphe ederim ben. Umarım toyluğundandır bu sözlerin.

Genişletmek için tıkla...

relyon .!.:

Merhabalar, uzun bir süredir burayı takip ediyordum ve içinden çıkamadığım bir konu var yardımlarınızı istemek için üye oldum. 23 yaşındayım, diş hekimiyim. üniversite hayatım çok kötü geçti, hiç arkadaş çevrem olmadı, herkesle merhabam vardı ama mesafeliydim insanlara karşı. Aile hayatım da aslında okul hayatımdan farklı değildi, babam annem anlaşamazlardı, her gün küfürler havada uçuşurdu. İçime kapanık biriydim fazlasıyla. Kendime kimseyi yakın bulamıyordum. Facede bir gün beni bir çocuk ekledi, o zaman 21 yaşındaydım. Benimle gece geç saatlere kadar sohbet ediyordu, bir gün girmesem faceye beni merak ediyordu ama kendisi üniversite okumuyordu inşaat işçisiydi. Ben hep kendime engel olmaya çalıştım ama onu hep görmek istiyordum sonunda bulunduğum şehre geldi görüştük. Bana çok aşık olmuştu ben de ona. Benim konuştuğum ilk erkekti ve çok bağlanmıştım ona. Herşey çok güzel gidiyordu ama annem öğrendi. Kıyametler koptu bana küfürler hakaretler... Beni bunca yıl okutmuş da ben işçiyle görüşüyormuşum. Halbuki bu çocuk bana denk olmak için liseyi dışardan bitirmeye çalışıyordu, üniversite sınavına da girecekti. Bir de ben üniversitede aileme hiç yük olmadım hep bursum vardı kendi kendime okudum onlara masrafım olmadı. Annemden gizli gizli hep görüştük ama işler çığrından çıktı şimdi. Annem tekrardan öğrendi görüştüğümüzü ve 1 aydır benimle konuşmuyor, bu çocuk benim hayatımı kurtarmıştı ( uzun hikaye bu kısım az kalsın bir kazaya kurban gidiyordum beni kurtardı). Hayatımı kurtarması annemin umrunda bile değil, hayatını kurtardı diye seni ona mı vereyim diyor. Her zamaki klasik laflar doktor bulsana kendin gibi vs. dedi sürekli. İlk aşklar unutulmuyormuş, anladım. Bırakamıyorum da onu.Ondan başkasını istemiyorum. İçim çok acıyor. Ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

dtmavi88 .!.:

canım bence sen abilerin gibi temiz kişiler gördüğün için olumlu bakıyorsun ben de etrafımda hep çıkarcı kişiler olduğu için olumsuz bakıyorum böyle konularda :)

Genişletmek için tıkla...

relyon .!.:

Merhabalar, uzun bir süredir burayı takip ediyordum ve içinden çıkamadığım bir konu var yardımlarınızı istemek için üye oldum. 23 yaşındayım, diş hekimiyim. üniversite hayatım çok kötü geçti, hiç arkadaş çevrem olmadı, herkesle merhabam vardı ama mesafeliydim insanlara karşı. Aile hayatım da aslında okul hayatımdan farklı değildi, babam annem anlaşamazlardı, her gün küfürler havada uçuşurdu. İçime kapanık biriydim fazlasıyla. Kendime kimseyi yakın bulamıyordum. Facede bir gün beni bir çocuk ekledi, o zaman 21 yaşındaydım. Benimle gece geç saatlere kadar sohbet ediyordu, bir gün girmesem faceye beni merak ediyordu ama kendisi üniversite okumuyordu inşaat işçisiydi. Ben hep kendime engel olmaya çalıştım ama onu hep görmek istiyordum sonunda bulunduğum şehre geldi görüştük. Bana çok aşık olmuştu ben de ona. Benim konuştuğum ilk erkekti ve çok bağlanmıştım ona. Herşey çok güzel gidiyordu ama annem öğrendi. Kıyametler koptu bana küfürler hakaretler... Beni bunca yıl okutmuş da ben işçiyle görüşüyormuşum. Halbuki bu çocuk bana denk olmak için liseyi dışardan bitirmeye çalışıyordu, üniversite sınavına da girecekti. Bir de ben üniversitede aileme hiç yük olmadım hep bursum vardı kendi kendime okudum onlara masrafım olmadı. Annemden gizli gizli hep görüştük ama işler çığrından çıktı şimdi. Annem tekrardan öğrendi görüştüğümüzü ve 1 aydır benimle konuşmuyor, bu çocuk benim hayatımı kurtarmıştı ( uzun hikaye bu kısım az kalsın bir kazaya kurban gidiyordum beni kurtardı). Hayatımı kurtarması annemin umrunda bile değil, hayatını kurtardı diye seni ona mı vereyim diyor. Her zamaki klasik laflar doktor bulsana kendin gibi vs. dedi sürekli. İlk aşklar unutulmuyormuş, anladım. Bırakamıyorum da onu.Ondan başkasını istemiyorum. İçim çok acıyor. Ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

dogulukafasi .!.:

Hayata toz pembe bakan gençlik stylingi devam ediyor.Demekki eğitimle mantık aynı anda gelişmiyor.Sen o çocukla evlen,bi 5 yıl sonra o inşaata giderken sen doktor olarak hastaneye gittikçe o adamın erkeklik gururu kırılıp sana sarsın kafayı.Ben o zaman görücem senin aşkını sevgini.Öttürürler adamı.

Genişletmek için tıkla...