- 23 Ağustos 2025
- 460
- 753
- 18
- Konu Sahibi pembecoraplar
-
- #21
Herkes gerekeni yazmış. Hata üstüne hata silsilesi yapmışsınız. İlk evlilikten almanız gereken dersleri göz ardı etmişsiniz. O yaşta 2 çocuklu adamla işiniz yok
Kesin sorunlu olan kadındır. Bu melaike koca hint kumaşı.Ilk kadın nasıl kactiysa evden parfumunu dahi bırakıp gitmis, siz daha hala bu adama cocuk vermek icin uğraşmıssiniz.
Kendinizi neden sevmiyorsunuz? P pembecoraplar
Çok mu zengin bu adam? Nikahtan sonra ne yapacağınızı bile tahminle biliyorsunuz. Soramıyorsunuz galiba bir şeyleri. Planlayan adam söylemez mi? Her şey onun kontrolünde başlamış, devam ediyor.Her şeyi organize eden bir adam olduğu için o konuda konuşmamistik. Ben kendimce bir otel olur diyordum
Evet burda benim hatam çok zengin degilÇok mu zengin bu adam? Nikahtan sonra ne yapacağınızı bile tahminle biliyorsunuz. Soramıyorsunuz galiba bir şeyleri. Planlayan adam söylemez mi? Her şey onun kontrolünde başlamış, devam ediyor.
Her söylediğine neden inanıyorsunuz, 1 yılda tanıdığınız adama neden güveniyorsunuz? Akıl var nizam var evlenmişsin olmamış, sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer. Siz değil yoğurt kızgın yağ yemeye kalkmışsınız. Çocuksuz 24 yaşında kadın neden 3 çocuklu, boşanmış 38 yaşında adamla evlensin. Ben 34 yaşındayım, çocuğum yok şu gün boşansam gene çocuklu adamla evlenmem.Çocuklu ya da yaşça büyük adamlarla evlenip mutlu olan yok mu ? Adam evlenmeden önce çocuklarıyla aramdaki dengeyi kuracağını söylemişti. Her şey güzeldi gerçekten. Sonradan böyle sorunlar çıkacağını nerden bilebilirdim ki? Yani böyle olacağı en baştan kesin miydi?
Ay o esiniz olacak adam çok bi şey olsa eski eşi 3 cocukla boşamazdı merak etmeyin. Ne var bu boşanmış çocuklu adamlarda yahu erkek mi kalmadı kosa kosa bunlarla evleniyor gencecik kadınlar.Çocuklu ya da yaşça büyük adamlarla evlenip mutlu olan yok mu ? Adam evlenmeden önce çocuklarıyla aramdaki dengeyi kuracağını söylemişti. Her şey güzeldi gerçekten. Sonradan böyle sorunlar çıkacağını nerden bilebilirdim ki? Yani böyle olacağı en baştan kesin miydi?
Gız gızım gıranı kimse bilmez burdaYaşıtlarına kıran mı girdiydi
Evet az çok belli . Tahmin edilebilir sorunlar. İlla yaşayarak bilmeyi beklemezsin. Kesin ayrıl. Durumu iyi diye mi 14yasi görmezden geldinÇocuklu ya da yaşça büyük adamlarla evlenip mutlu olan yok mu ? Adam evlenmeden önce çocuklarıyla aramdaki dengeyi kuracağını söylemişti. Her şey güzeldi gerçekten. Sonradan böyle sorunlar çıkacağını nerden bilebilirdim ki? Yani böyle olacağı en baştan kesin miydi?
Ayyyy Giresun'luca buGız gızım gıranı kimse bilmez burda
Yoo durumu abartilacak kadar iyi degil zaten ..küçüklükten beri yaşça büyük adamların eşlerini daha çok sahiplenecegi gibi bir inanisla büyüdüm. Ben de hep adamın iyi taraflarına tutundum sahiplensin sevsin yeter dedimEvet az çok belli . Tahmin edilebilir sorunlar. İlla yaşayarak bilmeyi beklemezsin. Kesin ayrıl. Durumu iyi diye mi 14yasi görmezden geldin
Yok Giresun değil Sivas’ın eski ilçelerinden olan 60 plaka diyimAyyyy Giresun'luca bubiz böyle deriz ne bileyim aklıma geldi büyüklerimiz de gız gızım derdi hep evet yaaa
Sivas'ta yaşıyorum şimdi. İvitYok Giresun değil Sivas’ın eski ilçelerinden olan 60 plaka diyim
Bizde öyle deriz raad ol
Çocuklu ya da yaşça büyük adamlarla evlenip mutlu olan yok mu ? Adam evlenmeden önce çocuklarıyla aramdaki dengeyi kuracağını söylemişti. Her şey güzeldi gerçekten. Sonradan böyle sorunlar çıkacağını nerden bilebilirdim ki? Yani böyle olacağı en baştan kesin miydi?
