Merhaba,
Yaklaşık 1,5 yıllık evliyim.Benim de sıkıntım,pek çoğumuzun olduğu gibi KAYNANA.Eşimin ailesi,biz evlendikten sonra oturmamız için,senelerdir kendi oturdukları ve kaynanamın tüm akrabalarının olduğu mahallede ki daireyi bize tahsis ettiler.Kendileri ise gene İstanbul içinde ama başka bir ilçede bulunan diğer dairelerine geçtiler.Onların gittiği mahallede de kayınpederimin tüm akrabaları var..Eşimle her zaman dua ederiz,Allah razı olsun deriz,çünkü bu devirde çalışıp da ev almak çok güç.Lakin benim sıkıntım,kaynanamların sürekli bize yatıya gelmesi.Daha 40 günlük gelindim,tam 25 gün bizde kaldılar.Sebebi ise,tam o sıralarda kaynanamın kız kardeşinin kızı evlenecekti ve güya ''onlara yardım ediyorum'' bahanesi idi... Sanki yurtdışından ya da şehirdışından geliyorlar.Bırakın onu karşıda bile değil oturdukları yer,aynı yakadayız...Buna rağmen tam 25 gün bizde kaldılar.Ondan sonra kız evlendi de neyse gittiler evlerine..Ama bu olaydan sonra ben çok soğudum onlardan.Ya bu kadar terbiyesizlik olur mu?40 günlk gelinin evinde ne işin var senin?Ondan sonra da sık sık gelip gittiler,2 gece 3 gece kalıp gidiyorlar.Onları anlamaya çok çalıştım,tamam senelerdir bağlı oldukları ortamdan kopup gittiler ama biz istemedik ki?Yani madem öyle onların gittikleri daireye biz geçseydik de onlar gene oturdukları yerde kalsalardı.Böyle söyleyince,''Yookk orası benim oğlumun dairesiydi,o yüzden ona bıraktık,öyle söz verdik''...Yaa tamam sayın kayın ailem,anlıyorum ama sürekli bize gelip kalmanızı haklı çıkarmaz ki bu.Üstüne üstlük son zamanlarda kaynanam da bi kıskançlık,bi kapris,bi dengesizlik başladı ki sormayın gitsin..Geçenlerde telefon açtım,bize çağırdım,hanımefendi geldi geldi ama bize değil,hemen 2 sokak arkamda ki kız kardeşine geldi.Üstelik bize haber bile vermeden 2 gün kalmış orda.Eşim gitmiş yanına,gel bu akşam da bizde kal,demiş.Hanımefendi gelmiş (anahtarları da var) , yemeği yapmış,benim işten gelmemi beklemeden,tekrar kaçıp gitmiş kız kardeşine.Allah aşkına bu nedemektir?Alenen;''seni görmek istemiyorum'' demek değilmidir? Bu olaydan kısa bir süre sonra bize geldiler,3 gece kaldılar 4.gece de ,eşim dedi ki;''biz yarın gezmeye gideceğiz,siz kendinize kadar yemek hazırlarsınız''.Aman yarabbi,kaynanamda ki afra tafrayı görecektiniz,kalktı,çantasını ve kocasını aldı,''madem gezmeye gideceksiniz bizde evimize gideriz''dedi ve çekti gitti..Evine gitmemiş tabi,kız kardeşine gitmiş orda da 2 gün kalıp evine öyle gitmiş.Benim en çok sinirimi bozan bu son iki olay oldu.Nefret etmiyorum ama buz gibi soğudum kadından,görmek bile istemiyorum.Şimdi gene gelmiş kaynanamlar bu seferde 3 gündür annesinde kalıyormuş.Eşim yarım ağızla buyur etmiş ama gelmediler çok şükür.Zaten en son gidişi terbiyesizceydi,hangi yüzle gelir bilmiyorum ama belli de olmaz bi bakmışım yarın bizdeler...Sürekli gelip kalmalarından,birde üstüne kaynanamın kaprislerinden çok bunaldım.Eşim,benim psikolojimin nasıl etkilendiğinin farkında değil,''Umursama,mesafeli ol onlara,fazla da büyütme'' diyor ama geldiklerinde günlerce kalıyorlar,nasıl mesafeli olayım?Nasıl büyütmeyeyim?Bir de anasının kaprislerini çekiyorum.O kadar doluyum ki,uzun uzun yazdım buraya,çünkü içimi dökeceğim bir arkadaşım yok,ailem yok..Buraya yazabildiklerim sıkıntımın sadece bir kısmı,kaynanamın yaptığıklarını bir ara gene yazarım uzun uzun :) Benim bir sorum da olacak sizlere;Acaba kaynanamla oturup konuşmalımıyım?Neden böyle kaprislisin,bak geliyorsun baş tacı ediyoruz ama sen bize bunu bunu bunu yapıyorsun gibi bir konuşma yapsam mı?
