Karne yüzünden babam beni dövecekti zor kurtuldum...

kismetmisnapcan

Üye
Kayıtlı Üye
16 Mayıs 2013
152
4
16
İstanbul
Boğuluyorum resmen ya!

Valla bakın yalan söylemiyorum şu okul dönemimde hep hocalarla bi problemim oldu derste konuştum diye 60 verdiği performans notumu 40'a düşüren kopya çekmediğim halde birinin iftirası üzerine 0 yediğimde oldu yani hep problemli geçti bu dönem.

Evet bunlar bahane tabii derslerimi çalışsaydım daha iyi notlar alabilirdim yazılılarda.

Ama hiç sordunuz mu 'kızım niye dersini çalışmıyorsun bak anlayamadığın bir yer varsa bana göster bugün okulda ne yaptınız derslerin nasıl' diye?

Hiç ilgilendiniz mi?

Sadece bu karne gününde ailem oluyorsunuz nedense. Karnemde 2 tane 1'im var, 1 tane 0, geri kalan 2-3, bi kaç tanede 4 var.

Neden derslerim bir anda bu kadar düştü diye problemini aramadan direk bağırıp çağırıyorsunuz anlamıyorum sizi!

Bugün karnemi aldım geldim eve anneme gösterir göstermez kıyamet koptu zaten bağırış çağırış sen bu karneyi bana göstermeye utanmıyor musun biz seni ne için okutuyoruz gibi sözlerden sonra odaya kilitledi tuvalete bile gitmeme izin vermedi okuldan yeni gelmişim zaten işkence gibiydi allahtan internet vardı sallana sallana az kafa dağıttım ama annem farketti internetin fişini çekti bende dayanamadım daha fazla annemde odadan çıkarmayınca yaptım altıma.
Neyse yattım biraz dinlendim.

Babam işten erken döndü ne olduysa o zaman oldu annem kapıyı açtı gel babana karneni göster bakalım salonda bekliyor seni dedi hemen annemin kolunun altından kaçarak banyoya koştum kapıyı kilitledim kıyafetlerimi içime sokmuştum üstümü değiştirecektim o sırada babamın bağırmasını duydum nerede o ş...? dedi evet karnemi görmüştü.

Babaannem babamı yatıştırmaya çalışıyordu annem banyoya kaçtı utancından dedi

Ne alakaysa siz utanın ben niye utancam.

Babam geldi kapıyı yumrukladı aç ulan kapıyı açta s..yim belanı dedi yemin ediyorum korkudan değiştirdiğim üstümede işedim.

İdrar yollarım iflas etti tutamıyorum bile. Allahtan kirli sepetinde pantolonum vardı giyindim, kendime gelmek için elimi yüzümü yıkadım.

O sırada babam level atladı artık kapıya omuz atıyordu atarkende bir sürü küfürle destekledi gücünü.

Hiç aklımdan dahi geçmezdi ama intiharı bile düşündüm babamın traş bıçağı gözümün önündeydi. Aldım elime ama devamına g.tüm yemedi geri bıraktım.

Bizim banyo kapısıda eskidir. Babam her omuz attığında kilit yavaştan sallanmaya başladı. Korku filmi gibiydi. Komşular kapıya vuruyorlardı. Apartman yankılanıyordu neredeyse. Polisi arayın gibi sözler duyuyordum hatta. Zamanım kısıtlıydı. Klozete basarak banyo penceresine çıktım 3.cü katta oturuyorduk aşağısı da yeşillik ama demir parmaklıklar var. Artık plan kurmaya başladım. Kendimi apartmana yakın atarsam ölmem belki diye. Zayıfım zaten kolayca bacaklarımı çıkarabildim. Tam o anda babam kapıyı kırdı. Valla hayatımda bu kadar ölmek istememiştim.

Tavandan destek alarak tüm gücümle kendimi aşağı ittim. Ama omuzlarıma takılmıştım. Babam koştu kollarımdan tuttu. 2 saniye geç gelse belki aşağıya düşmüştüm bile tam ucundaydım. Çekti indirdi beni. Sinir krizi geçiriyordum ağlamaya başladım.

Kimsenin umrunda değilim ama.

Babam canımı unutmuş millete hava atacağı karnemin derdinde.

Saçımı çekti bu karnenin hali ne dedi ağlasam mı gülsem mi a dostlar?

Babaannem yapmacık bir şekilde yapma oğlum bırak kızı yazıktır diyo ama engel olmuyo. Annemse haketmişim gibi bakıyo. Yeter artık dedim geçtim odama. Kilit annemde olduğu için kilitleyemedim odamı. Babam sinirinden çekti kapıyı gitti kahveye.

Ağladım rahatladım biraz.
Babaannem geldi yanıma yüzünü bile görmek istemiyordum ama konuşmak iyi gelmişti.

