İntihar düşüncesi beni bırakmıyor

En temel yapman gereken şey düşüncelerindeki mantık hatalarını bulmak ve olan şeyi kabul etmek. İnsanı depresyona sokan asıl şeyin çarpık dusunceler oldugunu dusunuyorum.

gün boyu kafanın içinden geçen her olumsuz dusunceyi süzgeçten geçir. Şu an farkında değilsin ama hepsi mantıksız ve yanlıs saplantılardan kaynaklı. O olumsuz dusunceleri bi kagıda yaz hatta daha somut olur. Ve o dusunceyi sorgula; bu ne kadar mantıklı? Bu seyi yasayan diger insanlar korktugum seyi yasamıs mı? Her olumsuz dusuncenin mantıksızlıgını fark et ve cumleni olumluyla bitir. O an içinden inanmk gelmiyorsa bile öyle yap. Bir gunde duzelmeyecek tum olumsuz dusunceler ama bir haftada bile col fark edecek.

kabul etme ve kendini affetme Meditasyonlarını aşşşırı tavsiye ediyorum. Kendine değer verme meditasyonu da Güzel olur ama sana en iyi gelecek olan kabul meditasyonu. İnternetten videolar bulabilirsin bir sürü. Uygulamaları da var.

hepsi geçecek. daha önce nasıl mutluysan tekrar olabilirsin. degerlisin ve yasamın da cok degerli.

istersen dusuncelerini buraya yaz neden carpık olduklarını ve dogru olanın aslında ne oldugunu konusalım.
 
delempicka .!.:
Sadece annem var bir de birkaç yakın arkadaşım var. Onlar için direneyim diyorum ama olmuyor.
Genişletmek için tıkla...
Bende annemle yalnız yaşıyorum babamı 2 yaşımda kaybettim abimin babam olduğu söylendi.Abim evlenince annemi bırakıp kaçtı dedim sınıfta herkes güldü bana ..Benimde 1-2 arkadaşım var bende bir ara kapılmıştım bu düşüncelere hatta ara ara oluyor yine istersen mesaj atabilirsin dertlerini dinlerim ,bilmem belki yakındaysan arkadaş olabiliriz gerçekte belki hayatına dokunabilirim çünkü gerçekten kalbimde kötülük olmayan insanlar bu kadar sorgular bu hayatı :(
 
delempicka .!.:
Arkadaşlar, yaklaşık 3 ay önce estetik amaçlı burun ameliyatı geçirdim. Burun estetiği forumundan beni hatırlayanlar olacaktır. O güne dek yaşama enerjisiyle dolu olan ben o günden beri intihar fikrini beynimden atamıyorum ve birçok kez denemede bulundum ama başaramadım. Ya ilaçların dozu az geldi ya da son anda trenin arabanın altından kurtuldum. Değişen yüzümün bana yabancı gelmesiyle başladı her şey. Zamanla hayatın ne anlamı var ki demeye başladım... İçtiğim su bile manasız geliyor. Eşyalardan korkmaya başladım. Anlatması çok çok zor. Akademisyenim. Yıllarca emek verdim hayalimdeki mesleğe erişmek için. Annem babam ben doğduğumda ayrılmışlar. Baskıcı ve şiddet uygulayan bir babam vardı on beş senedir görmüyorum. Ama 3 ay öncesine dek ne yaşarsam yaşayayayım pozitif bir insandım. Etrafıma neşe saçardım. Şimdi ise kişisel bakımımı yapmakta bile zorlanıyorum. Çeşit çeşit doktora gittim dünyanın ilacını içtim bana mısın demiyor... Bir de nefes alma problemim yüzünden panik atak teşhisi kondu. Panik bozukluk depresyon ve dismorfik bozukluk teşhisler kondu bana. Sadece ölümü düşünüyorum ve tek istediğim ölüp kurtulmak. Buraya bu başlığı neden açtığımı bile bilmiyorum o kadar çaresizim ki... Maneviyata da yöneldim dualar okudum ama çare yok. Bu öyle "aman depresyondayım" deyip güldüğünüz zamanlara benzemiyor... Gerçekten günlük hayatımı idame ettirmekte zorlanıyorum. Otobüse bile binemiyorum. Doktorlar beni anlamıyor. Herkes yüzeysel davranıyor. Lanet olsun o ameliyatı olduğum güne! Sadece burnumu kafaya takmakla kalmadım aynı zamanda yaşama sevincim de elimden gitti.. Ne yapacağımı bilmiyorum. Etrafımdaki herkes çok anlayışlı ama ben bu kara delikten çıkamıyorum. Öyle ortam değiştirmekle tatile gitmekle falan geçen ruh bunalımı değil.... Ne olur yargılamadan, ellerde ne dertler var şükret demeden gerçekten depresyon geçirmiş olanlar varsa yardımcı olabilir mi? Bunların hepsini ben de biliyorum insanlar ne zorluklarla yaşıyor ama elimde değil işte... Ölüm fikrini aklımdan çıkaramıyorum ve sonunda başaracağıma inanıyorum. Tek kurtuluşum ölmek.
Genişletmek için tıkla...
Allahım yardımcın olsun gerçekten çok zor konuyu okurken kalbim hızlı çarpmaya başladı çünkü senin kadar yoğun olmasa bile hissettim bende o duyguyu zamanında.Bir arkadaşım da panik atak kan verdikten sonra baygınlık geçirmişti ve o anda başlamıştı.Senin ki de muhtemelen ameliyat zamanı ortaya çıktı ve sende bu yüzden nefes alamamana ve yeni yüzüne takarak daha kötü oluyorsun.Senin yaşadığının Farklı boyutunu belki de daha ağırını yaşayan çok kişi var yanlız değilsin Yani.İlaçlar bir işe yaramadı,çok ilaç verdiler gibi düşüncelerle sakın tedaviyi reddetme.Benim ailemle biri su içemezdi beni boğacak diye.Ama şu anda çok iyi Çünkü tedavi oldu.Lütfen sende düzgün bir doktor bul ve devam et tedavine.
 
