Kayınvalidem Hastalığını Kullanarak Baskı Kuruyor Hiç Huzurumuz Kalmadı Böyle Nereye Kadar ?

Merhaba kısaca sizlere bahsetmek paylaşmak içimi dökmek istediğim bir konu var Bu aralar özellikle çok bunaldım her şeyi sorgulama başladım. Eşim ile 9 yıldır evliyiz bir tane evladımız var ikimizde çalışıyoruz İşlerimiz epey yoğun yorucu ve stresli . Eşimin ailesi ile bunca yıl çok sıkıntılar yaşadık yaşamaya devam ediyoruz Ne maddi ne manevi hiç bir desteklerini görmedim bunca yıl gerçekten çok çektik. Ama eşimin bir şeyleri görmesi anlaması ve mesafe ve sınırlarımızı koymamız ile iyi kötü bu günlere geldik. Çok yıprandık tabi ki orası ayrı. Eşimin annesinin kronik rahatsızlıkları var kalp karaciğer tansiyon bunlarla ilgili tedavileri de oldu olmaya devam ediyor vs. Bel fıtığı da ilerledi hayli biraz zor yürüyor işini gücünü zor hallediyor Yaşı da ilerledi kendisi 68 babası ise 73 yaşında Şu an elden ayaktan düşmediler çok şükür babası zaten diridir. Yaş ilerledikçe haliyle iyice hastalık sorunları da artmaya devam ediyor Aynı memlekette yaşıyoruz bir kızı 2 tane daha oğlu var onlar başka şehirdeler.
Burada sadece eşim var. Sorun şu ki annesinin son 1 yıldır hastalığını kullanarak eşimi sürekli bunaltması ona bağımlı hale getirmesi Ne bir özel hayatımız kaldı ne sosyal hayatımız kaldı ne aile hayatımız kaldı diyebilirim Sürekli aradılar mı arayacaklar mı yine bir şey mi oldu ile geçiyor günler Zaten ikimiz de çalışıyoruz kendimize zor yetebiliyoruz Bunu nasıl yapıyorlar biliyor musunuz Babası şu kafada ; bende yoruldum artık sürekli rahatsızlanmasından hastalanmasından onunla ilgilenmekten eşimin işi varmış ailesi çocuğu varmış umurunda bile değil sadece kendini düşünüyor.
En ufak bir rahatsızlığında annen hastalandı çabuk gel annen ölüyor koş yetiş annenin tansiyonu çıktı ateşi çıktı.. eşim o an işini gücünü bırakıyor gidiyor annesini hastaneye götürüyor ( Oysa kendisinin arabası var hastane 10 dk mesafede götürebilir ama götürmüyor götüremezmiş ) bir serum tahlil vs sonra götürüyor geri evine bunun neresi sorun diyebilirsiniz sorun olan bu değil zaten bunu sürekli tekrar etmeleri bu durumu kullanarak bizi sürekli bunaltmaları

Eşim bu durumdan dolayı kaç kere izin aldı iş yerinden ben sayamadım bilmiyorum. ( Artık işten izin alamıyorum burada sıkıntı yaşıyorum dediği vakit te hep akşamları hafta sonları aramaya iş yerindeyken hiç aramamaya başladılar .. )
Akşam eve geliyor bir telefon eşim gidiyor saatlerce gelmiyor Acil sırası serum tahlil derken en az 5 saat Kendisi başında bekleyebilir ama eşimi de istiyor yanında her zaman
Bir pazarımız var plan yapıyoruz arkadaşlarla bir telefon geliyor o gün çöp.. Tatile gittik burnumuzdan geldi.. bir çok örnek var.
Geçen hafta çok sevdiğimiz bir arkadaş grubumuz ile pikniğe gidelim dedik sabahtan ama içim hep sıkıntılı biliyorum çünkü başıma geleceği

