işsizlik bitirdi beni

şimdi yazılanları görünce aklıma benimde yaşadklarım geldi. şuan çok şükür bir devlet okulunda kadrolu öğretmenim ama buraya gelene kadar bende neler çektim. ünversiteyi bitirene kadar ailemi hiç şaşırtmamıştım ama atamayınca ilk defa yüzümü eğmek zorunda kaldım. aslında aileler üzülsede biz evlatlarıyız onlar bizi yük olarak görmüyorlar ama gel görki kendi tarafından bakınca insan kafasına takmadan edemiyor. bence elinizde devlette bir işe girmek gibi ihtimaliniz varsa 2 kuruşluk insanların ağzına bakmadan elinizden geleni yapın. ben 6 ay kendimi eve kapattım tüm sözlere kulaklarımı tıkadım atandığımda başım dik evimden çıktım. sabredin sıkın dişinizi yapamıycak adam yoktur okadar okul okumuşuz saçma sapan sınavlarda mı bizi eliycekler. başka türlü özel sektörde olcak gibi değil bugün iş bulursunuz yarın ne olursunuz bilinmez ayrıca 2 kuruş para verir 10 kuruşluk iş ister. hayallerinizi belirleyin ve sonuna kadar çalışın eminim başarılı olucaksınız.
 

arkadaşım bende ilk mezun olduğum üniversitedeki bölümden iş alanında birşey yapamadım malesef ondan ikinci üniversite okuyorum..çalışmıyorum şuanda bende..gün olur bende oflar puflarım ama sakın kimseye okuma ben okudumda ne oldum deme..inan bu ibi şeyler insanı etkiliyor kimsenin sebebi sen olma..bırak okusunlar..okusun imkanı olan herkes..((eğitim şart))...yani kendini sıkma bu şekilde..sınavlara gir işe başlamak için ille aramak gerekmezki biliyorsun..malesefki eğitim konusunda çok sorun yaşayanlar var..görüyoruz yani yok şifre davasıyla uğraşan gençler,öğretmenlere yapılan haksızlıklar,yani üniversite bitirip ama evde oturan bizler işte.ve daha neler neler.öyle bir düzen varki halimiz ortada işte ama hala sorun yok gibi yaşıyoruz umarım böyle devam etmez yani.. yalnız değilsin..sıkma kendini..iş bulursun umarım gönlüne görede..ne demişler geç olsun güç olmasın hiç birşey..
 

peki kaç yaşındasın canım merak ettim, ben bu saatten sonra 2. üni.teye başlasam baya bir geç olur ..32 de falan anca biter..
 
peki kaç yaşındasın canım merak ettim, ben bu saatten sonra 2. üni.teye başlasam baya bir geç olur ..32 de falan anca biter..

arkadaşım neden öyle karamsarca düşündün..ne insanlar var kadın geç okuma isteği başlayıp okuyor ve dediğin gibide 30dan sonra meslek sahibi oluyor..hayatını yaşıyor düzen kurup..yani sen ikinci üniversiteye başla dememiştim ben öyleyim sadece, kendi alanındaki sınavları demiştim..acele etme hiçbirşey için..yani mezun olduktan sonra mesleğini yapmak tabiki herkes ister sonuşta ne diye okunuluyor??ama işte kimi pat kazanıp yerleşiyor kimide geç başlıyor..istersen 45 ol..yaşın çalışmayla okumayla ilgisi yok..benim üniversiteden bir arkadaşım 2 çocuk babası 55 yaşında bir bey bu arada.birde iki kızıda üniversitede okuyor.yani bu gibi çok insan var..sen yeterki umudunu kaybetme arkadaşım..
 
senin meslek ne canım ?

gıda mühendisiyim ben bitireli çook oldu bi iki yerde çalıştım ama işveren kısmıyla mutlu olamadım vitrin olarak kullandılar hep bizde gıda mühendisi var diyip diyip de benim söylediklerime uyulmadı çıktım işten bulamıyorum şimdi de kpssye hazırlanıcam artık..
 