delempicka .!.:
Arkadaşlar, yaklaşık 3 ay önce estetik amaçlı burun ameliyatı geçirdim. Burun estetiği forumundan beni hatırlayanlar olacaktır. O güne dek yaşama enerjisiyle dolu olan ben o günden beri intihar fikrini beynimden atamıyorum ve birçok kez denemede bulundum ama başaramadım. Ya ilaçların dozu az geldi ya da son anda trenin arabanın altından kurtuldum. Değişen yüzümün bana yabancı gelmesiyle başladı her şey. Zamanla hayatın ne anlamı var ki demeye başladım... İçtiğim su bile manasız geliyor. Eşyalardan korkmaya başladım. Anlatması çok çok zor. Akademisyenim. Yıllarca emek verdim hayalimdeki mesleğe erişmek için. Annem babam ben doğduğumda ayrılmışlar. Baskıcı ve şiddet uygulayan bir babam vardı on beş senedir görmüyorum. Ama 3 ay öncesine dek ne yaşarsam yaşayayayım pozitif bir insandım. Etrafıma neşe saçardım. Şimdi ise kişisel bakımımı yapmakta bile zorlanıyorum. Çeşit çeşit doktora gittim dünyanın ilacını içtim bana mısın demiyor... Bir de nefes alma problemim yüzünden panik atak teşhisi kondu. Panik bozukluk depresyon ve dismorfik bozukluk teşhisler kondu bana. Sadece ölümü düşünüyorum ve tek istediğim ölüp kurtulmak. Buraya bu başlığı neden açtığımı bile bilmiyorum o kadar çaresizim ki... Maneviyata da yöneldim dualar okudum ama çare yok. Bu öyle "aman depresyondayım" deyip güldüğünüz zamanlara benzemiyor... Gerçekten günlük hayatımı idame ettirmekte zorlanıyorum. Otobüse bile binemiyorum. Doktorlar beni anlamıyor. Herkes yüzeysel davranıyor. Lanet olsun o ameliyatı olduğum güne! Sadece burnumu kafaya takmakla kalmadım aynı zamanda yaşama sevincim de elimden gitti.. Ne yapacağımı bilmiyorum. Etrafımdaki herkes çok anlayışlı ama ben bu kara delikten çıkamıyorum. Öyle ortam değiştirmekle tatile gitmekle falan geçen ruh bunalımı değil.... Ne olur yargılamadan, ellerde ne dertler var şükret demeden gerçekten depresyon geçirmiş olanlar varsa yardımcı olabilir mi? Bunların hepsini ben de biliyorum insanlar ne zorluklarla yaşıyor ama elimde değil işte... Ölüm fikrini aklımdan çıkaramıyorum ve sonunda başaracağıma inanıyorum. Tek kurtuluşum ölmek.
Genişletmek için tıkla...

