- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #21
Kendimi hiç sevmiyorum.sevemiyorum. siz nasıl aştınız?
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İnsan İlişkileri Sorunum
- Konu Sahibi 1111010001
- Başlangıç Tarihi
- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #22
Terapi görüyorum ama çok yol alamadık. Görünmez duvarlarım var bana engel olan.
- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #23
Tedavi görüyorum ama çok yol alamadım.
- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #24
Okul dönemim çoktan bitti. Arkadaşım yok çevremde. İlk başta annemin baskıları yüzünden olmadı sonra ise benden kaynaklı olmadı. Yakın arkadaşım yok.Şuan Üniv okuyor musunuz ? Ve 2- 3 kişi dahi olsa arkadaşınız var mı ? Bence kendinizi suçlamayın herkes konuşkan olcak diye bişi yok. Ama size tavsiyem kendiniz gibi kişilerle takılmak yerine daha aktif sosyal insanlarla arkadaş olun ki size de iyi gelsin. Hatta eve çağırın annenizde görsün çıkın gezin buluşun. Ve sevgili istiyorsanız daha sosyal konuşkan erkek seçin mesela bazı erkekler çok suskun evcimen olabiliyor sizi açacak birisi lazım bence kendinizden zıt karakterler seçin ki uyum olsun. Ben mesela yapı olarak girişkenim ama fazla insan sevmem ve güvenmem az arkadaşım vardır bunu sorun olarak görmüyorum ama kişiliğim böylebazı kızlara bakıyorum geniş çevresi hareketli fln ama bende sıkılgan olduğum için daha sakinliği seviyorum...
Çiftler birbirini dengelemeli ama bi taraf suskun diğer taraf çok konuşkansa o da olmaz bence. Sürekli susan bir kadından hoşlanmaz erkekler bence.
Ben de girişken olabiliyorum ilk başta ama sonra çok sılıyorum ve ortamdan uzaklaşıyorum ya da güvenmiyorum.
- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #25
Şu an bir yardım alıyorum ama ilerleme kaydedemedim.
Bence yok beni ben yapacak bir yönüm. Sizce nasıl keşfedebilirim varsa da?
- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #26
Hem de nasıl...
- Konu Sahibi 1111010001
- #27
Niye ki bu genelleme?
Sürekli susan ne demek mesela? Tüm haftayı tek kelime etmeden mi tamamlıyorsun yani?
İnsan kendine yakın hissettiği biriyle içten konuşur zaten. Demek ki şu an senin yakınlık ve güven duyduğunuz biri çevrende yok. Başka başka insanlarla tanışmayı dene. Kaç tane insan var dünyada biliyosun dimi? Hemen özgüvenin kırılmasın ben hep susuyorum, ben ortama ayak uyduramıyorum sıkılıyorum diye.
Bende sıkılıyorum çoğu kişinin muhabbetinden, sohbetinden. Sorun niye bende olsun? Sadece kafalar uyuşmuyor deyip devam ediyorum.
Pozitif bak olaylara ya biraz..
- 4 Mart 2020
- 382
- 1.680
- 63
- Konu Sahibi 1111010001
- #28
Asla başarısız olmayacağınızı bilseydiniz ne yapardınız? Resim mi çizerdiniz, gitar mı çalardınız? Deneyin. Kurslara katılabiliyorsanız katılın. Gezin. Okuyun, izleyin, nelerden hoşlandığınızı not edin aklınızın bir köşesine. Bir konuyla ilgili oturup düşünün, gerçekten düşünün, araştırın. Zamanla daha derine dalmak isteyeceksiniz, ilgilendiğiniz alanları bulup daha fazla etkinliğe katılacaksınız, birçok insanla tanışacaksınız. Cesur olun ve deneyin.