Küçüğüm yavrucum. Aileni bırakma. En kötü aile kötü kocadan bin kat iyidir. Gencecik kızsın ne işin var kazık kadar 3 çocuklu adamla. İyiki çocuğun olmamış şükret.Merhabalar 2 senelik evliyim. Bundan önce 2 ay süren ve yurt dışına tasindigim bir evliliğim olmuştu. O evlilikten son derece travmatik bir şekilde ayrılmıştim. Eski eşimin yaşı 37 benimki 23du. Yani sebebi neydi bilmiyorum ama kendimden 14 yaş büyük bir adamla evlendim ve psikolojik siddetin devamlı olması sebebiyle ayrıldım ve Türkiyeye döndüm. Tabi yurt dışına giderken yaptığım işi bırakıp gittim. Özelde çalışıyordum ve iyi bir düzen oturtmustum. İlk evliliğimdi ve çocuk da yoktu. Boşaninca bütün iş düzenim alt üst oldu bir daha calisma gücü bulamadim. Ayrıldım geldim benim boşanmanın üzerinden 1 yıl geçmişti şimdiki eşimin de boşanmasi çok yeniydi. Yaş olarak yine benden 14 yaş büyük su an eşim. Eşimin de başından daha önce bir evlilik geçmiş ve ondan 3 çocuğu vardı. Ben o kadar sevdim ve bağlandım ki çocuklarının olması gözüme gelmedi. Tanıştıktan 1 sene sonra evlendik. Evlenmeden önce beni çok iyi hissettiren adam sanki onunla zorla evlenmişim gibi davranmaya başladı. Yemek çok iyi yapamıyordum başlarda şu an 2 yıllık evliyiz ve baklavasindan boregine dolmasından her türlü yemeğe kadar her şeyi öğrendim yaptım. Ama o iyi yapamadığım dönemlerde sırf yemek yapamadığım için çok kızdığı evde konuşmadığı yaptığım yemekleri yemediği olmuştu. Sürekli annemi ara eltni gorumceni ara öğren bizim yemeklerimize göre yapacaksın ona göre öğren diyordu. Zaten dediğini de yaptım ve kısa sürede öğrendim. Ama bu tavırları beni çok üzdü. Bir yandan da ders çalışıp atanmak istiyordum. Tabi bu tarz şeyleri kafama çok taktığım için çalışamıyordum ve zaten sınavı kazanamadım. Evlilik öncesi evlenince rahat çalışırsın ben destek olacağım diyen adam evlenince haftada bir hıçkırarak ağlamama sebep oldu. Bu arada çocuklarıyla ilgili de beni sürekli sucluyordu. Mesela salonda yemek masasının üstünde duran fotoğraflar var çerçeveli kendisi ve çocuklarının olduğu. Bir gün o fotoğrafları Toz almak için indirmiştim ve geri yerine koymayi da unutmuştum. Eve gelince bu çok büyük sorun oldu. O fotoğraflar yerinden oynamayacak dedi bağırdı çağırdı. sinir küpü gibi bağırdı. Tabi ben neye uğradığımı şaşırdım.Evlenip kendisinin o eski eşiyle yaşadığı eve taşındım ben onların kullandığı eski esyalar vardı hiçbirini sorun etmedim sonra yenisini alırız dedim ki zaten yeni eve çıkıp yeni eşyalar aldık. Benim birikmiş param vardı ailemin taktiği altınlar vardı hepsini verdim kendisine. ilk başlarda eve gel istediğin değişikliği yap diyen adam eve gelip her gün evi kontrol ediyordu biseyin yeri değişmiş mi biseyi atmismiyim diye. Ben o evde eski eşinin parfümünün hala yatak odasinda göz önünde olduğunu gördüm. Ve onu attım. Adam beni düşünüp görür de üzülür şunu atayım bile dememiş. Eşiyle düğün fotoğraflarının baskılı olduğukupa bardak vardı onu gördüm attım. Cüzdanında eski eşinin fotoğraflarıni gördüm attım. Bunları kendisine söylediğimde ben unutmuştum sen gördüğünde at dedi bana o kadınla bir alakam kalmadı dedi bana. Hepsine sünger çekip yoluma bakayim zaten 2. Evliliğim sabredeyim zamanla güzel olur dedim. İlk bir yıl benden