Bir an anılarım canlandı, o günleri yaşarken anı olarak kalacağını bilsem zerre kadar canımı sıkmazdım..
Benimki çok ciddi bir bayan "problem" di, yaş farkı çoktu herkesin el etek öptüğü bir insandı.
Benden de odasına gitmem çay söylemem - dikkat odasında çay söylemem, her türlü yalakalık beklendi.
Önce odama sokmadım, sonra odasına ayda bir kere iş için gittim.
Ama asla surat asmadım, asla selamsız bırakmadım, asla iğnelerine altta kalmadım, hep güleryüzle alt ettim.
En son beni bir arkadaşım uyarmıştı arkamdan çok konuşuyormuş beni attırmak için evrak hırsızlığına girişmiş.
Yine gitmedim çay söylemedim aynen neysem oydu.
Sonra cumadan pazartesiyi göremedi şimdi beni markette görse şeytan görmüş gibi kaçıyor
Tavsiyem bu durumu kimseye çaktırmayın ortamı germeyin eğer patrona kadar yansıdıysa bir selam olmazsa olmaz bu dost olmak değildirki
)
