bi bardak süt için evde inek beslenirmi yav -tatlicadiarzu--tatlicadiarzu--tatlicadiarzu-
cnm inanmayan kimdi,birlikte olduğun kişi mi inanmadı,neye inanmadı?Senin konunu görnce senin adına üzüldm böle bişeyi düşündgün için
24 yasındayım ama ne kadar anlatmam dogru olur ama psikolojim bozuldu bu yazcakklarımda sana örnek olsun .....
Ben 4 yıl olcak nişanlımı kaybettim iş kazasında buna alışmak zor oldu kendi kabuguma çekildm yalnızlıga alıştım kimseye ısınamadım herşeyde o aklıma geliodu tam bi boşluktaydım 1.5 yıla yakın kimseyle birlikte olmadım olmayıda düşünmüordum oakadr zamandan sonra
yakınım vasıtasıyla bi ortamda onla tanıştım bi kaçkez hep beraber çıktık yılbasıydı kafa dagıtıodum açıkçası hiçbişey ona karşıda hissetmiodum bigun alkol aldık hepimiz yakınım ısrarıyla kaldık orda hep beraber okadar yalnızdımki o vardı yanımda ve nasıl olduysa oldu birlikte olduk sabah kalktım bne naptım dedim bu ben degilim olamaz dedim okadar basit duruma dştümki hala unutmam o gunu pişmanmısın dedi sustum kaldım nediyebilirimki neyse ben baslıcagnı bile düşnmodum baktım aramya sormaya başladı üstüme düşmeye ilşkimiz devam etti 1.5 yıla yakın devamı geldi tabi brlikteligin ben na alışmaya başladım dedim yaptık bi halt bari sonu gelsin bi ara ayrıldım okadar ey yaşamam ragmen bırkmadı çünki hareketlerimi hep ben kendimi basit görodum yada takıntı yaptım ciddiydik sözde onu sevdim evet evlenicektik sözde oda bi ara ayrılıklar gene yasadık ben artık herşeyi buyutmeye başladım olmuodu yada herşeyi çok basit yaşadık ondan ben iice bunladım ve hep kendimi suçladım herşeyde ve bitti ilişkimizköşemizde yazaıo sebepleri onuda paylaştım şimdi sunu dicem yapcagın şeyin pişmanlıgını çok çekersin ben suan diorumki nasıl devam edcem bundan sonra karşıma çıkıçak kişye nei nasıl açıklıcam şşimdi daha kötü duruma geldim ben bumuyum diorum kendime kızıorum ama elden bişey gelmio nişanlımla yasasadım zoruma gitmezdi inanın ve bana inanmadı biliomusunuz tabiki zamanında yaşadık bişeyler ama beraberliigmi onla yaşadm ama inanmadı saolsun arkaşlarımda karıştırdı ortalıgı geçmişimle ilgili ama hep bi şpesi oldu erkek milleti hep ilk olmak ister bu ilişkide çok tecrübe edindim ben artık herşeyi çözebilirum saf temiz düşnceli ben artık ben degilim haya insana çok ögretio ama acı ama tatlı şimdiki aklım olsa hayatta yapmazdım ama ozaman olan oldu ama elden bişey gelmio özellikle geçmisiniz anlatmayın ben çok hat yaptım bu ilşkide çok aptallıklar cezasını iyi çekiorum psikolojim iyice bozuldu bnları böle yazarak rahatlıorum burda paylaştım içim çok kötü aslında arkdaşın yazısına örnek olsun deidm kimse benim durumuma düşmesin die belki yadırgarsınız bilemem o bana hiçbizaman inanmadı bunu biliorum suan buraki yazı cidden canımı sıktı arkdaşın derdi çok yanlışş umarım kararını verirsin bu anlatmamla
hayatımda boşluk...nişnalından dolayı hiçbişey umrunda degil.... Alkollll özellikle öle bi alışkanlııgmda yoktu
Arkadaşlar, konuyu açan arkadaş çok genç ve birşey sormuş. Neden böyle kaçıracak şekilde tepki verdiniz ki? Şimdi bu tepklilerden sonra yapacağı yoksa da yapacak. Yapıcı olabilsek keşke biraz.
