Ben son cümlenize kesinlikle katılıyorum ama konu sahibinin sorununun bu olduğunu düşünmüyorum.
Onun sıkıntısı eşim daha iyi geliri olan bir işte çalışabilirdi,çalışmıyor beni çalıştırıyor ben çalışmak istemiyorum.
Benim bu konudan anladığım özet bu yanlış da anlamış olabilirim çünkü muğlak herşey,konusahibi sohbetleri okumayı yeğliyor.
Çalışmak istenmiyorsa zengin koca bulunacak arkadaş.
Hem çalışmak istemiyorum hem adamın parasını beğenmiyorum nasıl bir şımarıklık bu ?
40 yaşında adam 1500 lira kazanıyorsa hangi işe girecekte 3000 lira olacak o maaş ?
Nasıl bir kariyer gelişimi bu ?
Bunun bir yolu varsa hepimiz öğrenelim de maaşları ikiye katlayalım.
Eşinizi çalışmanızı istiyorsa evi geçindirmek için istiyordur veya söylediği gibi sigortanız işlesin diye.
Kötü birşey mi var burada anlamadım ben.
Hanımlara birşeyler oldu son zamanlarda yaşını başını almış kadınlar ergen sorunlarına büründü.
Kimi evde oturur çalışmaz yemek yapmak istemez hizmetçi miyim der ,kimi kocasının maaşını beğenmez ama kendisi de çalışmak istemez.
ben oğluma beslenmesini kendisine hazırlattıyorum, diğer veliler görse beni topa tutarlar herhalde ne biçim anne diye
ama kendi kendisine bakmasını öğrenmesini istiyorum bugun beslenmesini hazırlamasını öğrenir yarın başka bişey
karnını doğurması için bi kadına muhtaç olamasını istemiyorum,(ben dahil) aynı şekilde ona muhtaç olacak bi kadında olmaz hayatında umarım
tam anlatamadım belki ama küçük bir örnek...
birde konu sahibi şöle yazmış erkek kadından para istemeye utanır biraz diye.bu düşüncede çok mantıksız mesela siz çalışmıyorsunuz illakki kişisel ihtiyacınız olucak eşinizden para isterken sizde utanın ozaman o istediğiniz eşitlik nerde şimdi.adam çalışmayan biri değilki.çalışmayıp sadece kadın parasıda yemiyor böle insanlarda var.adam harcıyorsa evine harcıyor sizde öle harcadığınız para başkasının evi için değil kendi evini,z için.bence siz baba evindeki rahatlığı özlemişsiniz çalışıyım ama parama kimse dokunmasın.bu şeklde olsa eşinize eminimki iş için laf bile sölemezdiniz.bende bekarken yediğim önümde yemediğim arkamdaydı bu durumları yaşayacağımı bilerek evlendim eminimki birçok çalışan kadın için de böle
siz nerden biliyorsunuz peki böyle olduğuna .eşi yardım etmiyormuş dediğine göre .burda konu sahibinin dediklerine göre yorum yapabiliriz sanırım .bir erkek eşide çalışıyorsa yerde silicek gerekirse mantıda yapıcak börekte sarıcak bu kadar basit .kadın köle mi peki sürekli evde iş yap çocuğuna bak ki arkadaşın biri demiş baba olmak istemiyor erkekler kadınlar anne olmak istiyor diye .hiç öyle birşey yok .iki kişi karar veriyor bebek yapıyor sorumluluk sadece anneye ait olamaz .tabi ben bunları bundan şikayet edenler için diyorum yoksa ben memnunum eimin işini yaparım çocuğıma bakarım eşime ev işi yaptırmam diyorsa bize ne ki yani .o halinden memnunsa memnun olmaya devam etsin .ama ben bazı erkekleri çok çıkarcı buluyorum kadının çalışsın yorulsun eve gelsin senin eşinide yapsın mutfağa girme işten gel net başına koş kadın didinsin hala yaranamasın .bilmiyorum allah yardımcısı olsun o arkadaşların çok zor gerçekten .