Burnunuz istediğiniz gibi mi olmadı yoksa oldu da yadırgıyor musunuz?
 
delempicka .!.:
Arkadaşlar, yaklaşık 3 ay önce estetik amaçlı burun ameliyatı geçirdim. Burun estetiği forumundan beni hatırlayanlar olacaktır. O güne dek yaşama enerjisiyle dolu olan ben o günden beri intihar fikrini beynimden atamıyorum ve birçok kez denemede bulundum ama başaramadım. Ya ilaçların dozu az geldi ya da son anda trenin arabanın altından kurtuldum. Değişen yüzümün bana yabancı gelmesiyle başladı her şey. Zamanla hayatın ne anlamı var ki demeye başladım... İçtiğim su bile manasız geliyor. Eşyalardan korkmaya başladım. Anlatması çok çok zor. Akademisyenim. Yıllarca emek verdim hayalimdeki mesleğe erişmek için. Annem babam ben doğduğumda ayrılmışlar. Baskıcı ve şiddet uygulayan bir babam vardı on beş senedir görmüyorum. Ama 3 ay öncesine dek ne yaşarsam yaşayayayım pozitif bir insandım. Etrafıma neşe saçardım. Şimdi ise kişisel bakımımı yapmakta bile zorlanıyorum. Çeşit çeşit doktora gittim dünyanın ilacını içtim bana mısın demiyor... Bir de nefes alma problemim yüzünden panik atak teşhisi kondu. Panik bozukluk depresyon ve dismorfik bozukluk teşhisler kondu bana. Sadece ölümü düşünüyorum ve tek istediğim ölüp kurtulmak. Buraya bu başlığı neden açtığımı bile bilmiyorum o kadar çaresizim ki... Maneviyata da yöneldim dualar okudum ama çare yok. Bu öyle "aman depresyondayım" deyip güldüğünüz zamanlara benzemiyor... Gerçekten günlük hayatımı idame ettirmekte zorlanıyorum. Otobüse bile binemiyorum. Doktorlar beni anlamıyor. Herkes yüzeysel davranıyor. Lanet olsun o ameliyatı olduğum güne! Sadece burnumu kafaya takmakla kalmadım aynı zamanda yaşama sevincim de elimden gitti.. Ne yapacağımı bilmiyorum. Etrafımdaki herkes çok anlayışlı ama ben bu kara delikten çıkamıyorum. Öyle ortam değiştirmekle tatile gitmekle falan geçen ruh bunalımı değil.... Ne olur yargılamadan, ellerde ne dertler var şükret demeden gerçekten depresyon geçirmiş olanlar varsa yardımcı olabilir mi? Bunların hepsini ben de biliyorum insanlar ne zorluklarla yaşıyor ama elimde değil işte... Ölüm fikrini aklımdan çıkaramıyorum ve sonunda başaracağıma inanıyorum. Tek kurtuluşum ölmek.
Genişletmek için tıkla...
tamamen aynı durumdayız 2 ay geçti ameliyatımdan benim de ısım gucum yerinde ve eski burnumu özlemekten kahroldum bu pısmanlıkla nasıl yasıycam anlamadım siz aştınız mı
 
Sizin olan, size verilen ne ise en güzeli odur. Kendinizi olduğunuz gibi sevin. Her birey ayri ayrı özel ve güzel yaratılmıştır. değiştirmeye çalışmayın, eskiyi geri getiremiyorsunuz hicbir zaman. Kendinizi sevin olduğunuz gibi güzelsiniz
 
kimolduguonemlidegil .!.:
Aynılarını yaşıyorum burda mısın iyileşebildin mi
Genişletmek için tıkla...

