Kardeşimden NEFRET ediyorum

Sizi kendine yakın görmüyor. Para verin kendiniz defolun tarzi lafindan bunu dibine kadar hissediorum. Muhtemelen hepinizin tam zıttı bi hayati var onun. Siz inancliysaniz o inancsiz. Siz dar gorusluyseniz o alabildigine genis fln. Niye böylesin demekten bi vazgeçin önce. Birine 40 defa deli dersen deli olur hesabi tam. Ben kardesime kizdigimda asla yedigi b.ku anlatmaz o yuzden hemfikir gibi yaparim hep ogrenebilmek adina. Yerinizde olsam looser rolu oynarim. Artik hayat zevk vermiyoru o bir diyosa siz iki deyin. Biraz da o düşünsün. Evde olmadiginiz yillarda belli ki çok farkli iki karakter olmussunuz. Bi parca anlamak istiosaniz biraz rol yapin bence.
 
Herseyi aileye baglamak nekadar yanlis ne demek anne babaniz siz ne hata yaptiniz illaki aile hatali olmayabilir aile elinden geleni yapiyor belliki. Ergenlik mizac cevreden gordukleri bencillik vs demekki bu cocugu bu noktaya getirmis acimadim sahsen benimde boyle kardesim olsa once elimden geleni yapar sonrada bosverirdim ne hali varsa gorsun ama bence biraz burnu surtmeli
 
Bilmiyorum nasıl düzeltilir tam ergenlik çağı .Ama bence yinede kardeşinizden nefret etmek yerine onu sevmeye çalışın.Yeniden hayata kazandırmaya çalışın .Ben sevgi ve eğitimin çoğu şeyi değiştireceğine inanıyorum .İntihar düşünceleri normal degil bu düşüncesine sebep olan altta başka bir şey yatıyordur .Bir kaç uzmandan daha görüş alın bence . Çünkü can bu giden geri gelmiyor
 
Bazen ebeveyn ve aile bir sey yapmasada evlatla sinanabiliyor.O yuzden direkt aileden bir sey vardır diye düşünmedim.Zor bir durum, cok zor,Allah kimseyi evladı ile sınamasın. Frekansının uyacağı işinde uzman bir ergen psikiyatristi ya da psikoloğu ile devam etmekten başka çareniz yok maalesef.Psikoloji biliminde eğitimin yanı sıra kişisel bir sanatçılık olması gerektiğini düşünüyorum ben ,umarım denk gelirsiniz
 

Bir insanın hiçbir hatasının olmaması imkansız. O kadar kusursuz yaratıklar değiliz. Bu bakış insanı hasta eder, kardeşinizi de etmiş. "Biz ne yaptık, biz her şeyi yaptık, biz hatasızız, seni sevmek ve iyiliğini düşünmekten başka ne yaptık, neden böylesin?" iletişiminiz baştan aşağı sakat. Bir de üzerine nefret geliştirmişsiniz.

Bir anne babanın çocuğunu dövmemesi mükemmel ebeveynler olduğu manasına gelmez. Ablasının dahi kendisinden nefret ettiği bu samimiyetsiz ortamda, çocuğun "aile ne demek bilmiyorum" demesi doğrudan hepinizi işaret ediyor. Çocuğu anlamıyorsunuz, anlaşılamadığını hissettiği bir yerde de yalnız hissediyor. Ona katılmıyorsunuz, onun karşısında durmuş hepiniz "Sorunlusun, durduk yere sorunlu" diye üzerine varıyorsunuz. Ne bekliyorsunuz bu tavırla?
 
Ne kolay kardeşten nefret etmek.
Çocukluğumdan beri sıkıntılı olan, aileme, anne babama ciddi sorunlar yaşatmış bir abim var. Hala da yaşıyor, yaşıyoruz, defalarca tedavi oldu. Anne babamın haberi olmadan halletmeye çalıştığımız onca şey var.
Kızdığım zamanlarda oldu evet ama nefret etmedim hiç.
Hele sizin kardeşiniz daha 16 yaşında. Ölümden bahsediyor. Bu kadar kolay nefret noktasına gelmeniz üzücü. O da hissediyor bunu, öyle yalandan ilgileniyor gibi gözükmekle olmaz.
 

Sanıyor musunuz ki biz bu tavırları ona yansıtıyoruz?
Her zaman ama her zaman onun tüm kararlarına karşı saygılı olduğumu belirtiyorum, yaptığı hiçbir şeye bağırıp çağırmıyorum, hoşgörüyle dinleyip bu yaşlarda olabilir ben de böyleydim diyorum. Ama karşınızda tüm iyiniyetinize ve çabanıza rağmen, “keşke ölsem yhaaaa” modunda biri olduğunda bu sabır sükunet halini korumanız imkansız bir hale geliyor. Umarım burada bol keseden sallayan kimse böyle bir sınavla imtihan olmaz.
 