kadınlar ev geçindirmek için mi çalışır,kendileri için mi,standartları yükseltmek için mi?? herkesin bir nedeni var.gerçi sonuç ne olursa olsun,bence her kadın eli ekmek tutabilmeli,kendine yetebilmeli öncelikle..
ev geçindirmek için çalışmamalı diyenlere söyleyeceklerim var: annem öğretmen ve babam tekstilci.eskiden durumumuz çok çok iyiydi.ama annem hep çalıştı,gün oldu devran döndü,babam iflas etti.annemim maaşına kaldık. ne oldu,ev geçindirme işi anneme kaldı.hiç şikayet etmedi. yine gün oldu,babam eski günlerine döndü ve tekrar iflas..aynı durumlr tekrara ama bu sefer tek farkla,sağlığını kaybetmiştive tekrar çalışamadı..üstelik emekli bile olamadan,emeklilik maaşı bile yoktu..ama annem 63 yaşına kadar ,hem de anasınıfı öğretmenliği yaparak çalıştı,emekli oldu. hala annemin emekli maaşıyla geçiniyolar. ve asla aralarında bunun konusu olmadı..demem o ki hayat öyle birşey ki,herkes her duruma düşebilir,zamanında babam bizi gül gibi yaşattı,şimdi de annem babamı..
annem çalışırken,babam yemek yaptı..ve bundan hiçbir zaman utanç duymadık,bana göre utanılcak bir durum yok kii....
neyse eşim de ben de çalışıyoruz,maaşlarımızı biliyoruz,ortak ödemelerimiz ve kendimize ayırdığımız paralarımız var. hesap sormuyoruz ama bütçemizi paylaşıyoruz.evet yemeği ben yapıyorum ama,o da sabahları gömlek ütüleyip gidiyor işe,oğlumun çoğu ihtiyacında annesi olarak ben yanındayım ama babası da banyo yaptırıyor,parka götürüyor vs...tamamaen eşit bir işbölümümüz yok tabii ki evde ama yine bir şekilde hayatı paylaşıyoruz işte..
biz beraberce daha iyi yaşamak için,daha iyi bir hayatımız ve geleceğimiz olsun diye çalışıyoruz özeti bu...
Herkesin yorumunu okudum sağolun bu konuya vakit ayırdığınız için.Olumlu olumsuz herkesin görüşüne saygım var.
Ben neden acımasız oluyorum anlamadım.Tamam eşimin işini herşeyini bilerek evlendim.Ama bana ayrılacağım diye söz vermişti hala ayrılacak. Kendiside eniştesinin yanında çalışmaktan memnun değil.Düzenli alamıyor parasını borçlar birikiyor.Mesai saati diye bişey yok.Çok sıkıntı çekiyor aslında bunalıyor.Her defasında ben işi bırakıyorum diyor ama icraat yok hep lafta kalıyor.1500 lirayı küçümsemiyorum yanlış anlaşılmasın.İşi rahat olsa maaşını düzenli alsa tamam diyeceğim.Çevresi tanıdıkları çok.Kaç kere iş teklifi geldi kabul etmedi.Bu sıkıntıyı çekerken,devam etmek niye diye sorguluyorum.Cesaratte veriyorum destekte her konuda.2 aya çıkıcam sürekli söylediği bu.Ben işi bıraksın hemen3000-4000 liralık iş bulsun dedim mi demedim.Böyle bir beklentim zaten yok.Müdürlük teklif ettiler 2000 lira verceklerdi gitmedi.Ben kaç yıldır araba kredisi ödüyorum.Tam borcu bitti gitti ertesi gün arabayı değiştirdi kredi çekerek.2 yıl daha ödeyeceğiz şimdi.Ben mi istedim yeni araba hayır.Ayda 400 ona ödüyoruz zaten.Ne gerek vardı?Bütçe belli ayağını yorganına göre uzat dimi?Ama yok dinlemedi beni.
