Kayinvalide sorunu

orkideeee

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
7 Eylül 2020
5
11
3
34
2 yıllık evliyim. Eşim tek çocuk, kayinvalidem dul. Evlenmeden önce eşimin annesine bu kadar düşkün olduğunu farkedememistim. Evlendikten sonra her şey değişti. Evlenince eşimin memleketine yerleştik. Sürekli annesiyle iç içeyiz. Şu an da ayrı yaşıyoruz ama Eşim ileride annem bizimle yaşar diyor. Kimse ailesini bi kenara atmaz ama kayinvalidemle anlaşabilen bi insan değiliz. Birbirimizi sevemiyoruz. Ayni evin içinde hiç düşünemiyorum. Ben hasta olunca esim benimle pek ilgilenen bi insan değil. Ama annesi basim ağrıyor dese deliye döner. Gecen aksam annesinin hafif vücudu kırgındı. Sürekli nasılsın iyi misin bi ihtiyacın var mı diye 5 dk da bi soruyor. İstersen bu gece bizde kal diyor. Annesi de simdi iyim dedi kalacağım günler de gelecek diye cevap veriyor. Artık kadının her söylediği batıyor. Biraz değer gördüğümü hissetsem çok onemsemeyecegim ama sadece yemek temizlik yapan annesinin ihtiyaçlarını karşılayan biri olarak görulmekten bıktım. Annesi de daha genç eli ayağı tutuyor. Simdi böyleyse ileride ne olacak çok korkuyorum. Lütfen bi akil verin
 
Bu devirde kayınvalideyle yaşamak mı kaldı ya??? 50 yıl geriden geliyor bunlar. Zaruret durumu hariç tabii ki. Ev üstüne ev olur mu Allah aşkına. Bence kesin tavrınızı koyun beraber oturma konusunda. Düşkünlüğüne ilişkilerine bir şey yapamazsınız öyle gelmiş öyle gider ama annesini gözlemleyin, napıyor da oğluşişkosu annişkosunu bu kadar seviyor? Siz de öyle davranmaya hatta fazlasına çalışın, belki işe yarar bilemedim.
 
Kayinvalidem ilerde yalniz kalsa ve yaslansa yanima alirim sanirim. Elin eline birakmam. Ama ayni sekilde esim benim annem icin de düsünür. Bundan önce sorun sizde ama esinizden yeterli kadar deger görmemeniz ve kendinize saygi duyulmadigini hissetmeniz. Siz orda süs bebegi degilsiniz. Annemize babamiza sahip cikalim ama bunun icin iki tarafin rizasi gerekli
 
Kayinvalidem ilerde yalniz kalsa ve yaslansa yanima alirim sanirim. Elin eline birakmam. Ama ayni sekilde esim benim annem icin de düsünür. Bundan önce sorun sizde ama esinizden yeterli kadar deger görmemeniz ve kendinize saygi duyulmadigini hissetmeniz. Siz orda süs bebegi degilsiniz. Annemize babamiza sahip cikalim ama bunun icin iki tarafin rizasi gerekli
2 yıllık evliyim. Eşim tek çocuk, kayinvalidem dul. Evlenmeden önce eşimin annesine bu kadar düşkün olduğunu farkedememistim. Evlendikten sonra her şey değişti. Evlenince eşimin memleketine yerleştik. Sürekli annesiyle iç içeyiz. Şu an da ayrı yaşıyoruz ama Eşim ileride annem bizimle yaşar diyor. Kimse ailesini bi kenara atmaz ama kayinvalidemle anlaşabilen bi insan değiliz. Birbirimizi sevemiyoruz. Ayni evin içinde hiç düşünemiyorum. Ben hasta olunca esim benimle pek ilgilenen bi insan değil. Ama annesi basim ağrıyor dese deliye döner. Gecen aksam annesinin hafif vücudu kırgındı. Sürekli nasılsın iyi misin bi ihtiyacın var mı diye 5 dk da bi soruyor. İstersen bu gece bizde kal diyor. Annesi de simdi iyim dedi kalacağım günler de gelecek diye cevap veriyor. Artık kadının her söylediği batıyor. Biraz değer gördüğümü hissetsem çok onemsemeyecegim ama sadece yemek temizlik yapan annesinin ihtiyaçlarını karşılayan biri olarak görulmekten bıktım. Annesi de daha genç eli ayağı tutuyor. Simdi böyleyse ileride ne olacak çok korkuyorum. Lütfen bi akil verin