çocuk istemedi. Güzel kıyafetler giyip karşısına çıkıyordum haftada bir veya 10 günde bir ondan bile hoşlanmadığıni sonradan bir tartışmada öğrendim. Bana suratını eksiterek zaten haftada bir giyinip karşına çıkıyorsun dedi kendimi kötü hissettirdi o laftan sonra bir daha biseyler giyinip onun yanına gitmek istemedim. Beni güzel bulmadığını da hissettiriyordu. Ama sorarsan yok öyle şey mi olur diyordu. Bana bir düğün yapılmadı gelinlik giymedim ilk gecemizde annesinin babasının evinde diğer akrabalar da dahil 10 15 kişiyle birlikte kaldık odamız ayrıydı ama bu kadar mı degersizdim diye o geceyi hiç unutamıyorum bu arada kendisinin maddi durumu da gayet iyi. Evet evlenmeden önce sormuştu düğün ister misin diye ben hayır demiştim çünkü çok travmatik bir evlilikten çıktığım için kina düğün insanlar hepsi bana yorgunluk gibi geliyordu. Onemli olan birbirimizi sevmemiz dedim. Ama sonradan öğrendim ki zaten ben bekar evlenmedigim için düğün istesem de olmayacakmış gelinlik de giymeyecekmisim onların kültüründe dul kadına yapilmazmis madem öyle neden sordun bana dedim cevap vermedi. Bu da içimi çok yaralamisti. Neyse bütün bunlar olurken ben bir de düşük yaptım ve çok üzüldüm kendisi ise tabi ki benim kadar üzülmedi doktora gidelim sorun neymiş öğrenelim demedi tekrar deneriz dedi ben de ilk düşuklerde doktorlar ilgilenmiyor cevabı alınca bir doktordan akışına bıraktım 6 ay sonra yine düşük oldu. Bu sefer psikolojim alt üst oldu. Hiç çocuk istemiyorum artık. Bu arada eşim çocuklarıyla akşamları görüntülü konuşur bu konuşmalardan birinde eski eşi telefona gelip kendisine 2 3 cümle biseyler söyledi ben çok sıkıldım niye konuştun acil ve elzem bir mesele değil neden muhatap oldun dedim bizim çocuklarımız var dedi. Ama benim gördüğüm bu ilk ve son oldu. Cocuklari ne zaman gelseler elimden geleni yaptim ilgilendim beni de çok seviyorlar. Biri 5 7 10 yasındalar. Eşim bana karşı sürekli çocuklarını övüyor mesela benim 2 kaybım olduğunu bilmesine rağmen. Bi araba almıştı mesela çocuklara bu arabayı size aldım demiş. Eski eşine ev vermiş araba vermiş nafaka veriyor. Ve eski eşi kendisi de çalışıyor. Söz konusu benim küçük isteklerim olunca hiç bir şey yapmıyor ama. Evlilik yıl dönumleri doğum günlerim geldi geçti hicbirsey yapmadı bir çöp bile hediye etmedi. Ben çalışmamama rağmen kendisinin doğum gününü evde yaptığım pastayla kutladım çocuklarının doğum günlerinde onlara hediye aldım gönderdim. Benim ailem cocuklarina her geldiklerinde kıyafet aldılar sırf bize alissınlar bizim doğacak torunumuzun abisi ablalari olacaklar diye. Şimdi son tartismamizla ailemin yanına geldim. Sebebini sordular ben de ilgi alaka yok en ufak isteklerimde bile sen benim çocuklarımı kabullenemedin diyor dedim. Şimdilik ailemin yanındayım. Kayinvalidem 5 10 gün sonra evine git diyor. Bu arada ders de çalışmaya çalışıyorum. Benim ailem de her ne kadar kapılarını açsalar da beni tekrar boşanmış görmek istemiyorlar. Ne yapayım sizce çok yoruldum
Hayir, uyenin secimleride ilginc, bir tane 14 yas buyukten basi yaniyor gencecik yasta, bosaniyor, sonra 1 sene gecer gecmez yine 14 yas buyuk biriyle basini yakiyor, 3 cocuklu olusuda bonusu.Kesin sorunlu olan kadındır. Bu melaike koca hint kumaşı.