Ayrıca bir arkadaş ev işlerine yardımcı olduğuna adım gibi eminim demiş.Nereden bu kadar eminsiniz çok merak ettim.Benim eşim bana asla yardım etmez ev işi çocuk herşey benim üstümde.Önceki konularıma bakabilirsiniz.Elimde 2 poşet varsa söylemeden birini alayım demez.Özel gün falan hatırlamaz zaten geçtim ben onları.
Ben acımasızım öylemi?
Ben çalışmak istemiyorum derken, eşime öfkemden dedim.Ben mücadele ederken o etmiyor çünkü.İmkanı varken ,bıktığı sıkıntı çektiği işinden ayrılmadığı için işimi bırakayım bende evimde oturayım o zaman dedim.Ben çalışmaktan para vermekten gocunmam.12 yıldır çalışıyorum.Evde oturmaya hevesli değilim.Ama eşim sırtını bana dayadığı ve benim maaşıma güvendiği için kendine yeni iş arayıp bulmuyorsa fedakarlık hep benmi yapacağım?Onu sinirle yazdım evde oturayım dedim.Ama yapabilirmiyim yapamam.Eşimin maaşının yüksek olupta evde çatır çatır yiyeyim d,iye bir düşüncem asla yok.Ben kimseye bağımlı olmayı istemem.Bu zamana kadar çalıştım bundan sonrada çalışırım.
Herkesin yorumunu okudum sağolun bu konuya vakit ayırdığınız için.Olumlu olumsuz herkesin görüşüne saygım var.
Ben neden acımasız oluyorum anlamadım.Tamam eşimin işini herşeyini bilerek evlendim.Ama bana ayrılacağım diye söz vermişti hala ayrılacak. Kendiside eniştesinin yanında çalışmaktan memnun değil.Düzenli alamıyor parasını borçlar birikiyor.Mesai saati diye bişey yok.Çok sıkıntı çekiyor aslında bunalıyor.Her defasında ben işi bırakıyorum diyor ama icraat yok hep lafta kalıyor.1500 lirayı küçümsemiyorum yanlış anlaşılmasın.İşi rahat olsa maaşını düzenli alsa tamam diyeceğim.Çevresi tanıdıkları çok.Kaç kere iş teklifi geldi kabul etmedi.Bu sıkıntıyı çekerken,devam etmek niye diye sorguluyorum.Cesaratte veriyorum destekte her konuda.2 aya çıkıcam sürekli söylediği bu.Ben işi bıraksın hemen3000-4000 liralık iş bulsun dedim mi demedim.Böyle bir beklentim zaten yok.Müdürlük teklif ettiler 2000 lira verceklerdi gitmedi.Ben kaç yıldır araba kredisi ödüyorum.Tam borcu bitti gitti ertesi gün arabayı değiştirdi kredi çekerek.2 yıl daha ödeyeceğiz şimdi.Ben mi istedim yeni araba hayır.Ayda 400 ona ödüyoruz zaten.Ne gerek vardı?Bütçe belli ayağını yorganına göre uzat dimi?Ama yok dinlemedi beni.
Ayrıca bir arkadaş ev işlerine yardımcı olduğuna adım gibi eminim demiş.Nereden bu kadar eminsiniz çok merak ettim.Benim eşim bana asla yardım etmez ev işi çocuk herşey benim üstümde.Önceki konularıma bakabilirsiniz.Elimde 2 poşet varsa söylemeden birini alayım demez.Özel gün falan hatırlamaz zaten geçtim ben onları.
Ben acımasızım öylemi?
Herkesin yorumunu okudum sağolun bu konuya vakit ayırdığınız için.Olumlu olumsuz herkesin görüşüne saygım var.
