Arkadaşlar merhabalar. 26 yaşındayım ve sürekli gelecek kaygısı derdindeyim. Acaba bu devirde çoğu genç mi benim gibi yoksa ben mi kendime bu kadar dert ediniyorum.
Aslında ailem ile yaşıyorum çok fazla para sıkıntım olmuyor, fakat benim ki geleceğimi düşünmekten kaynaklı dertler. Sonuçta bir ömür ailem ile yaşamayacağım. Evlilik meraklısı falan da değilim aslında ama arkadaşlarımın düğünleri, çocuklarının yaş günleri vs derken acaba ben böyle mi kalacağım hep diyorum. Neyse yaşayanlar anlamıştır demek istediğimi :) sadece değişik bir ruh hali, boşluk sanırım :)
Bu arada istanbulda yaşayanlara bir soru sormak istiyorum. İstanbulda geçim bahsedildiği gibi çok mu zor? Şimdi olmasa da bir kaç sene sonra evlenmek istediğim bir erkek arkadaşım var. İkimizde çabalıyoruz iyi bir iş için, rahat bir geçim için. Ben adliye, katiplik sınavına girdim kazandım, mülakata girdim onu da geçeceğimi düşünüyorum. 3500 civarı maaşı. Erkek arkadaşım şimdilik boş kalmamak için mümesillik vs yapıyor atanmadığı için boş durmamak için fakat asgari ücret. Biz Tabiki bir kaç sene daha bekleyeceğiz o da çabalasın atansın diye. Ama olur da olmazsa atanamazsa o asgari ücret ile çalışırsa veya perde dükkanı açmak istiyor daha doğrusu annesinin var onu devralıp büyütmek istiyor atanamazsa. Ben de adliyede çalışırsam sizce İstanbul gibi bir yerde ortalama geçinebilir miyiz? Ben şuan küçük bir şehirde yaşıyorum ve geçim derdi hiç yaşamadım hep iyi evlerde iyi yerlerde yaşadım.zorluk yaşar mıyım? Bu arada ikimizde ünv mezunuyuz. Aslında ben para düşkünü biri değilim ama sanırım ailem beni çok fazla etkiliyor, sürekli İstanbul zor iyi işleriniz olmazsa sürünürsünüz vs diyip durdukları için huzursuz ediyorlar beni.
Aslında ailem ile yaşıyorum çok fazla para sıkıntım olmuyor, fakat benim ki geleceğimi düşünmekten kaynaklı dertler. Sonuçta bir ömür ailem ile yaşamayacağım. Evlilik meraklısı falan da değilim aslında ama arkadaşlarımın düğünleri, çocuklarının yaş günleri vs derken acaba ben böyle mi kalacağım hep diyorum. Neyse yaşayanlar anlamıştır demek istediğimi :) sadece değişik bir ruh hali, boşluk sanırım :)
Bu arada istanbulda yaşayanlara bir soru sormak istiyorum. İstanbulda geçim bahsedildiği gibi çok mu zor? Şimdi olmasa da bir kaç sene sonra evlenmek istediğim bir erkek arkadaşım var. İkimizde çabalıyoruz iyi bir iş için, rahat bir geçim için. Ben adliye, katiplik sınavına girdim kazandım, mülakata girdim onu da geçeceğimi düşünüyorum. 3500 civarı maaşı. Erkek arkadaşım şimdilik boş kalmamak için mümesillik vs yapıyor atanmadığı için boş durmamak için fakat asgari ücret. Biz Tabiki bir kaç sene daha bekleyeceğiz o da çabalasın atansın diye. Ama olur da olmazsa atanamazsa o asgari ücret ile çalışırsa veya perde dükkanı açmak istiyor daha doğrusu annesinin var onu devralıp büyütmek istiyor atanamazsa. Ben de adliyede çalışırsam sizce İstanbul gibi bir yerde ortalama geçinebilir miyiz? Ben şuan küçük bir şehirde yaşıyorum ve geçim derdi hiç yaşamadım hep iyi evlerde iyi yerlerde yaşadım.zorluk yaşar mıyım? Bu arada ikimizde ünv mezunuyuz. Aslında ben para düşkünü biri değilim ama sanırım ailem beni çok fazla etkiliyor, sürekli İstanbul zor iyi işleriniz olmazsa sürünürsünüz vs diyip durdukları için huzursuz ediyorlar beni.