Olay 14 yaş büyük ve 3 çocuklu biriyle evlenmiş olmanız değil aşık olup sevmişsiniz bunlar güzel duygular ama evlenmeden önce göremediyseniz bile evlendikten sonra bunca yaşanana tepkisiz kalmamalıydınız. Sorun karşınızdaki kişinin büyük çocuklu olması değil tüm bunlara rağmen mutlu da olabilirdiniz ama sorun sizi değersiz görüyor sizi sevmiyor olması. Size kıymet veren biri gerçekten ne bu cümleleri kurardı ne böyle davranırdı ne de eski eşine eşyalarına karşı böyle tepkiler verirdi. Tepkisiz kalmanızın arkasında ne travmalar ne zorluklar vardır belki bunları bilemeyiz ama karmanızı kırın ve kendinizi sevmeye başlayın. Aksi takdirde üstüne çocuğunuz da olursa tek zorluğu ve üzüntüyü siz yaşayacaksınız. Umarım ayrılabilirsiniz.Merhabalar 2 senelik evliyim. Bundan önce 2 ay süren ve yurt dışına tasindigim bir evliliğim olmuştu. O evlilikten son derece travmatik bir şekilde ayrılmıştim. Eski eşimin yaşı 37 benimki 23du. Yani sebebi neydi bilmiyorum ama kendimden 14 yaş büyük bir adamla evlendim ve psikolojik siddetin devamlı olması sebebiyle ayrıldım ve Türkiyeye döndüm. Tabi yurt dışına giderken yaptığım işi bırakıp gittim. Özelde çalışıyordum ve iyi bir düzen oturtmustum. İlk evliliğimdi ve çocuk da yoktu. Boşaninca bütün iş düzenim alt üst oldu bir daha calisma gücü bulamadim. Ayrıldım geldim benim boşanmanın üzerinden 1 yıl geçmişti şimdiki eşimin de boşanmasi çok yeniydi. Yaş olarak yine benden 14 yaş büyük su an eşim. Eşimin de başından daha önce bir evlilik geçmiş ve ondan 3 çocuğu vardı. Ben o kadar sevdim ve bağlandım ki çocuklarının olması gözüme gelmedi. Tanıştıktan 1 sene sonra evlendik. Evlenmeden önce beni çok iyi hissettiren adam sanki onunla zorla evlenmişim gibi davranmaya başladı. Yemek çok iyi yapamıyordum başlarda şu an 2 yıllık evliyiz ve baklavasindan boregine dolmasından her türlü yemeğe kadar her şeyi öğrendim yaptım. Ama o iyi yapamadığım dönemlerde sırf yemek yapamadığım için çok kızdığı evde konuşmadığı yaptığım yemekleri yemediği olmuştu. Sürekli annemi ara eltni gorumceni ara öğren bizim yemeklerimize göre yapacaksın ona göre öğren diyordu. Zaten dediğini de yaptım ve kısa sürede öğrendim. Ama bu tavırları beni çok üzdü. Bir yandan da ders çalışıp atanmak istiyordum. Tabi bu tarz şeyleri kafama çok taktığım için çalışamıyordum ve zaten sınavı kazanamadım. Evlilik öncesi evlenince rahat çalışırsın ben destek olacağım diyen adam evlenince haftada bir hıçkırarak ağlamama sebep oldu. Bu arada çocuklarıyla ilgili de beni sürekli sucluyordu. Mesela salonda yemek masasının üstünde duran fotoğraflar var çerçeveli kendisi ve çocuklarının olduğu. Bir gün o fotoğrafları Toz almak için indirmiştim ve geri yerine koymayi da unutmuştum. Eve gelince bu çok büyük sorun oldu. O fotoğraflar yerinden oynamayacak dedi bağırdı çağırdı. sinir küpü gibi bağırdı. Tabi ben neye uğradığımı şaşırdım.Evlenip kendisinin o eski eşiyle yaşadığı eve taşındım ben onların kullandığı eski esyalar vardı hiçbirini sorun etmedim sonra yenisini alırız dedim ki zaten yeni eve çıkıp yeni eşyalar aldık. Benim birikmiş param vardı ailemin taktiği altınlar vardı hepsini verdim kendisine. ilk başlarda eve gel istediğin değişikliği yap diyen adam eve gelip her gün evi kontrol ediyordu biseyin yeri değişmiş mi biseyi atmismiyim diye. Ben o evde eski eşinin parfümünün hala yatak odasinda göz önünde olduğunu gördüm. Ve onu attım. Adam beni düşünüp görür de