Biraz nasihat etti babandır o senin dedi e o benim babamsa ben onun kızı değil miyim böyle canilik mi olur?
Yarım saat kadar sohbet ettik bana 20 lira para verdi. (Sadece bunun için seviyorum onu)

Çık parka git kendine dondurma al kafanı topla kahvenin önünden geçme 1 saati geciktirmeden eve gel dedi.

Anneme gözükmeden çıktım evden internet kafedeyim şu an. Size danışmam gerekiyordu rahatlamam için. Nasıl davranmalıyım babama, anneme? Birazdan bilgisayar sürem dolacak. Lütfen desteğinize ihtiyacım var.

Bunaldım artık vallahi bunaldım!
 
Canım onları düzeltemezsin sen kendini düzelt.
Çalış çabala güzel notlar al kendin için,güzel bir üniversiteye git güzel bir eğitim al.O zaman kimse sana hiçbir şey diyemez..
Ama unutma onlar ne yaparsa yapsın senin annen baban,saygını koru ben derslerimi düzelteceğim diye söz ver.Yaz tatilini de iyi değerlendir.

Çok üzmemeye çalış kendini maalesef herkes her zaman en iyi olanı yapamaz anne baba olsalar da onlarında yaptıkları hatalar vardır.
 

Allah iyiliğini versin kız. O kadar canım sıkkındı sayende güldüm valla.

Olur böyle şeyler. Annen baban iyiliğini istiyor.
Hava atmak için niye istesinler.
Başka hava atacak şey bulamamışlar mı?
Senin geleceğin için endişeleniyorlar mutlaka.
Sen de sorunun ne, niçin derslerine veremiyorsun kendini bir kendini toparla.
Hiç bir şey senin eğitiminden, geleceğinden önemli değil sonuçta..
 
çalışarak notlarını düzeltebilirsin..
sadece annen baban için değil ilk önce kendin için derslerine çalış notlarını yükselt geleceğini garantiye al..
 
Hic sevmedigim bir seydir, hatta yapanlara sinir olurum. Ama soylemeden edemeyecegim. Konu sanki hayal urunu gibi geldi. Anlatis tarzi falan.. Evet karnemi gormustu!! Bilmemne.. inanilmaz ayrinti dolu. Sanki bir film anlatiyormus gibi hissettirdi uslubu.

Eger yaniliyorsam kusura bakma gunahini almak istemem. Benim babam da cok sinirlidir, sinavlardan dusuk alinca falan kizardi ama karne gunleri hep teselli ederdi. Hadi ondan gectim kufretmezdi.dovmeye kalkmazdi. Eger anlattiklarin dogruysa bu aileden kurtulmak icin tek sansin adam akilli ders calisip universite kazanmak. Baska turlu hayatini kurtaramazsin.
 
Bir de madem yeter artik deyip odana gittin baban da uzatmadi evden gitti, en basinda niye canina kiyacak kadar korktun bi izah ediver.. Ha bir de kapiyi kiracak kufredecek kadar ofkelenen baban ne oldu da sakinlesti dovmedi onu da merak ettim.
 

Aynen bende kimsenin günahını almak istemem ama baban sana bu kadar şey yaptı ama sen bu kadar şiirsel bir dille anlatabiliyorsun. Açıkçası bana biraz garip geldi.

Ama eğer bu kadar cani baban varsa -evet cani diyorum çünkü bu yaptıkları canilik- yapman gereken şey daha çok çalışıp o evden kurtulmak.
 

Ucuncu katta oturuyorduk, babannemle konusmak iyi gelmisti.. Falan... Ne bileyim tuhaf geldi. Insan bikac saat once olmus olayi boyle mi anlatir?
 
yazım tarzıma takılanlar, burada o kadar çok konu okudum ki cümlenin başı var sonu yok aklına ne gelmişse yazmış ne ben bişey anlıyorum ne o yazdığını anlıyor kafanızda olayı daha iyi canlandırabilmeniz ve beni daha iyi anlayabilmeniz için bu şekilde yazıyorum diğer konularımı da okuyanlar bilir

övünmek gibi olmasın ama ailedeki herkes deli bi ben akıllıyım babam ruh hastası (dalga anlamında değil tedavi gördü biraz iyileşmişti ama ilaçları bıraktı daha beter oldu) annem cahil babaannemin sağı solu belli değil.

E napayım ben bu ailede? 16 yaşındayım nereye kaçayım? Bir kere kaçtım yengeme gittim annemi aramayın dediğim halde aradılar akrabalarıma da güvenemiyorum.

Babam hala gelmedi eve. Gelince napacağımı da bilemiyorum.
 