Babası aradı tabiki öglene doğru ; oğlum annen pek iyi değil halsiz
Eşim : Baba neyi var yine ? bıkmış usanmış bir şekilde
Babası ; Tansiyonu yüksek nabızı yüksek bende götüremem bu halde
Eşiim : o zaman ambulans çağır baba ben şu an uzaktayım gelmem sürer bayağı
Babası : Annen ambulans istemiyor oğlum komşuların duymasını istemiyor sen gel götürelim diyalog aynen bu şekildeydi Anlamanız için örnek vermek istedim Eşim şu an işim var gelemem dediğinde annen ölüyor koş yetiş diye ağlamaya başlayarak onu gelmeye mahkum bırakıyor ( ambulans götür se dahi hastaneye gittikleri zaman yine eşimi arıyor yine onu yanında istiyor ) O piknik masasından mahcup bir şekilde kalktık eşim gitti götürdü bir serum tahlil acilde geçen 4 5 saat geri evine bıraktı geldi . Bizim hayatımız artık hep böyle kadın haftada en az iki kez acilde.. doktorlarda bir şey yapmıyor artık bir serum tamam. dirhem huzurumuz bize ait bir hayatımız kalmadı Eşimle bu durumu konuştum bak senin bir işin var, ailen var çocuğun var biz onlara bağımlı olduk hayatımızı onlara göre yaşamaya başladık bu böyle olmaz hastalanabilir kendisi götüremiyor ise çağırsın ambulansı götürsün hastaneye elzem bir durum olduğu vakit çağırsın seni dedim ( çünkü hastanede tek yaptıkları serum tahlil bu kadar. geri eve gönderiyorlar ) Eşimin söylediği ; ben seni anlıyorum haklısın bende görüyorum neyin ne olduğunu ama hastalık işte bu gitsem olmuyor gitmesem olmuyor bende çok bunaldım diyor ama bir çözüm yok çünkü babası ve annesi bencil insanlar onlara ne söylerse söylesin bu durumu devam ettireceklerini oda biliyor Bu konuyu çözemedik ve 1 yıldır hayatımız bu şekilde devam ediyor Daha bunlar şimdiden böyle ise yarın yaşları ilerleyecek elden ayaktan iyice düşecek annesi o zaman ne olacak diyorum kendime ? Her şey den soğudum inanın b Dir yol bulamıyorum çok mutsuzum yediğim içtiğim gittiğim geldiğim her yer ve her şeyim de artık onların baskısı var dirlik vermiyorlar bu durum 1 yıldır beni artık çok yıprattı yada ben yanlış düşünüyorum bencillik yapıyorum bilmiyorum bana bir yol gösterir misiniz ? Böyle nereye kadar bu durum eşimden soğumama boşanmayı bile düşünür hale gelmeme neden oldu Ben bi akşam evimde huzurla geçiremeyeceksem eşim le oturup bir bardak çayı ağız tadı ile içip sohbet edemeyeceksem evli olmanın ne anlamı var ki ?
Diğer kardeşleri ile bu durumu paylaştı fakat değişen bir şey yok haliyle başka şehirdeler gelip başka şehirden gelip de acile götüremezler. Şu an elden ayaktan düşmedikleri için bir hastane acil meselesi yüzünden onlarla da bir yol bulunamadı Hep kendime yüklendim biliyor musunuz hastalık bu dedim böyle düşünme dedim.. herkesin başına gelebilir dedim ama yok bende çıkmazsa girdim

Eşim ilk başlarda bana hep tepki gösterdi napıyım annem babam hastalık bu gitmeyim mi gelmeyim mi gitmemin sana ne sakıncası var burada bir ben varım ellerinden tutacak yarın bizim başımıza da gelecek dedikçe ben hep kendime yüklendim hep kendimi suçladım hep kendimi yıprandım ve artık psikolojik olarak da hiç iyi değilim..