Offf bu durum sizi psikolojik sorunlara goturur.Nerdeyse birebir benim problemim bu.Hatta ustune arti ben kayinvalidem ile anlasamayan biri de degildim.Hatta kayinvalideme derdim ki anne sen hic endise etme hayatta biz variz hayatinda senin.Yaslaninca takma kafana bizlesin kizlara da birakmayiz seni derdim.Dusunun actigim gonlu.Esim ben hasta olunca benimle ilgilenirdi,birakmazdi da.
Okuyunca bile bunaldim.Icim urperdi.
Zamanla annesi ile esimin iliskisi beni bunalima soktu.Tatiller ,yilbaslari,bayramlar aradaki bosluklar,pazar gunleri vs hep annesiyle ve ablasiyla degerlendiriliyordu.Esime derdim ki bizimkilere de vakit ayiralim mi?Bikere de bizimkilerle kutlayalim nolur.Sen git derdi.Aslinda gonlu bu kadar acik olan karisina onun teklif etmesi lazimdi ama bunu bile sorun etmedim.Esimle senede bir aile soframda yemek yemek istedigimde bile ben annemle olucam benim ailem oncelik demeye basladi.Yilbasini annemle geciricem dedi,bos zamanimda onlar oncelikli olucak,cok ozluyorum ben onlari dedi.Benim annem benim annem dedi.Annesi de sagolsun durmadan arardi oglunu.Ozelimiz yoktu,herseyi rapor verirdik.Annesi hep bizim alanimizdaydi.Nolurdu biraz denge saglasaydi.
Eger esim benim actigim gonlu benim aileme birazcik acsaydi biz asardik sorunlari.

Kusura bakmayin icimi doktum.Siz psikolojik bunalima surukleniyorsunuz.Degersiz goruyorsunuz kendinizi.Cunku onun hali hazirda bir sozde esi var gibi geliyor.Kayinvalideniz de kocasi gibi goruyordur muhtemelen.Ve hersey gozunuze batacak.Allahim size yardim etsin.

Terapiye baslayin.
 
Aynı evde istemedigin biri ile mutsuz bir hayat yaşayacağına boşan. Eşine de aynen böyle soyle..yaptığın şey boşanma sebebi iyi düşün de. Açık açık konusun sert olun.
 
Sorun aslında kv de degıl esınde kıskanmana sebep o cunku sana aılesıne olan ılgıyı gostermıyormus gosterse kıskanmazsın. Tek cocuk yaslanınca elbette sızde kalacak anne bu atılmazkı. Esının duzelmesı gerekıyor kv kotu sıze yerlesmeye calısan bı ınsan olsa ogun oglu dedıgınde ıyıyım demez evet cok kotuyum der gelır kalırdı.
 
Offf bu durum sizi psikolojik sorunlara goturur.Nerdeyse birebir benim problemim bu.Hatta ustune arti ben kayinvalidem ile anlasamayan biri de degildim.Hatta kayinvalideme derdim ki anne sen hic endise etme hayatta biz variz hayatinda senin.Yaslaninca takma kafana bizlesin kizlara da birakmayiz seni derdim.Dusunun actigim gonlu.Esim ben hasta olunca benimle ilgilenirdi,birakmazdi da.
Okuyunca bile bunaldim.Icim urperdi.
Zamanla annesi ile esimin iliskisi beni bunalima soktu.Tatiller ,yilbaslari,bayramlar aradaki bosluklar,pazar gunleri vs hep annesiyle ve ablasiyla degerlendiriliyordu.Esime derdim ki bizimkilere de vakit ayiralim mi?Bikere de bizimkilerle kutlayalim nolur.Sen git derdi.Aslinda gonlu bu kadar acik olan karisina onun teklif etmesi lazimdi ama bunu bile sorun etmedim.Esimle senede bir aile soframda yemek yemek istedigimde bile ben annemle olucam benim ailem oncelik demeye basladi.Yilbasini annemle geciricem dedi,bos zamanimda onlar oncelikli olucak,cok ozluyorum ben onlari dedi.Benim annem benim annem dedi.Annesi de sagolsun durmadan arardi oglunu.Ozelimiz yoktu,herseyi rapor verirdik.Annesi hep bizim alanimizdaydi.Nolurdu biraz denge saglasaydi.
Eger esim benim actigim gonlu benim aileme birazcik acsaydi biz asardik sorunlari.

