- 16 Kasım 2014
- 732
- 362
- 103
Merhaba, dertlenmek istiyorum sadece. Eşimle geçmiş sorunları çözemiyoruz. Kendisini bu konuda haklı görüyor. Defalarca banyo sorununu çözeceğini söylemesine rağmen değişen bişey yok. 6 yıl olduk . Çocuk istedim. Sadece normal bir hayat istedim ben . Hee yıl tatile gidelim, arabam evim olsun hava atayım herkese demedim. Bu hayattan sıradan şeyler istedim. Eşimle evimize gelelim. Çocuklarımızla oynayalım. Ev arabaolur Allah ın izniyle dedim. Olmadı. Ben bu hayatta çok sevilmedim. Bazen Allah ın bile beni sevmediğini düşünüyorum. İmtihan demeyin bitmedi bu imtihan ne imtihanmış ama doğduğumdan beri. Neye heves etsem olmuyor. Sıradan şeyler hemde. Ben öyle çiçekler böceklerde beklemedim bu hayatta sadece sevgi istedim. Bana çok gördüler. Ailem bile en yalnız zamanlarımda çocukluğumda gelip sarılması. Doğru düzgün arkadaşım olmadı olanlar ihanet etti. Sevdiğim dediğim adamlar bile sırtımdan vurdu. 37 yaşındayım . Bu saatten sonra boşansam bile, bu kadar sevgisizliktensonra kim sever beni. Çocuk olana kadar ben menapoza girerim. Hep yalnızlıkla imtihanım oluyor. Hep ama. Dün kriz geçirdim, kavga ettim eşimle, hiç olmadığı kadar bağırdım, hiç tanımasaydım keşke seni dedim. Bağırmadı, ne yaptığını sordu ısrarla. Daha geçen hafta dedim defalarca şu banyo sorununu çöz, normal bir aile olalım diye. Yalvardım. Kaç kadın kocasına yalvarır ki gel diye. O kadar çirkinim demek ki .hiç sevilmedim bu hayatta. Sonunda kriz geçirdim ve jilet attım kendime. Dikiş atıldı koluma. Ama kolumdan çok canın yanıyor canım
