• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kayınpeder ve alınganlıkları

Dirayetli durun bence bu tutumunuzda.Bu tutumunuzdan şu anda taviz verirseniz birdaha bu işin önünü alamazsınız.Daha sonra bu davranışı gösterseniz dâhi etkili olmaz nasıl olsa iki gün sonra eskiye dönecek diye eşiniz bile sallamaz.Birde hatırladığım kadarıyla ileride eşinizin memleketine gitme ihtimaliniz vardı.Umarım bu hatayı yapmazsınız.Uzaktayken kp böyleyse yakına gidince evinizden çıkmaz.
Amacım akıl vermek değil yanlış anlama varsa şimdiden üzgünüm.
Evet ben de ondan korkuyorum gitmek istemediğimi belirttim aklı varsa gitmez o da. Tarlaları kendisi alacağı için gitmek istiyor başka erkek çocuk yok çünkü. Beni ilgilendirmez ama azıcık aşım ağrısız başım.
 
Sizin eski haliniz benim sanırım. Ben de bir şey söylemek yerine ağlıyorum eşime söylüyorum. Yalnız ben söylediğimi düşünüyorum belki de karşımdaki o algı seviyesinde değil ve anlamıyor. Mesela bir insan beni aramıyorsa bi düşünürüm belki konuşmak istemiyor ders çalışıyorum diyorsa rahatsız etmem. Bunlar bunu anlamıyor en başta konuştuğum için şimdi konuşmak istemiyor olabileceğimi düşünmüyorlar. Bunlara ben çok sevmiyorum konuşmayı bu kadar sık konuşmayalım desem alınacaklar ama bu bana göre bir sınır nasıl olacak
Onlar sizin kadar düşünceli ve naif insanlar değil. Bazı insanlar da empati duygusu yoktur. Aynı şeyi bende yaşadım ama değmez biliyor musun sen benim kadar aptal olma bu sorunu daha hızlı çöz. Bu tarz insanlar kendinden başka bir şey düşünmez. Bencildir o yüzden empati duygusu hiç yoktur. O yüzden anlayış bekleme ben beklentimi sıfıra indirdim. Ben dedim mesela ben sık sık gelmem ben mesafeyi severim dedim. Sen söyleyeceksin o ister anlasın ister anlamasın umurunda olmayacak. Çünkü onun huyu hiç bir zaman değişmeyecek.
Ben rahatsız olduğum konuda aşamalarını söyleyim önce sessiz kalırdım. İçime atar ağlardım sonra karşısına gecip sizinle konuşmak istiyorum deyip açık açık anlattım. Biraz dikkat edildi ama bu sefer de unutuldu gene başladılar sonra ara ara yeri geldikçe söyledim.

Sonra uyarılarını arttırdım sesimin tonu da arttı zamanla sınırım öfkeye gitmeye başladı en sonunda şu andaki yöntemini söyleyim. Artık laf söylediklerinde cevap bile vermiyorum içimden boş konuşuyor salla bunları yaaaa. Çok canımı sıkarsa açık bir şekilde net cevabımı veriyorum. Ben böyle uygun gördüm gibi.... Ondan sonra uzatırlarsa dinleniyorum ben söyleyeceğimi söyledim rahatladım bitti tabi bu seviyeye gelene kadar. Oooo deneye deneye geldim ama terapi sayesinde birden olmadı.
 
Bu arada konu sahibi. Ben de inanilmaz bi baskiyla buyudum. Ozellikle babam tarafindan. Ama yeri gelince herseyi soyluyorum. Esimi onlarla asla karsi karsiya getirmiyorum. Normalde asla kmsenin yaninda bi sorunumuz olsa da belli etmeyiz. Ama lohusalik doneminde babam beni aglarken gordu. Ben konusurum esinle bu ne boyle falan dedi. ( dert eczaneden sut yapici damlayi istedigim anda alip gelmemesi bu arada😁😁😁) ben kendim konusamiyo muyum baba ne alaka dedim. Severken sen mi karisiyosun da tartisinca seni sokalim araya ben kendim hallederim kac yasinda insanlariz dedim. Babam hop die cekti kendini. Herkes kendi ailesine siniri kendi cizmeli. Cunku aileler eninde sonunda yuzlerini evlatlarina donerler.
 