BAŞKA ŞEHİRE TAŞINMAK BİZİ KURTARIR BU DURUMDAN KURTULURUZ FAKAT ŞU DURUMDA TAYİN İSTEYEMEM ÇÜNKÜ BİR MAZERETİM OLMASI GEREKİYOR EŞ DURUM VS VE TAYİNİ ÇOK ZOR BİR KURUMDA ÇALIŞIYORUM

Melike__93 .!.:

Merhaba kısaca sizlere bahsetmek paylaşmak içimi dökmek istediğim bir konu var Bu aralar özellikle çok bunaldım her şeyi sorgulama başladım. Eşim ile 9 yıldır evliyiz bir tane evladımız var ikimizde çalışıyoruz İşlerimiz epey yoğun yorucu ve stresli . Eşimin ailesi ile bunca yıl çok sıkıntılar yaşadık yaşamaya devam ediyoruz Ne maddi ne manevi hiç bir desteklerini görmedim bunca yıl gerçekten çok çektik. Ama eşimin bir şeyleri görmesi anlaması ve mesafe ve sınırlarımızı koymamız ile iyi kötü bu günlere geldik. Çok yıprandık tabi ki orası ayrı. Eşimin annesinin kronik rahatsızlıkları var kalp karaciğer tansiyon bunlarla ilgili tedavileri de oldu olmaya devam ediyor vs. Bel fıtığı da ilerledi hayli biraz zor yürüyor işini gücünü zor hallediyor Yaşı da ilerledi kendisi 68 babası ise 73 yaşında Şu an elden ayaktan düşmediler çok şükür babası zaten diridir. Yaş ilerledikçe haliyle iyice hastalık sorunları da artmaya devam ediyor Aynı memlekette yaşıyoruz bir kızı 2 tane daha oğlu var onlar başka şehirdeler.
Burada sadece eşim var. Sorun şu ki annesinin son 1 yıldır hastalığını kullanarak eşimi sürekli bunaltması ona bağımlı hale getirmesi Ne bir özel hayatımız kaldı ne sosyal hayatımız kaldı ne aile hayatımız kaldı diyebilirim Sürekli aradılar mı arayacaklar mı yine bir şey mi oldu ile geçiyor günler Zaten ikimiz de çalışıyoruz kendimize zor yetebiliyoruz Bunu nasıl yapıyorlar biliyor musunuz Babası şu kafada ; bende yoruldum artık sürekli rahatsızlanmasından hastalanmasından onunla ilgilenmekten eşimin işi varmış ailesi çocuğu varmış umurunda bile değil sadece kendini düşünüyor.
En ufak bir rahatsızlığında annen hastalandı çabuk gel annen ölüyor koş yetiş annenin tansiyonu çıktı ateşi çıktı.. eşim o an işini gücünü bırakıyor gidiyor annesini hastaneye götürüyor ( Oysa kendisinin arabası var hastane 10 dk mesafede götürebilir ama götürmüyor götüremezmiş ) bir serum tahlil vs sonra götürüyor geri evine bunun neresi sorun diyebilirsiniz sorun olan bu değil zaten bunu sürekli tekrar etmeleri bu durumu kullanarak bizi sürekli bunaltmaları

Eşim bu durumdan dolayı kaç kere izin aldı iş yerinden ben sayamadım bilmiyorum. ( Artık işten izin alamıyorum burada sıkıntı yaşıyorum dediği vakit te hep akşamları hafta sonları aramaya iş yerindeyken hiç aramamaya başladılar .. )
Akşam eve geliyor bir telefon eşim gidiyor saatlerce gelmiyor Acil sırası serum tahlil derken en az 5 saat Kendisi başında bekleyebilir ama eşimi de istiyor yanında her zaman
Bir pazarımız var plan yapıyoruz arkadaşlarla bir telefon geliyor o gün çöp..
Geçen hafta çok sevdiğimiz bir arkadaş grubumuz ile pikniğe gidelim dedik sabahtan ama içim hep sıkıntılı biliyorum çünkü başıma geleceği

