- 27 Aralık 2011
- 63.354
- 61.083
- 898
- Konu Sahibi Hayat_buysa_35
-
- #41
insanlar zaten kendıne kötülük eden ınsanları çok severler.
insanlar zaten kendıne kötülük eden ınsanları çok severler.Kısırlık tedavisi görüyordu doktor cocuk olması için bir mucize gerek demişti Biz de rahattık. İntihar sebebi komutanı ile geçinemiyordu firar ediyordu vs. beni aldatınca ben de ondan ayrılmıştım hepsinin toplamı yani...
Sorunları çok fazlaydı mesela Izmir de ondan ayrılma kararını ilk aldığımda trafikte hızla giderken el frenini çekti ve yolda dönerek bariyere girdik yan taraf ta denizdi Allah korudu. Bİr kaç kere de hızla giderken frene basıp yaralanmama sebep olmuştu. Çok defa da darplarına maruz kaldım bu anlattıklarımın resmini bile çektim. Ama her nedense çok mu sevdiysem bunlara bile dayanmıştım
Neden böyle olur ki?insanlar zaten kendıne kötülük eden ınsanları çok severler.
Sevgi yada alışkanlık canım. Hani şarkı varya ''alışmak, sevmekten daha zor geliyor''diye aynen öyle... Kaldı ki zaten adam intihara meyilliymiş. Yine psikopatlık yapsaydı ve seni de bunlara alet etseydi daha mı iyi olurdu sence?Kısırlık tedavisi görüyordu doktor cocuk olması için bir mucize gerek demişti Biz de rahattık. İntihar sebebi komutanı ile geçinemiyordu firar ediyordu vs. beni aldatınca ben de ondan ayrılmıştım hepsinin toplamı yani...
Sorunları çok fazlaydı mesela Izmir de ondan ayrılma kararını ilk aldığımda trafikte hızla giderken el frenini çekti ve yolda dönerek bariyere girdik yan taraf ta denizdi Allah korudu. Bİr kaç kere de hızla giderken frene basıp yaralanmama sebep olmuştu. Çok defa da darplarına maruz kaldım bu anlattıklarımın resmini bile çektim. Ama her nedense çok mu sevdiysem bunlara bile dayanmıştım
bilmem, bende çözmüş degılım daha. ama bıldıgım tek şey; biz insanlar kötülük yapan insanları sevıyoruz.Neden böyle olur ki?
Evet intihara meyili çoktu bir kaç kez böyle şeyi denedi hatta son dönem iyice kendini kaybetmişti. O gece Allah tan başka şehirdeydim beni öldürmesini geçtim ya yanımda yapsaydı?
Sevgi yada alışkanlık canım. Hani şarkı varya ''alışmak, sevmekten daha zor geliyor''diye aynen öyle... Kaldı ki zaten adam intihara meyilliymiş. Yine psikopatlık yapsaydı ve seni de bunlara alet etseydi daha mı iyi olurdu sence?
Even sanırım bu bir gerçekbilmem, bende çözmüş degılım daha. ama bıldıgım tek şey; biz insanlar kötülük yapan insanları sevıyoruz.
Zaten olumsuz gibi gözüküyor %90 alacaklarbence işin duygusal boyutunu bırakıp mantıklı düşünmelisin.Belki bu söylediklerime çok kızacaksın ama Türkiye gibi bir yerde babasız çocuk büyütmek hiç kolay değil çok iyi düşün eğer doğurursan bir ömür boyu kendi başına kalkabilecek misin bu sorumluluğun altında en önemlisi de asla bir babası olmayacak çok mantıklı düşünmek zorundasın....
Amin, bebeğim için artık geç %90 alacaklar kalbi atmıyor.Derdinizden buyuk Allah var. Bu acinin tek ilaci tevekkul. Baska yok. Bu yuzden bebeginizi de dusunerek dayanin ve dua edin.
Allah sabir versin. ★
Ayrica bence bu konuyu da fazla konusmayin. Onunla ilgili her seyi atin. Goz gormeyince gonul katlanir.
Insallah bebeginiz saglikli sıhhatli dogar.★
Daha önceden bir konu paylaşmıştım ve bir çoğu yermişti beni. Ama beni anlayanlarda var biliyorum bu yüzden yardımcı olacaklarını düşünüyorum...
Evet birini seviyordum, önce beni aldatıp daha sonra intihar ettiO yaşarken beni aldattığı hayat kadını aklıma geliyor ve kendimi yiyip bitiriyordum. İlişkimiz sürekli sorunluydu ama bu aldatma olayı bu işin sonu olmuştu.
Öldükten 2 gün sonra (Kısırlık tedavisi görüyordu) Ondan hamile olduğumu öğrendim ve ertesi gün doktora gittim sağlıklı bir gebelik değil demişti ve bugün bebeğin kalp atışlarının olmadığı ve yeterince gelişmediğini öğrendim. Çarşamba günü tekrar kontrol edilecek ve yine kalp atışı yoksa bebeğim alınacakHerşey üstüstüne geliyor oysa ki doğurma kararı almıştım bebeği
Diger yandan da ''Bu stresle zaten sağlıklı bir gebelik geçirmeyecek, çocuğa karnımdayken hayatı zehir edecektim istemeyerek'' diyorum.