Son düzenleme:
olayın gerçek olduğunu varsayarak yazıyorum..

babanın yaptığı kötü evet, ama senin de iyi bir karne için bütün yükümlülüğü ailenin üzerine atman daha da kötü. iyi karne kimsenin işine yaramayacak ailende.. senin hayatın kurtulacak.. o karne senin sorumluluğun.. iyi gelirse senden, kötü gelirse ailenden diye birşey yok.. artık bu ergenlerin intihar muhabbetinden de gına geldi.. sen intihar edince kimseye ders vermiş olmayacaksın, kendi ellerinle hayatına nokta koymuş olacaksın.. üstelik ne için? senin alman gereken sorumluluğu, bütün yanlışlarıyla-doğrularıyla ailenin üzerine yıktığın için.. madem o kadar şikayetçisin çalış, ortalamanı yüksek tut, git başka bir ülkede eğitimine devam et.. bu intihar etmekten daha mantıklı değil mi?
 
Konu hayal ürünü değil de bence biraz abartma var gibi geldi

Böyle olaylar herkesin başına geliyor, üzülme boş ver aman senden kıymetli mi..

Ailenle zorluk çektiğin belli ama önündeki tek seçenek derslerine iyice çalışıp, üniversiteyi kazanıp oradan kurtulmak.
 
Ailelerin ders konusunda bu kadar baskıcı olmasından nefret ediyorum.
Benim annemde ders konusunda asla taviz vermezdi. Ben başarılı bir öğrenciydim ama anneme yetmezdi. 4 alsam niye 5 alamadın derdi, 80 alsam niye 90 alamadın derdi. Okudum iyi bir meslek sahibi de oldum ama keşke bu kadar baskıcı olmasaydı.
Annem baban gerçekten aşırı tepki göstermişler, belki de üzüntülerini asabiyet şeklinde sana yansıttılar.
Yalnız senin de biraz çabalaman gerekli, keşke işi biraz sıkı tutsaymışsın.
Neyse 1 hafta sonra yumuşarlar, sen de artık biraz daha gayret gösterirsin, sıkma canını..
 
Bir de madem yeter artik deyip odana gittin baban da uzatmadi evden gitti, en basinda niye canina kiyacak kadar korktun bi izah ediver.. Ha bir de kapiyi kiracak kufredecek kadar ofkelenen baban ne oldu da sakinlesti dovmedi onu da merak ettim.

Yılların birikmişliği de var işin içinde.
Babam genelde bana kızdığında vurur kırar etrafa zarar verir ama bana dokunmaz-dı sadece bir kere tokat attı o tokattan sonra da devamının gelmesinden korktum.

Dövmemesinin sebebini bilemiyorum. Ağlamaya başlayınca ve lavaboda jileti görünce insafa geldi belki de. Açıkçası bende dövecek diye bekledim ama bu kez şaşırttı. Şu anki endişem eve gelince olacaklar.
 
Bu sene hep babaannemle atıştık çok sinirlerimi bozdu arkadaşlarımla da annem yüzünden aram açıldı
'aile'de kavga var gürültü var şiddet var e ben bu halde nasıl derslerimi düşüneyim ki
 
tembelliğin bahanesi çok olur .....söylediklerin aslında ders çalışmamak için bir bahane.....hepimiz öğrenci olduk hatta hala ders çalışıyoruz....düşük aldık mı başaramadık mı ya da canımız ders çalışmak istemiyorsa türlü türlü bahaneler uydururuz.....

senin de yaşın çok ufak hala ergensin...ailene karşı bu şekilde tavır alman çok normal........bana da annem-babam neler yaptı senınkıler hiçbir şey ......ama gel gör ki onlar senin ailen....yapacak bir şey yok derslerine çalışıp sınıfını geçip o okulu bitirip ,üni. sınavına gireceksin ve dışarı adım atacaksın....asıl hayat o zaman başlayacak....ve göreceksin ki aslında mutsuz olduğunu sandığın zamanlar senin en mutlu en güvenilir zamanlarınmış.....(şimdi bunları okuyorsun ya sana hikaye gibi geliyordur...yaşamadan hiçbir zaman inanmayacağın bir hikaye!)
 
O cama sarktığımda hep yapmak istediğim şeyi yapıyormuşum gibi hissettim. Aslında hep aklımda varmış. Apartmana yakın atlasam sakat mı kalırım parmaklıklara çarpar mıyım toprak sert midir kesin ölür müyüm kurtulur muyum... Ben bunları hep içimde düşünmüşüm, farketmemişim. işte yüzüme o soğuk hava vurduğunda bu sorular geçti aklımdan meğer ne kadar çok ölmek istemişim keşke beni anlayabilecek insanlar olsaydı benim gözümden bakabilselerdi yaşadıklarıma.
 
Bu sene hep babaannemle atıştık çok sinirlerimi bozdu arkadaşlarımla da annem yüzünden aram açıldı
'aile'de kavga var gürültü var şiddet var e ben bu halde nasıl derslerimi düşüneyim ki

Polise gitt, babanda abartmasın, ne olmuş zayıf aldıysan, sanki dunyanin sonu geldi, kötu bişey yapma, işler buyurse bayan polisler var git derdini anlat , ailene anlatsınlar bu işlerin böyle olmayacağını, böyle bir tutum olmaz yaaa
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…