Kusura bakmayın ama sadece eğitim mezunları değil her üniversite mezunu bu ülkenin diplomasını alıyor.Ben de bilgisayar mezunuyum ama kamuya sınavsız giremiyoruz.Bu sadece sizin için geçerli değil.
 
bu ülkede hersey öyle zor ki... artık ne okudugunun bı onemı kalmadı, cıktıgında iş bulabılecekmısın bakalım, herkes buna gore secıyor yolunu..
yalnız fıkrıme ıster katılın ıster katılmayın arkadaslar ama bence bı bayanın bu hayatta söz hakkının olabılmesı ıcın kendı ekmegını kazanabılıyor olması şart.. evet bence de bu kotu bısey ama maalesef toplumumuzda bu boyle... işimden yakınıyorum bazen ama bunu düşününce bosverıyorum tum zorlukları..
 

Ayyyy çok yaşayın emiiiiiiigece gece güldüm
Aslında ağlanacak halimize gülüyorum:105:
Çok güzel yazmışsınız gerçekten adamlar 3 kuruşa insanı sömürmek istiyorlar...gıcıklar
 
eğer gerçekten istiyorsan sınavı kazanabilirsin. yaş 30 üç çocuk. maddi problemim yok ama birkaç sene sonra yeniden sınava gireceğim, kazanma olasılığım az olsa da.içimdeki boşluk başka türlü geçmiyor. sende keşke demek istemiyorsan azimle sarıl derslerine.:92:
 
Ben bunca yıllık yaşamışlığımla öğrendim ki bu tamamen kısmet....
Aynı anda yola çıktığımız birçok arkadaşım -bu arada ben 14 yıldır mezunum- çok iyi yerlerde kariyerlerine devam ediyorlar. İş bile aramadılar okulumuz staj için belli yerler hepimize buldu ya oralarda kaldılar ve devam ettiler. İş görüşmesi nedir, nasıl yapılır hiçbir fikirleri olmadan...
Ben de senin gibi habire kendimi anlatma, iş bulma çabasındayım. Bazen bakıyorum sanki bir tetris oynadığımı düşünüyorum. Bir işe giriyorum puan topluyorum, puan topluyorum sonra oyun bitiyor kazandığım puanlar hiçbir işe yaramıyor tekrar başlıyorum...
Ben üniv. birinci tercihim olarak girdim. Çok iyi bir puanla girdim çok rahat da bitirdim. Benim zamanımda öğretmenlik en rahat kazanılan bölümdü tercih etmedim tabi. Arkadaşım anaokulu öğretmenliği okuyup ev ödevi olarak kukla, bebek v.s yaparken ben anayasa, tarih, arşivler bi dünya ders çalışmak zorundaydım şimdi onun sürekli bir işi, prestiji bir dünya boş zamanı varken ben hala sürekli bir sıfat edinebilmiş değilim...
İki çocuğuma hem zaman ayırabileceğim hem de mesleğimi yapabileceğim bir iş arayışı bu yaşta bile yakamı bırakmıyor
Yani diyeceğim çok canını sıkma birşey seni gelip bulacaksa inan buluyor. Bulmayacaksa da bu çaba bir ömür sürüp gidiyor
 
yazdıklarınızı yasamadım ama sevgılımle bu sureclerı oyle cok yasadımkı..
bılmesem nekadar yeteneklı duzgun bı ınsan oldugunu tamam derım kafası calsımıyo egıtımı yok ama bılıyorumkı ondan cok cok ıse yaramaz adam ondan ıı ıslerde.. bu surac bızı cok yıprattı.defalarca duydum "tembel galba hala ıs bulamadı" sankı bos durdu cocuk.yıprandıkta yıprandık
bı arkadas yazmıs bankaların ıse alma sureclerı offf ne hayeller ne hayeller...ayrıca iş aramak ıcın bıle bı para lazım.cok zor surec.. Allah yardımcınız olsun

Ben sıze yazmak ıstedım cunku goruyorumkı elalemın tavırları sızı daha cok uzmus.buna takılmayn cunku o elalem hııııccccc susmuyo ben kendımı bıldım bılelı hem okuyup hem calsııyorum.2 unv.mezunuyum yuksek lısans yapıyorum smmm stajımı yapıyorum. haftanın nerdeyse 7 gunu 12 14 saat calsııyorum banada ne dıyolar bılıyomsuun okadar okudu ne oldu sımdı.cunku ben kendı ısyerımızde calısıyorum.ve aman yuksek lısans bıtsınde sende ıı bı ıs bulursun ıns dıyolar:) kendı ısımı kucumsuyoalr:) cok komık dmı kendı kazandıgım paramla arabamı aldıgımdada verdıkelrı tepkı heee babasının parası oldu. işyerı babamın ya sankı ben hıc calsımıyorum bazen gun agırmadan ıse gıdıyorum ve gece yarısı eve donuyorum arada okula gıdıyorum suan pazar ve ben ısteyım.Ayrıca ufak tefek ek ıslerde yapıyorum.yanı asla ve asla mılletı susturmanız mumkun degıl..
kendınızı uzmeyın ve ben kesınlıkle ınanıyorumkı ıı ıslere sahıp olacaksınız bırgun ulkemde dengeler degısecek torpıller alıp basını gıtmıycek ve gencler hakettıgı yere gelecek..

