- 21 Şubat 2016
- 3.636
- 4.583
- 133
- Konu Sahibi environmentaleng
-
- #21
Başlık beni anlatıyor, şuanki hayatımın özeti
yalnız değilim demek ki cok zorBaşlık beni anlatıyor, şuanki hayatımın özeti
çarsamba kontrole gelecek doktora doktor ne dedi diye arayacağım mecburen ozman kusacak iki gün aramadığımın birikimini o bile stres yapıyor şimdidenŞimdi arasanız bile çocuk doğunca zaten arayamayacaksınız. Bence şimdiden kestirip atın. O hasta ise siz de hamilesiniz. uyuyorum halsizlik bulantı derken aklıma bile gelmiyor annen deyin.
bugun son kez konusacagım eşimle düzgün bi şekilde strese girdiğimi söyleyeceğim bakalım anlayabilecek miBence eşinle konuş. Annesine -Hergün değil ama haftada arar o seni hamilelikten çok yoruluyor. vs- diye anlatsın
aramıcam haklısın isterse eşim bosanmak istesin net tavrımı koyacağım artıkarama kız boşver
arasanda yaranamıyorsun zaten
ne sinirini bozacan ,
buzamana kadar hep idare ettim şimdi artık sabrım tükenince değişmiş oldum kötü olan nerdeyse ben olacagımo kendi annesini idare etmek zorunda da, sizden bunu beklemesi yanlış. enerjinizi düşüren birini neden sürekli arayıp arayıp kendinizi azarlatacaksınız ki?
aramıcam haklısın isterse eşim bosanmak istesin net tavrımı koyacağım artık
haklısınboşanma lafını ağzına alma gerek yok
sen suçlu olursun , ama tavrını koy
:))) en güzeli bu olur sanırımSizin yerinizde olsam kendime dosya kağıdına bir rapor hazırlarım. Üstüne de huni resmi çizerim.
Sonra bir kriz geçirip "ben de bundan sonra raporlu hastayım, anladınız mı, delirttiniz beni nihayet, hadi herkes şimdi sopasını saklasın, beni çıldırtmayın daha fazla" diye bağırırım. Evde kıymetsiz şeyleri kırar, dökerim.
Anlayan anlar.
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki; benim kv bipolar tanısı var. Sürekli ilaç kullanmak zorunda, ilaçlarını kullanırsa dengeli oluyo ama bazen kendi kendine ilaçlarını bırakıyo ve saçmalıyo. Üstelik yakın oturuyoruz. İlaçlarını kullandığı dönemlerde bile saçmasapan lafları oluyodu ve ben eşim üzülmesin diye sesimi çıkartmıyodum ama hep içimde büyüyodu. Ben de bi gebelik geçirdim, özellikle o dönemlerde Kafamda onunla konuşmaların hayalini filan kuruyodum. Biraz da gebeliğin verdiği stres ve duygu değişimi oluyo. Ben artık takmıyorum söylediklerini, bi kulağımdan giriyo, diğerinden çıkıyo. Ciddiye almıyorum yani, kadın hasta, normal değil, normal olmasını bekleyemem ki. Eşim de kp de hasta olduğunu biliyo zaten. Pek konuşmuyorum o yüzden, direk bana sormadığı sürece cevap vermiyorum. Bi de ben yalnız kalmamaya gayret ediyorum; yani mutlaka çocuk bile olsa yanımızda bi üçüncü kişi olsun istiyorum. Benim eşim anlayışlıydı allahtan; hem gebelik hem çalışıyorum hem annesi bana ağır gelmişti. O da hep karım dinleniyo, karımın midesi bulanıyo, karım hasta filan diyerek geçiştirdi, beni muhatap etmedi kv ile. Ha bunun da lafını etti kv, sağolsun; geçen annem gelmiş ona diyo mesela; biz de dört tane doğurduk tarlaya bile giderdik bu senin kız şurdan şuraya gelmiyodu gebeyken diye :) gelmesine gelirim de anacığım senle diyalog kurmak istemiyom ki diyemedimbugun son kez konusacagım eşimle düzgün bi şekilde strese girdiğimi söyleyeceğim bakalım anlayabilecek mi
