bir çocuğu doğurmak demek; ona hayatı boyunca ve hayatının her alanında müdahele etme hakkı doğurmuyor..
sizin yetiştirdiğiniz ama sizden farklı bir birey var karşınızda. oyun hamuru gibi yoğurup istediğin şekli veremesin..
ya da cam kavanoza koyup, kendinden başka kimsenin sevgiyle bakmasına engel olamazsın..
bunları kayınvalidelerin düşünmesi gerekiyor..
peki gelinler..
karşındaki dünyanın en kötü insanı bile olsa ortalama ihtimalle senin iki katın yaşında..
kocam diye sevip aşık olduğun adam eğer o "kötü kadın" olmasaydı maalesef ki olamazdı, onu hayata getiren o.. sadece bu bile sevmeyi değil ama saygı duymayı gerektirir..
nasıl ki senin annen senin evine geldiğinde ayaklarını uzatıp oturuyorsa, o bardağı niye oraya değil de buraya koydun diyorsa ya da bizim alt komşu senin evi merak etmiş bi gelip de görse diyorsa aynı şeyleri kayınvalide de söyleyebilir..
sonuçta bu evdeki iki insandan birinin annesi de o..
birlikte yaşamak ya da ömrünün sonuna kadar yüzyüze bakacak olmak için illa sevmek gerekmez. tabi ki karşılıklı sevgi olusa çok daha iyi olur ama en kötü ihtimalle saygı mecburidir kanımca..
