İş fobisi

outofthewoods

Üye
Kayıtlı Üye
12 Ekim 2015
171
35
18
Herkese merhaba. 20 yaşındayım ve üniversiteye gidiyorum ve hayata alışmak için çalışmak istiyorum ama yapamıyorum. 15 yaşındayken konfeksiyona gitmiştim bir gün çalışmaya ve hayatımın en kötü gününü geçirmiştim. Bütün gün ayaktaydım ve zaten ilk defa yaptığım bisey olduğu için becerememiştim yapamayınca her seferinde daha da azarladılar,küçük düşürdüler, üniversite okuyacağım demiştim orda bi kız dalga geçmişti. O gün ezikliğimden yemek bile yememiştim dakika başı saate bakıp ağlamamak için kendimi zor tuttum. Sırf ordaki insanlar yüzünden (ırkçılık olarak algılamayın lütfen psikolojik bişey) koyu tenli insanlara sürekli mesafeli yaklaşmaya başladım. O günden sonra ailem benim çok hassas olduğumu ikinci defa gidersem alışacağımı söylediler. Denemek için başka bi yere bu sefer tanıdıkla gitmeye çalıştım gidemedim kapıdan girdiğim anda ağlamaya başladım ve eve koştum. O makine sesleri onların gülüşleri hala kabus gibi rüyama giriyo hala. Kime sorsam iş hayatı böyledir gerekirse küfür bile ederler ne bekliyosun diyo ama ben dayanamam ki böyle şeylere. Nolur yardımcı olun iş hayatı gerçekten yaşadığım gibi korkunc bi yer mi beni bekleyen bu mu? Nasıl aşabilirim bu korkuyu? nolur yardımcı olun.
 
Merhaba canim,
Yazdiklarinda biraz kendimi gordum sanki.. yani senin kadar olmasada bende de yeni bir ortama girince asiri bir çekingenligim oluyor hep tedirgin oluyorum. Inan bana bu korkunu yenmenin tek formulu bu korkunla karsi karsiya kalmak yani çalismak. Çalistikca farkli farkli ortamlar goruceksin bazen seveceksin bazen sevmeyeceksin, bende haftaya ilk işime başlayacagim biraz heycan var ama kendi parami kazanma mutlulugumun onune gecemez. Ayrica o zamanlar 15 yaşindaymissin ..daha çocuk kendi bilmez insanlar azarlamaya yeltenebilir ama artik yetiskin birisin kimseye o lüksü verme, mesafeni koru ve kendine guven ! Ben bu işi yapamam deme, herkes yapiyorsa bende yaparim ve yapicam diyerekten gir iş yerinin kapisindan bak o zaman kim cesaret edecek seni ezmeye.:KK20:
 
Herkese merhaba. 20 yaşındayım ve üniversiteye gidiyorum ve hayata alışmak için çalışmak istiyorum ama yapamıyorum. 15 yaşındayken konfeksiyona gitmiştim bir gün çalışmaya ve hayatımın en kötü gününü geçirmiştim. Bütün gün ayaktaydım ve zaten ilk defa yaptığım bisey olduğu için becerememiştim yapamayınca her seferinde daha da azarladılar,küçük düşürdüler, üniversite okuyacağım demiştim orda bi kız dalga geçmişti. O gün ezikliğimden yemek bile yememiştim dakika başı saate bakıp ağlamamak için kendimi zor tuttum. Sırf ordaki insanlar yüzünden (ırkçılık olarak algılamayın lütfen psikolojik bişey) koyu tenli insanlara sürekli mesafeli yaklaşmaya başladım. O günden sonra ailem benim çok hassas olduğumu ikinci defa gidersem alışacağımı söylediler. Denemek için başka bi yere bu sefer tanıdıkla gitmeye çalıştım gidemedim kapıdan girdiğim anda ağlamaya başladım ve eve koştum. O makine sesleri onların gülüşleri hala kabus gibi rüyama giriyo hala. Kime sorsam iş hayatı böyledir gerekirse küfür bile ederler ne bekliyosun diyo ama ben dayanamam ki böyle şeylere. Nolur yardımcı olun iş hayatı gerçekten yaşadığım gibi korkunc bi yer mi beni bekleyen bu mu? Nasıl aşabilirim bu korkuyu? nolur yardımcı olun.