Babası aradı tabiki öglene doğru ; oğlum annen pek iyi değil halsiz
Eşim : Baba neyi var yine ? bıkmış usanmış bir şekilde
Babası ; Tansiyonu yüksek nabızı yüksek bende götüremem bu halde
Eşiim : o zaman ambulans çağır baba ben şu an uzaktayım gelmem sürer bayağı
Babası : Annen ambulans istemiyor oğlum komşuların duymasını istemiyor sen gel götürelim diyalog aynen bu şekildeydi Anlamanız için örnek vermek istedim Eşim şu an işim var gelemem dediğinde annen ölüyor koş yetiş diye ağlamaya başlayarak onu gelmeye mahkum bırakıyor O piknik masasından mahcup bir şekilde kalktık eşim gitti götürdü bir serum tahlil acilde geçen 4 5 saat geri evine bıraktı geldi . Bizim hayatımız artık hep böyle kadın haftada en az iki kez acilde.. doktorlarda bir şey yapmıyor artık bir serum tamam. dirhem huzurumuz bize ait bir hayatımız kalmadı Eşimle bu durumu konuştum bak senin bir işin var, ailen var çocuğun var biz onlara bağımlı olduk hayatımızı onlara göre yaşamaya başladık bu böyle olmaz hastalanabilir kendisi götüremiyor ise çağırsın ambulansı götürsün hastaneye elzem bir durum olduğu vakit çağırsın seni dedim ( çünkü hastanede tek yaptıkları serum tahlil bu kadar. geri eve gönderiyorlar ) Eşimin söylediği ; ben seni anlıyorum haklısın bende görüyorum neyin ne olduğunu ama hastalık işte bu gitsem olmuyor gitmesem olmuyor bende çok bunaldım diyor ama bir çözüm yok çünkü babası ve annesi bencil insanlar onlara ne söylerse söylesin bu durumu devam ettireceklerini oda biliyor Bu konuyu çözemedik ve 1 yıldır hayatımız bu şekilde devam ediyor Daha bunlar şimdiden böyle ise yarın yaşları ilerleyecek elden ayaktan iyice düşecek annesi o zaman ne olacak diyorum kendime ? Her şey den soğudum inanın bir yol bulamıyorum çok mutsuzum yediğim içtiğim gittiğim geldiğim her yer ve her şeyim de artık onların baskısı var dirlik vermiyorlar bu durum 1 yıldır beni artık çok yıprattı yada ben yanlış düşünüyorum bencillik yapıyorum bilmiyorum bana bir yol gösterir misiniz ?

Genişletmek için tıkla...

Aile meclisini toplayin ve diger 3 kardese bir anne babalari oldugunu hatirlatan sert bi konusma yapin, ha muhtemelen cozum olmaz cunku ailenin maşası sizin kocaniz belliki ama bi deneyin en azindan.

Eşinizle ciddi bir konuşma yapın. Ben bu şekilde devam etmek istemiyorum, böyle giderse boşanmayı düşünüyorum diyin. Gerekirse taşınmayı teklif edin. Belliki kadın hastalik hastası.Belkide huzur vermemek için bilerek yapıyor. Ama böyle evlilik olmaz.

yani hepimiz yaşlanacağız, hastalıklarımız çıkacak vs. tabi ki çocuğumuz yardımımıza koşsun isteriz ama burada ciddi bir düşüncesizlik var. kayınvalideniz yalan söylüyordur da aslında hasta değildir demiyorum. o an illaki kötüdür de her seferinde de eşinizi çağırması can sıkıcı, biraz şımarıklık yapıyor gibi. üstteki arkadaş da söylemiş. diğer çocuklar ne işe yarıyor? onlarla konuşun. uzakta yaşıyorlarsa da gerekirse ona göre düzenlemeye gitsinler. sizin tek suçunuz yakında yaşamak mı yani?

eşinize anana babana bakma demek çok çirkin olur. benim eşim dese olay çıkarırım ama bir şekilde orta yolu bulmak gerekiyor. çözüm şimdilik diğer çocuklarla konuşmak gibi duruyor.