üzülür şunu atayım bile dememiş. Eşiyle düğün fotoğraflarının baskılı olduğukupa bardak vardı onu gördüm attım. Cüzdanında eski eşinin fotoğraflarıni gördüm attım. Bunları kendisine söylediğimde ben unutmuştum sen gördüğünde at dedi bana o kadınla bir alakam kalmadı dedi bana. Hepsine sünger çekip yoluma bakayim zaten 2. Evliliğim sabredeyim zamanla güzel olur dedim. İlk bir yıl benden çocuk istemedi. Güzel kıyafetler giyip karşısına çıkıyordum haftada bir veya 10 günde bir ondan bile hoşlanmadığıni sonradan bir tartışmada öğrendim. Bana suratını eksiterek zaten haftada bir giyinip karşına çıkıyorsun dedi kendimi kötü hissettirdi o laftan sonra bir daha biseyler giyinip onun yanına gitmek istemedim. Beni güzel bulmadığını da hissettiriyordu. Ama sorarsan yok öyle şey mi olur diyordu. Bana bir düğün yapılmadı gelinlik giymedim ilk gecemizde annesinin babasının evinde diğer akrabalar da dahil 10 15 kişiyle birlikte kaldık odamız ayrıydı ama bu kadar mı degersizdim diye o geceyi hiç unutamıyorum bu arada kendisinin maddi durumu da gayet iyi. Evet evlenmeden önce sormuştu düğün ister misin diye ben hayır demiştim çünkü çok travmatik bir evlilikten çıktığım için kina düğün insanlar hepsi bana yorgunluk gibi geliyordu. Onemli olan birbirimizi sevmemiz dedim. Ama sonradan öğrendim ki zaten ben bekar evlenmedigim için düğün istesem de olmayacakmış gelinlik de giymeyecekmisim onların kültüründe dul kadına yapilmazmis madem öyle neden sordun bana dedim cevap vermedi. Bu da içimi çok yaralamisti. Neyse bütün bunlar olurken ben bir de düşük yaptım ve çok üzüldüm kendisi ise tabi ki benim kadar üzülmedi doktora gidelim sorun neymiş öğrenelim demedi tekrar deneriz dedi ben de ilk düşuklerde doktorlar ilgilenmiyor cevabı alınca bir doktordan akışına bıraktım 6 ay sonra yine düşük oldu. Bu sefer psikolojim alt üst oldu. Hiç çocuk istemiyorum artık. Bu arada eşim çocuklarıyla akşamları görüntülü konuşur bu konuşmalardan birinde eski eşi telefona gelip kendisine 2 3 cümle biseyler söyledi ben çok sıkıldım niye konuştun acil ve elzem bir mesele değil neden muhatap oldun dedim bizim çocuklarımız var dedi. Ama benim gördüğüm bu ilk ve son oldu. Cocuklari ne zaman gelseler elimden geleni yaptim ilgilendim beni de çok seviyorlar. Biri 5 7 10 yasındalar. Eşim bana karşı sürekli çocuklarını övüyor mesela benim 2 kaybım olduğunu bilmesine rağmen. Bi araba almıştı mesela çocuklara bu arabayı size aldım demiş. Eski eşine ev vermiş araba vermiş nafaka veriyor. Ve eski eşi kendisi de çalışıyor. Söz konusu benim küçük isteklerim olunca hiç bir şey yapmıyor ama. Evlilik yıl dönumleri doğum günlerim geldi geçti hicbirsey yapmadı bir çöp bile hediye etmedi. Ben çalışmamama rağmen kendisinin doğum gününü evde yaptığım pastayla kutladım çocuklarının doğum günlerinde onlara hediye aldım gönderdim. Benim ailem cocuklarina her geldiklerinde kıyafet aldılar sırf bize alissınlar bizim doğacak torunumuzun abisi ablalari olacaklar diye. Şimdi son tartismamizla ailemin yanına geldim. Sebebini sordular ben de ilgi alaka yok en ufak isteklerimde bile sen benim çocuklarımı kabullenemedin diyor dedim. Şimdilik ailemin yanındayım. Kayinvalidem 5 10 gün sonra evine git diyor. Bu arada ders de çalışmaya çalışıyorum. Benim ailem de her ne kadar kapılarını açsalar da beni tekrar boşanmış görmek istemiyorlar. Ne yapayım sizce çok yoruldum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?