eş hatırı da bir yere kadar.kızlar kayınvalidem sinir hastası.. aşırı derece şüpheci güvensiz davranışları oluyor zaman zaman ve tedavisi yok ömür boyu böyle olacak ilaçlarla .. ben suan 3 aylık hamileyim ve ben de alınganım.. kv bugünlerde iyice kötüleşmeye başladı.. cumartesi günü evde misafirim vardı haliyle yoruldum dün geç kalktık eşimle.. dün akşam eşim evde yoktu ben de tv karsısında uyuyakalmışım beni aramıs aksam 9 gibi.. uyandıgımda yarım saat önce cagrısı görünüyordu.. aradım bunu hayırdır bişey mi oldu aramıssın dedim bişey mi olması gerekiyor aramam için diye basladı.. bende telaşlı geldi sesin ondan sordum dedim..uyuyordum dedim dörde kadar uyudunuz hala ne uykusu falan diye söylenmeye basladı ama cok gergin.. bende tv izlerken uyuyakalmışım ne var bunda diye sert cıktım cünkü yeni uyanmısım zaten ve bu ilk değil bugunlerde sürekli tartısma halinde.. slm söyle babama iyi geceler dedim hiçbirşey demeden kapadı telefonu..hergün aramamı bekliyor aramazsam laf söylüyor..arayınca da sinirini cıkarıyor ben de hamileyim ve kafamda söyledikleri büyüyor katlanamıyorum sinir stres içinde bırakıyor beni...
eşim gece geldi kusura bakma annemin ben de cok üzülüyorum bu haline ama anne işte ne yapayım dedi.. ona da üzülüyorum cünkü cocuğu boguyor günde kac kez arayıp söyleniyor.. ben senin iyi kalpliliğini sevdim yarın ara annemi anacım nasılsın de o hasta 30 sn konuşsan ne olacak söylediklerini takma dedi.. ne yapacağımı şaşırdım arasam bir dert aramasam hem oğluna şikayet edecek hem de arayıp laf sayacak..
ne yapmalıyım sizce aramalı mıyım eşimin hatrına yoksa sinirimi bozmamalı mıyım...
inş canım inş gecer acaba diyorum ki telefonu mu bozsam hiç ulaşamasa bana kafamda kurmasam takmasam iyi ama elimde değil sürekli içimden kavga ediyorum inş ben de alısırım ve umursamamSizi o kadar iyi anlıyorum ki; benim kv bipolar tanısı var. Sürekli ilaç kullanmak zorunda, ilaçlarını kullanırsa dengeli oluyo ama bazen kendi kendine ilaçlarını bırakıyo ve saçmalıyo. Üstelik yakın oturuyoruz. İlaçlarını kullandığı dönemlerde bile saçmasapan lafları oluyodu ve ben eşim üzülmesin diye sesimi çıkartmıyodum ama hep içimde büyüyodu. Ben de bi gebelik geçirdim, özellikle o dönemlerde Kafamda onunla konuşmaların hayalini filan kuruyodum. Biraz da gebeliğin verdiği stres ve duygu değişimi oluyo. Ben artık takmıyorum söylediklerini, bi kulağımdan giriyo, diğerinden çıkıyo. Ciddiye almıyorum yani, kadın hasta, normal değil, normal olmasını bekleyemem ki. Eşim de kp de hasta olduğunu biliyo zaten. Pek konuşmuyorum o yüzden, direk bana sormadığı sürece cevap vermiyorum. Bi de ben yalnız kalmamaya gayret ediyorum; yani mutlaka çocuk bile olsa yanımızda bi üçüncü kişi olsun istiyorum. Benim eşim anlayışlıydı allahtan; hem gebelik hem çalışıyorum hem annesi bana ağır gelmişti. O da hep karım dinleniyo, karımın midesi bulanıyo, karım hasta filan diyerek geçiştirdi, beni muhatap etmedi kv ile. Ha bunun da lafını etti kv, sağolsun; geçen annem gelmiş ona diyo mesela; biz de dört tane doğurduk tarlaya bile giderdik bu senin kız şurdan şuraya gelmiyodu gebeyken diye :) gelmesine gelirim de anacığım senle diyalog kurmak istemiyom ki diyemedimo yüzden sizi çok iyi anlıyorum ama dert etmeyin içinizde büyütmeyin. Biraz elinizi ayağınızı çekin. Dr istirahat verdi filan diyin, gebesiniz maxeretiniz var. Rabbim sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin. Allah İsteyen herkese versin.
