ben 20 eşim 25 e gircek şubatta
Eşinin yaş ideal bence :) Neden 5 yıl daha bekletiyorlarmış? Tamam sen küçüksün ama evlilik biraz olgunluk işi. Eşin gerçekten yaşına göre olgun belli. Birbirinizi taşıyabiliyorsanız, mutluysanız sorun yok. :)
bana tüm bina 20sin ama sanki 30una gidip gelmişsin gibi diyo gerçi bu durumda beni apartmanın güzin ablası ilan ettiler ama neyseneden ben sana söyleym eşim evin para kaynağıydı kv arayıp akşam gelirken 1000 tl getir diyebilecek kadar rahat bi insan :)) 3 senedir çalışıyo geçen kendince hesap yaptı babasının ödediği borcu 40000 tl ... 5 sene daha çalışıp onların borcu harcını ödeyecekti ha bi de ev alacakmış hem kendine hem onlara kv nin hayali yarım kaldı anlayacağın
Tahmin ettim zaten.
Ya ben şuna inanıyorum. Eğer bir ailenin ihtiyacı varsa, çocukları ellerinden geleni yapmalı. Ama yoksa, böyle beklenti içinde olmak terbiyesizlik.
Bende anne olmak istiyorum. Ama doğurup büyüttüğüm çocuğumdan, meslek sahibi olduğunda verdiğimin emeklerin karşılığını istemem. Bu anneliğe de sığmaz, aile olmaya da. Bir sıkıntım varsa, zaten çocuğum görüp, elinden geleni yapar. Ama eğer ihtiyacım yoksa, ben alırım ona, gelinime, ya da damadıma, torunlarıma. Neden büyütüp, evlendirdiğimde annelik görevim bitsin ki?
o kadar okutmuşlar maaşta hakları varmış. kendilerinin dükkanları var babaanne maaşlarını onlara veriyor. düğün zamanı eşimin 1000 tlsini aldılar dımdızlak kaldık ortada o da benden hayır diyemez. bu olaylar açtı gözünü birazda beni banka gibi görüyolar deyip duruyo haklı da
Bu yorumu okurken güldüm valla , kuzum sen kıskanma zaten de o gelecek gelinin sizin bu kadar birbirinize bağlı olmanızı kıskanmayacağını ne biliyorsun .Sen yardımcı olmak istersin o bunu her işime karışıyor görür. Karışmayayım , aman karıştı demesinler dersin , hiç bir işe el sürmüyor olursun görümcelikte zor zanaatÖyle canım. Ben gocunmam işte böyle şeylerden. Ama nedense bazı insanlar bunu otorite göstergesi olarak görüp, hizmetçi yerine koyuyor insanı.
Bende görümce olcam ama her gün söylüyorum kendime, görümce değil abla olacaksın diye. Kardeşimle çok bağlıyız birbirimize, hani korkuyorum acaba kıskanır mıyım falan diye ama yok kıskanmam ya. İsterim ki mutlu olsun.
Bu yorumu okurken güldüm valla , kuzum sen kıskanma zaten de o gelecek gelinin sizin bu kadar birbirinize bağlı olmanızı kıskanmayacağını ne biliyorsun .
Konu sahibine yer yer hak versem de bi çok yerde de gereksiz sıkıntı yaptığını gördüm .
Daha çok yeni evli eşi şimdi yanın da bir kaç zaman sonra böyle olmayacak farkında değil , uyarmadılar demesin en azından .
Çok büyük terbiyesizlik işte. Okutup meslek sahibi yapmayacaksan, sevgiyle, saygıyla büyütmeyeceksen doğurmayacaksın o zaman. Biz okuttuk emek verdik, el kızı yiyor gözüyle bakıyorlar. Ne kadar kötü bir düşünce. Sen sıkma canını, eğitimine odaklan. Edebiyattan vazgeçmeni söylediler eski konunda, bende aynısını düşünüyorum. Bir an önce kendi işini eline al, ataması bol bölümlere bak.
