Benim annem anneanneme bakıyor. 90 küsur yaşında. Oturup kalkabiliyor. Tuvalete gidiyor. Ama desteksiz yürüyemiyor. Tuvalete gittiğinde arkasından muhakkak temizlenmesi gerekiyor. Ara sıra alta kaçırma da oluyor. Ya da gözü tam göremediği için üstü başı batıyor tuvalette. Haftada 2 defa annem yıkıyor onu.
Annem dışarı pek çıkamıyor çünkü çıkınca kıyameti koparıyor.
Yemeğini,çayını,meyvesi,atıştırmalıklarını abimler hazırlıyor abimler yardımcı oluyor anneme. 2 abim bekar.
Mesela ben başka şehirdeyim annemin yanıma gelmesini istiyorum. Ama gelemiyor. Onun da yaşı 62. Biraz da o gezsin hayatını yaşasın istiyorum ama olmuyor. O da hayatını hep sıkıntıyla geçirdi.
Kayınvalidem o kurstan o kursa,gezmeden gezmeye koşuyor. Benim annem kızının evine bile gidemiyor.
Nenem annem yanından ayrılınca bile ağlıyor,yıkıyor ortalığı. Bakıcı kadın falan da tutamıyor annecim.
Ben bu konuda pek içaçıcı şeyler yazamayacağım.
Şimdi iyidir hoştur,sorunsuzdur ama 3-5 sene sonrasını kestiremezsiniz.
