Akşama kadar karar vermem gereken bir konu...
Aslında kararımı vermiştim ama eşimin garip tavrından dolayı bir düşündüm.
Kayınvalidemler eve tadilat yaptıracaklar, bunun için eşyalar falan çekilecek...İkisi de yaşlı, kayınvalidemin bu sıra tansiyon sorunu da var. Aslında çok bir iş yok ama bilirsiniz böyle işlerde çiftler çok kavga eder. Eşimin babası da sinirli oluyor,eşim annesine laf söylesin istemiyor. Manevi destek için gitmek istiyorduk daha çok, pek eşya yok, e temizlik de yapılmayacak öyle pek... Ben tamam dedim gideriz, gitmek lazım, iyi olur falan. Biz motosikletle gideceğimiz için hava durumu önemli, yağmur yağarsa iptal edecektik.
Bugün aradı yine teyit etmek için, yağmurlu görünüyor ama bugün de öyle gösterdiği halde yağmadı, gidebiliriz vs dedi. Tamam dedim, akşam yine konuşuruz. İş çıkışı, yorgun olduğumu ama hafta sonu gideceksek bütün işleri bugün yapmam gerektiğimi söyledim. Derken derken konu benim hep yorgun olmama, iş yapmamama geldi. Bu saatlerde evde oluyorum ve canım hiç bir iş yapmak istemiyor. Yetiştirememek değil, zaman var ama bende yapmak için istek yok. Tuvalete gitmeye üşeniyorum o derece. Bir de uykum çok kıymetlidir, daha önce bahsetmiştim. Uykum geldiyse ev yansa da uyuyorum. Öyle evi toplayayım, yemekleri kaldırayım asla yapamıyorum. O an su içtiğim bardağı dahi öylece bırakıp hemen yatıyorum. Bu foruma yazmamı da anlamsız ve yorucu buluyor.
Bana söyledikleri: Gelip o foruma kafa yoracağına işlere yorsan bak nasıl istek geliyor görürsün. Akşam 7 de eve gelip her şeyi yetiştirenler var, sen yapamıyorsun. Bütün gün evdesin nasıl oluyor bu zamansızlık anlamıyorum. Ve hatırlayamadığım daha bir çok söz. İnanılmaz sinirim bozuldu. Ve ben gerçekten yorgun oluyorum, çok unutkanım, tükenmiş bir halde eve geliyorum zaten. İnanın bazen çay demlemeye-kahvaltı çıkarmaya bile üşenip hazır bir şeyler alıyorum gelirken. Evet istesem işleri de yaparım zamanım çok ama öyle çat kapı gelecek kimsemiz yok, çocuk falan da yok. Bal dök yala durumda olmasının bir anlamı yok diye düşünüyorum.
Eşim bir çok erkeğe göre daha yardımcıdır ama onda da nasıl olsa bütün gün evde işleri de o yapsın durumunu seziyorum. İlk zamanlar makineye bulaşıkları dolduran adam artık kaldırmayı geçtim sofrada bırakıp gidebiliyor. Önceden evi süpüren adam şimdi yere dökülen saçlarını bile toplamıyor. Ben yardımcıyım dediği: camları silmek, perdeleri takmak. Uzun zamandır bu ikisini yapıyor sadece. Ama öyle bir imaj yaratmış ki kafasında, kendisi işlerin yarısını yapıyor bense bana düşen yarısını dahi yapamıyorum.
Çok uzattım gereksiz konulara girdim ama sırf ona sinir olduğum için yarın gitmek istemiyorum. Bir yandan da onun saçmalığı için neden başkasına tepki vereyim diyorum.
Kayınvalidemler gitmemizi istemiyorlar hatta babası gelmeyin nerede yatırırım sizi demişti ama biz güya sürpriz yaparak gidecekmişiz. Hem hasta kayınvalidem görelim, hem varsa bir işin ucundan tutalım diye.
Objektif olarak yorum yapın lütfen, siz olsanız ne yapardınız?
