Lütfen daha önceki açtığım konulara ithafen cevap yazmıyor bu üye falan demeyin bana. Nasıl bir ruh halinde olduğumu neler yaşadığımı bilmiyorsunuz çünkü . Cevap yazıp sohbet edecek mecal bulamıyorum çoğu zaman öyle psikolojim bozuk
Bugün kayınvalidem ve kayınpederim dışarda dünürlerine iftar verdiler. Benim ailem eltimin ailesi ve görümcemin kocasının ailesi davetlilerdi.Yani biz öyle biliyorduk. Günlerdir konuşulan sadece anne baba olarak katılınacak çocuklar damatlar gelinler olmayacak hatta yemeğin teması dünür ve elli yaş üstü diye espri yaptık.
Biz eşimle yemeğe gitmedik çünkü çağrılmadık sadece annem babam gitti: biz zannediyoruz ki eltim de yok kaynım da yok görümcemde kocası da yok yemekte .
Annemi aradım öğrendim ki bir biz yokmuşuz yemekte bir biz ayrılmışız sığdırılmamışız herkes oradaymış demek ki davet edilmişler kendi başlarına çıkıp gidecek halleri yok ya
Ben eltim ve görümcelerimle konuşmuyorum belki bizi karşı karşıya getirmek istemediler ama benim çok gücüme gitti kendimi çok aşağılanmış hissettim dışlanmış hissettim
Benim kaynanamla hiç bir sorunum yoktu ki neden böyle yaptı mesela neden beni çağırmamazlık yaptı eltimi değil
Çok üzüldüm çok gücendim çok kırıldımm
Ağladım akşamdan beri eşime zorla arattım neden diye eltimin çocukları peşine takılmışlar kaynanamın. o da sen olmazsın ben onlara dışarlarda nasıl bakayım diye eltimi de götürmüş son anda. planlı bir çağırma yokmuş yani açıklaması bu şekilde
Bayramda bile gitmeyi düşünmüyorum haksız mıyım ne yapmalıyım