Onlar sizin kadar düşünceli ve naif insanlar değil. Bazı insanlar da empati duygusu yoktur. Aynı şeyi bende yaşadım ama değmez biliyor musun sen benim kadar aptal olma bu sorunu daha hızlı çöz. Bu tarz insanlar kendinden başka bir şey düşünmez. Bencildir o yüzden empati duygusu hiç yoktur. O yüzden anlayış bekleme ben beklentimi sıfıra indirdim. Ben dedim mesela ben sık sık gelmem ben mesafeyi severim dedim. Sen söyleyeceksin o ister anlasın ister anlamasın umurunda olmayacak. Çünkü onun huyu hiç bir zaman değişmeyecek.
Ben rahatsız olduğum konuda aşamalarını söyleyim önce sessiz kalırdım. İçime atar ağlardım sonra karşısına gecip sizinle konuşmak istiyorum deyip açık açık anlattım. Biraz dikkat edildi ama bu sefer de unutuldu gene başladılar sonra ara ara yeri geldikçe söyledim.

Sonra uyarılarını arttırdım sesimin tonu da arttı zamanla sınırım öfkeye gitmeye başladı en sonunda şu andaki yöntemini söyleyim. Artık laf söylediklerinde cevap bile vermiyorum içimden boş konuşuyor salla bunları yaaaa. Çok canımı sıkarsa açık bir şekilde net cevabımı veriyorum. Ben böyle uygun gördüm gibi.... Ondan sonra uzatırlarsa dinleniyorum ben söyleyeceğimi söyledim rahatladım bitti tabi bu seviyeye gelene kadar. Oooo deneye deneye geldim ama terapi sayesinde birden olmadı.
Anladım çok sağ olun insan patlama noktasına gelince hiçbir şeyi gözü görmüyor artık kırılacaklarsa kırılsın öz anne babam değil 30 sene sonra girmişler hayatıma bi imzayla. Napayım.
 
Bu arada konu sahibi. Ben de inanilmaz bi baskiyla buyudum. Ozellikle babam tarafindan. Ama yeri gelince herseyi soyluyorum. Esimi onlarla asla karsi karsiya getirmiyorum. Normalde asla kmsenin yaninda bi sorunumuz olsa da belli etmeyiz. Ama lohusalik doneminde babam beni aglarken gordu. Ben konusurum esinle bu ne boyle falan dedi. ( dert eczaneden sut yapici damlayi istedigim anda alip gelmemesi bu arada😁😁😁) ben kendim konusamiyo muyum baba ne alaka dedim. Severken sen mi karisiyosun da tartisinca seni sokalim araya ben kendim hallederim kac yasinda insanlariz dedim. Babam hop die cekti kendini. Herkes kendi ailesine siniri kendi cizmeli. Cunku aileler eninde sonunda yuzlerini evlatlarina donerler.
Aynen öyle herkes kendi delisiyle uğraşsın. Benim eşim bunu yapamadı. Şimdi düşünmeye başladı. Annem babam konuşmak istedi ama onların bir şey söylemesi ne kadar uygun olur bilemedim.
 
Daha önce de benzer bir konu okumuştum burada.

O zaman da söylemiştim.

İsteyen alınsın isteyen küssün; şu telefonu canım istemezse asla elime almam.

Çalan telefonu açtığınız sürece asla vazgeçmez.
 
Anladım çok sağ olun insan patlama noktasına gelince hiçbir şeyi gözü görmüyor artık kırılacaklarsa kırılsın öz anne babam değil 30 sene sonra girmişler hayatıma bi imzayla. Napayım.
Belki bu konulardan bağımsız ama sana daha çarpıcı bir tespit buldum ben annemin kaderini yaşıyorum. Doğduğum ev de yaşadıklarımı bir daha yaşıyorum. Buna kader motifimi diyorlar. Ben oldum annem eşim oldu babam k.p ve k.v oldu dedem ve babaannem eşimin abisi eşittir amcam kendi abim oldu dayım abimin eşi oldu dayımın karısı yengem ve annem oldu ananem ben eşimle evlendikten sonra küçükken yaşadığım benzer olayları tekrar yaşıyorum. Ve eninde sonunda ben de annem gibi laf söz olduğunda umursamaz davranmak zorundayım tıpkı annem gibi idare etmek zorundayım tıplı annem gibi çünkü ben şu anda annemin kaderini yaşıyorum.
 
Daha önce de benzer bir konu okumuştum burada.

O zaman da söylemiştim.

İsteyen alınsın isteyen küssün; şu telefonu canım istemezse asla elime almam.

Çalan telefonu açtığınız sürece asla vazgeçmez.
Mesele zaten aranmam değil şu an o azalmıştı. Mesele salak saçma her şeye küsmesi.
 
