sıkma canını selvicim boşver. ağzı olan konuşuyor, her konuda yorum yapmak zorunda zannediyorlar kendilerini. çok hassas olmak lazım her zaman her konuda. ne konuştuğunu iyi düşünmek lazım.
geçen serviste kızıma laf çarpıyor birisi. niye şımardı bu böyle. kardeş istiyor galiba. kardeşi olsa düzelir falan diyor. hiç cevap vermedim. bilmiyorlar tabi yaşadıklarımızı konuşyorlar. bunun gibi çok konuşan oluyor. bir tane doğurmakla da bitmiyor. bu kez de kardeşi olsun diye herkes böyle psikolojik baskı yapıypr. belki istemiyoruz, olamaz mı? çocuğa soruyorlar bir de kardeş istemiyormusun sen? annene söyle de sana bir kardeş yapsın falan gibi şeyler söylüyorlar. hiç sesimi çıkarmıyorum. kızım da bir şey söylemeden bana bakıyor konuşmadan. aslında dilimin ucuna geliyor söyleyim diyorum. "istiyor ama olmuyor kardeşi, kardeşinin kalbi durdu" desem ne yaparlar çok merak ediyorum.ben bunları hissediyorum o an, yavrum yazık neler hissediyordur küçücük dünyasında. bir şey demiyor ama. dün yemekte söylüyor "anne ben içimden kardeşim olsun diye dua ediyorum biliyormusun" diyor.dün bunu dedi. kızım bir de annemin arkadaşlarının da bebeği olsun diye dua et dedim. etti. isim söyletiyim dedim ama anne dedimya annemin arkadaşları diye dedi
))
kafaya takacak olsak yandık selvicim herkes gerekli gereksiz konuşuyor. erkekler bile çocukla konuşurken bir kardeş lafı ediyorlar. ayıp yaa...
bir de şöyle diyorlar " amaaan boşver bir tane var. boşver olmasın başka nolcak" diyorlar. direk olmayacağını düşünerek seni bu şekilde yönlendirmeye çalışıyorlar. "sanane ben istiyorum bir tane daha, sanane, sen mi karar verceksin bir tane daha yapıyım mı yapmayım diye, sana soran var sanki" diyesim geliyor ama diyemiyorsun tabi.
bilmiyorumki canım. dualama yapmak gerekiyormu. ben salavatımı bitirince dualamamıştım. ben yaparım istersen dualamasını. bitince söyle istersen yarın yapıyım öğlen.