Hayır tabi ki iş hayatı böyle değildir.

Ancak iş hayatının neresinde olduğuna çok bağlı bu muamele.

Okumazsan ve fabrika gibi bir ortama girersen işçi olarak aşağılamak değil de çok çeşitli insanla karşılaşabilirsin. Çünkü o kadar çok kültürden gelen var ki, bir o kadar değişik eğitim seviyesi. Bu tür şeyler olabilir. Ama sen okursan hepsi karşında ip gibi dizilir. Umarım anlatabilmişimdir.
 
Konfeksiyon fobisi diyebiliriz sende ki duruma... Bence genelleme olarak bunu iş hayatına yayma sadece orada ki ortamı sevmedim diyebilmelisin. Birde tavsiyem mümkünse konuşmasını bilen patronlarla çalışmalısın bağırıp çağıranla değil. Bunu anlayabilmen içinde biryerden başlamalısın. Biraz cesaret gerek sadece... Sekreterlik veya küçük işletmelerde ön muhasebe vs. deneyerek kendini hazırlayabilirsin.
 
İş hayatı böyledir, gerekirse küfür de mi ederler??
Sanırım çok kötü bir yerde deneyimin oldu, bu kadar büyütme gözünde.İş hayatı böyle değil,böyle yerler varsa da olmamalı...
Mesleğine uygun,düzgün bir şirket buldun mu tamamdır.
 
Mezun olduğunda da konfeksiyonda çalışmayacaksın ki. Yaşın küçük olunca ezmeye çalışmışlar belli. Her yerde öyle davranacaklar diye bir şey yok. Özelde hiç çalışmadım ama bu korkunun seni motive etmesini sağlayıp kpssye hazırlanabilirsin. Devlettr çalılırsan böyle sıkıntıların olmaz. Özelde de sanmıyorum böyle çok yer olduğunu. Bilgilerin henüz tazeyken şimdi kpssye hazırlanıp lise mezunu olarak atanabilirsin.
 
Konfeksiyon fobisi diyebiliriz sende ki duruma... Bence genelleme olarak bunu iş hayatına yayma sadece orada ki ortamı sevmedim diyebilmelisin. Birde tavsiyem mümkünse konuşmasını bilen patronlarla çalışmalısın bağırıp çağıranla değil. Bunu anlayabilmen içinde biryerden başlamalısın. Biraz cesaret gerek sadece... Sekreterlik veya küçük işletmelerde ön muhasebe vs. deneyerek kendini hazırlayabilirsin.
Ilk ve tek calismam bir gun ve bu oldugu icin bilmiyorum normalde insanlar nasil calisir :KK23: dusunuyorum zaten ne zamandir ama bu korku yedi bitirdi beni dediginiz gibi cesareti toplayip baslamam lazim bi yerden tesekkurler yorumunuz icin:)
 
ofis personeli olursan daha kolay olur herşey.
ama iş hayatının öğrencilikle alakası yok ne kadar kurumsal olursa olsun çalışmak zor.
 
bende 16 yasımda para kazancam diye markete reyonculuk görevinde işe girdim sabah gittim ögleye ben calısmıycam diye cıktım :D bagırdıklarından vs degil sevemedim sanırım. şimdi ise 3 senedir aynı iş yerinde calısıyorum her iş yerinde ufak tefek sorunlar olabilir ama sana bagırma küfür etme gibi kimsenin hakkı yok yasın kucukmus ondan böyle bi fobin olmus asarsın merak etme calıstıkca ayakların daha saglam yere basıcaktır ;)
 
10 seneye yakın iş hayatımda kimse bana küfür etmedi :KK70:
yaz için güzel bir staj yeri bul şimdden başvuru yap, 1 günde yenersin korkunu
 
Back
X