- Konu Sahibi iradesizdukanci
- #1
Herkese merhaba. En baştan uyarıyım biraz uzun olabilir konum 
lütfen okuyun ama bir büyüğe bir akıla ihtiyacım var. Öncelikle Türkiyenin en modern şehirlerinden birinde büyüdüm durumu oldukça iyi bir ailem var. Hiç parasızlık görmedim ama şımarmadım da. Üniversiteyi yine bir başka modern şehirde rahatlık içinde okudum. Ve ben o şehre aşık oldum. Ama öyle böyle değil o şehirin her sokağında huzur buldum. Hani üniversitede insanlar arkadaş ortamlarından falan ayrılmak istemez ya o şekilde değil ben şehire aşık oldum havasına suyuna doğasına insanınna sokağına her şeyine.... neyse bu sadece böyle bir ayrıntıydı
Üniversitede son senemde İstanbulda staj yaparken İstanbullu bir gençle tanıştım ve aşık oldum çok şükür 2 yıldır birlikteyiz ve nişanlıyız. Eylül ayında da düğünümüz var.
Buraya kadar her şey normal gözüküyor değil mi problem nerde peki probleme başlıyorum. Üniversite bittiğinde mesleğimi icra etmek için İstanbula taşındım. Hemde sevdiceğimin yanında olmak istedim. Maalesef çalıştığım sektörde iş imkanı sadece İstanbulda mevcut. Ama sevdiceğim olmasaydı inanın 2 kere düşünürdüm taşınmayı. Nitekim 2 senedir İstanbulda yaşıyorum ve hayatımdan nefret ediyorum. Burası iğrenç bir şehir, trafiği ayrı dert insanları ayrı kaba her sabah iş yerime gidecek servisi beklerken resmen dua ediyorum başıma bir taciz olayı gelmesin diye. Her sabah arabayla önümde duranlar laf atanlar vs vs bu şehirden nefret etmiş durumdayım. Üstelik çalıştığım iş çok ama çok kötü (ki sektörün en iyi şirketindeyim) şartlar çok kötü kazandığımız para çok az. Hayatım boyunca bolluk içinde yaşamış bir insan olarak sadece kendi ayaklarım üzerinde durmak ailemden istememek adına 2 sene içinde çok kere aç yattım çok sıkıntılar çektim (Çünkü babam kızım istanbula taşınma gel benim işlerimi devam ettir dediğinde boşuna mı okuduk diye resti çekip taşındım İstanbula. Sevgilimde istanbulda olduğundan gözümü kararttır şimdi gurur yapıp pişmanım zor durumdayım diyemiyorum) sevgilimle hep birbirimize destek olduk. O da aynı sektörde olduğu için o da benim kadar kötü çalışma koşullarına sahip ama açıkçası ailesiyle yaşadığı için pek maddi sıkıntısı olmamış ama o da işinden nefret eder durumda
Ayrıca nişanlımın ailesi çok baskıcı çok tutucu bir aile sevgilim garantisini verdiği halde benim yaşam tarzıma saygı duymuyorlar ki inanın ben açık giyinen biri bile değilimdir kendim hoşlanmam ama biraz kapalı bir hayat tarzları ve (Nişanlım öyle değil açıkçası onların baskısından bıkmış durumda nerdesin kimlesin kaçta eve geleceksin telefonlarından bıkmış kendisi 29 yaşında) üstelik evlenince kayınvalidemlerin üst katında oturmak zorundayım nişanlımda bende hiç istemiyoruz ama maalesef şartlar buna elverişli yani her açıdan sıkılmış bunalmış durumdayım.
Neyse çok uzatmayayım işimde mutsuzum yaşadığım şehirde mutsuzum nişanlımın ailesinden ötürü mutsuzum bildiğim tek bir şey var o da birbirimize olan sevgimiz ve benim için her şeyi yapabileceği. Son zamanlarda evlenince başka bir şehre taşınmayı düşünür olduk. Ama tabi ki paramız yok. Üniversiteyi okuyup aşık olduğum şehire nişanlımı götürdüm o da çok sevdi ve şimdi orada ufak büfe gibi tostçu gibi bir yer açıp oraya taşınmayı düşünüyoruz. Paramız olmadığı için düğünde takılacak altınları değerlendirmeyi düşünüyoruz.
Sizce çok mu deli cesareti? Sıfırdan başlamak hiç kimsenin desteği olmadan çok mu zor? Var mı sıfırdan hayat kuranınız var mı başka bir şehre taşınanınız var mı kendi işini kuranınız?