Kıyısından köşesinden ben de yaşadım bir yabacılaşma oldu ama intiharı düşünmemiştim sadece yabancı biri gibi hissetmiştim kendimi. Çok kötüyse destek almanızı öneririm ama bu herkese olan bir şey, yalnız değilsiniz.
 
feliscatus .!.:
Kıyısından köşesinden ben de yaşadım bir yabacılaşma oldu ama intiharı düşünmemiştim sadece yabancı biri gibi hissetmiştim kendimi. Çok kötüyse destek almanızı öneririm ama bu herkese olan bir şey, yalnız değilsiniz.
Genişletmek için tıkla...
Nasıl atlattınız ben çok kötüyüm ağır depresyona girdim ilaçlar fayda etmiyor sürekli kendime yabancılaşıyorum aynadaki benden korkuyorum ölmek istiyorum
 
Ben çok kötüyüm yeni yüzüme alışamıyorum sürekli kendimi yabancılıyorum ilaçlar bi işe yaramıyor terapi alsam etkisi olur mu napmam lazım ölmekten de böyle yaşamaktan da çok korkuyorum
 
derealizasyon denen bir durum var kendine ve cevreye karsı yabancılasma diye geciyor ( bilgi sahibi arkadaslar yanlıssam duzeltin ) sanırım yuzunuzde bir degisiklik olunca boyle bi durumunuz varsa diger hastaliklarla birlikte tetiklenmiş ve ortaya cıkmıs olabilir
 
delempicka .!.:
En iyi en uzman doktorlara gittim bizim şehirdeki ama hep ilacı bastılar en son acil serviste kriz geçirirken doktorlar hastayı bağlayın diye bağırıyorlardı.
Genişletmek için tıkla...
en iyi en uzman doktor nedir ya. psikologa gitmen gerekiyor psikiyatr ilac veriyor tabi ki napacak dua mi okuyacak.
 
Ameliyattan sonra Dismorfik bozukluğum olduğunu öğrendim yani beden algısı bozukluğu. Bu durum nasıl geçer intihar etmeyi düşünüyorum böyle yaşayamıyorum çevrenizde böyle olup düzelen var mı
 
Libnie .!.:
Zamanla hayatın ne anlamı var ki demeye başladım.

şu cümleyi okuduğum an kendime yakın hissettim sizi

evet hayatın hiçbir anlamı yok gerçekten, neden hayattayız ne için yaşıyoruz, bir gün toprak olup gideceğiz vücudumuz kurtlara yem olup gidecekken, bunca acı bunca yokluk bunca kırıklık neden?

26 yaşındayım, yalnız yaşıyorum, iyi bir işim var yıllardır kendi ayakları üzerinde duran bir kadınım, etrafa şöyle bir baktığımda insanların imrendiği şeylere sahibim ama mutsuzum, bu öyle gelip geçici bir mutsuzluk değil, sürekli yüzümde bir maskeyle geziyorum ve insanlar bunu görmüyor bile...

tek yaptığım o maskeyle kendimi ve diğer herkesi kandırıp hayatta kalmak

sana yardım edemem belki ama bir yazı paylaşacağım şimdi, ben çok bunaldığımda okurum, iyi gelir, en azından yalnız olmadığımı hissettirir
Genişletmek için tıkla...
bende aynı senin gibiyim. maskeyle geziyorum. gülüp hiçbir şey olmamış gibi yapmaya çalışıyorum insanların yanında. ama içim kan ağlıyor. yalnız kalınca bende ağlıyorum. siz peki bişeyler yaşadınız mı o yüzden mi böylesiniz? beni yaşadıklarım bu hale getirdi
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Revizyon burun ameliyati sonuç 9. Ay görüşlerim
Yorumlar
16
Görüntüleme
843
Akimmich
A
sungunes
Ölmek istiyorum artık dayanamıyorum
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
3K
Zerriniffet
Zerriniffet
K
Çocuğum olduktan sonra yaşadığım pişmanlık hissi…
4 5 6
Yorumlar
103
Görüntüleme
11K
neyiseda
neyiseda
mrseva
  • Kilitli
Son zamanlarda yaşadığım sıkıntılar üzerine bir dertleşme
3 4 5
Yorumlar
87
Görüntüleme
4K
Purpplee
Purpplee
mer0vz
Niğde Feyza Özçelik doktora labioplasti ameliyatim
3 4 5
Yorumlar
96
Görüntüleme
9K
mer0vz
mer0vz
Back
X