- 9 Haziran 2012
- 3.793
- 15.488
- 408
Merhaba arkadaşlar
kimselere anlatmadim bunları. .
kimseler bilmedi içimdeki acıları...
ilk defa burda paylaşıyorum çünkü daha fazla içimde tutamadım..
ben annemin 4 üncü bebeği yim benden önce hep kız çocuğu olmuş..
Köy yerinde hep dalga gecerlermis annemle babam la sizin soyunuz kuruyacak hep kız hep kız diye...
ailem şehire taşınmış ve annem yine hamile kalmış oda kız diyince doktor ..aldirmis bebeği ve yine hamile kalınca yine kız diye tekrardan Kürtaj olmuş. .
yani iki kere Kürtaj olmuş sebebi ise
bebeklerin sadece KIZ olmaları. .
allahım bu nasıl bi zihniyet. .
ibret olsun diye anlatacağım hikayemi yorum yapmak isteyenlerin yorumlarını beklerim. ..
evet yanlış okumadiniz KIZ diye aldirilan iki bebek sırf oğlan olmamış diye günahsiz yavruları kıyan vicdansiz ailem annem babam. ..
sonra annem yanlışlıkla bana hamile kalmış. . ama doktor soylememis cinsiyetini saklamis aldirmasin diye. .
ben doğmuşum malesef annem beni hiç istememis sevmemis...
beni ablam büyüttü.. anne baba sevgisi bilmem ben. ..
lütfen Çocuklarınızı Sevin öpüp koklayin ..beni çok sevgisiz buyuttuler...
kimsesiz hissettim hep kendimi..
sadece KIZ OLDUĞUM İÇİN. ..
ne kadar acı. .
beni sevmeyen bana bakmayan ailemden nefret edemiyorum oysa nefret etmem gerekmez mi?
çocukluğum bile ağlayarak geçti ailemin erkek çocuk merakı benim hayatıma sebeb oldu. . hep piskolojisi bozuk bir çocuk oldum sürekli ağlardım ailemin umrunda bile değildim. .
annemin beddualari hala kulaklarimda ..allahın belası nerden oldu bu başıma. .
nerden oldum neden doğdum bilmiyorum suçum Günahım neydi. ..
nolursunuz bakmayacaginiz çocukları yapmayın benim gibi acı çekerek büyümesinler... ben hala içimde acı ile yaşıyorum 30 lu yaşlardayim hala kendine güvensiz kimsesiz hissediyorum kendimi .
evliyim eşime anlattım az çok bu hikayemi eşim bile kullandı bunu. .
bi tartışmamizda. .. seni ailen bile sevmiyor istemiyor kimsesizzsin işte sen.. dedi. .. öyle yandik i içim öyle acı dı ki..
çok pişman oldum anlatdigima...
30 lu yaşlardayim henüz anne olmadım. .
annem gibi anne asla olmayacağım ama çok korkuyorum. . çocuğuma iyi bir anne olamam diye..
kız çocuklarını çok severim annemin nefreti yüzünden kız bebek lere karşı anlatılmaz bi sevgi var içimde. .
ben zannetmiyorum ki hala böyle zihniyet ler var olsun varsa bile lütfen KIZ çocuklarını Sevin onlar çok duygusal olduğu için bazı şeyleri daha derinden yaşıyorlar. ..
işte böyle. ..
bu hikayem kapanmaz yaralar bıraktı kalbimde. .
kimselere anlatmadim bunları. .
kimseler bilmedi içimdeki acıları...
ilk defa burda paylaşıyorum çünkü daha fazla içimde tutamadım..
ben annemin 4 üncü bebeği yim benden önce hep kız çocuğu olmuş..
Köy yerinde hep dalga gecerlermis annemle babam la sizin soyunuz kuruyacak hep kız hep kız diye...
ailem şehire taşınmış ve annem yine hamile kalmış oda kız diyince doktor ..aldirmis bebeği ve yine hamile kalınca yine kız diye tekrardan Kürtaj olmuş. .
yani iki kere Kürtaj olmuş sebebi ise
bebeklerin sadece KIZ olmaları. .
allahım bu nasıl bi zihniyet. .
ibret olsun diye anlatacağım hikayemi yorum yapmak isteyenlerin yorumlarını beklerim. ..
evet yanlış okumadiniz KIZ diye aldirilan iki bebek sırf oğlan olmamış diye günahsiz yavruları kıyan vicdansiz ailem annem babam. ..
sonra annem yanlışlıkla bana hamile kalmış. . ama doktor soylememis cinsiyetini saklamis aldirmasin diye. .
ben doğmuşum malesef annem beni hiç istememis sevmemis...
beni ablam büyüttü.. anne baba sevgisi bilmem ben. ..
lütfen Çocuklarınızı Sevin öpüp koklayin ..beni çok sevgisiz buyuttuler...
kimsesiz hissettim hep kendimi..
sadece KIZ OLDUĞUM İÇİN. ..
ne kadar acı. .
beni sevmeyen bana bakmayan ailemden nefret edemiyorum oysa nefret etmem gerekmez mi?
çocukluğum bile ağlayarak geçti ailemin erkek çocuk merakı benim hayatıma sebeb oldu. . hep piskolojisi bozuk bir çocuk oldum sürekli ağlardım ailemin umrunda bile değildim. .
annemin beddualari hala kulaklarimda ..allahın belası nerden oldu bu başıma. .
nerden oldum neden doğdum bilmiyorum suçum Günahım neydi. ..
nolursunuz bakmayacaginiz çocukları yapmayın benim gibi acı çekerek büyümesinler... ben hala içimde acı ile yaşıyorum 30 lu yaşlardayim hala kendine güvensiz kimsesiz hissediyorum kendimi .
evliyim eşime anlattım az çok bu hikayemi eşim bile kullandı bunu. .
bi tartışmamizda. .. seni ailen bile sevmiyor istemiyor kimsesizzsin işte sen.. dedi. .. öyle yandik i içim öyle acı dı ki..
çok pişman oldum anlatdigima...
30 lu yaşlardayim henüz anne olmadım. .
annem gibi anne asla olmayacağım ama çok korkuyorum. . çocuğuma iyi bir anne olamam diye..
kız çocuklarını çok severim annemin nefreti yüzünden kız bebek lere karşı anlatılmaz bi sevgi var içimde. .
ben zannetmiyorum ki hala böyle zihniyet ler var olsun varsa bile lütfen KIZ çocuklarını Sevin onlar çok duygusal olduğu için bazı şeyleri daha derinden yaşıyorlar. ..
işte böyle. ..
bu hikayem kapanmaz yaralar bıraktı kalbimde. .