Bazen iyilik için söylenenler de batar .bi arkadaşa yazmıştım canım. bende ondan korkuyorum şimdi görüşmüyo aramıyo sormuyo gitmiyo da sonra kötü olan ben olursam o zaman daha fena olacak
valla ben hiç içerlemezdim. eşin yanında. aile onun ailesi. dua et ki seni bi şeylere zorlamıyor.
ben bu kadına ne yaptım bilmiyorum ki... o kadar zoruma gidiyo o kadar daralıyorum ki bazen suratına haykırmak geliyor içimden... size içimi dökmek istiyorum çünkü daraldım!
biz eşimde 3 sene önce tanıştık, 7 ay nişanlı kaldık ve 2 aydır evliyiz. sevgiliyken tanışmadım eşimin annesiyle, nasıl biri bilmiyodum. memur olmadığım için özel sektörde çalışıyordum. sonra çalıştığım yer 2 ay maaşımı ödemedi, bende işten ayrıldım bi kaç yere girdim çıktım bunalıma girdim. bi gün eşim annesine anlatmış böyle canı çok sıkılıyo diye.. o da aaa ne iyi kız ekmeğini taştan çıkarıyo demişti. sevgilim bunu söylediğinde sevinmiştim. nerden bileyim ki nişandan sonra başlayacağını olayların. isteme günü belirleneceği zaman babamgilin dediği tarihte o gün gelemeyiz dükkanı kapatamayız dediler ve her şeyde bi şey bahane oldu dediğimiz günlerde bunları yuttum.
nişandan 4 ay sonra daha kapımızı çalmamışlardı istemiş ve gitmişlerdi. annem oturmaya çağırdı hem de düğün işlerini konuşalım diye, anneme biz hiç bi şey yapamayız ne yapılacaksa oğlum yapsın kredi çeksin düğünü yapsın eşyasını alsın hem zaten ben oğluma 5 sene evlenme dedim o kızınızla tanışınca evlenmeye kalktı (ben zorla aldım oğlunu sanki neyse) falan filan ... sonra eşime de kızın ailesi beni sıkıştırdı diye ağlamış.. güya oğlun elini cebine atmayacak her şeyi siz karşılayacaksınız demiş annemler. babası bu konuşmadan sonra kadınlar böyle bi konuşma yapmış bi de biz konuşalım diye aramadı babamı, babam çağırdı sen bu oğlanı yanlız bırakacaksan hiç destek olmayacaksan istemeye niye geldin ben oğluna verdim kızımı sana vermedim sen gelmesende zaten verecektim dedi..
bi süre sonra her yerden kv nin benim için belli başlı bi işi bile yok neye güveniyosa dediğini duydum ve çok ağladım. eşim kavga etti dayanamadı 1 hafta arkadaşında kaldı. sonra ben ara bozan oldum.
eşim annesinin benim söylemediğim şeyleri söylediğime şahit olmuş, yapmadığım şeyleri falan soğudu o da gerçek yüzünü rabbim gösterdi de ben arada kalmadım allahtan. kınamda el gibi oturdu herkes eşimin halasını kv m sandı her şeyle o ilgilendiği için buna da bozuldu sanırım. erkek kınası için elbise alacaktım ben saç modeli falan beğeniyordum bana kadınlar gelmeyecek dedi. tamam dedim bende gitmeyim o kadar erkeğin içine gece face den bi baktım kız kınasına gelmeyen kadınlar orada!
o gece dedim ki eşime düğünden sonra ben mesafeli olucam beni dışlıyolar uzun uzun konuştuk o da hak verdi, şimdi evlerine gittiğimizde eşim bardak kaldırmama izin vermiyo kıymetini mi biliyolar sanki bırak misafir gibi oturup geliyorum bu beni rahatsız ediyo ama haklı da aslında. temizliğe falan çağırırsa asla gitmeyeceksin dedi eşim. şimdi onlar aramadan aramıyo.
benim ailem her hafta bulgur pirinç pekmez bi şey alıp gelir mutlaka et yollarlar kurbandan kalan. ev kredisi ödüyoruz diye. yemeğe çağırırlar babam iş çıkışı uğrar elinde dolu poşetle. onlar bizim gitmemize rağmen 2 aydır kapımızı açmadılar. nişanlılık döneminde beni bi kere çağırmamışlardı evlerine, eşimde onlar çağırmıyodu burası oğullarının evi davet mi gerekir çağırmıyorum kendileri düşünüp gelsinler senin annen baban nasıl düşünüyosa onlarda düşünebilir dedi.
