Ya gerçekten ben anlayamıyorum,artık duygusal olarak -bıçak kemiğe dayandı- noktasındayım.Hande'nin konusunu ilk günden beri takip ediyorum.Tabiri caizse O'nla yatıp,O'nla kalkıyorum günlerdir.Bir yandan kaç gündür 2.5 aylık bebekle hatası olsun olmasın çektikleri,bir yandan eşinin hala maç izleyecek vicdansızlıkta olması,bir yandan o kayınvalidenin oğlunun üzerindeki zalim egemenliği;aklım kafesinden uçacak artık,aklım almıyor...
Çok sevdiğim adamı,2 ay önce annesinin esaretinden çıkamadığı için terketmiştim,öle öle abartmıyorum.Hala da kendime gelmiş sayılmam.Belki de bu konuda bu kadar kendim yaşıyor gibi acı çekişim bundan.Beni deliler gibi seven,benim de deliler gibi sevdiğim adam;annesi ''ne var bu kadar konuşacak'' dediği için telefonla bile aramıyor,''bu kadar sık görüşmenin anlamı ne'' dediği için,zaten haftada 1 olan görüşmelerimizi bile gizli saklı yapıyordu suç işliyormuşuz gibi.Şehir dışında yaşamaya karar vermiştik,''sütümü helal etmem'' dediği için annesi,sözünden dönmüştü ve daha yüzlerce örnek...
Konu komşusuna da ''oğlum daha önce kimseyi sevmedi,bu kıza fena sevdalandı,anayı atayı unutur'' diyormuş,kulağıma geldi her söylediği.Hatta en son bana ''eğer siz şehir dışına giderseniz,adamı boşar ben de gelirim'' deme noktasına bile geldi o kadının ağzıyla söylüyorum.Ki ben tertemiz yaşamış,O'ndan önce kimseyle birliktelik yaşamamış,tertemiz ailesi olan bir öğretmenim;kaldi ki annesi çok çektirmesine rağmen saygıda zerre kusur etmedim beni istememesi için bir sebep yoktu ama tek korkusu oğlunun annesinden başka bir kadına sevgisiydi ve sonunda bizi ayırmayı başardı...
Ne oldu şimdi.O orda perişan,ben burda.İnsan oğlunun,evladının darağacını sırf kendi hakimiyetini riske etmemek adına aklınca,nasıl bu derece zalimce kurabilir ya.Hande'nin kayınvalidesi için de geçerli bu durum,sevenlere kurulan her tuzak o gözyaşları ağırlığınca başlarına yıkılmayacak mı bu kadınların,Rabbim yanlarına bırakmasın...
Neden mi yazdım bunları.Hande'nin konusunu okuduğum güne kadar acaba aşar mıydık,acaba annesi değişir miydi,acaba sevdiğim dengeyi kurabilir miydi diye sorularla beynimi yiyor,sabahlara kadar ağlıyordum.Ama şu an görüyorum ki gitsem canım yanacakmış,kalsam hayatım.Ben canımı yakmışım o kadar,bu yüzden bu konu ve gelişmeler beni de çok acıttı ve çok hassasım Hande'nin yaşadıkları konusunda hepiniz gibi...
Çok uzattım biliyorum içim çok dolu.Bu kadıncağız 2.5 aylık bebeği ile tek başına ne olacak sonumuz diye çırpınırken ailesinin yanında fink atan adamı,bugün yine Hande çıldırırken maç izlemeye giden adamı ne erkek,ne koca,ne baba kabul etmiyorum ben,eminim Rabbim de etmiyor.Allah idrak versin o adama,sözün bittiği yer...
Çok sevdiğim adamı,2 ay önce annesinin esaretinden çıkamadığı için terketmiştim,öle öle abartmıyorum.Hala da kendime gelmiş sayılmam.Belki de bu konuda bu kadar kendim yaşıyor gibi acı çekişim bundan.Beni deliler gibi seven,benim de deliler gibi sevdiğim adam;annesi ''ne var bu kadar konuşacak'' dediği için telefonla bile aramıyor,''bu kadar sık görüşmenin anlamı ne'' dediği için,zaten haftada 1 olan görüşmelerimizi bile gizli saklı yapıyordu suç işliyormuşuz gibi.Şehir dışında yaşamaya karar vermiştik,''sütümü helal etmem'' dediği için annesi,sözünden dönmüştü ve daha yüzlerce örnek...
Konu komşusuna da ''oğlum daha önce kimseyi sevmedi,bu kıza fena sevdalandı,anayı atayı unutur'' diyormuş,kulağıma geldi her söylediği.Hatta en son bana ''eğer siz şehir dışına giderseniz,adamı boşar ben de gelirim'' deme noktasına bile geldi o kadının ağzıyla söylüyorum.Ki ben tertemiz yaşamış,O'ndan önce kimseyle birliktelik yaşamamış,tertemiz ailesi olan bir öğretmenim;kaldi ki annesi çok çektirmesine rağmen saygıda zerre kusur etmedim beni istememesi için bir sebep yoktu ama tek korkusu oğlunun annesinden başka bir kadına sevgisiydi ve sonunda bizi ayırmayı başardı...
Ne oldu şimdi.O orda perişan,ben burda.İnsan oğlunun,evladının darağacını sırf kendi hakimiyetini riske etmemek adına aklınca,nasıl bu derece zalimce kurabilir ya.Hande'nin kayınvalidesi için de geçerli bu durum,sevenlere kurulan her tuzak o gözyaşları ağırlığınca başlarına yıkılmayacak mı bu kadınların,Rabbim yanlarına bırakmasın...
Neden mi yazdım bunları.Hande'nin konusunu okuduğum güne kadar acaba aşar mıydık,acaba annesi değişir miydi,acaba sevdiğim dengeyi kurabilir miydi diye sorularla beynimi yiyor,sabahlara kadar ağlıyordum.Ama şu an görüyorum ki gitsem canım yanacakmış,kalsam hayatım.Ben canımı yakmışım o kadar,bu yüzden bu konu ve gelişmeler beni de çok acıttı ve çok hassasım Hande'nin yaşadıkları konusunda hepiniz gibi...
Çok uzattım biliyorum içim çok dolu.Bu kadıncağız 2.5 aylık bebeği ile tek başına ne olacak sonumuz diye çırpınırken ailesinin yanında fink atan adamı,bugün yine Hande çıldırırken maç izlemeye giden adamı ne erkek,ne koca,ne baba kabul etmiyorum ben,eminim Rabbim de etmiyor.Allah idrak versin o adama,sözün bittiği yer...