İstemeden hamile kalmak :((

öncelikle hayırlı olsun. Allahım sağlıkla bebeğinizi seive kavuştursun. bende balayında hamile kalmıştım senin gibi o kadar çok ağladım ki hiç olmayacak zamanda hamile kalmıştım, günlerce ağladım, istemedim ama asla aldırmak istemedim. sonra alışmaya başladımkş bebeğim beni bıraktı Allaha çok dua edin size tutunsun bebişiniz.
 
Hayırlı olsun...
Korunduğun halde gelmişse bu bebek bunda bir hayır var diye düşünmelisin. Gebeliğimizi planlamış bile olsak benzer korkuları kaygıları her anne adayı az çok yaşıyor. Ben doğumdan çok korkarım, hastane fobim var, hastane ortamında midem bulanır karnıma kramplar girer, şimdi bile o doğum süreci ve hamilelik kontrollerine nasıl dayanmışım diyorum ama Allah dayanma gücü ve sabrını veriyor. Zaten bebeğinin gün be gün gelişimini takip ettikçe gördükçe tek gayen sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmesi oluyor.
 
Arkadaslar istemediğim bir hamilelik yasıyorum nasıl aldırırimm yardım edin

Hı hı buyrun yardım edelim,

ilk önce hastaneden kadın doğum uzmanından randevu ayarlayın.

yalnız çok zaman geçirmeyin vaktiniz kısıtlı biliyorsunuz.

Sonra o güzelim cana kıymak için narkozu alın,

uyuyun uyanınca gececek emin olun...

Tebrikler...
 

Allah yardımcın olsun,hiçbişeyden korkma..inşallah herşeyin kolayca üstesinden gelirsin..
sende bizim için dua et..2,5 yıldır pozitif görmeyi bekliyorum,bende çok korkardım doktordan,her ultrasonda hala titriyorum ama hamile kalmak için hepsine katlanıyorum..bize göre çoook şanslısın sen
 
hiç düşünmediğim bir anda hamile kalmıştım ve benim gibi planlı programlı biri için çok zordu.öğrendiğimde çok ağlamıştım.ama sonra kabullenip sevmeye başlamıştım bu durumu ki bebeğimin kalbi durduğu için almışlardı.o kadar zor ki.sonra tekrar hamile kaldım ve ümidimi kestiğim anda öğrenmiştim hamile olduğumu.ilk kaybımdan dolayı doğuma kadar karnımdan iğne vurundum.iki kere hastaneye yatmak zorunda kaldım.yediğim serumun iğnenin sayısını hatırlamıyorum ki ben öncesinde iğne gördüğünde abartmıyprum bayılan biriydim.ama annelik duygusu ayrı bir şey işte.insan herşeye katlanıyor.hiç korkma.korkularının yersiz olduğunu bebişin doğmadan onun tekmelerini karnında hissetiğinde ve doğduğunda kucağına aldığında çok iyi anlayacaksın.bunlar tatlı telaşlar korkular.hamile kalmak için ne çileler çekenler var.öylesi daha dayanılmaz.Allah sağlıkla hayırlısıyla kucağına kavuşturur inşallah.
 
hamile olduğumu öğrendiğimde evde yalnızdım ve eşim 1 haftalığına iş icabı uzakta şantiyede kalıcaktı..
nasıl ağladımm..şokk olmuştumm..erkendi üstelik ben daha sınavlara girip çıkıyordum...yaşım küçüktü...ben ne yapardımm..hiç hazır değildim...böyle ağladım ..ama bir de 5 aylıkken iyice hissetmeye başlayınca hareketlerini düşünemedim bile o dediklerimi..hele bir de hayırlısıyla kucağına aldın mı ne doğum acısı ne başka bir şey hepsi Allah tarafından siliniveriyor..çok zor doğum yapan biri olarak ben bile sabah 10 da doğan kızımı öğleden sonra bana getirdiklerinde doğum sancısı neymiş hatırlamadım bile..oyuncak gibi birşey ve dakika bir gol bir memeye;yani hayata yapışması size sıcak sıcak küçük gözlerle bakışı... büyümeye başladığında annecim diye boynuna sarılışı....sen ağladığında dayanamayıp onun da ağlaması...inşallah hayırlısıyla kucağına alırsın..Rabbim isteyen herkese hayırlı evlatlar nasip etsin..amin.
 