İnternette güZel sakinleştirici müzikler var; kv aklınıza geldiğinde onu kafanızdan uzaklaştırmak için müzik dinleyin. Bebişi sevin, onunla konuşun. İnşallah geçecek bugünler.
Beni de çok arıyodu, birinde açıyosam birinde açmıyodum. Zaten işteyken yoğundum duymamışım filan diyodum. Evdeyken de banyodaydım uyuyodum süpürge açmıştım filan.. Napiim, kv ile konulmak zaten zor, akıl hastası kv ile konuşmak daha da zorinş canım inş gecer acaba diyorum ki telefonu mu bozsam hiç ulaşamasa bana kafamda kurmasam takmasam iyi ama elimde değil sürekli içimden kavga ediyorum inş ben de alısırım ve umursamam
konustum canım kac kez sen benim annemi sevmio musun cok değiştin diye bir baslıyor dogumdan sonra bosanmaya kadar gidiyor olayeş hatırı da bir yere kadar.
psikolojik bir baskıya dönmüş artık.
eşin sana baskı yapacağına annesinin tedavisi ile ilgilensin.
sabrın da bir sınırı olur.
haimlesin gerginlik te yaramaz.
eşin kendi annesini taşıyabilir hoşgörebilir vs. de senden bunu istemeye hakkı yok.
hadi idare edilebilir bir boyutta olur aranır edilir vs de bu ne be.
azarlanmak için hergün telefon edilir mi?
eşinle konuşacaksın açık açık.
tahammülünün kalmadığını,hamilelikte de bu stresin seni iyice perişan ettiğini filan anlatacaksın.
gerekirse dr.undan da yardım iste bu konuda:))
üzüntü stres bdebeğe zararlıdır deyiversin:))
cok tesk ederim canım amin inş.. benimkisi atakları geldiğinde bize sarıyor telefonla huzur vermiyor hep didişme içine giriyorBeni de çok arıyodu, birinde açıyosam birinde açmıyodum. Zaten işteyken yoğundum duymamışım filan diyodum. Evdeyken de banyodaydım uyuyodum süpürge açmıştım filan.. Napiim, kv ile konulmak zaten zor, akıl hastası kv ile konuşmak daha da zorgerçekten çok iyi anlıyorum sizi. Gebelik de ayrı bi duygusallık alınganlık yapıyo insanda. Ha ben bi de şey diyodum; "cep telefonu dalgaları radyasyon varmış bebeğe zararlıymış o yüzden yakınımda tutmuyorum" siz de radyasyonu bahane edin. Giderken eşinizle gidin kvnin evine, yalnız gitmemeye çalışın. Yapacak bi şey yok; atsan atılmaz satsan satılmaz. Eşlerimizin annesi sonuçta bu kadınlar, aynı şeker gibi tansiyon gibi onların da psikolojik hastalıkları var. Bipolar olduğu için benim kv çok dengesiz oluyo; bazen aşırı heyecanlı konuşkan enerjik; bazen de depresyonda oluyo suratı düşüyo, konuşmuyo, sürekli uyuyo. Allah biliyo öyle depresif halini görünce üzülüyorum da içim acıyı ama en rahat ettiğim o dönem oluyo. Kimseye sarmıyo o zaman, kimseyle uğraşacak enerjisi olmuyo. Allah şifa versin ne diyelim. Size de hayırlı doğumlar, inşaallah kolaylıkla sağlıkla alırsınız bebişinizi kucağınıza :)
keşke ben alıstırmıs olsam kendisi hergün aradı aramazsam laf söyledi kendimi hengabenin içinde buldum resmen carsamba hastaneye gelcek ama yine aramıcam bakalım neler olacakBen annemle bile her gun konusamiyorum kayinvalideyle ne konusulur ki, kotu alistirmissiniz, bir sure hamileliginizi bahane edip telefondan uzak duracaginizi soyleyin, sonrasinda 3-4 gunde bir ararsiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?