Canım insanları daha iyi analiz etmen ve gözlemlemen lazım.
Unutma ki, sen verdikten sonra almayan olmaz. İnsanlar çoğunlukla, ne kadar verirsen o kadar alırlar. Hem maddi hem manevi.
Üstelik onlar istemeden verdiğin zaman bunu hak ettiklerine inanırlar. Hak etmesem niye versin ki kafası yani.
Vermeyi kestiğinde haksızlığa uğramış oluyorlar ve sen kötü bencil oluyorsun.
Kural aslında şu, kimseye kendiliğinden birşey verme. Bırak talep etsinler. O zaman da kime neyi ne kadar ne zaman vereceğine kendi iç güdülerinle karar vermelisin.
Hem maddi hem manevi.
Bir de parayla kendini kabul ettirmeye sevdirmeye çalışma çünkü olmaz sahte olur herşey. Bunu zaten yaşayarak öğrenmişsin.
İlkokuldan beridir hiç arkadaşım olmadı,ben var zannettim ama onlar benimle para için arkadaşlık ediyormuş. Varlıklı bir ailenin kızıyım. Arkadaşlarımda olmayan yiyecek,içecekler,kalemler,defterler bende olurdu bende arkadaşlarım istiyor kırmayayım diye hep dağıtırdım. Büyüdüm yine aynı, birini sevdim evlendim ailemin parası için yanımda durduğunu anlayıp ailemin desteğini reddettiğim an dava açtı,boşandık. Ailem arkadaşlarımı,eski eşimi bana parayla oyuncak almış gibi görüyorlarmış öyle söylediler. Dayanamıyorum artık olmayan özgüvenimi iyice kaybettim. Arkadaşım olsun,sevgilim olsun mutlu olayım istiyorum ama olmuyor. Kendimden nefret ediyorum iyice. Okulumu bitirip işe girdim maddi olarak kendimi idare ediyorum ama yine kimsem yok. Aile bireylerimde aile evinde sığıntısın,kimseyi de bulamıyorsun diyorlar. Arkadaşlarım her ay bir sevgili değiştiriyor benim yıllardır konuştuğum kimse bile yok. Sosyal medyadan istek gelmez, çevremde olmayınca kimseyi bulamıyorum tabi
Son çare buraya yazdım