Okuyanan ve yazan herkese şimdiden teşekkürler
lütfen okuyun ama bir büyüğe bir akıla ihtiyacım var. Öncelikle Türkiyenin en modern şehirlerinden birinde büyüdüm durumu oldukça iyi bir ailem var. Hiç parasızlık görmedim ama şımarmadım da. Üniversiteyi yine bir başka modern şehirde rahatlık içinde okudum. Ve ben o şehre aşık oldum. Ama öyle böyle değil o şehirin her sokağında huzur buldum. Hani üniversitede insanlar arkadaş ortamlarından falan ayrılmak istemez ya o şekilde değil ben şehire aşık oldum havasına suyuna doğasına insanınna sokağına her şeyine.... neyse bu sadece böyle bir ayrıntıydı Üniversitede son senemde İstanbulda staj yaparken İstanbullu bir gençle tanıştım ve aşık oldum çok şükür 2 yıldır birlikteyiz ve nişanlıyız. Eylül ayında da düğünümüz var.
Buraya kadar her şey normal gözüküyor değil mi problem nerde peki
probleme başlıyorum. Üniversite bittiğinde mesleğimi icra etmek için İstanbula taşındım. Hemde sevdiceğimin yanında olmak istedim. Maalesef çalıştığım sektörde iş imkanı sadece İstanbulda mevcut. Ama sevdiceğim olmasaydı inanın 2 kere düşünürdüm taşınmayı. Nitekim 2 senedir İstanbulda yaşıyorum ve hayatımdan nefret ediyorum. Burası iğrenç bir şehir, trafiği ayrı dert insanları ayrı kaba her sabah iş yerime gidecek servisi beklerken resmen dua ediyorum başıma bir taciz olayı gelmesin diye. Her sabah arabayla önümde duranlar laf atanlar vs vs bu şehirden nefret etmiş durumdayım. Üstelik çalıştığım iş çok ama çok kötü (ki sektörün en iyi şirketindeyim) şartlar çok kötü kazandığımız para çok az. Hayatım boyunca bolluk içinde yaşamış bir insan olarak sadece kendi ayaklarım üzerinde durmak ailemden istememek adına 2 sene içinde çok kere aç yattım çok sıkıntılar çektim (Çünkü babam kızım istanbula taşınma gel benim işlerimi devam ettir dediğinde boşuna mı okuduk diye resti çekip taşındım İstanbula. Sevgilimde istanbulda olduğundan gözümü kararttır şimdi gurur yapıp pişmanım zor durumdayım diyemiyorum) sevgilimle hep birbirimize destek olduk. O da aynı sektörde olduğu için o da benim kadar kötü çalışma koşullarına sahip ama açıkçası ailesiyle yaşadığı için pek maddi sıkıntısı olmamış ama o da işinden nefret eder durumda Ayrıca nişanlımın ailesi çok baskıcı çok tutucu bir aile sevgilim garantisini verdiği halde benim yaşam tarzıma saygı duymuyorlar ki inanın ben açık giyinen biri bile değilimdir kendim hoşlanmam ama biraz kapalı bir hayat tarzları ve (Nişanlım öyle değil açıkçası onların baskısından bıkmış durumda nerdesin kimlesin kaçta eve geleceksin telefonlarından bıkmış kendisi 29 yaşında) üstelik evlenince kayınvalidemlerin üst katında oturmak zorundayım nişanlımda bende hiç istemiyoruz ama maalesef şartlar buna elverişli yani her açıdan sıkılmış bunalmış durumdayım.
Neyse çok uzatmayayım işimde mutsuzum yaşadığım şehirde mutsuzum nişanlımın ailesinden ötürü mutsuzum bildiğim tek bir şey var o da birbirimize olan sevgimiz ve benim için her şeyi yapabileceği. Son zamanlarda evlenince başka bir şehre taşınmayı düşünür olduk. Ama tabi ki paramız yok. Üniversiteyi okuyup aşık olduğum şehire nişanlımı götürdüm o da çok sevdi ve şimdi orada ufak büfe gibi tostçu gibi bir yer açıp oraya taşınmayı düşünüyoruz. Paramız olmadığı için düğünde takılacak altınları değerlendirmeyi düşünüyoruz.
Sizce çok mu deli cesareti? Sıfırdan başlamak hiç kimsenin desteği olmadan çok mu zor? Var mı sıfırdan hayat kuranınız var mı başka bir şehre taşınanınız var mı kendi işini kuranınız?
Okuyanan ve yazan herkese şimdiden teşekkürler