Melike__93 .!.:

Merhaba kısaca sizlere bahsetmek paylaşmak içimi dökmek istediğim bir konu var Bu aralar özellikle çok bunaldım her şeyi sorgulama başladım. Eşim ile 9 yıldır evliyiz bir tane evladımız var ikimizde çalışıyoruz İşlerimiz epey yoğun yorucu ve stresli . Eşimin ailesi ile bunca yıl çok sıkıntılar yaşadık yaşamaya devam ediyoruz Ne maddi ne manevi hiç bir desteklerini görmedim bunca yıl gerçekten çok çektik. Ama eşimin bir şeyleri görmesi anlaması ve mesafe ve sınırlarımızı koymamız ile iyi kötü bu günlere geldik. Çok yıprandık tabi ki orası ayrı. Eşimin annesinin kronik rahatsızlıkları var kalp karaciğer tansiyon bunlarla ilgili tedavileri de oldu olmaya devam ediyor vs. Bel fıtığı da ilerledi hayli biraz zor yürüyor işini gücünü zor hallediyor Yaşı da ilerledi kendisi 68 babası ise 73 yaşında Şu an elden ayaktan düşmediler çok şükür babası zaten diridir. Yaş ilerledikçe haliyle iyice hastalık sorunları da artmaya devam ediyor Aynı memlekette yaşıyoruz bir kızı 2 tane daha oğlu var onlar başka şehirdeler.
Burada sadece eşim var. Sorun şu ki annesinin son 1 yıldır hastalığını kullanarak eşimi sürekli bunaltması ona bağımlı hale getirmesi Ne bir özel hayatımız kaldı ne sosyal hayatımız kaldı ne aile hayatımız kaldı diyebilirim Sürekli aradılar mı arayacaklar mı yine bir şey mi oldu ile geçiyor günler Zaten ikimiz de çalışıyoruz kendimize zor yetebiliyoruz Bunu nasıl yapıyorlar biliyor musunuz Babası şu kafada ; bende yoruldum artık sürekli rahatsızlanmasından hastalanmasından onunla ilgilenmekten eşimin işi varmış ailesi çocuğu varmış umurunda bile değil sadece kendini düşünüyor.
En ufak bir rahatsızlığında annen hastalandı çabuk gel annen ölüyor koş yetiş annenin tansiyonu çıktı ateşi çıktı.. eşim o an işini gücünü bırakıyor gidiyor annesini hastaneye götürüyor ( Oysa kendisinin arabası var hastane 10 dk mesafede götürebilir ama götürmüyor götüremezmiş ) bir serum tahlil vs sonra götürüyor geri evine bunun neresi sorun diyebilirsiniz sorun olan bu değil zaten bunu sürekli tekrar etmeleri bu durumu kullanarak bizi sürekli bunaltmaları

Eşim bu durumdan dolayı kaç kere izin aldı iş yerinden ben sayamadım bilmiyorum. ( Artık işten izin alamıyorum burada sıkıntı yaşıyorum dediği vakit te hep akşamları hafta sonları aramaya iş yerindeyken hiç aramamaya başladılar .. )
Akşam eve geliyor bir telefon eşim gidiyor saatlerce gelmiyor Acil sırası serum tahlil derken en az 5 saat Kendisi başında bekleyebilir ama eşimi de istiyor yanında her zaman
Bir pazarımız var plan yapıyoruz arkadaşlarla bir telefon geliyor o gün çöp.. Tatile gittik burnumuzdan geldi.. bir çok örnek var.
Geçen hafta çok sevdiğimiz bir arkadaş grubumuz ile pikniğe gidelim dedik sabahtan ama içim hep sıkıntılı biliyorum çünkü başıma geleceği

