[COLOR="Navy"]Canım, rica ederiz, işe yarayabiliyorsak ne mutlu bize.
Senin kiloların çoğu gitmiş azı kalmış, daha önce yazmıştım okuduysan, asıl konu neyi ne ile yememen gerekiyor, onu bilip uygulaman dahi sana kilo verdirir ve kilonu istediğin seviyede rahatça tutabilirsin. [/COLOR]
Suziş, sana binlerce atasözü yazabilirim bu konuda. Sabreden derviş muradına ermiş, Bakarsan bağ olur, bakmazsan dağ olur (burdaki dağ'ı göbek olarak da düşünebiliriz :))) )Sabrın sonu selamettir, Sabır acıdır meyvesi tatlıdır, vesaire vesaire. Atalarımızı her zaman dinlemek gerek. Nasıl ki çocukluğumuzda yaptıklarımızı şimdi çocuklarımız yaparken hoşgörüyle karşılayamıyorsak, bu bizim artık tecrübeli ve olgun olduğumuzu gösterir. Atalarımız da bizden daha görmüş geçirmiş insanlar olduğuna göre bu tür tecrübelere muhakkak kulak vermek lazım.
Şimdi enine boyuna şöyle bir hesap yaptığımda 2011 yılına en kötü 85 en iyi 72 kilo ile girersin gibime geliyor. 85 böyle devam edip aralarda sabredersen kesin, hatta 80'e bile kesin gözüyle bakılabilir çünkü azim ve kararlılığın iyi gidiyor. 72 diyorsan ve istiyorsan bence en basit bir spor dalı olan yürüyüş yapmalısın. Ben 80 küsürlere düştüğümde yürüyüş yapmıştım hatırlarsan daha önce yazdım. İkisi bir arada vücudun kaçış noktası kalmıyor.
Sen miydin bir başkası mıydı yanılıyorsam düzelt, 90'a düşsem yeter diyen? Ben sensin diye hatırlıyorum, hatta ben de kesinlikle devam etmek isteyeceksin demiştim. Bu iş önce sağlık sıkıntısıyla veya çok ani bir hırsla başlıyor, sonrasında kıyafetler yakışmaya başlıyor ve etrafa bakıp, bu kez onların giydiklerine heveslenip daha da ileri gitmek istiyorsun. Çünkü cidden zor değil kilo vermek. En büyük etken ne biliyor musun? Yine büyük harfle yazacağım, VAZGEÇMEMEK.
Eğer kilon çoksa bu olaya girdiğinde bir ay değil belki de iki üç ay sonra asıl vücut alışıp daha sistemli kilo vermeye başlıyor kimisinde. Bu konu benim neredeyse uzmanlık alanım oldu biliyosun :) çünkü duyduğum okuduğum gördüğüm herşeyi kaydediyorum. Birebir zayıflayan atıyorum 30 kilo ve üzeri verenlerdeki en büyük ayrıntı ne biliyor musun, uzun süreli olarak yapmaları. Bir ay yapıp bıraktım, iki hafta yaptım vazgeçtim diyen herkes şu an hala kilolu. Hem de daha fazla almış olarak. Ortaya şöyle önemli bir sonuç çıkıyor, başlandığında ve aradan epey bir zaman geçtiğinde elimizde korkunç önemli bir hazırlık dönemi bulunuyor. Bu pozisyona büyük bir emek sarfederek geldik, bunun sonucunu alabilmek için kesinlikle devam etmek gerekiyor. 40 küsür kilo veren bir kızın hikayesinin başlangıcında okumuştum, hepimiz bir iskeletten oluşuyoruz, neden ben de onlar gibi olamayım yazmış. Ne kadar doğru biliyor musun, ben eski resimlerime baktığımda hayatta bu kadar incelebileceğime garanti vermezdim, çünkü ne yapsam da omuzlarım üst kısmım gitmez diye düşünürdüm. Gidiyor hayatım vallahi de gidiyor billahi de. Çünkü herkes harbi bir kemik ve üzerinde deriden ibaret. Altlarındaki yağlar aramızdaki farkı ortaya çıkarıyor. Bu yağları erittiğinde kendine hayret edeceksin, sen de normalsin herkes gibi. Tek farkın nutella bağımlılığı idi. :))) Al gel 50 kilo bir kızımızı hergün bir iki kavanoz nutella yedir bak noluyo. (Hoş, onlar yemez ya deney bu işte) :))) Ne yesem yarıyo lafı hikaye, geçmişe dönüp bakmalı herkes, hepimizin suçu var yanılıyor muyum? Şu lafı hiç unutmam vücudumuz çöp torbası değil, her önümüze geleni yemeyeceğiz, biz değerliyiz. Bugüne kadar bunun farkına belki varamadık ama bundan sonra vücudumuzun değerini bilmeliyiz, biz herşeyin en iyisine layığız hayatım.