Konuya gelince. Ben konuya evlilik önce ilişkinin "ahlaki (!)" boyutu açısından yaklaşmak yerine psikolojik ve yaşamsal boyutu açısından yaklaşmayı daha doğru buluyorum KENDİMCE. Şöyle ki; bu konu kişiden kişiye ve kişinin değer yargılarına, ahkal anlayışına ve dünyaya bakış açısına göre değişir. Benim için evlilik öncesi ilişkide ahlaksal bir terslik yok örneğin. Ben bunu yaşadım, birçok arkadaşım da yaşadı. Elbetteki ailem ile farklı kuşakların insanlarıyız, ailem bunu bilmiyordu; ama bilmeleri gerekmiyordu. En azından benim cinsel hayatımla ilgili merak ettikleri birşey yoktu. Bunu yaşadığım ilk insanla da evlenmedim, evlenirken de bir sorun yaşamadım çünkü eşim kendi yaşadığı birşeyi bir yetişkin olarak bilmem kaç yaşına kadar hiç yaşamamış olmamı beklemiyordu. Bekleseydi evlenmezdim zaten onunla. Yanlış anlaşılmasın sırf evlilik öncesi cinsel ilişkiye karşı diye evlenmekten vazgeçmekten bahsetmiyorum ama o tür bir insanla hayat görüşlerimiz muhtemelen farklı olurdu ve geneli itibariyle zaten anlaşamazdık.
Dolayısıyla psikolojik kriterler ve daha başka şeyler bu konuda daha önemli diye düşünüyorum.
FAKAT genel olarak bu görüşe sahip olmakla birlikte; bu aşamada bir genç kızın böyle bir ilişkiyi yaşamasını doğru bulmuyorum. Eğer yaşanacaksa hayatta herşeyde olduğu gibi bilinçle ve akılla ve de doğru şekilde doğru insanla doğru zamanda yaşanmalı. Tatlım belli ki ruhen hazır değilsin ve kendi çevren bunu kaldırabilecek bir çevre değil ve sen de bu çevreye herşeyinle karşı koyabilecek güçte değilsin. Yoksa bu konuyu bir internet sitesinde seni tanımayan insanlara sorma ihtiyacı duymazdın. Ve daha da önemlisi ilişkiniz bu olgunluğa gelmemiş. Anlattığın kadarıyla o yakınlığı duyabilecek kadar birşey paylaşmamışsınız. Bu durumda bence bunu yaşamamalısın. Daha hazır olduğun ve biraz daha büyüdüğün bir zamanı beklemelisin. Çünkü bir çok arkadaşın haklı olarak dediği gibi; üç gün sonra "birlikte olduk ama terkedildim, ah şimdi ne olacak" diyeceksen sakın ha sakın... Yaşadığın şeyi keyif yerine acıya dönüştürecek çevre koşullarında ve psikolojide yaşıyorsan YAPMA...
Sevgiler. Canın yanmadan büyümen dileğiyle.
yani arkadaşlar pes doğrusu...
özellikle bazı arkadaşlar için diyorum,,şu kıza verdiğiniz akıl fikir konusunda önünüzde saygıyla eğiliyorum..
ama bazı arkadaşlar var ki okurken çok sinirlendim;;alay etmişler,bazıları ayıplamışlar,kızın afedersiniz ama bilmem neresine kadar ağır ithamlarda bulunmuşlar..
çok merak ediyorum,kardeşiniz ya da evladınız böyle bir karmaşaya düşse yine bu şekilde cümlelerle mi yardımcı olmaya çalışırdınız?
eğer evet diyebiliyorsanız sizin evladınız/kardeşiniz bu kadar yadırgamanız sonucunda yanlışınımı görebilirdi gerçek anlamda,,yoksa ortadaki ayıbımı sadece?
genç yaşa gelmiş hormonları çalışan bir kızın sevdiği birine karşı böylesi duygulara düşüncelere girmesi çok mu anormal geliyor size de bunu namussuzluk meselesi yapıyorsunuz hemen?