çok güzel anlatmışsınız çok duygulandım ve çocuk yapasım geldi töbe töbeee
 
canlarım bu konunum üzerine ne konular açtım bir bakın.29.haftayı tamamlıyorum hala yatıyorum bulantı kusmadan neyden korktuysam başıma daha çoğu geldi.6 kere hastanede yattım.100 küsur kere acile gittim.hala aşırı bulantım var yiyip içemiyorum kusuyorum.stresten panikatak ve depresyon oldum.ama öyle basit sekilde değil.tıpta yatacak kadar.öğürmekten göbek fıtığı oldum.endoskopi yaptırdım.alttan muayeneler...ağlamaktan gözkuruluğu oldum.sürekli yatıyorum.7 aydır hayata küstüm.halsizlikten yaz günü ağır bronşite yakalandım.
annem,aile ,eşim mahvoldu....
dünya kadar ilaç içiyorum,beslenemiyorum,bebeğimle ilgilenemenmiyorum konuşamıyorum ve bunlara da aşırı üzülüyorum ve o her seye rağman ÇOK ŞÜKÜR ısrarla doğacam diyor.
yani aklımı oynatmak üzereyim hamile kaldığıma üzülmekle çok yanlış yapmışım,her seye rağmen hamile olmak bir nimet şimdi sadece doğacağı günün hayaliyle yaşıyorum.hatta erken doğsun diye dua ediyorum.
etmemiz gereken tek dua SAĞLIKLA olsun demekmiş,ne olur bana da dua edin.
ve çevrenizde ben gibi olan var mıydı hiç???
yani kalan 2 ayımı güzel geçirme ihtimalim var mı acaba??
 
Canım çok geçmiş olsun
ben de 1,5 aylık evliyim ve 1 hafta önce tesadüfen hamile olduğumu öğrendim
hiç ama hiç düşünmüyordum yeni evliyiz 3 yıl sonrası için çocuk planlarımız vardı
öğrendiğim gün ağladım,sızlandım
eşim uçtu sevinçten onun da kalbini kırdım,sevincini kursağında bıraktım
aldırmayı hiç düşünemedim ama
2 gün önce doktora gittik bebeğim 6+3 haftalık
ultrasonda keseyi görünce eşim de ben de gözyaşlarımızı tutamadık
hayatım da hiç bu kadar büyük bir mutluluk yaşamamış olduğumu anladım
gün boyunca ağladım hem sevinçten hem de nasıl istememişim bu mucizeyi Rabbime karşı gelmişim diye
şuan da benim de çok bulantım var had safhada hiçbirşey yiyip içemiyorum ama mutluyum bebeğm benimle
doğacağı günü sabırsızlıkla bekliyorum
senin yaşadığın rahatsızlıklarının temelinin psikolojik olduğunu düşünüyorum
kendini çok kasmışsın sıkmışsın
Rabbim kısa zamanda sağlıkla kucağına almayı nasip etsin bebeğini
umuyorum ki onu kucağına aldığında dünyanın en şanslı ve mutlu insanı olduğunu hissedeceksin
 
Bende hep çocuğu geç düşünenlerdendimm

Ama düşünmekle kaldı evliliğimin 4. ayında hamileydimm.

Benimde korkularım vardı 9 ay taşımak işte midem bulancak öle olcak böle olcak (öyle anlatırlar ya hep) ben doğuramam yok yok olmazz katiyenn o anlatılanlarr..
Ben hamileyken bi de teyzem doğum yapmıştı 2 ay oturamadı dikişlerinden felann hepsi kabus gibiydii iyice korkmuştumm
Ama hiç bişe düşündüğüm gibi olmadı..
Sorunsuz bir hamilelik geçirdimm,
Ne mide bulantısı, ne aş ermek,ne ağrı hiç bişi
Sadece karnım büyüdü kilo aldım tek hamileleik belirtim buydu
Hep aş ermek eşimi süründürmek istemiştim oysaa hiç olmadı yalancıkdan yapıcaktım onu unuttum hep aklıma geldiğinde doğurmuştumm
Vee doğumum yaklaştıkça sadece tedirgindimm nasıl doğcak bu şeyy 23 kilo almıştımm 3.5 kilo çocuk..

Derkenn doktorum sezeryan dedi..

Mecburiyetten ama..

Dün gibi aklımda 6 sene oldu..
Elimde çantamm sallana sallana hastaneye gittim
Ben geldimm dedimm..
Son muayinem yapıldı ben gezmeye gider gibiyimm geziyorum hastanede
Sonra ameliyat, odama geçmem ben hiç bişe anlamadımm ne ara doğdu, ne ara oldu, bayıldım ayıldımm noldu ne bitti pek çözemeden elimde minicik bişile evime geldimm..
 
Son düzenleme:
 
 
Olamayanlari düşünün sukredin. Sağlık sıhhatle kucağına almak nasip olsun insallah
 
3 Yıldır bebek istediğimiz için gitmediğimiz doktor gitmediğimİz hastane hatta hoca bile kalmadı
Düşün 3 yıl aralıksız hep bebek istedik
Ama rabbim uygun görmedi
Hala bekliyoruz bize geleceği günü
Yani şunu dicem çok ama çok şanslısın
Yerinde olmak için o bulantıları çekmek o ağrıları yaşamak o iğneleri vurulmak için neler vermeZdim
Allah’ım hayırlısını versin
Nolur kendinin ve bebeğinin kıymetini bil
Bana da dua edersen çok sevinirim
 
10 sene sonra oldu benimde tüp bebek ile , önce allah sonra doktorlar izmirdeyseniz hastane ve doktor önere bilirim..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…