Babası aradı tabiki öglene doğru ; oğlum annen pek iyi değil halsiz
Eşim : Baba neyi var yine ? bıkmış usanmış bir şekilde
Babası ; Tansiyonu yüksek nabızı yüksek bende götüremem bu halde
Eşiim : o zaman ambulans çağır baba ben şu an uzaktayım gelmem sürer bayağı
Babası : Annen ambulans istemiyor oğlum komşuların duymasını istemiyor sen gel götürelim diyalog aynen bu şekildeydi Anlamanız için örnek vermek istedim Eşim şu an işim var gelemem dediğinde annen ölüyor koş yetiş diye ağlamaya başlayarak onu gelmeye mahkum bırakıyor O piknik masasından mahcup bir şekilde kalktık eşim gitti götürdü bir serum tahlil acilde geçen 4 5 saat geri evine bıraktı geldi . Bizim hayatımız artık hep böyle kadın haftada en az iki kez acilde.. doktorlarda bir şey yapmıyor artık bir serum tamam. dirhem huzurumuz bize ait bir hayatımız kalmadı Eşimle bu durumu konuştum bak senin bir işin var, ailen var çocuğun var biz onlara bağımlı olduk hayatımızı onlara göre yaşamaya başladık bu böyle olmaz hastalanabilir kendisi götüremiyor ise çağırsın ambulansı götürsün hastaneye elzem bir durum olduğu vakit çağırsın seni dedim ( çünkü hastanede tek yaptıkları serum tahlil bu kadar. geri eve gönderiyorlar ) Eşimin söylediği ; ben seni anlıyorum haklısın bende görüyorum neyin ne olduğunu ama hastalık işte bu gitsem olmuyor gitmesem olmuyor bende çok bunaldım diyor ama bir çözüm yok çünkü babası ve annesi bencil insanlar onlara ne söylerse söylesin bu durumu devam ettireceklerini oda biliyor Bu konuyu çözemedik ve 1 yıldır hayatımız bu şekilde devam ediyor Daha bunlar şimdiden böyle ise yarın yaşları ilerleyecek elden ayaktan iyice düşecek annesi o zaman ne olacak diyorum kendime ? Her şey den soğudum inanın bir yol bulamıyorum çok mutsuzum yediğim içtiğim gittiğim geldiğim her yer ve her şeyim de artık onların baskısı var dirlik vermiyorlar bu durum 1 yıldır beni artık çok yıprattı yada ben yanlış düşünüyorum bencillik yapıyorum bilmiyorum bana bir yol gösterir misiniz ? Böyle nereye kadar bu durum eşimden soğumama boşanmayı bile düşünür hale gelmeme neden oldu Ben bi akşam evimde huzurla geçiremeyeceksem eşim le oturup bir bardak çayı ağız tadı ile içip sohbet edemeyeceksem evli olmanın ne anlamı var ki ?

Genişletmek için tıkla...

Onların değişmesini beklemeyin hatta daha da işleri zorlaştıracaklar.Empati yoksunu ikisi de.Evin af edersiniz ( eşeğini) bulmuşlar sonuna kadar kullanacaklar.Eşinizi de anlayın gelmiyorum dediği bir gün annesine bir şey olsa vicdan azabı....Kolay kolay gelemeyeceğiniz bir yere tatile gidin.Mecbur ambulans çağırmak zorunda kalsınlar,öyle bir iki yaptıktan sonra eşiniz yavaş yavaş sorumluluğu babasına yüklesin.....

Böyle nereye kadar artık boşanmayı bile düşünür oldum bu durum eşimden soğumama bile sebebiyet verdi.. Gerçekten Ben bi akşan

Salon Kadini .!.:

Aile meclisini toplayin ve diger 3 kardese bir anne babalari oldugunu hatirlatan sert bi konusma yapin, ha muhtemelen cozum olmaz cunku ailenin maşası sizin kocaniz belliki ama bi deneyin en azindan.

Genişletmek için tıkla...

onu da denedik lakin onlar başka şehirde oldukları için çözüm bulunamadı malesef çünkü haliyle başka şehirden gelip de annesini acile götüremezler..

Marjolein .!.:

Eşinizle ciddi bir konuşma yapın. Ben bu şekilde devam etmek istemiyorum, böyle giderse boşanmayı düşünüyorum diyin. Gerekirse taşınmayı teklif edin. Belliki kadın hastalik hastası.Belkide huzur vermemek için bilerek yapıyor. Ama böyle evlilik olmaz.

Genişletmek için tıkla...

konuşuyorum çok konuştum ama bir hal çaresini bulamadık ne yazık ki böyle böyle geçti 1 yılımız..