Genelde nelerden hoşlanır? Herhangi bir hobisi var mı? Sanata mı meyilli bilime mi? Hiç sevgilisi oldu mu? Cinsel yönelimi ne? Yakın arkadaşları kimler? En çok hayalini kurduğu şey ne? Kısacası siz bu çocuğu tanıyor musunuz? Yoksa derslerine çalışsın, beklenen vakitte eve gelsin sorun yok diyenlerden misiniz? Her insanın mizacı farklıdır. Sizi hiç etkilemeyen olaylar onda yara açmış olabilir. Terapiye mutlaka devam etsin.
 
Aynen baya “tuafım”.
bu yazışmanızdaki konuşma şekliniz doğru değil. ergen kardeşinizin psikoloğuna bu mesajları gösterin o da söylediğimi teyit edecektir. siz onu eleştirmiş ve tehdit etmişsiniz bu yazışmada. siz de çok gençsiniz belli ki, bu sorumluluğu kaldırmanız çok zor, aileniz de yeterli bilinçte değildir zannımca. kardeşinizin terapisti size ödevler vermedi mi veya yasaklar, öneriler?

yalnız terapi gören değil çevresinin de yardım alması gerekiyor. kuyuya düşen bi kişinin kendi kendine kurtulmasını beklemek anlamsız olur. kendi kendine değişim göstermesi çok zor. şartların ve koşulların değişmesi gerekiyor. yani önce ebeveynlerin davranış şekli, sizin ki, hatta belki durum çok kritikse evin okulun hatta şehrin değişimi bile gerekebilir.
 
Anne baba bunlari görmüyor, görmek istemiyor olabilir ama kendisi de ailesinden her türlü şiddeti görüp, nasıl mükemmeller diyebiliyor, enteresan.
Göz göre göre yalan söylüyor. Bu da aileden kaynaklanan bir psikolojik problem olmalı sanırım. Keşke kardeşiyle birlikte kendisi de gitse psikoloğa ya da psikiyatriste. Anne baba konu sahibinde de ciddi yaralar açmış belli ki.
 

Bakın yine hatasızsınız. Demek en doğru yaklaşımı en hatasız şekilde sergilediniz ama yine olmadı?
Demek bu düşüncelerin hiçbirini ona yansıtmadınız? E sahtesiniz kardeşinizin yanında. Daha birbirinizle gerçek hislerinizi oturup konuşup sarılamıyorsunuz bile. "Bu yaşlarda olabilir, ben de böyleydim" lafıyla destek mi oluyorsunuz mesela? Kimsenin de aklına gelmeyecek bir cümle hah, oturup birinin derdini dinledikten sonra "Takma kafana" demek gibi bir şey bu.

Birbirinize uzak ve samimiyetsizsiniz ailecek. Çocuk da bunu gayet hissediyor.
 

"Hatasız" ebeveynlere bak. Şöyle bir ortamda yetiş, bir de üzerine "Biz senin için neler yaptık, ne istedin de yapmadık" denilsin, kendilerinde asla hata-yanlış-eksiklik aramayan mükemmel(!) insanlarla bir arada yaşa da psikolojin bozulmasın. Çocuk "Aile ne demek bilmiyorum" yazmış. Yazık.

Hepsi tedavi görmeli.
 
Kardeşinizin henüz 16 yaşında ve bunları yapması icin altında yatan bazı sebepler ol aşı gerekiyor. Hiç bir çocuk durup dururken huzurlu aile ortamında bu şekilde tepki vermez. Anladığım kadarıyla böyle davranarak dikkat çekmeye ve ailenizi cezalandırmaya çalışıyor. Aile terapistine görünmenizi tavsiye ederim.
 
Anne baba bunlari görmüyor, görmek istemiyor olabilir ama kendisi de ailesinden her türlü şiddeti görüp, nasıl mükemmeller diyebiliyor, enteresan.
Kardeş böyle olunca muhtemelen konu sahibi böyle sorunlar yasatmadigi için övülmüs, ve kardesin baş edilmesi zor sorunlarindan caresizlik bas gostermiş birlikte hareket edince de anne baba konu sahibinin işbirlikçisi olmuş, geçmiş unutulmuş ailenin odak noktasi tüü kaka olan kardeş olmuş.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Kiz kardes degil mi ?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…