Belki bu konulardan bağımsız ama sana daha çarpıcı bir tespit buldum ben annemin kaderini yaşıyorum. Doğduğum ev de yaşadıklarımı bir daha yaşıyorum. Buna kader motifimi diyorlar. Ben oldum annem eşim oldu babam k.p ve k.v oldu dedem ve babaannem eşimin abisi eşittir amcam kendi abim oldu dayım abimin eşi oldu dayımın karısı yengem ve annem oldu ananem ben eşimle evlendikten sonra küçükken yaşadığım benzer olayları tekrar yaşıyorum. Ve eninde sonunda ben de annem gibi laf söz olduğunda umursamaz davranmak zorundayım tıpkı annem gibi idare etmek zorundayım tıplı annem gibi çünkü ben şu anda annemin kaderini yaşıyorum.
Bilmiyorum bu doğru bir şey mi.insanın kaderi de biraz kendi elinde değil midir ? Neden katlanıyoruz yani bu duruma niye kimse kırılmasın üzülmesin derken kendimizi tahammülsüz bi birey haline getiriyoruz. Ben düşündüm evliliğim zarar görür diye mi sustum hayır. Sadece kimseyi üzüp kıramıyorum bunu neden yapamıyorum bilmiyorum kendimi bildim bileli böyleyim ben muhakkak var benim de bir sorunum.
 
70 yaş üzeri olsalar alınganlıkları anlaşılır da, 50 yaş civarı insanların, hele bir kayınpederin geline küsmesi gerçekten tuhaf.
Çocuklar küser.
Bir de çocuklaşan yaşlılar. Orta yaş aklı selim insanlar niye böyle bilmiyorum ki.
Sizi aradığı kadar oğlunu da arayıp öyle uzun uzun konuşuyor mu?
Garezi size mi?
 
Bilmiyorum bu doğru bir şey mi.insanın kaderi de biraz kendi elinde değil midir ? Neden katlanıyoruz yani bu duruma niye kimse kırılmasın üzülmesin derken kendimizi tahammülsüz bi birey haline getiriyoruz. Ben düşündüm evliliğim zarar görür diye mi sustum hayır. Sadece kimseyi üzüp kıramıyorum bunu neden yapamıyorum bilmiyorum kendimi bildim bileli böyleyim ben muhakkak var benim de bir sorunum.
Eşimi ben seçtim evet tamda istediğim gibi biri ama tıpkı babama benziyor huyları sadece bir farkla eşim daha umursamaz babam daha öfkeli. Ama eşimin annesini babasını abisini ben seçmedim huylarını nişanlıyken göstermediler. Bana eşin iyiyse ailesi salla gitsin dediler gerçekten eşim iyi meğersem ailesi benzer davranışlarını babaannem ve dedem de yapıyordu babaannem ve dedem öldü ama sanki ben evlendikten sonra tekrar yaşamaya başladılar. Benzer davranışlar huylar kaynanam ve kayınpedere de var. Ve ben bu hikayeyi küçükken hatırlıyorum. Babama da anneme de değer verilmez Di şimdi ise annem evlendikten sonra ne yaşıyorsa bende benzerlerini yaşıyorum işte buna kader motifimi deniyor.
 
70 yaş üzeri olsalar alınganlıkları anlaşılır da, 50 yaş civarı insanların, hele bir kayınpederin geline küsmesi gerçekten tuhaf.
Çocuklar küser.
Bir de çocuklaşan yaşlılar. Orta yaş aklı selim insanlar niye böyle bilmiyorum ki.
Sizi aradığı kadar oğlunu da arayıp öyle uzun uzun konuşuyor mu?
Garezi size mi?
Yok ben iyi geliyormuşum ona. Oğlu konuşmaz ki evet hayır tamam sohbet ettiğini duymadım hiç babasıyla. Nasıl etsin ki hoş kazara bi şey dese bir ay konuşmayacak. Bana da tuhaf geliyor küsmesi çok dişilce, hele de aileye seneler sonra hısım yoluyla katılmış birine.
 
Eşimi ben seçtim evet tamda istediğim gibi biri ama tıpkı babama benziyor huyları sadece bir farkla eşim daha umursamaz babam daha öfkeli. Ama eşimin annesini babasını abisini ben seçmedim huylarını nişanlıyken göstermediler. Bana eşin iyiyse ailesi salla gitsin dediler gerçekten eşim iyi meğersem ailesi benzer davranışlarını babaannem ve dedem de yapıyordu babaannem ve dedem öldü ama sanki ben evlendikten sonra tekrar yaşamaya başladılar. Benzer davranışlar huylar kaynanam ve kayınpedere de var. Ve ben bu hikayeyi küçükken hatırlıyorum. Babama da anneme de değer verilmez Di şimdi ise annem evlendikten sonra ne yaşıyorsa bende benzerlerini yaşıyorum işte buna kader motifimi deniyor.
Bana da eşin iyiyse salla dediler hep ama öyle olmuyor bir şekilde huzursuz ediliyorsun düşündüm de kayınpederin yaptıklarını bizde ninem yapardı. Ama şöyle benim eşim babasının sülalesinin bu şekilde olduğunu söylüyor yani hepsi birbirinden anlayışsız ve alıngan. Dünya etraflarında dönüyor herkes onlarla ilgilenecek her istedikleri olacak.
 