Diğer kardeşlerde ortak olacak şekilde bir bakıcı tutun.
Belli ki baba hastanede peşinde koşamıyor diri ama 73 yaşında diyorsunuz biz bile 5-6 saat hastaneye gitsek pestilimiz çıkıyor.
Eşinizle bu konuyu konuşun, belki çözüm olur.

elgo .!.:

yani hepimiz yaşlanacağız, hastalıklarımız çıkacak vs. tabi ki çocuğumuz yardımımıza koşsun isteriz ama burada ciddi bir düşüncesizlik var. kayınvalideniz yalan söylüyordur da aslında hasta değildir demiyorum. o an illaki kötüdür de her seferinde de eşinizi çağırması can sıkıcı, biraz şımarıklık yapıyor gibi. üstteki arkadaş da söylemiş. diğer çocuklar ne işe yarıyor? onlarla konuşun. uzakta yaşıyorlarsa da gerekirse ona göre düzenlemeye gitsinler. sizin tek suçunuz yakında yaşamak mı yani?

eşinize anana babana bakma demek çok çirkin olur. benim eşim dese olay çıkarırım ama bir şekilde orta yolu bulmak gerekiyor. çözüm şimdilik diğer çocuklarla konuşmak gibi duruyor.

Genişletmek için tıkla...

diğer çocuklarla konuşuldu bir çözüm yok ne yazı ki şu an bakıma muhtaç değil sadece bu hastane olayı var onu da başka şehirden gelip götüremeyecekleri için.

Çözüm eşinizde değil mi ama? Annesini biliyor madem neden sürekli duygu sömürüsüne kanıyor koca adam? O piknikten döndüğünde bir daha eşimle plan yapmazdım, sen nasılsa yine gidersin, baştan tek plan yaparsam sonra üzülmem derdim. Ayrıca annen komşular duysun istemiyor dediğinde hayırdır numara mı yapıyor, niye saklıyorsunuz derdim. Yani babaannem de hastalık hastası, her gün ölüyor sözde, ama babam kalkıp sürekli sürekli hastaneye götürmüyor, çoğunda ciddiye de almıyor. Bazı yaşlılar ilgi için ya numara yapıyor ya da hastalığını aşırı abartıyor.

Menekse bahcesi .!.:

Onların değişmesini beklemeyin hatta daha da işleri zorlaştıracaklar.Empati yoksunu ikisi de.Evin af edersiniz ( eşeğini) bulmuşlar sonuna kadar kullanacaklar.Eşinizi de anlayın gelmiyorum dediği bir gün annesine bir şey olsa vicdan azabı....Kolay kolay gelemeyeceğiniz bir yere tatile gidin.Mecbur ambulans çağırmak zorunda kalsınlar,öyle bir iki yaptıktan sonra eşiniz yavaş yavaş sorumluluğu babasına yüklesin.....

Genişletmek için tıkla...

onu da denedik ve yine başa döndük durum fayda etmiyor hiç bir şey haklısınız eşim gitse bi dert gitmese bi dert yarın gitmediği vakit bir şey olduğu zaman ömür boyu vicdan azabı biz bu döngüden çıkamıyoruz sanırım çıkamayacağız gibi de görünüyor

Melike__93 .!.:

konuşuyorum çok konuştum ama bir hal çaresini bulamadık ne yazık ki böyle böyle geçti 1 yılımız..

Genişletmek için tıkla...

Ben ilk yıl yaşadım bu durumu. Kayınvalideyle aramızda 10 saat mesafe vardı ama hergün eşimi oğlum ben çok hastayım diye arardı. Akşam 11de arardı mesela 1 saat hastalığını anlatırdı. Hep derdimki neden doktora gitmiyorlar, baban yanında, arabaları var, neden seni arıyorlar? Eşimde garibim birşey diyemezdi. Bir gün artık çok büyük kavga ettim, ondan sonra geri çekildiler. Birde yalanını yakaladık, görümceme telefon ettirdi annemi hastaneye kaldırdık diye, meğer yalanmış. Randevu alıp muayene olmaya gitmişler. Sırf eşim panik yapsın diye yalan söylemişler

Aynı şehirde yaşadiginiz sürece bu böyle olacak gibi… sonuçta kocanızdan başka arayacagi oglu kizi yok, uzaktalar.
İlerde belki size bile taşinabilirler, sonucta yaşlanacaklar bakıma muhtaç olacaklar diger çocukları da siz varsiniz diye şehir disindan gelmez. 70li yaşlarda böyleyse sonrasını düşünemiyorum. Allah şifa versin.

gozyasi .!.:

Diğer kardeşlerde ortak olacak şekilde bir bakıcı tutun.
Belli ki baba hastanede peşinde koşamıyor diri ama 73 yaşında diyorsunuz biz bile 5-6 saat hastaneye gitsek pestilimiz çıkıyor.
Eşinizle bu konuyu konuşun, belki çözüm olur.