- 30 Nisan 2014
- 5.475
- 17.101
- 248
- Konu Sahibi 1111010001
- #29
Kuzum sana kendimden örnek veriyim 4 senelik arkadaşlarım tarafından ağır iftiralara maruz kalıp onları polise vermiştim kanıtlama rağmen kimse beni savunmamış herkes karşı tarafın arkasına geçmişti . Polise verince tabi korkuttum sustular konuşamadılar daha polise verdiğim için bile suçlandım düşünneyse bende içe kapanık kimseyle çok muhatap olmayan biriydim hiç insanlarla aram iyi olmadı fazla iyiniyetimden dolayı istismar ediliyordum iftiradan sonra daha kötü olmuştum. taki bu seneye kadar geçen senede sevgilimden ihanet darbe yiyince ve gene arkadaşım olmadığını görünce demiştim tamam hayatımda artık kimseyi almayacağım ne arkadaş ne sevgili çok fazla karamsardım geçen sene aşırı soğuk insanlar uzak dururdum korkutuyordum onları neyse bi kızla tanıştım ama enerjisi okadar güzeldi ki aşırı pozitif ve sosyal biriydi onunda çok yakın arkadaşı yoktu onunla tanıştım beni düzelten o oldu şükür çok iyi arkadaş olduk hatta hayatımda tanıdığım en iyi en tatlı insan diyebilirim hep gülüyoruz kafamız çok uyuşuyor çok benziyoruz nazar değmesin hiç düşünmezdim bir arkadaşımın olacağını cidden aşırı içe kapanıktım işte oluyor mu oluyor ben bile bulduysam sen de bulursun ümidini kesme umarım güzel insanlarla tanışır iyi bir hayat sürersin :)
[/QUOTE
Aklım vermek gibi algılamayın. Ben benzer sıkıntılar yaşayınca kendi kendime arkadaşlar ile beklentiye girmeden , kişisel paylaşımlara girmeden sadece iyi zaman geçirmeye çalışıyorum. Moralim bozuksa paylaşmıyorum, sıkıntı vs olduğunda onlara derin sorular sormuyorum. Maddi konulara asla girmiyorum, eğer beklenti olacaksa kusuruma bakma ama maddi olarak konuşmak hoşuma gitmiyor diyorum. Kısacası kimseye gereğinden fazla anlam yüklemiyorum. Sonuçta sosyal, çevresi tarafından sevilen ve iyi zaman geçiren biri oldum. Eskiden evimde gelen kalan, beni kullandığını bildiğim ama uzun süredir tanımış olmamdan dolayı katlandığım, her şeyi paylaştığım insanlar vardı ve haliyle onlardan beklentilerim, kayıplarım daha fazla olmuştu. Şimdi kimseye bana akıl verme ve hayatıma karışma Hakkı da vermiyorum. Eğer zamanım olursa görüşmeleri kısa, aktiviteli seçiyorum. Eğer görüşmek istemezsem de çocukları bahane ediyorum.
- 1 Ekim 2019
- 1.160
- 1.266
- 53
- Konu Sahibi 1111010001
- #30
Açtığım konulara benziyor ben çözümü insanlardan beklentiyi keserek buldum
- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #31
Maalesef hep kendimi suçluyorum. Kendime karşı çok acımasızım. Bu sorunu nasıl aşabilirim?
Bir hafta boyunca hiç konuşmadan yaşayabilirim gerçekten.
- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #32
Yapmak istediğim şeylerin listesi var bende. Öğrenmeyi, kendimi geliştirmeyi isteyen birisi oldum hep. Ve hatta küçük adımlar da attım bununla ilgili ama gerisini getiremiyorum. Mesela 5 senedir programlama dili öğrenmek istiyorum ve kitaplar aldım, internetten kaynaklar buldum ama tık yok. Bende başaramama korkusu varmış, terapistim öyle dedi. Bunu nasıl aşabilirim bilmiyorum. Sizce?
- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #33
Konularınıza birazdan bakarım. Ben de hiç kimseye ihtiyaç duymazdım hayatımda. Ama böyle yalnız olmuyor. İlk defa hayatımda kadın/erkek fark etmiyor bi arkadaş istiyorum. İçimi açabileceğim, güvenebileceğim, beni destekleyecek/bana yol gösterecek birini istediğimi fark ettim.