Ben neden acımasız oluyorum anlamadım.Tamam eşimin işini herşeyini bilerek evlendim.Ama bana ayrılacağım diye söz vermişti hala ayrılacak. Kendiside eniştesinin yanında çalışmaktan memnun değil.Düzenli alamıyor parasını borçlar birikiyor.Mesai saati diye bişey yok.Çok sıkıntı çekiyor aslında bunalıyor.Her defasında ben işi bırakıyorum diyor ama icraat yok hep lafta kalıyor.1500 lirayı küçümsemiyorum yanlış anlaşılmasın.İşi rahat olsa maaşını düzenli alsa tamam diyeceğim.Çevresi tanıdıkları çok.Kaç kere iş teklifi geldi kabul etmedi.Bu sıkıntıyı çekerken,devam etmek niye diye sorguluyorum.Cesaratte veriyorum destekte her konuda.2 aya çıkıcam sürekli söylediği bu.Ben işi bıraksın hemen3000-4000 liralık iş bulsun dedim mi demedim.Böyle bir beklentim zaten yok.Müdürlük teklif ettiler 2000 lira verceklerdi gitmedi.Ben kaç yıldır araba kredisi ödüyorum.Tam borcu bitti gitti ertesi gün arabayı değiştirdi kredi çekerek.2 yıl daha ödeyeceğiz şimdi.Ben mi istedim yeni araba hayır.Ayda 400 ona ödüyoruz zaten.Ne gerek vardı?Bütçe belli ayağını yorganına göre uzat dimi?Ama yok dinlemedi beni.
Ayrıca bir arkadaş ev işlerine yardımcı olduğuna adım gibi eminim demiş.Nereden bu kadar eminsiniz çok merak ettim.Benim eşim bana asla yardım etmez ev işi çocuk herşey benim üstümde.Önceki konularıma bakabilirsiniz.Elimde 2 poşet varsa söylemeden birini alayım demez.Özel gün falan hatırlamaz zaten geçtim ben onları.
Ben acımasızım öylemi?
O bir arkadaş benim.
Düşüncemi hala savunuyorum erkekler çocukları olsun diye delirmiyor.
Doğunca seviyorlar elbette insan evladını sevmez mi değer vermez mi?
Ama çocuk iki dk ilgilenmekle bitip tükenmeyen bir macera olmadığı için iş bakma kısmına gelince kaçak güreşiyorlar.
Çocuk isteyen yokluğunu hisseden kalbinde sızı hisseden anneler,erkekler zorla çocuk yapıyor demiyorum elbette ama talepkar olan kadın.
Netice de bakma külfeti annelere düşüyor.
Bunu da düşünüp çocuk yapmak gerek demek istedim.
Ben doğururum adam da bakar diyemeyiz ki..
O bir arkadaş benim.
Düşüncemi hala savunuyorum erkekler çocukları olsun diye delirmiyor.
Doğunca seviyorlar elbette insan evladını sevmez mi değer vermez mi?
Ama çocuk iki dk ilgilenmekle bitip tükenmeyen bir macera olmadığı için iş bakma kısmına gelince kaçak güreşiyorlar.
Çocuk isteyen yokluğunu hisseden kalbinde sızı hisseden anneler,erkekler zorla çocuk yapıyor demiyorum elbette ama talepkar olan kadın.
Netice de bakma külfeti annelere düşüyor.
Bunu da düşünüp çocuk yapmak gerek demek istedim.
Ben doğururum adam da bakar diyemeyiz ki..
Eşin size güvenebilir elbette.
Siz onun eşisiniz mesela beni işten atsa eniştem, karım evi çevirir diyordur belki huzur buluyordur.
Bu yanlış birşey değil ki,aksine ideal evlilik durumu bence.
Araba değiştirmesine falan gelince bu tip kararları tek başına nasıl alabiliyor siz neredesiniz ?
Siz sorulmuyor mu fikriniz ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?