kaçarak evlenipte mutlu olan var mı?

sedefonur .!.:

anne babanın vermeme gerekçesi de çok önemli
ben duymuştum bi kere, kızın sevgilisi kilolu diye, bizim aileye yakışmıyor gerekçesiyle vermemişler
hani böyle bi saçmalıkta şahsen ben eğer sevgilime de çok güveniyorsam ilerde kafama kakmayacağına eminsem kaçmayı düşünürdüm, yazarken bile zorlanıyorum, eminim yaşamak daha da zordur. ama yapcak başka bişey kalmıyorsa geriye el mahkum..
bi de gerçekten senin göremediğin şeyleri görüyolardır, daha ciddi gerekçelerdir bunlar. o zaman oturup tarafsız bi kafayla düşünürüm ve ailem verene kadar sevgili olarak devam ederdim sanırım ya da ayrılırdım
bi de günümüzde macera olsun diye kaçanlar var ki, bu kaçmak çok kötü bişey ya SON ÇARE olmalı kesinlikle.
hayattan da 2 örnek vereyim canım. benim annem babama kaçmış, şöyle ki 80 li yıllar, köyde.. babam olacak adam annemle yanyana fotoğraflarını çekiyor ve kaçmazsan bana bunu babana gösteririm diyor, annem de dedemden korkuya kaçıyor. bu şu zamanda gülünç geliyor evet ama o zamanlar öyle değilmiş. ve annem şimdi bile der 2 sopa yicektim en azından geçicekti, şimdiki gibi geriye dönülmez pişmanlıklar yaratmıcaktı der. sonuç annem kaçmış, ikisi de deli gibi seviyolarmış. ama sonra adam terkedip gitmiş başkasına..
bi de şu örneği vereyim: sevgilimin annesiyle babası 5 yıl çıkmışlar. bu sırada sevgilimin babası sevgilimin annesini 7 kez istemeye gitmiş. 7 sinde de vermemişler. vermeme gerekçeleri şu: sevgilimin annesi o sırada lisede okuyomuş. sevgilimin annesinin ailesi ''vermicez seni'' diyolarmış. sevgilimin annesi de '' o ısrarla gelmeye devam edicek ve ben ısrarla kaçmıcam'' diyomuş hep. ailesi vermicez dedikçe, o verceksiniz kaçmıcam o da hep gelicek istemeye diyomuş. bilmemkaçıncı istemesinde vermişler =) şimdi inanılmaz uyumlu bir çiftler ama kayınpederim de maşallah çok uğraşmış. şimdi bi de günümüzde çabuk pes etmeler var. hayır pes etmiceksin, gerçekten sen o evden telli duvaklı bi gelin olarak çıkmak istiyosan ve sevdiğin adam seni öyle görmeyi en az senin kadar istiyosa aileye kabul ettirene kadar denicek. aşkı için savaşıcak.
burda sana kaçanın mutsuz, kaçmayanın mutlu olan bi hayatını sundum. biri benim ailem biri sevdiğimin ailesi.. bunu derinlemesine yaşadım. ama yine de genelleme yapılmaz. nasıl aile rızasıyla evlenip boşananlar varsa, kaçıp mutlu olanlar da var canım..

Genişletmek için tıkla...

Bu cümleleri cok begendim.
Sabretmek.. pes etmemek önemli..

kittyy .!.:

Ne olursa olsun aîlenın rızası alınmalı.
Bazen gençlık ve tecrübesizlikle bizim göremediğimiz şeyleri
görüyorlar.
Çok sevdiğin biri için aileyi ikna etmenin yolu bulunur, bulunmalı.
Artık ailelerde kararı gençlere bırakıyorlar.
Eskisi kadar illede şunla evleneceksin baskısı pek yok,özelliklede büyük
şehirlerde.
Ama hala doğu ve güneydoğuda kadınlar törelerin gölgesinde,
başlık parası, beşik kertmesi, mal içerde kalsın, berdel gibi sadece ailenin ve çevrenin
Çizdiği bir çember içinde yok olup gidiyorlar.
Yok oluyorlar diyorum çünkü onlara sorarsanız yaşamayıp,
Ömür tüketiyorlar......

Genişletmek için tıkla...

Bulunmuyor, bulamıyorum, kafayı yicem babayı ikna edemiyorum

hamur .!.:

ben de kaçarak evlendim. öyle ki kocaya kaçanlara kızardım hep anne babanın sözünden çıkılır mı diye üstelik mühendisim ve çalışıyorum. kaçtığımda 26 yaşındaydım kaçmamın sebebi ise eşimin alevi olması idi. aslında yaşam tarzı olarak hiçbir farkımız yok. üstelik aileler de 30 yıldır selamlaşırlarmış tabi ben sonradan öğrendim. ama hiç kimse oturup konuşmaya yanaşmadı. babam da önce tamam dedi sonra da ona buna akıl danışıp olmaz diye tutturdu. kuzenimi eşimin üstüne salıp şişletmeye kadar vardırdı işi. tabi aklı yetmediği için beceremediler o ayrı. çok çalıştım müslümanız diyorsunuz evinize gelmek isteyen insanları kapıdan kovuyorsunuz hani sizin müslümanlığınız filan ama para etmedi. en son da dedemin imam olsa farketmez alevi mi bitti gibi bir laf ettiğini duydum. yani dertleri din filan değildi. çok uğraştık rızayla olsun die ama olmadı. babam bana bu evden telli duvaklı çıkamazsın gidersen de bir numaralı düşmanın ben olurum deyişini hiç unutmam. neden sen o insanları tanıyo musun ki diye sorduğumda bakakalmıştı yüzüme. o gün evden çıkıp gideceğimi de biliyordu üstelik. engel de olmadı. geçen hafta düğünümüz olalı 3 yıl bitti. üstelik 11 haftalık hamileyim. çok da mutluyum şükürler olsun. evliliğin rızayla ya da rızasız olmasından çok karşıdakilerin insan olması çok önemli diye düşünmekteyim. şimdi durum ne mi? :) herkesle görüşüyorum babam hariç hiç de özlemiyorum düşünün. ben kaçtığım günün ertesi köye tatile gitmişlerdi. bu olaylar yüzünden yani sözünden döndü diye masasına oturup yemek bile yremiyordum. düğünüme lütfen gelmişti. o gündür de ne yüzünü gördüm ne yüzümü gördü Allah kimsenin yuvasına huzursuzluk sokmasın. amin.

Genişletmek için tıkla...

Liefdeszin .!.:

Kaçarak evlenmeyi onaylamıyorum. Çevremde kaçarak evlenenler oldu ama hiçbirinin yaşantısında huzur göremedim, yada boşanıp yollarını ayırdılar. Özelliklede anne baba rızası olmadan evlenenler, evliliklerındeki sıkıntının yanı sıra ailesiyle olan küslüğüde yaşıyor..
Ama tabiki istisnalar yok değil, her ne kadar evli olmasamda ben kaçan kızların hep bir tarafının eksik olduğunu gördüm..
Allah kımseyi bu duruma düşürmesin...

Genişletmek için tıkla...

sultane .!.:

babam ben küçükken kaçan kızların peşinde koşturuyodu sende kaçıcaksın dimi diyip beni ağlatıyodu o yüzden kötü anılarım var bu konuyla ilgili aile rızası olmadan olmuyo herkezi telli duvaklı bab evinden çıkmayı nasip etsin

Genişletmek için tıkla...