Kızlar kafam çok karışık neye nasıl kafa yoracağımı bilemiyor sağlıklı düşünemiyorum. O öldükten sonra herkesten kaçar oldum. Çok sevdiğim şeylerden hiç zevk almıyorum sürekli ağlıyorum.
Sanki hayat bana da bitti... Dostlarımla bile konuşmak kar etmiyor. Dışarı çık diyorlar ben her yerde, her çiftte onu görüyorum. Aşk kelimesi tüylerimi diken diken ediyor artık. Erkeklerin en iyisine bile düşman gibi bakıyorum. Her attığım adımda ''Burda, yanımda olmalıydın'' diyorum Günün 20 saati onu düşünmekle geçiyor, Şarkı duymak istemiyorum. saatlerce bir köşede oturuyorum, susuyorum.
Bebekte gidecek gerçi bu ruh halinde ben ona yetemezdim. Şimdi karnımda diye daha pozitif konuşuyormuşum gibi geliyor bebek hususunda umarım gidincede bu kadar dirayetli olurum
Kızlar ne olur yardım edin bu ruh halim düzelir mi? Bu ay içerisinde gerçekleşti bu olay acaba daha yeni diye mi bu hayata küsmem???
Evlenmeyi deli gibi istiyordu bunu inkar edemem ama sorunları beni korkutuyordu önce sorunlarının çözülmesi gerektiğini düşünüyordum. Günün 10 saat i ''Ne olur artık evlenelim'' le geçiyordu.sana tavsıyem; asla hayatı kendıne zından etme. bu ınsan seni aldatmıs...
madem ondan ayrıldın dıye dert etmıstı nıye evlenmedınız? kısacası, hayatına devam et. kımse ıcın degmez
neysekı degecek bır ınsan degılmıs, sana kötülük etmesıne ragmen bu haldeysen
etmeseydı ne halde olurdun allah bılır. onun derdı sen degıldın bence, yoksa ayrıldıgın zaman senı her turlu evlılıge ıkna edıp hayatınıza devam ederdınız
bazı soruları kendıne sormaktan asla korkma
Yaşadıklarınız gerçekten çok zor derdi veren Allah dermanını da verir bol bol dua edin bir uzmandan yardım almayı deneyin herşey olacağına varır Allahtan ümit kesilmezDaha önceden bir konu paylaşmıştım ve bir çoğu yermişti beni. Ama beni anlayanlarda var biliyorum bu yüzden yardımcı olacaklarını düşünüyorum...
Evet birini seviyordum, önce beni aldatıp daha sonra intihar ettiO yaşarken beni aldattığı hayat kadını aklıma geliyor ve kendimi yiyip bitiriyordum. İlişkimiz sürekli sorunluydu ama bu aldatma olayı bu işin sonu olmuştu.
Öldükten 2 gün sonra (Kısırlık tedavisi görüyordu) Ondan hamile olduğumu öğrendim ve ertesi gün doktora gittim sağlıklı bir gebelik değil demişti ve bugün bebeğin kalp atışlarının olmadığı ve yeterince gelişmediğini öğrendim. Çarşamba günü tekrar kontrol edilecek ve yine kalp atışı yoksa bebeğim alınacakHerşey üstüstüne geliyor oysa ki doğurma kararı almıştım bebeği
Diger yandan da ''Bu stresle zaten sağlıklı bir gebelik geçirmeyecek, çocuğa karnımdayken hayatı zehir edecektim istemeyerek'' diyorum.
Kızlar kafam çok karışık neye nasıl kafa yoracağımı bilemiyor sağlıklı düşünemiyorum. O öldükten sonra herkesten kaçar oldum. Çok sevdiğim şeylerden hiç zevk almıyorum sürekli ağlıyorum.
Sanki hayat bana da bitti... Dostlarımla bile konuşmak kar etmiyor. Dışarı çık diyorlar ben her yerde, her çiftte onu görüyorum. Aşk kelimesi tüylerimi diken diken ediyor artık. Erkeklerin en iyisine bile düşman gibi bakıyorum. Her attığım adımda ''Burda, yanımda olmalıydın'' diyorum Günün 20 saati onu düşünmekle geçiyor, Şarkı duymak istemiyorum. saatlerce bir köşede oturuyorum, susuyorum.
Bebekte gidecek gerçi bu ruh halinde ben ona yetemezdim. Şimdi karnımda diye daha pozitif konuşuyormuşum gibi geliyor bebek hususunda umarım gidincede bu kadar dirayetli olurum
Kızlar ne olur yardım edin bu ruh halim düzelir mi? Bu ay içerisinde gerçekleşti bu olay acaba daha yeni diye mi bu hayata küsmem???
