- 19 Kasım 2013
- 18.857
- 34.035
- 798
- Konu Sahibi soslusarma
-
- #21
Sıkıntınız iş yoğunluğundanmı yoksa çalışma arkadaşlarınızdanmı kaynaklanıyor.günaydın herkese
ben bir süredir şurda burda ne kadar bunaldığımdan, sıkıldığımdan dem vurup duruyorum en sonunda konu açıp tavsiye almaya karar verdim.
hafta içi sabahları inanılmaz mutsuz uyanıyorum. bazen ağlayarak işe gidecek derecede yani. bir süredir genel olarak mutsuz ve memnuniyetsiz bir insan olduğumu düşünürken bu sabah bir şey fark ettim
ben sadece hafta içi mutsuzum!
bu sabah mesela gayet güzel uyandım.mutluyum ve keyfim yerinde. ama hafta içi bu durumumdan eser yok ki genelde neşeli biriyimdir ben.
çalışmak zorunda mısın, diye soracaksınız belki. maddi açıdan hayır değilim. ama bulunduğum şehirde iş imkanı çok kısıtlı ve şu an çalıştığım yerde bu şehirde çalışabileceğim en iyi yerlerden biri. ki zaten 4 ay sonra sözleşmem bitiyor.
şimdi ben ne yapabilirim de bu 4 ayı en iyi, en verimli ve kendime en az zarar vererek nasl değerlendirebilirim?
şimdiden herkese teşekkür ederim
Sıkıntınız iş yoğunluğundanmı yoksa çalışma arkadaşlarınızdanmı kaynaklanıyor.
İş yoğunluğuysa planlı calışıp, bugünün işini yarına bırakmayarak, bir de calışma ortamınızı düzenli tutarak az da olsa aşabilirsiniz. (Kendimden biliyorum masam dağınıkken işim hiç bitmeyecek gibi geliyordu, düzenledim rahatladım)
Çalışma ortamından kaynaklanıyorsa, kimseyi takmamak, he diyip geçmek , mesafeli olmak az da olsa işe yarıyor.
Zaten 4 ay gibi az bir zamanınız kalmış, idare edebilirsiniz bence, sorunun kaynağını bulup, ona yönelik davranış biçimiyle.
Kolaylıklar dilerim.
bulunduğum şehirde şu an için daha iyi bir alternatif yok maalesef.
şehir dışı içinse ancak kpss den sonra adım atabilirim.
yani şimdilik tek yapmam gereken 4 ayı kimseyle kavga dövüş etmeden tamamlamak
Kızacaksınız biliyorum ama şartlar ne olursa olsun her zaman için daha iyi bir alternatif vardırÇok katı bakıyorsunuz hayata. Biraz daha esnek olun bence, işinize yarayacağına %100 garanti verebilirim.
bu sorunun cevabını ben 8 ay aradım careyıde ısten cıkmakta buldum
Valla ben 21 yıldır arıyorum bu cevabı, hala bulabilmiş değilim, bulursanız bana da mesaj atın
Göremiyorsunuz çünkü bazı şeylere çok fazla odaklanmışsınızbelki öyle ama ben göremiyorum ne yazık kiişin kötüsü benim göremediğimi görüp dürtükleyen biri de yok
Göremiyorsunuz çünkü bazı şeylere çok fazla odaklanmışsınız
görmeye çalışmaya çalışacağım o halde
:129: Güzel bir başlangıç
teşekkür ediyorum tavsiyeleriniz için
Ya benim de insan korkum var. :18:Simdilik bebegimin iyilestigini gorene kadar calismaya niyetim yok zaten. Ama bu kadar uzun aradan sonra tekrar nasil basliycam hic bilmiyorum. Sizin probleminiz cozulur de,ben ne olucam?
21 yılValla ben 21 yıldır arıyorum bu cevabı, hala bulabilmiş değilim, bulursanız bana da mesaj atın
Mesleğini sevmiyor musun acaba
21 yıl
saygılar abla
Canım bi ablan sayılırım yaşım 30.
Yapman gereken en önemli şey insanları takmamayı öğrenmek. Ama bu da kolay olmuyor sen de haklısın. ben de eskiden çok takardım. O kadar ki bakışlara bile dayanamazdım çoğu zaman. Ama yıllar içinde öyle bi alışıyosun ki şimdi kim ne derse desin naparsa yapsın. Cevap hakeden biriyse cevabını veririm. Yok haketmeyecek kadar seviyesizse o zaman hiçç takmam. Güler geçerim.
Diğer konu içinse maalesef işyerlerinde kafamıza göre insanlar bulamıyoruz canım. Kafamıza göre olsalar da iş hayatı öyle bi yer ki, dışarda çok iyi arkadaş bile olsan iş ortamında sanki herkes rakip, düşman, yapacak bişey yok, kabullenmek lazım, ha kafana göre bi dost bulursan da şükredip kaybetmemek lazım. Kendimden bi örnek veriyim, yıllarca yan masamda çalışan kankam sandığım insan müsveddesinin benim hakkımda yazışmalarını okudum, detay vermiyim ama yüzüne tükürmeye layık bi insanmış bunu anladım. Demem o ki çok da dostluk aramamak lazım iş hayatında
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?