- 1 Ekim 2019
- 1.160
- 1.266
- 53
- Konu Sahibi 1111010001
- #34
Bence bi son konuma bakmalısın. 6 ay psikoloğa gittim yeterli olmadı. İşten eve gelince naber nasılsın diyecek en kötü telefonla konuşacak birisi bile yoktu. Kitaplar okudum spora gittim vsvs en sonunda olmuyor diyerek kabullendim. Kedi sahiplendim yasak çıktığı için sokağa cıkıp alamadım yarın gidip alıcam kendi arkadaşımı kendim buldum.
- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #35
Benim de 1 sene olacak psikoloğa gidiyorum ama aynı yerdeyim. Bi ilerleme yok bende. Ne iyi etmişsiniz kedi sahiplenerek :) ama yine de bir insan da olmalı hayatınızda. Kadın ya da erkek. İnşallah karşınıza sizin gibi olan, anlaşabileceğiniz insanlar çıkar.
- 24 Ocak 2019
- 43
- 141
- 13
- Konu Sahibi 1111010001
- #36
Üniversite okurken bunu biraz aştım, hocaya soru soramazdım yavaş yavaş sesim de titrese soru sormayı başardım. Senin gibi çok arkadaşım yok bunu dert etme bi iki tane yakın arkadaşın olsun onlarla çık gez dolaş. Şimdi öğretmenim bin tane ogrencim var hepsinin karşısında ders anlatıyorum. Ama en onemlisi bu konuda arkadaş ortamı çözüm oluyor.
- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
- #37
çok arkadaş aramıyorum ama bir tanecik olsun en azından. maaşallah size, öğretmen olmak kolay değil :)
- 24 Mayıs 2008
- 3.723
- 5.938
- 683
- Konu Sahibi 1111010001
- #38
Sanırım konuya aynı mesajı yazabilirdim:) bende yakın cevresinde rahat ama uzağa doğru içine kapanık biri olarak ünvde , titreyen sesimle hocaya sorduğum soruları hatırlıyorum. Ama bende ortama alışınca geciyor sonra aynı ortamda her selam verdiğiyle arkadaş olan biri oldumdu
Sonra öğretmen oldum. Ilk göreve başlayınca çocukların "Öğretmenim" demelerine üstüme bile alınamıyordum :) şimdi çok şükür dersimi kendime güvenerek anlatıyorum. Arkadaş ortamı ise sadece bana sıcak gelenlerle sohbet ederek çevremi daralttim. Bundan dolayı kendimi suçlamamayı öğrendim. Kimseyle muhabbetim tutmak zorunda değil ki ozellikle mizah anlayışım, ortak beğenilerim olmayan birileriyle 30lu yaşlarımda zaman kaybetmıyorum artik..ancak herkese karşı güleryüzlüyümdür. Üstünüze gidip sorunu cozucem dedikce bence stres yapıyorsunuz biraz rahat mi bıraksanız kendinizi ? ayrıca bana iletişim sorunu değil gibi geldi. Basta yakinlasiyorum sonra sıkılıyorum diyorsunuz, muhtemelen muhabbetinden keyif aldığınız birileri yok.
- 27 Aralık 2011
- 63.354
- 61.081
- 898
- Konu Sahibi 1111010001
- #39
Bence sizin arkadasa ihtiyaciniz var. Yani samimi ve surekli gorusecek bir arkadasa.. sakin boyle bir boslukta evlenmeye kalkismayin hata edersiniz.
Kendinize iyi anlasacaginiz bir atkadas bulun. Baba gore tek sorununuz bu. Hatta bir sevgili de olabilir tabii. Ama asla suan evlilik değil
Kendinize iyi anlasacaginiz bir atkadas bulun. Baba gore tek sorununuz bu. Hatta bir sevgili de olabilir tabii. Ama asla suan evlilik değil
- 4 Mart 2020
- 382
- 1.680
- 63
- Konu Sahibi 1111010001
- #40
Korkunuzu anlıyorum, sizi ne kadar boğduğunu da. Benim bir korkusunu yenmek isteyen insanlara söylediğim tek şey şudur ve fazla basit: Kendinize yalan söyleyin, sorun yokmuş gibi davranın ve kendinizi zorlayın. Başka türlü yollar deneyen ama bir türlü başaramayan çok insan gördüm çünkü. Kendinize bir kez yalan söyleyip bir şey başardıktan sonra kendi gücünüzü göreceksiniz.
