Yani 4-5 sene önce de buna benzer konular açmışımdır belki bilen bilir.. 5 buçuk senedir aynı işyerinde çalışıyorum çok şükür.. Güzel ve rahat bir konuma geldim ilk zamanlar iş hayatına adapte olmak bana çok zor gelmişti.. Yeni insanlar yeni huylar alışmak zor olmuştu.. ama alıştım şuan şükür. şimdi kafamdaki bazı olayları sizlerle paylaşıp fikir almak istiyorum açıkcası. Çünkü çıldıracağım :) yani yapı itibariyle tez canlı bir insanım,aynı zamanda kafama çok takarım, bu durumu seneler içinde inişli çıkışlı yaşadım burada.. ofis ortamında çalışıyorum bir patron bir ben düşünün sadece kalabalık değiliz. Son zamanlarda yani son 1 aydır ortamdaki patron ve patron abisi tavırları bana karşı değişti bir şey olduğunu düşündüm gidip konuştum hayır bir şey yok sana öyle geliyor dediler uzatmadılar olayı ama bence benden soğudular ve çekemiyorlar beni artık diye düşünüyorum ya garip anlatmış olabilirim ama böyle ifade edemediğim tavırlar ve olaylar yaşıyorum onları ben ailem gibi görüyorum ve bana karşı ters davransa sebepsiz yere ben neden diyorum kızıyorum katlanamıyorum .. bir örnek vereyim daha açık olacaktır. Sabahları öğlenleri yemeğe giderdik ya da beni düşünür o şekilde program yapılırdı şimdi hiçbir şekilde düşünülmüyorum bu konuda , başka örnek olarak nasılsın abi bir sıkıntı varmı soruyorum he yok yok diyip her defasında kaçılıyor benden ama her defasında 1 2 değil yani bu da canımı sıkıyor senelerdir aynı olup ta bir an da aaamaaaan okuyucuu demedileri beni üzüyor sinirlendiriyor çünkü beni çok egolandırdılar açıkca söylüyorum beni öyle alıştırdılar... Aile şirketi burası bana hep ailedensin dediler ve öyle davrandılar Allah için... Ben de kendimi öyle hissettim hep ama aslında değilim yani biliyorum bu bir gerçek ama bu beni üzüyor.. Çok abartıyorsun orası işyeri diyebilirsiniz haklı da olabilirsiniz ama ben burayı ikinci evim olarak görüyorum ve öyle benimsedim senelerdir.
Kızlar karışık anlattım kusura bakmayın fikir verebilir misiniz ?