özel mevzulara girmek istemem ama her insan zamanında bu tahrik olma meselesini hissetmiştir ya da hissedecektir,ve belki biz çevremizden ordan burdan neyin nasıl olacağını adımız gibi öğrenmiş olabiliriz ama zaten konu sahibi arkadaş ta bu konuda yardım istiyor.burası bir yardımlaşma platformu değilmi?
amacınız yardım etmekse neden bazı arkadaşlarımız gibi gani gönülden yardımcı olmuyorsunuz ya da sadece düşüncelerinizi söylemekle yetinmiyorsunuz da çokk çokkk afedersiniz bacak arasıymış,ver gitsinmiş daha bilmem nelermiş gibi kadınlığa hakaret eden yakıştırmalar yapıyorsunuz?
afedersiniz ama sanırım sizin amacınız yardım isteyen birine yardımcı olmak değil,kendi değer yargınızı aşan birine öfkenizi kusmak sadece
Senin konunu görnce senin adına üzüldm böle bişeyi düşündgün için
24 yasındayım ama ne kadar anlatmam dogru olur ama psikolojim bozuldu bu yazcakklarımda sana örnek olsun .....
Ben 4 yıl olcak nişanlımı kaybettim iş kazasında buna alışmak zor oldu kendi kabuguma çekildm yalnızlıga alıştım kimseye ısınamadım herşeyde o aklıma geliodu tam bi boşluktaydım 1.5 yıla yakın kimseyle birlikte olmadım olmayıda düşünmüordum oakadr zamandan sonra
yakınım vasıtasıyla bi ortamda onla tanıştım bi kaçkez hep beraber çıktık yılbasıydı kafa dagıtıodum açıkçası hiçbişey ona karşıda hissetmiodum bigun alkol aldık hepimiz yakınım ısrarıyla kaldık orda hep beraber okadar yalnızdımki o vardı yanımda ve nasıl olduysa oldu birlikte olduk sabah kalktım bne naptım dedim bu ben degilim olamaz dedim okadar basit duruma dştümki hala unutmam o gunu pişmanmısın dedi sustum kaldım nediyebilirimki neyse ben baslıcagnı bile düşnmodum baktım aramya sormaya başladı üstüme düşmeye ilşkimiz devam etti 1.5 yıla yakın devamı geldi tabi brlikteligin ben na alışmaya başladım dedim yaptık bi halt bari sonu gelsin bi ara ayrıldım okadar ey yaşamam ragmen bırkmadı çünki hareketlerimi hep ben kendimi basit görodum yada takıntı yaptım ciddiydik sözde onu sevdim evet evlenicektik sözde oda bi ara ayrılıklar gene yasadık ben artık herşeyi buyutmeye başladım olmuodu yada herşeyi çok basit yaşadık ondan ben iice bunladım ve hep kendimi suçladım herşeyde ve bitti ilişkimizköşemizde yazaıo sebepleri onuda paylaştım şimdi sunu dicem yapcagın şeyin pişmanlıgını çok çekersin ben suan diorumki nasıl devam edcem bundan sonra karşıma çıkıçak kişye nei nasıl açıklıcam şşimdi daha kötü duruma geldim ben bumuyum diorum kendime kızıorum ama elden bişey gelmio nişanlımla yasasadım zoruma gitmezdi inanın ve bana inanmadı biliomusunuz tabiki zamanında yaşadık bişeyler ama beraberliigmi onla yaşadm ama inanmadı saolsun arkaşlarımda karıştırdı ortalıgı geçmişimle ilgili ama hep bi şpesi oldu erkek milleti hep ilk olmak ister bu ilişkide çok tecrübe edindim ben artık herşeyi çözebilirum saf temiz düşnceli ben artık ben degilim haya insana çok ögretio ama acı ama tatlı şimdiki aklım olsa hayatta yapmazdım ama ozaman olan oldu ama elden bişey gelmio özellikle geçmisiniz anlatmayın ben çok hat yaptım bu ilşkide çok aptallıklar cezasını iyi çekiorum psikolojim iyice bozuldu bnları böle yazarak rahatlıorum burda paylaştım içim çok kötü aslında arkdaşın yazısına örnek olsun deidm kimse benim durumuma düşmesin die belki yadırgarsınız bilemem o bana hiçbizaman inanmadı bunu biliorum suan buraki yazı cidden canımı sıktı arkdaşın derdi çok yanlışş umarım kararını verirsin bu anlatmamla
hayatımda boşluk...nişnalından dolayı hiçbişey umrunda degil.... Alkollll özellikle öle bi alışkanlııgmda yoktu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?