Genişletmek için tıkla...

onu da konuştuk şu an elden ayaktan düşmedikleri için kimse yanaşmıyor bizde tek başımıza bakıcı parası bi hayli fazla karşılamamız çok zor. Hem bakıcı olsa bile inanın hastane için yine arar.

Çözüm önerileri çözümsüz kalmış maalesef. Bu durumda ya taşınacaksınız ya boşanacaksınız. Sonuçta siz de dünyaya bir kere geliyorsunuz bu gençlik bir daha gelmez saçma sapan bir ailenin elinde sinir hastası olmayın.

Acelyax .!.:

Aynı şehirde yaşadiginiz sürece bu böyle olacak gibi… sonuçta kocanızdan başka arayacagi oglu kizi yok, uzaktalar.
İlerde belki size bile taşinabilirler, sonucta yaşlanacaklar bakıma muhtaç olacaklar diger çocukları da siz varsiniz diye şehir disindan gelmez. 70li yaşlarda böyleyse sonrasını düşünemiyorum. Allah şifa versin.

Genişletmek için tıkla...

bende düşünemiyorum ve artık büyük bir çıkmaza girdim böyle bir hayat geçer mi ömür geçer mi evlilik sürer mi bu yüzden evlilik biter mi ? hep böyle kafayla konuşuyorum iyi değilim ileride daha da kötü olacak biliyorum

Eşinizin ailesi boşanmanızı ve oğullarının tamamen onların kölesi olmasını istiyor bence. Eşiniz akşamları telefonu kapatacak. Haftasonu da uzak yerlere iki gün kaçın. Arayınca da gelemem desin ama iş eşinizde bitiyor. Mesela eşiniz bir gün desin ki: baba çok izin aldığım için işten çıkardılar. Bu ay ödeme çok. Bana 20.000 vermeniz laızm. Bakın bakalım tekrar arıyorlar mı? Böylelerinin parası çok tatlıdır

Melike__93 .!.:

diğer çocuklarla konuşuldu bir çözüm yok ne yazı ki şu an bakıma muhtaç değil sadece bu hastane olayı var onu da başka şehirden gelip götüremeyecekleri için.

Genişletmek için tıkla...

o zaman eşiniz biraz dişini sıkacak, şu anda gelemiyorum siz geçin hastaneye ben yetişirim vs. diyecek. böyle böyle vazgeçecekler çağırmaktan. eğer dediğiniz gibi ilgi çekmek için yapıyorsa da bir süre sonra bırakacaktır.
belli ki kayınpederiniz ilgilenmiyor eşiyle, o da çocuklarından ilgi görmek için böyle şeyler yapıyor. açıkçası biraz acıklı bir durum. ama yine de artık sizin çekirdek ailenizin huzuru etkileniyorsa sınır çekmekten başka çare yok.

Orumcek .!.:

Çözüm önerileri çözümsüz kalmış maalesef. Bu durumda ya taşınacaksınız ya boşanacaksınız. Sonuçta siz de dünyaya bir kere geliyorsunuz bu gençlik bir daha gelmez saçma sapan bir ailenin elinde sinir hastası olmayın.

Genişletmek için tıkla...

ruhen iyi değilim zaten gerçekten sinir hastası oldum çok yıprandım.. haklısınız

Hastalık olunca el kol bağlanıyor tabi ama iş eşinizde bitiyor. Eşiniz içinde çok zor olsa gerek gelemiyorum demek ama artık işler rayından çıkmış, her seferinde ortada doğru düzgün bir hastalık bile yokken, bu şekilde yüklenilmesi hoş değil, eşiniz bir şekilde sağlam durup hayır demeyi öğrenmeli, bu eşiği atlamalı.