Kusura bakmayin icimi doktum.Siz psikolojik bunalima surukleniyorsunuz.Degersiz goruyorsunuz kendinizi.Cunku onun hali hazirda bir sozde esi var gibi geliyor.Kayinvalideniz de kocasi gibi goruyordur muhtemelen.Ve hersey gozunuze batacak.Allahim size yardim etsin.

Terapiye baslayin.


Sizin adiniza üzüldüm. Esler dengeyi kurmak zorunda. Bunun cikar yolu yok. Aksi takdirde mutsuzluk garanti
 
KV kaç yaşında

Anneannem 84 yaşında 4 gelini var Ankara da yalnız yaşıyor

Hele o günler gelsin de geç
 
KV kaç yaşında

Anneannem 84 yaşında 4 gelini var Ankara da yalnız yaşıyor

Hele o günler gelsin de geç
53 yaşlarında daha. Eli ayağı tutuyor. Belki bize yerleşmesi çok ileride ama ben de sürekli o günler ne zaman gelecek gerginliği var. Eşim geçenlerde şimdiden ayni apartmana taşınalım mi teklifinde bulundu. Dedim bu yasta asla böyle bi şey olmaz dedim. İleride ne olacak hiç belli değil
 
Offf bu durum sizi psikolojik sorunlara goturur.Nerdeyse birebir benim problemim bu.Hatta ustune arti ben kayinvalidem ile anlasamayan biri de degildim.Hatta kayinvalideme derdim ki anne sen hic endise etme hayatta biz variz hayatinda senin.Yaslaninca takma kafana bizlesin kizlara da birakmayiz seni derdim.Dusunun actigim gonlu.Esim ben hasta olunca benimle ilgilenirdi,birakmazdi da.
Okuyunca bile bunaldim.Icim urperdi.
Zamanla annesi ile esimin iliskisi beni bunalima soktu.Tatiller ,yilbaslari,bayramlar aradaki bosluklar,pazar gunleri vs hep annesiyle ve ablasiyla degerlendiriliyordu.Esime derdim ki bizimkilere de vakit ayiralim mi?Bikere de bizimkilerle kutlayalim nolur.Sen git derdi.Aslinda gonlu bu kadar acik olan karisina onun teklif etmesi lazimdi ama bunu bile sorun etmedim.Esimle senede bir aile soframda yemek yemek istedigimde bile ben annemle olucam benim ailem oncelik demeye basladi.Yilbasini annemle geciricem dedi,bos zamanimda onlar oncelikli olucak,cok ozluyorum ben onlari dedi.Benim annem benim annem dedi.Annesi de sagolsun durmadan arardi oglunu.Ozelimiz yoktu,herseyi rapor verirdik.Annesi hep bizim alanimizdaydi.Nolurdu biraz denge saglasaydi.
Eger esim benim actigim gonlu benim aileme birazcik acsaydi biz asardik sorunlari.

Kusura bakmayin icimi doktum.Siz psikolojik bunalima surukleniyorsunuz.Degersiz goruyorsunuz kendinizi.Cunku onun hali hazirda bir sozde esi var gibi geliyor.Kayinvalideniz de kocasi gibi goruyordur muhtemelen.Ve hersey gozunuze batacak.Allahim size yardim etsin.