Bilmiyorum bu doğru bir şey mi.insanın kaderi de biraz kendi elinde değil midir ? Neden katlanıyoruz yani bu duruma niye kimse kırılmasın üzülmesin derken kendimizi tahammülsüz bi birey haline getiriyoruz. Ben düşündüm evliliğim zarar görür diye mi sustum hayır. Sadece kimseyi üzüp kıramıyorum bunu neden yapamıyorum bilmiyorum kendimi bildim bileli böyleyim ben muhakkak var benim de bir sorunum.
Bende sen gibiydim ama nasıl anlatayım bilmiyorum ki çözümü yüz yüze bence terapi al belki daha rahat edersin. Sınır çizince huyu değişik diye bekleme sadece ilişki şekliniz değişecek her gün konuşuyorsan konuşma haftada 1 olucak mesela mesafe koyulacak öyle devam edicek. Sorun sende değil onda alınganlık huydur ama sen ona alıngansın dediğinde onun huyu değişmeyecek. Önce insanların huyunu senin laf söylemen le veya bağırıp çağırma la değişmeyecek çünkü huy fıtratında olan şeyi sen veya eşin veya bir başkası hatta psikolog bile değiştiremez en önce alınganlık onun huyu olduğunu ve bunun seninle ilgili bir durum olmadığı ve değişmeyeceğini kabul etmen gerek bende zor kabullendim ama ben 1 yıllık terapi sonrası kabul ettim.
 
Yok ben iyi geliyormuşum ona. Oğlu konuşmaz ki evet hayır tamam sohbet ettiğini duymadım hiç babasıyla. Nasıl etsin ki hoş kazara bi şey dese bir ay konuşmayacak. Bana da tuhaf geliyor küsmesi çok dişilce, hele de aileye seneler sonra hısım yoluyla katılmış birine.
Tövbe tövbe siz ona iyi mi geliyormuşsunuz?
Ne diyeceğimi bilemedim gerçekten.
Konuşmalar içinde herhangi rahatsız edici belirgin şeyler yoksa, yani afedersiniz taciz gibi hissetmiyorsanız sohbet genelini, başka psikiyatrik bir sorunu olabilir mi?
Beni de kayınpederim bazen arar ama nadiren arar. Biz de o zaman uzun uzun sohbet ederiz ama dediğim gibi arasıra olur bu. Benim de keyif aldığım bir sohbet sonuçta, baba kız konuşması gibi. Eşimi de arasa tavrı öyle yine baba tavrı. Benle de öyle. Kendimi hiç elin kızı gibi hissetmedim. Yani size söylenen, biz olmasak yemeye ekmeğin yok tavrı olmadı aramızda.
Sizin durum değişik. Gerçekten stres sebebi ama eşinizin mesafeyi sağlaması gerekirdi. Bir üye yazmış, mesafeli olmak demek aranızın kötü olması anlamına gelmez ki hem.
Eşiniz gibi siz de evet, hayır şeklinde kısa cevaplar vermeyi deneseniz?
 
Bana da eşin iyiyse salla dediler hep ama öyle olmuyor bir şekilde huzursuz ediliyorsun düşündüm de kayınpederin yaptıklarını bizde ninem yapardı. Ama şöyle benim eşim babasının sülalesinin bu şekilde olduğunu söylüyor yani hepsi birbirinden anlayışsız ve alıngan. Dünya etraflarında dönüyor herkes onlarla ilgilenecek her istedikleri olacak.
Aynısı eş ailesi hepsi annesi babası ve abileri sadece alıngan ve anlayışsız bencil kibirli kendini beğenmiş başkalarından kendilerini üstün görme gibi bir sürü şey...
 