Evlenmeyi deli gibi istiyordu bunu inkar edemem ama sorunları beni korkutuyordu önce sorunlarının çözülmesi gerektiğini düşünüyordum. Günün 10 saat i ''Ne olur artık evlenelim'' le geçiyordu.
Biz beraber yaşıyorduk onunla zaman zaman mecburi kalırsam memlekete gelebiliyordum. ve yaşadıklarım korkunç şeylerdi. O evden çıkarken beni eve kapatır dışarı çıkarmazdı. Sorunları çok büyüktü ama bir gün hepsi geçecek diyordum. Matığımla kalbim çok çelişti bu doğru bunu inkar edemem. Evlenme konusuna gelince yaşasaydı ( Aldatma olmasaydı) Sorunları bitmese de azalana kadar evlenmezdim. Matığım ''Bu adamla ne işin var? '' Kalbim '' Onsuz olamazsın, seviyorsun'' diyordu. Hergün ayrı bir action yaşattığı için sağlıklı bir karar alamıyordum ki.sende garıpsın ama çok hemde... hem evlılıkten korkuyordun
hem de kısırlıgına guvendın. yani, neyın ne olacagı hıc bellı olmuyor... bak dınle; ne kadar sorunlu olursa olsun bir ınsan asla evlılıkten kacmaz, seven ınsanın, seven yuregın işi degıldır bu tarz yaklasımlar... sevgınde varmıs ama, mantıgın ve korkuların daha cok devredeymıs.
bır de uzerıne ölünce sevgın bine katlanmıs.
yaşasaydı sen onla asla evlenmeyecektın, o yuzden bu yası abartma...
acını yaşa elbet, ama hayatını zındana cevırırcesıne değil!
bebek konusunda yorum yapmıyorum çünkü, durumun kötüymüş
doktor kesın bılgı vermıs o konuda. hayatına bak!
Kısırlık tedavisi görüyordu doktor cocuk olması için bir mucize gerek demişti Biz de rahattık. İntihar sebebi komutanı ile geçinemiyordu firar ediyordu vs. beni aldatınca ben de ondan ayrılmıştım hepsinin toplamı yani...
Sorunları çok fazlaydı mesela Izmir de ondan ayrılma kararını ilk aldığımda trafikte hızla giderken el frenini çekti ve yolda dönerek bariyere girdik yan taraf ta denizdi Allah korudu. Bİr kaç kere de hızla giderken frene basıp yaralanmama sebep olmuştu. Çok defa da darplarına maruz kaldım bu anlattıklarımın resmini bile çektim. Ama her nedense çok mu sevdiysem bunlara bile dayanmıştım
Daha önceden bir konu paylaşmıştım ve bir çoğu yermişti beni. Ama beni anlayanlarda var biliyorum bu yüzden yardımcı olacaklarını düşünüyorum...
Evet birini seviyordum, önce beni aldatıp daha sonra intihar ettiO yaşarken beni aldattığı hayat kadını aklıma geliyor ve kendimi yiyip bitiriyordum. İlişkimiz sürekli sorunluydu ama bu aldatma olayı bu işin sonu olmuştu.
Öldükten 2 gün sonra (Kısırlık tedavisi görüyordu) Ondan hamile olduğumu öğrendim ve ertesi gün doktora gittim sağlıklı bir gebelik değil demişti ve bugün bebeğin kalp atışlarının olmadığı ve yeterince gelişmediğini öğrendim. Çarşamba günü tekrar kontrol edilecek ve yine kalp atışı yoksa bebeğim alınacakHerşey üstüstüne geliyor oysa ki doğurma kararı almıştım bebeği
Diger yandan da ''Bu stresle zaten sağlıklı bir gebelik geçirmeyecek, çocuğa karnımdayken hayatı zehir edecektim istemeyerek'' diyorum.
Kızlar kafam çok karışık neye nasıl kafa yoracağımı bilemiyor sağlıklı düşünemiyorum. O öldükten sonra herkesten kaçar oldum. Çok sevdiğim şeylerden hiç zevk almıyorum sürekli ağlıyorum.
Sanki hayat bana da bitti... Dostlarımla bile konuşmak kar etmiyor. Dışarı çık diyorlar ben her yerde, her çiftte onu görüyorum. Aşk kelimesi tüylerimi diken diken ediyor artık. Erkeklerin en iyisine bile düşman gibi bakıyorum. Her attığım adımda ''Burda, yanımda olmalıydın'' diyorum Günün 20 saati onu düşünmekle geçiyor, Şarkı duymak istemiyorum. saatlerce bir köşede oturuyorum, susuyorum.
Bebekte gidecek gerçi bu ruh halinde ben ona yetemezdim. Şimdi karnımda diye daha pozitif konuşuyormuşum gibi geliyor bebek hususunda umarım gidincede bu kadar dirayetli olurum
Kızlar ne olur yardım edin bu ruh halim düzelir mi? Bu ay içerisinde gerçekleşti bu olay acaba daha yeni diye mi bu hayata küsmem???
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?