Merhabalar hanımlar,
Henüz bir yıllık evliyim. Mühendis olarak yoğun tempolu bir işte çalışıyorum. Mesai saatlerim 08:30-18:30 arası, bazen de işleri yetiştirebilmek için eve iş getirdiğim oluyor. Bu yoğunluk içerisinde ev-iş dengesini bir türlü kuramadığım için eşime karşı (kendisi aslında çok anlayışlıdır fakat bu tamamen benim kuruntum) suçluluk duygusu yaşamaya başladım. Bu suçluluk hissi de ev işlerini daha fazla aksatmama, işler aksadıkça ise daha çok mutsuz olup çaba ve hevesimi kaybetmeme sebep oluyor. Yani bir döngünün içine girmiş durumdayım.
Kimi zaman istifa edip ev hanımı olmayı düşündüğüm oluyor ama bugüne kadar verdiğim kariyer emeğinin böyle sona ermesini de istemiyorum. Ayrıca ekonomik olarak da bizi zor durumda bırakacağı için bu pek mümkün görünmüyor.
Bu seneden itibaren bir de yüksek lisans eğitimim başlayacak. Daha yoğun bir tempo beni bekliyor. Bu süreçte benden daha deneyimli olan hanımların bu tempoya nasıl ayak uydurduklarına dair önerilerini veya nasihatlerini duymak istedim. Belki de benimle aynı durumda olan arkadaşlarla tanışıp yalnız olmadığımı hissetmek istiyorum.
Dipnot: Eşim günlük ev işlerinde yardımcı olur fakat genel temizlik kısmında pek katkı sağlayamıyor, o da kendi iş yoğunluğundan dolayı.