Tövbe tövbe siz ona iyi mi geliyormuşsunuz?
Ne diyeceğimi bilemedim gerçekten.
Konuşmalar içinde herhangi rahatsız edici belirgin şeyler yoksa, yani afedersiniz taciz gibi hissetmiyorsanız sohbet genelini, başka psikiyatrik bir sorunu olabilir mi?
Beni de kayınpederim bazen arar ama nadiren arar. Biz de o zaman uzun uzun sohbet ederiz ama dediğim gibi arasıra olur bu. Benim de keyif aldığım bir sohbet sonuçta, baba kız konuşması gibi. Eşimi de arasa tavrı öyle yine baba tavrı. Benle de öyle. Kendimi hiç elin kızı gibi hissetmedim. Yani size söylenen, biz olmasak yemeye ekmeğin yok tavrı olmadı aramızda.
Sizin durum değişik. Gerçekten stres sebebi ama eşinizin mesafeyi sağlaması gerekirdi. Bir üye yazmış, mesafeli olmak demek aranızın kötü olması anlamına gelmez ki hem.
Eşiniz gibi siz de evet, hayır şeklinde kısa cevaplar vermeyi deneseniz?
Denedim konu bulmaya çalışıyor üstelik söylüyor konu bulmaya çalışıyorum diye. Ben kesinlikle psikolojik problemleri olduğuna inanıyorum. Her şeyi kafasına takıp hastalık çıkaran bir adam. Üstelik bencil de bence. Kendi babası da baskıyla büyütmüş kaç yaşında hala tek laf edemez babasına. Hep ezilmişler. Şimdi kendi çocuklarından falan sürekli gereksiz övgüler bekliyor mesela. Sanırım kendisine çok yetersiz hissettirilmiş o yıllarda. Diğer türlü sapıkçA bir şey olduğunu düşünmüyorum ama ben de terapi merkezi değilim. Psikiyatri ya da psikoloğa götürmelerini tavsiye ettim olabilir çünkü çocukluk travmalarına çok inanırım ben hatta hattımıza yön veren güçlerin büyük bölümünün bilinç dışı anıları olduğunu düşünüyorum . Ama en basitinden bir psikiyatra gitmek onlarda ayıp sayılan bir durum sanırım. Velhasıl bir kişinin dengesizliğinden yüz kişi susuyor ve ben de ister istemez buna müdahil oluyorum buldurun sıkmaya başladı ben onların çocukları değilim idare edemem. Bu sefer huzursuzluk çıkarınca eşim burda huzursuz oluyor bilmiyorum inanın çözemedim.
 
Bende sen gibiydim ama nasıl anlatayım bilmiyorum ki çözümü yüz yüze bence terapi al belki daha rahat edersin. Sınır çizince huyu değişik diye bekleme sadece ilişki şekliniz değişecek her gün konuşuyorsan konuşma haftada 1 olucak mesela mesafe koyulacak öyle devam edicek. Sorun sende değil onda alınganlık huydur ama sen ona alıngansın dediğinde onun huyu değişmeyecek. Önce insanların huyunu senin laf söylemen le veya bağırıp çağırma la değişmeyecek çünkü huy fıtratında olan şeyi sen veya eşin veya bir başkası hatta psikolog bile değiştiremez en önce alınganlık onun huyu olduğunu ve bunun seninle ilgili bir durum olmadığı ve değişmeyeceğini kabul etmen gerek bende zor kabullendim ama ben 1 yıllık terapi sonrası kabul ettim.
Kabul ediyorum ama bana bulaşmasınlar yeter kendi kendilerine triplenebilirler yesinler birbirlerini hiç problem değil benim için. Evet dediğiniz gibi onları değiştiremem ama onlarla olan ilişkilerimi değiştirebilirim .
 
Bana da eşin iyiyse salla dediler hep ama öyle olmuyor bir şekilde huzursuz ediliyorsun düşündüm de kayınpederin yaptıklarını bizde ninem yapardı. Ama şöyle benim eşim babasının sülalesinin bu şekilde olduğunu söylüyor yani hepsi birbirinden anlayışsız ve alıngan. Dünya etraflarında dönüyor herkes onlarla ilgilenecek her istedikleri olacak.
Senin yapman gerekn sadece kendi sorumluluğun yani onun huyunu kabul et demiyorum onun sevmediğin huylarını da değişmeyeceğini kabul et diyorum ikisi farklı ve rahatsız olduğunda sınır çiz. Yani sana şöyle diyim bunun tek çözümü
Huyunu kabul et+ sınır çiz bunun çözümü bu ama ben artık huylarını kabullendim direk anlıyorum örnek kaynana kıskançlıktan laf mı sokuyor hemen anlıyor ve içimden aman gene başladı kıskançlığı diyorum içimden sonrada sınır çizecekdem çiziyorum bazen de sınır içimde çiziyorum. Aman bunu salla ya deyip direk aklımdan çıkarıp rahatlıyorum onların evinden çıktıktan sonra bitiyor eve gelip artık düşünmek yok.
 
Back
X