Canım benim, vallahi duygulandırdın beni. Cidden burda en büyüğünüz sanırım benim ve bazen ciddi ciddi çocuklarımmış gibi hissediyorum sizleri :))) Ve öyle mutlu oluyorum ki bir kilo dahi verseniz.
Sen yazınca hemen benim de bir anım geldi aklıma onu anlatmak istiyorum. Oğlumun veli toplantısına gitmiştim zayıfladıktan sonra, giyindim süslendim, saçıma fön falan çektirdim. Her sene veli toplantılarına babası değil de ben katılırdım ve velilerin hepsiyle de aram iyidir. Özellikle de öğretmeniyle daha öncesinde sarmaş dolaş bir birlikteliğimiz var düşün, kadın beni çok severdi.
Epey kilo verdim ama o kadar da büyük bir fark olduğunu nerden bileyim. Sınıfa girdim, öğretmeni buyrun hoşgeldiniz dedi beni hiç tanımıyor gibi ve bana yer gösterdi. Ben de geç kaldığım için kızdı herhalde dedim ve oturdum. Meğer kadın ve tüm velilerin hepsi beni tanımamış ilk etapta. Yerime oturdum sınıfta bir sessizlik herkes bana bakıyor. Sonra öğretmen şaşkınlıkla gözleri açık Selin Hanııııım diye yanıma gelince anladım tanımadıklarını. Yanlış sınıfa geldiğimi düşünmüş meğer. Düşün 4-5 senedir seni görenler, tanıyanlar bile tanıyamıyorlardı.
Bir de işyerinde aynı odada çalıştığım bir yöneticim vardı. Sonra benim çalıştığım yerden başka bir birime gitti ve beni göremedi sonrasında. Onunla Kızılay'da karşılaştık. Karşıdan geliyor baktım ve gülümseyerek ona doğru yaklaştım, gözümde güneş gözlükleri var, saç rengim falan herşey değişik düşün. Bana bakarak yanımdan geçti gitti, ben durdum ama o durmadı. Sonra arkasını dönüp dönüp bana bakmaya başladı şaşkınlıkla. Ben aşkolsun İlker Bey, tanımadınız mı beni diyip gözlüklerimi çıkarınca ağzı açık kaldı adamın. Sonrasında itiraf etti, beni karşıdan görünce waw ne kadar güzel bir KIZ demiş :))))) Aynı adam bundan 10 yıl önce ilk kez birlikte çalışmaya başladığımızda emekliliğinize kaç sene kaldı abla demişti :))) Kazık, o zaman mesleğe nerdeyse yeni başlamıştım ben :))))