sızın gıbı akıllı egıtımlı kızlarda basarılı olacak.yaşadıgımız hangı seyın bı anlamı yokkı...
 
Ben de şuan iş arıyorum. Üniversite mezunuyum toplamda yaklaşık 4 yıl tecrübem var. Yaklaşık 1 yıl da İngiltere'de kaldım dil için. Orada gönüllü de çalıştım. İş görüşmelerine de gidiyorum. Bu görüşmeler bana şunu öğretti bu zamanda iş verenlerinin %99'unun aradığı şey ucuza çalışacak adam hatta mümkün ise çok uzun saatler sadece asgari ücrete çalışacak kişiler. Bir de sizi görüşmeye çağırırken CV'nize pek dikkat etmiyorlar. Beni çağrı merkezi müşteri temsilciliği için görüşmeye çağırdılar. İnanın gittiğime o kadar pişman oldum ki. Çağırdıkları insanların neredeyse hepsi ya lise mezunu, ya 2 yıllık mezun ya da okuldan terk. Ben ise Türkiye'nin en iyi üniversitelerinden birini hiç de fena olmayan bir sonuçla bitirdim. Okul hayatım boyunca iş tecrübem olmadı ve belki bu benim en büyük hatam oldu. Hoş okul boyunca iş tecrübesi olan arkadaşlarımdan bazıları şuan da öğretmenlik yapıyorlar. Buna da bağlamak istemiyorum. Neyse görüşmede herkesi bir odaya topladılar ve iş tecrübelerini dinlediler. İnanın o görüşmede sinirden ağlayacaktım. Çünkü iş görüşmesine gelenlerden bazıları gayet ciddiyetsiz bir şekilde günlük kıyafetleriyle gelmişti. Benim üzerimde ise kumaş pantolonum gömleğim vardı düzgün bir kıyafetteydim.
Başka bir gün ise Türkiye'nin sayılı bankalarından biri için aradılar aktif satış pozisyonuna. Yine aynı şekilde adayları bir odaya topladılar. İşi anlattılar. Verilecek maaş çok azdı. Yabancı dil istiyor musunuz diye sordum kesinlikle hayır dediler. E o zaman beni neden çağırdınız diye sormak istedim. Çıktım gittim.
Diğer bir iş görüşmem ise Türkiyenin büyük kargo firmalarından biriyle oldu. Çalışma saatleri oldukça uzun. Görüşmeyi yapan kişiye yabancı dil istiyormusunuz dedim olmazsa olmaz birşey değil dedi ben de bunu kabul edemeyeceğimi söyledim. O gün mutlaka birini almaları gerekiyormuş anladığım kadarıyla ikna etmeye çalıştı çok üstün performans gösterirseniz şirkette başka bölüme de geçebilirsiniz diye. Bu süre içerisinde kullanmayacağım için kabul edemem dedim.
Bazen işverenlerin hiç umrunda olmuyor. Sen o kadar eğitim almışsın ülke dışına çıkmışsın hayaller kurmuşsun sadece iyi vasıflı elemanı ucuza sömürmek istiyorlar. Bazı insan kaynakları firmaları sizi kendi bordrolorına almak ve hizmet verdikleri şirketlere taşeron gibi kiralamak istiyorlar. Ana şirket elemanı hiçbir zaman kendi bordrosuna almak istemiyor. İki firma arasındaki sözleşme sona erdiğinde de sizin hiçbir hakkınız olmuyor. İnsan kaynakları firmaları sizi mağdur etmeyeceğiz hemen bir yere yerleştiririz diyor ama kimsenin kaderle seneti yok.
Bazı şirketler ise yükselme imkanı sunmuyorlar. Alacağımız eleman hep bu pozisyonda kalmalı diyorlar. Ülkenin hali bu arkadaşlar. Bu ülkede istediğiniz kadar okuyun istediğiniz kadar vasıflı olun kimsenin umrunda değil önemsedikleri tek şey ne kadar ucuza çalışırsınız. Ben o yüzden iş görüşmelerinde maaş telaffuz etmiyorum. Evvelden ediyordum eski şirketimde de aldığım o kadar yüksek değildi. Ama iş görüşmesi yapanlar bunu bile duyduklarında yüzü asılıyordu. Ben de kesinlikle maaş telaffuz etmeme kararı aldım. Allah bu ülkeyi ıslah etsin.
 


