Belki yorumum bu sitedeki genel "erkeği yücelten" profilin çok dışında olacak ama eşimden, babamdan, kardeşimden ve çevremdeki birçok erkekten gördüğüm şeylere dayanarak yazıyorum. Ben senin yerinde olsaydım, kocan kapıyı çarpıp çıktıktan sonra kapıyı kilitler, çocuklarımı uyutur, ben de vurup kafayı yatardım. Hepi topu birkaç saatcik kendi çocuklarına tahammül edemeyecek bir adamın benim çocuklarıma babalık yapmaya hakkı yok derdim. Çünkü ben öyle gördüm, öyle yetiştim. Kimi yorumlarda "erkek bakamaz, yapamaz" denmiş. Ben daha bebeğim bir haftalıkken eşime bırakıp arkadaşlarımla dolaşmaya çıktım. Geldiğimde eğim evi toplamış, yemek yapmıştı, ben de hemen bir salata pilav yaptım, ikimiz de mutlu mesut.. Bebeğim 4 aylık olacak yakında, h.sonları ya eşim bizi alıp biryerlere götürür, ya bebeğe o bakar, ben arkadaşlarımla çıkarım. Eğer o da arkadaşlarıyla maç izlemek istiyorsa ben bebeğe bakarım, o gider. Eşimin abileri de aynı şekilde, ev temizlerler, çocuk bakarlar, yemek yaparlar. Eşler nasıl para kazanıyorsa kocalar da ev işlerindeki yükü alacak. Anneleri böyle yetiştirmiş. Hatta bir abisi 3 yaşındaki kızını alıp ş.dışına gider, memlekete. Hiç de öyle kapıyı çarpıp çıkılacak bir durum olmaz ortada, hem ne saygısızlıktır o? Sınav çıkışı biraz kafa dağıtmak isteyen ikiz annesine aldığı bütün temiz havayı, enerjiyi kusturan bir saygısızlık.
Neyse, uzatmayım, gördüm ki erkekleri böyle "kendini beğenmiş, ukala, kibirli ve hiçbir işten anlamaz" hale getiren bizzat kadınlar, anneleri. Burada sana kızan kadınlar erkek çocuklarını da bu algıyla yetiştirirse 20 yıl sonra da sırf kendi çocuğuna birkaç saat baktı diye kapıyı vurup giden erkek çok olur. Bilmiyorum, çocukların kız mı erkek mi? Eğer erkekse onları adil ve hakkaniyetli yetiştir. Çocuk bakmanın, yemek yapmanın, ütü yapmanın "kadın işi" olmadığını öğret onlara.