Arkadaşım yeni evlendi (erkek). İkinci evliliği. İlk karısını da tanıyorum. Okulu bırakmış adamla evlenmek için. 25 yıllık evlilikten sonra adam boşandı. Üzerinde ev araba olmayınca, çocuklar da büyük, çok cüzi bir nafaka aldı kadın onunla kirasını bile ödeyemez. Erkeklere güven olmaz, ölmüş de olabilirdi mesela. Şimdi eminim o kadın başını taşlara vuruyordur. Zaten o zamanlar da derdi, keşke okusaydım diye, artık evlerinde ne gibi sorunlar varsa.
Bence de kadının bir güvencesi mutlak olmalı, mal varlığı olsun, mesleği olsun. Güvencesi varsa isterse çalışmasın.
Ne güzel demişsin kadının bir güvencesi olmalı diye.
Kimisinin aileden gelen bir varlığı var kimi varlıklı bir eşle evleniyor.
Kimi de varlıklı olmasa da ortalamanın üzerinde geliri olan evi vs. olan bir eşe sahip.
yani burada yorum yapan çalışmayan kadınların hemen hemen hepsi maddi olarak sıkıntıda değillerdir diye düşünüyorum.
aksi takdirde rahatız diye yazmazlardı.
genelde maddi olanaksızlık içinde kıvranan,zamanında meslek edinememiş,aileden ,eşten yana variyeti olmayan,eşlerinin sağlam kazançları olmayan ,dahası doğru dürüst işi olmayan hiçbir ev hanımı kolay kolay iyiki de ev hanımıyım oh çalışmıyorum demez.
bana gelince çalışan bir kadınım.
ailem özellikle annem kolunuzda altın bilezik olsun diyerek okuttu bizleri.okumamamız mevzu bahis bile olmadı.
ama rahatım çok mu yerinde ne yazık ki hayır.tr koşullarında çalışan bir annenin yaşadığı sıkıntıları yazmaya gerek yok.
bu açıdan çok sıkıntı çektim fedakarlık yaptım.
çizelgeden gördüğünüz üzere de aynı yollardan tekrar geçeceğim:))
endişelerim çok fazla.
çalışma koşulları esnek olsa ve çalışan kadına adapte edilebilse eminim herşey daha kolay ve verimli olacak bizler için.
çalışan anneler herkesten daha ağır bir yükün altında ve kendilerinden çok fedakarlık yapıyorlar.bu emekleri de hor görmemek hatta saygı duymak lazım.
kısacası kendi adıma söyleyeyim doğum sonrası birkaç sene çalışmamayı veya yarı zamanla çalışabilmeyi çok isterdim.ondan sonrasında ise çalışmaya aynı şekilde devam ederdim kolaylıkla.
çalışma hayatından tamamen kopmayı da asla düşünmem.
aileden varlığım yok,eşime de bir yere kadar güvenirim.eşim bana bakmak zorunda diye de düşünmüyorum.eşim normal maaşı dışında variyetli bir insan olsa "canım isterse çalışmam" deme lüksüm olurdu.burada bazı bayanların dediği gibi.yani dürüst olunursa maddi imkan yeterli ise ancak kadın çalışmamayı tercih edebiliyor.işini kolaylıkla bırakabiliyor.
eşleri 1000 tl ye çalışsın evleri de kira olsun yine böyle konuşabilecekler mi?
kısacası herkesin hayatının getirisi farklı,imkanları farklı.
kıyas yapmak hatalı oluyor.