Kızlar eşimle neredeyse 6 yıllık geçmişimiz var.ocak ayında evlendik.ama sevgiliyken beni surekli aldattı.cok sevdiğim içinmi yoksa hırstan mı ayrılamadım çok istesemde ve evlendik.evlendikten sonra kadın kız konusunda düzeldi herşeyi benimle yapar ben olmadan dışarı çıkmaz ama sorun şu beni o kadar aldatıp kaybetme korkusu ile bana yıllrdır söylediği yalanlar kadınların ortaya çıkıp bana gercekleri söylemesi ve eşimin son raddeye gelene kadar inkar etmesi beni çok yordu yıprattı her defasında hayallerimi yıktı tabii onurumu gururumuda ona olan guvenimide.evlendik evleneli aldatma yok eminim.ama sevgiliylende ailesi haklı olduğum halde çok uzerime gelip haksız olan eşimi korumuştu benim ailem hiç karışmamıştı.ama nedense eşim ailemden nefret ediyor sebepsiz yere.kendi şerefsizliklerini kabul etmiyor hep ben kotuyum ve ailem kotu.benim ailemde hayatta karışmaz okumuş tahsilli işinde gücünde karakterli insanlar ben haksız olsam benim bile ağzıma ederler yani.ama benimki hep kendi aikesini korur gider gelir falan.arkadaşları erkek kardeşi yada kızı istesin sabahlara kadar benim aileme kardeşlerime hiç vakit ayırmaz.kendi ailesini sabahlara kadar gezdirir yedirşr eğlendirir surekli onun ailesi ileyiz ama ben bırak kardeslerimi başbaşa vakit geçirelim desem zoruna gider benden sıkılır illa birilerini cagırma ihtiyacı duyar yanımıza.eskisi gibi değil hiç birşey yaptıkları ile beni kendinden soğuttu.mesela benimle tartışır o akşam aileme iftara davetlidir gitmez ama onun ailesine dvetli olsak beni bırakp gider bende işim vardı ondan arkadan geldim derim.sizin anlayacağınız kocam yol yordam saygı sevgi bilmiyor ayrıca aşırı agresif herşeyi yalnış anlıyor birde çok alkol aldığı zaman ufacık tartışmada bana sarıyor senden boşancam diyor.ben cbp verince senin ailende söyle boyle demeye başlıyor defalarca uyardım git tedavi ol diye benide geriyorsun dedim ama o değil ben hastaymışım.içip içip sızdı şimdi kardeşime aileme laf ederek.benim erkek kardeşim ondan 19 yaş küçük ama onun gibi sevgilisini aldatmadı şerefsizlik yapmadı.sevmiyorum eskisi gibi acaip soğudum gecen yıllar onun dahada bpşvermesine sebep oldu aldatmada bile saygı sıfır sevgi yok.ben tahsilli ve çon düzgün bir ailenin kızıyım tahammül edemiyorum artık yasamak istediğim hayat değil şu yaşadıklarım.su an daha mutlu olabilirdim eskiden çok mutluydum farkettimde eşimi tanıdığımdan beri mutsuz huzursuz biri oldum yaşım 34 olacak o da 43 çocuk yapmaya guvenemiyorum yalnış anlaşılmasın o boşanmaz ama ben boşanabilirim her an.kendinin 17 yaşında kızı var o biliyor evlat sevgisini ama ben bilmiyorum kuçuk yerde yaşıyoruz şuan çalışmıyorum boşanırsam burada yaşamak istemiyorum güzel ve bakımlı bir bayanım şuan ayrılsam belki daha mutlu olacağım yalnız yada yeni biri ile buna eminim napmalıyım sizce kafam çok karışık.