2 aydır kv em hep eşimin iş saatlerinde arar ne hikmetse hiç akşam veya hafta sonu çalmaz telefonu. eşimde sen yanımda yokken arıyolar nedense diyo ... geçen hafta tavır aldı onlar gelmeden asla gitmicem ben bi daha dedi. bende senin ailen sen bilirsin dedim.
bugünde halası aramış (eşinden boşandı oğlu şehir dışında okuyo) neden bana hiç gelmiyosunuz evlendin unuttun bizi iyice yanlız bıraktınız beni demiş. eşimde telefonu kapatınca söylendi herkes benden bekliyo diye... bende dayanamadım patladım ben o kadar gece bi başıma oturdum şu evde evliliğim ilk ayında hangisi beni aramış sormuş diğer halanın dışında da şimdi halan yanlızım diye sitem ediyo dedim. o da bi şey demedi..
bunca dışlamaya rağmen saygımda bi kusur işlemedim. hep sessiz kaldım. artık kafayı yemek üzereyim. düşünmekten. çok şükür eşim sonuna kadar destekçim hep böyle kalır inşallah. siz olsanız darılmaz mıydınız içerlemez miydiniz bu duruma??
:)) vallah benim kayıncvalidem çocuğumuz yokken olmuyor sanıp ağlanıyordu şimdi çocuk oldu bakarmısın dedim bakmadı şimdide tel. dışında ttorununu görmeye bilr pek gönlünü aynı sizinkine yakın bir yoldan geçtik bizde eşimle herşeyi yaptık kredi öderken mutfar masrafımı hep benim ailem karşıladı ama olabildiğince uzak durun derim ister istemez yıpratıyot insanı eşiniz yanınızdada olsa.ben doğum yaptım hayırlı olsun diyip aramadılar o ara bize küslerdi konuşmuyorduk torunlarını 3 aylıkken bayramda başkasını ziyareteydik orada gördüler buarada ilk torunları yani :) evladının arkasında durmayanlar torun sevdası ile yanıpğ tutuaşacak mı sanıyorsunuz onunda yüzüne bakmıyorlar.yapmacık bizimkilerin her davranışı.eşimde diyor, çocuk olduktan sonra görücem ben onları bak nasıl gelmek isteyecekler o zaman sıra bize geçecek diyor. eşimin ailesiyle arasının böyle olmasından hoşnut değilim ama o kadar çok kırdılar ki kalbimi hiç orta yolu bulasım da gelmiyor canım. haklı olan biziz iyi oluyor diyorum ama işte sonuçta onunda ailesiyle görüşmeye hakkı var gerçi kendi kararı ama ilerde kötü ben olurum diye çekiniyorum.
işte aynı benim tepkilerim sizdede var olanları içinize atmanızdan ve kültür farkından oluyor bunlar.bende çok ince fikirliyim onlardan bunu hiç bir zaman görmedim içime ata ata böyle olmadık şeyler bile sinirimi bozuyordu bu durumdayken sakın adım atıpta görüşmeyede çalışmayın daha çok yıpranırsınız.bende vicdan yapıp bebeğim olunca onun annesi oğlunu görmüyor diye üzüldüm ve adım attım karşılaşitığımız yerde inan şimdi kesşke görünce geri kaçsaydın diyorum yine aynı şeyler başa sardı ama ben kaldıramıyorum.eşimde aklınca ara bulma çabasında şimdide.halasının arayıp sitem etmesi çok rahatsız etti beni ... herkesin derdini biz düşünücez heralde bizi kim düşünüyosa ?
Allah aşkına dert ettiğin şey ne.Sevdiğin insanla evlenmişsin.Düğünde kınada şu oldu bu olmadı... bunlar geçmiş gitmiş.Evlenmişsin.Kaynanan ve kayınpederinin huyu belli.Eşin de FARKINDA ve DESTEKÇİN (BU çok önemli).Karakteri belli olan insanlardan ne bekliyorsun.Gelsinler gitsinler daha çok problemler çıksın başın ağrısın mı?ben bu kadına ne yaptım bilmiyorum ki... o kadar zoruma gidiyo o kadar daralıyorum ki bazen suratına haykırmak geliyor içimden... size içimi dökmek istiyorum çünkü daraldım!
biz eşimde 3 sene önce tanıştık, 7 ay nişanlı kaldık ve 2 aydır evliyiz. sevgiliyken tanışmadım eşimin annesiyle, nasıl biri bilmiyodum. memur olmadığım için özel sektörde çalışıyordum. sonra çalıştığım yer 2 ay maaşımı ödemedi, bende işten ayrıldım bi kaç yere girdim çıktım bunalıma girdim. bi gün eşim annesine anlatmış böyle canı çok sıkılıyo diye.. o da aaa ne iyi kız ekmeğini taştan çıkarıyo demişti. sevgilim bunu söylediğinde sevinmiştim. nerden bileyim ki nişandan sonra başlayacağını olayların. isteme günü belirleneceği zaman babamgilin dediği tarihte o gün gelemeyiz dükkanı kapatamayız dediler ve her şeyde bi şey bahane oldu dediğimiz günlerde bunları yuttum.
