Belki bana kızacaksınız kendin aranıyorsun, buraya da dert açıyorsun diye ama... İlerideki halimi düşünüyorum, ben de isterim evladımın evinde rahatça kalabilmek, sık sık evladımı torunlarımı görebilmek, hani derler ya etme bulma dünyası diye, ne ekersen onu biçersin diye, ben de istenmeyen anne, kayınvalide olmak istemem gelecekte.
Keşke laftan anlasa, düşüncesiz olsa da ikaz edilince ya da rahatsızlığımı dile getirdiğimde yapmamaya gayret etse...
afedersiniz gece banyoya giremiyorum utancımdan, televizyonu son ses açtığı gibi kapalı alan fobim var benim der, odasının kapısını kapatmaz, banyo ya girsem kapıda bekler çok sıkıştım diye, demez ki bunlar utanır sıkılır, banyodan odasına bir girsin de öyle gireyim tuvalete diye...
Tek sıkıntım düşüncesizliği işte... nasıl düzelteceğim bilmiyorum...