O kadar emek verdikten sonra kimse çok fazla eğitim gerektirmeyen bir işi yapmak istemez. Çünkü evvelki çabalarına haksızlık olarak görür. Bir firmada iş bulmaktan bahsetmişsin o da öyle hemen olmuyor canım. öyle adamlar çıkıyor ki karşına dağda olması gerekenlerin şehirde ne işi var diyorsun. 3 kuruş maaş veriyorlar 33 kuruşluk iş yaptırmak istiyorlar. Adam senin belli bir zamanını kiraladığınının farkında olmuyor para verdiği için seni tamamen satın aldığını düşünüyor. Aynen bir arkadaşın dediği gibi mantıkları evlenme,çocuk yapma uyuma, yeme hatta afedersin tuvalete bile gitme neden çünkü onun için çalışıyorsun ya. 7/24 çalışmaya hazır ol hiç beynini boşaltma sosyal ve özel hayatın olmasın. Bu (çok özür dilerim) hödüklerin çalışanı olmayı kim ister ki.
 

seni o kadar iyi anliyorum ki ayni durum bende de söz konusu..

o kadar okul okudum sonra coook uzun süre issiz kaldim..

suan bir is yerinde calisiyorum ama isci olarak yani egitimine nazaran cok düsük seviyede bir is..

evlilik planlari var diye kendimi o ise gitmeye zorluyorum ama ne kadar dayanirim bilmiyorum..

okumak yinede cok iyi bir sey simdi olmasada bir gün insaAllah bizlerede güzel ve hayirli bir is nasip olur..

Allahtan ümit kesilmez.. sende ümidini kesme..

inan bana bende depresyona girecek duruma gelmistim evde oturmaktan calisamamaktan..

simdi bir kac ay calisabileyim diye dua ediyorum..

hayilrisi bakalim zamanla neler olacak..
 
Arkadaşlar işsizlik şu an sadece belli bölümler için değil her bölüm için geçerli. Her ile bir üniversite açıldı, gençler işsiz işsiz dolaşmasın bari üniversiteyle oyalansın dediler, okumak tabiiki çok güzel, kimseye üniversite okumasın dıyemeyız ama ınsan o kadar emek verdıkten sonra emegının karsılıgını almak ıstıyor, ailesini mutlu etmek istiyor

Gelelım benım hıkayeme, ben bılg muhendısılıgı mezunuyum,bu bölümü bıırebılmek ıcın neler verdım, anadolu tıcaret lısesı mezunuyum(2000). ben öss'ye gırecegım zaman sıstem degıstı ve aldıgım puanla 4 yıllık bölüme gırmıyordum(seçeceğim bölüm yoktu). 2 yıllık okuyabılırdım ama ılla 4 yıllık dedım agladım sızladım babama bınbır yalvarmayla kıbrısa gıttım, orda 2 sene okudum ve selçuk unıv yatay gecıs yaptım. Derslerımın cogunu saymadılar, alltn bır suru ders alarak toplam 3 yıl da orda okudum ve 5 yılda bıtırdım uzatmadan.

Okul bıttı hersey guzel ama sımdı ıs bulma zamanı geldi. Yas 25 oldu bu arada. Aılem zonguldagın bır ılcesınde yasıyor, ben de ankaraya gıttım ıs aramak ıcın, 7 ay ıs bulamadım, bu arada kendımı gelıstıreyım bari dedım bır de yazılım kursuna gıttım, aıleme zaten mahcubum daha da mahcup oldum. Neyse annem bı pazarlama sırketınde calısyor(hemsıre emeklısı), oranın mudurunun yegenının bı yazılım sırketı varmıs oraya gırdım en sonunda. Tamam sansım yaver gıdıyor derken bı baktım ofıste tek basımayım. Meger merkezı ıstanbulmus benı ankara ofısıne bekcı gıbı almıslar. Bir fiil oturdum kendımı hıc gelıstıremedım, yenı ıs aradım ama nafile iş yok deneyım ıstıyolar. Ney bu arada 17 ay gectı ve evlendım. Evlenınde ıstanbula tasındık esım de ınsaat muh ve memus olarak atandı ıstanbula.Bir dunya borcla evlendık.