nişandan 4 ay sonra daha kapımızı çalmamışlardı istemiş ve gitmişlerdi. annem oturmaya çağırdı hem de düğün işlerini konuşalım diye, anneme biz hiç bi şey yapamayız ne yapılacaksa oğlum yapsın kredi çeksin düğünü yapsın eşyasını alsın hem zaten ben oğluma 5 sene evlenme dedim o kızınızla tanışınca evlenmeye kalktı (ben zorla aldım oğlunu sanki neyse) falan filan ... sonra eşime de kızın ailesi beni sıkıştırdı diye ağlamış.. güya oğlun elini cebine atmayacak her şeyi siz karşılayacaksınız demiş annemler. babası bu konuşmadan sonra kadınlar böyle bi konuşma yapmış bi de biz konuşalım diye aramadı babamı, babam çağırdı sen bu oğlanı yanlız bırakacaksan hiç destek olmayacaksan istemeye niye geldin ben oğluna verdim kızımı sana vermedim sen gelmesende zaten verecektim dedi..
bi süre sonra her yerden kv nin benim için belli başlı bi işi bile yok neye güveniyosa dediğini duydum ve çok ağladım. eşim kavga etti dayanamadı 1 hafta arkadaşında kaldı. sonra ben ara bozan oldum.
eşim annesinin benim söylemediğim şeyleri söylediğime şahit olmuş, yapmadığım şeyleri falan soğudu o da gerçek yüzünü rabbim gösterdi de ben arada kalmadım allahtan. kınamda el gibi oturdu herkes eşimin halasını kv m sandı her şeyle o ilgilendiği için buna da bozuldu sanırım. erkek kınası için elbise alacaktım ben saç modeli falan beğeniyordum bana kadınlar gelmeyecek dedi. tamam dedim bende gitmeyim o kadar erkeğin içine gece face den bi baktım kız kınasına gelmeyen kadınlar orada!
o gece dedim ki eşime düğünden sonra ben mesafeli olucam beni dışlıyolar uzun uzun konuştuk o da hak verdi, şimdi evlerine gittiğimizde eşim bardak kaldırmama izin vermiyo kıymetini mi biliyolar sanki bırak misafir gibi oturup geliyorum bu beni rahatsız ediyo ama haklı da aslında. temizliğe falan çağırırsa asla gitmeyeceksin dedi eşim. şimdi onlar aramadan aramıyo.
benim ailem her hafta bulgur pirinç pekmez bi şey alıp gelir mutlaka et yollarlar kurbandan kalan. ev kredisi ödüyoruz diye. yemeğe çağırırlar babam iş çıkışı uğrar elinde dolu poşetle. onlar bizim gitmemize rağmen 2 aydır kapımızı açmadılar. nişanlılık döneminde beni bi kere çağırmamışlardı evlerine, eşimde onlar çağırmıyodu burası oğullarının evi davet mi gerekir çağırmıyorum kendileri düşünüp gelsinler senin annen baban nasıl düşünüyosa onlarda düşünebilir dedi.
2 aydır kv em hep eşimin iş saatlerinde arar ne hikmetse hiç akşam veya hafta sonu çalmaz telefonu. eşimde sen yanımda yokken arıyolar nedense diyo ... geçen hafta tavır aldı onlar gelmeden asla gitmicem ben bi daha dedi. bende senin ailen sen bilirsin dedim.
bugünde halası aramış (eşinden boşandı oğlu şehir dışında okuyo) neden bana hiç gelmiyosunuz evlendin unuttun bizi iyice yanlız bıraktınız beni demiş. eşimde telefonu kapatınca söylendi herkes benden bekliyo diye... bende dayanamadım patladım ben o kadar gece bi başıma oturdum şu evde evliliğim ilk ayında hangisi beni aramış sormuş diğer halanın dışında da şimdi halan yanlızım diye sitem ediyo dedim. o da bi şey demedi..
bunca dışlamaya rağmen saygımda bi kusur işlemedim. hep sessiz kaldım. artık kafayı yemek üzereyim. düşünmekten. çok şükür eşim sonuna kadar destekçim hep böyle kalır inşallah. siz olsanız darılmaz mıydınız içerlemez miydiniz bu duruma??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?