Terapiye baslayin.
Çok üzüldüm sizin adınıza merak ettim boşandınız mı peki
 
53 yaşlarında daha. Eli ayağı tutuyor. Belki bize yerleşmesi çok ileride ama ben de sürekli o günler ne zaman gelecek gerginliği var. Eşim geçenlerde şimdiden ayni apartmana taşınalım mi teklifinde bulundu. Dedim bu yasta asla böyle bi şey olmaz dedim. İleride ne olacak hiç belli değil

Bunun için germeyin aranızı

Bakın yengem ve dayım bu yüzden bozuştu

Aradan 20 yıl geçti

Anneannem hala yalnız yaşıyor ama dayım ve yengem bozuk neden biliyor musun

Tek çalışmayan gelin oydu dedem kanserdi

Bana baktırırlar diğerleri çalışıyor başına kalır kv diye düşündü

Oysa kadın kimsede kalmıyor, kalmak istemiyor evi maaşı var zaten

Bu nedenle eşinize karşı bu konuyu kapatın

Annem böyle iyi, kimseye muhtaç değil diye gazlayın
 
Canını sıkıp morelini bozma bence bi cocuk sahibi olun cocuk olunca herşey cok Farklı oluyor
Çocuk olunca durum daha da vahim hal alacak gibi. Esim zaten ev işlerinde bana yardımcı olan biri değil.tum sorumluluk bana ait olacak. Çalıştığım için çocuğa annesi bakar. Yine en kıymetlisi annesi olacak. Çocuğa bakan yorulan annesi olacak. Ben yine önemsiz şahıs olacağım
 
Daha gençse niye sizinle yaşasın ki. Hasta olmadıkça veya işini yapamayacak kadar yaşlı olmadıkça ayrı evlerde yaşayabilirsiniz. Nasıl olsa aynı memlekette yaşıyorsunuz. Bir acil durum olduğunda hemen müdahale edersiniz. Ya da beraber biraz zaman geçirip iyice birbirinizi tanıyınca belki seversiniz. Eğer gerçekten bakmak veya beraber yaşamak istemiyorsan önceden eşine söyle. İletişim kurun istemediğin şeyleri yaparsan mutsuz olursun ve evliliğine de yansır.
 
2 yıllık evliyim. Eşim tek çocuk, kayinvalidem dul. Evlenmeden önce eşimin annesine bu kadar düşkün olduğunu farkedememistim. Evlendikten sonra her şey değişti. Evlenince eşimin memleketine yerleştik. Sürekli annesiyle iç içeyiz. Şu an da ayrı yaşıyoruz ama Eşim ileride annem bizimle yaşar diyor. Kimse ailesini bi kenara atmaz ama kayinvalidemle anlaşabilen bi insan değiliz. Birbirimizi sevemiyoruz. Ayni evin içinde hiç düşünemiyorum. Ben hasta olunca esim benimle pek ilgilenen bi insan değil. Ama annesi basim ağrıyor dese deliye döner. Gecen aksam annesinin hafif vücudu kırgındı. Sürekli nasılsın iyi misin bi ihtiyacın var mı diye 5 dk da bi soruyor. İstersen bu gece bizde kal diyor. Annesi de simdi iyim dedi kalacağım günler de gelecek diye cevap veriyor. Artık kadının her söylediği batıyor. Biraz değer gördüğümü hissetsem çok onemsemeyecegim ama sadece yemek temizlik yapan annesinin ihtiyaçlarını karşılayan biri olarak görulmekten bıktım. Annesi de daha genç eli ayağı tutuyor. Simdi böyleyse ileride ne olacak çok korkuyorum. Lütfen bi akil verin
Valla onu bunu bilmem kv deyince elim ayagim titriyo. Ben kendi kv le degil 1 hafta 1 gun bile ayni evde kalmaya imtina ederim. Zira dogumdan sonra lohusaligim boyunca kalmis, 1 haftalik lohusayken cildirmis beni de cildirtmis, afza alinmayacak hakaretler etmis, kavga cikarmis, sutumu kesmis, psikolojimi bozmus bi kadini Allah benim elime dusurmesin hic istemem. Oyle bisey olursa naparim hic bilmiyorum ama asla ve aslaa istemem. Allah elden ayaktan dusurmesin onu 🤲 hele bana muhtac etmesin rabbim. Ayh sinirlerim bozuldu yine 😬😬
 
Çocuk olunca durum daha da vahim hal alacak gibi. Esim zaten ev işlerinde bana yardımcı olan biri değil.tum sorumluluk bana ait olacak. Çalıştığım için çocuğa annesi bakar. Yine en kıymetlisi annesi olacak. Çocuğa bakan yorulan annesi olacak. Ben yine önemsiz şahıs olacağım

Allahtan bu konuda realist bir bakis aciniz var. Takdir ettim
 
Back
X