İstanbulda daha kolay ıs bulurum dedım ıs aradm bı sure ama arayan soran yok, 2010 sınavına 1 sene kalmıstı, esım dedı kpssye hazırlan, özel sektör cok zor ıs bulsan bıle yogun calıscaksızn cocuk yapamayı. Neyse gene borclandık kursa yazıldım 1 sene evdeydım anlıyacagınız. sınava gırdım ve şok 82 aldım. En az 90 almam lazımkı atanayım. Bır dunya borc bırıktı calısmadıgım ıcın, sınav stresı de var tabıı bır suru kilo aldıme evde. Akrabalara gıdıyoruz herkes iş soruyo.Nasıl ıs bulamadım fılanca surda calısıyo felan. Nasıl bunalımdayım. Is aramaya yenıden basladım. 7 ay önce su an calıstıgım ısı buldum. İş bana hıcbırsey katmıyor ve süreklı mesai var ama en azından borclarımızı ödüyoruz. 2012 kpssye tekrar hazırlanıcam 30 yasında olucam. bu sefer basarmak zorundayım cunku zaten su an calıstıgım ıs 2 ay sonra bıtıyor. Proje bazlı gecıcı bır ıs yani

Asla bıtırdıgınız bölümü suclamayın. Bilgisayar muhendısı de ıssız kalmaz demeyın ben kaldım
 
Ben bir de bu konudaki beylik lafları sevmiyorum: Nasıl iş bulamaz, işsiz kalmak da neymiş, insan çalışmak istedikten sonra her işi yapar....
Bunlar biraz 'tuzu kuru' laflar. İnsan hayatının yarısını öbür yarısını daha rahat geçirebilmek için yatırım yaparak geçirdikten sonra ne iş olsa yapamıyor. Mesela ben sekreterlik yaparım gocunmam ama büyük konuşmadan söylüyorum kimse benim kasiyer olmamı beklemesin emeğime yazık, tecrübeme yazık bana yazık. Ama lise sonrası çalışsam henüz 17 yaşında olsam elbette yaparım. Ben 14 yıllık iş tecrübemde sırf tecrübe olsun diye ücretsiz maaşsız çalıştığım yılları biliyorum. Lütfen tecrübesi yaver gidenler 'ben yaptım başardım' diye düşünmesin dediğim gibi o da iş hayatının geri kalanı gibi bir şanstır. Ha biz üzülecek miyiz yoo asla. Bizim de mutlaka memnun olacağımız, tatmin olacağımız iş hayatımız olacak. ben hala umutlu isem siz de umutlu olun
 

Coook coook haklisiniz. Ben issizlik dönemlerimde cok duydum 'yeterince aramiyorsun, üzerine düsmüyorsun, arasan bulursun, nolcak canim kasiyer olarak calis, isci olarak calis...'.

Ben gecemi gündümüzü is aramakla gecirdim ama Allah nasip etmedimi etmiyor iste. Kaderi zorlayamayiz.

Ben suan bi fabrikada calisiyorum egitim seviyemden cok düsük bir is. Ve kendime yediremiyorum ne yapayim olmuyor iste. O yüzden de ne kadar dayanirim onu bilmiyorum.

Yine baskalarina gelince 'calis canim ne olacak' diyorlar. Elbette bende biliyorum evlenicem ve paraya ihtiyacim var. Evde oturmaktan da iyidir onada tamam. Ama yinede icimden bir ses bu isin bana göre olmadigini söyledikce huzurlu hissetmiyroum kendimi.

Ve bende umudumu kaybetmiyorum. Ne zaman türkyieye gelirsem orada daha hayilri daha huzurlu egitim seviyemde bir is bulabilecegimin ümidini tasiyorum icimde.

Rabbim nasip eder insaAllah.

Yorumunuzdan dolayi tekrar tesekkür ederim aynen benim düsüncelerimi dile getirdiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…