Yaklaşık 1,5 yıllık evliyim.Benim de sıkıntım,pek çoğumuzun olduğu gibi KAYNANA.Eşimin ailesi,biz evlendikten sonra oturmamız için,senelerdir kendi oturdukları ve kaynanamın tüm akrabalarının olduğu mahallede ki daireyi bize tahsis ettiler.Kendileri ise gene İstanbul içinde ama başka bir ilçede bulunan diğer dairelerine geçtiler.Onların gittiği mahallede de kayınpederimin tüm akrabaları var..Eşimle her zaman dua ederiz,Allah razı olsun deriz,çünkü bu devirde çalışıp da ev almak çok güç.Lakin benim sıkıntım,kaynanamların sürekli bize yatıya gelmesi.Daha 40 günlük gelindim,tam 25 gün bizde kaldılar.Sebebi ise,tam o sıralarda kaynanamın kız kardeşinin kızı evlenecekti ve güya ''onlara yardım ediyorum'' bahanesi idi... Sanki yurtdışından ya da şehirdışından geliyorlar.Bırakın onu karşıda bile değil oturdukları yer,aynı yakadayız...Buna rağmen tam 25 gün bizde kaldılar.Ondan sonra kız evlendi de neyse gittiler evlerine..Ama bu olaydan sonra ben çok soğudum onlardan.Ya bu kadar terbiyesizlik olur mu?40 günlk gelinin evinde ne işin var senin?Ondan sonra da sık sık gelip gittiler,2 gece 3 gece kalıp gidiyorlar.Onları anlamaya çok çalıştım,tamam senelerdir bağlı oldukları ortamdan kopup gittiler ama biz istemedik ki?Yani madem öyle onların gittikleri daireye biz geçseydik de onlar gene oturdukları yerde kalsalardı.Böyle söyleyince,''Yookk orası benim oğlumun dairesiydi,o yüzden ona bıraktık,öyle söz verdik''...Yaa tamam sayın kayın ailem,anlıyorum ama sürekli bize gelip kalmanızı haklı çıkarmaz ki bu.Üstüne üstlük son zamanlarda kaynanam da bi kıskançlık,bi kapris,bi dengesizlik başladı ki sormayın gitsin..Geçenlerde telefon açtım,bize çağırdım,hanımefendi geldi geldi ama bize değil,hemen 2 sokak arkamda ki kız kardeşine geldi.Üstelik bize haber bile vermeden 2 gün kalmış orda.Eşim gitmiş yanına,gel bu akşam da bizde kal,demiş.Hanımefendi gelmiş (anahtarları da var) , yemeği yapmış,benim işten gelmemi beklemeden,tekrar kaçıp gitmiş kız kardeşine.Allah aşkına bu nedemektir?Alenen;''seni görmek istemiyorum'' demek değilmidir? Bu olaydan kısa bir süre sonra bize geldiler,3 gece kaldılar 4.gece de ,eşim dedi ki;''biz yarın gezmeye gideceğiz,siz kendinize kadar yemek hazırlarsınız''.Aman yarabbi,kaynanamda ki afra tafrayı görecektiniz,kalktı,çantasını ve kocasını aldı,''madem gezmeye gideceksiniz bizde evimize gideriz''dedi ve çekti gitti..Evine gitmemiş tabi,kız kardeşine gitmiş orda da 2 gün kalıp evine öyle gitmiş.Benim en çok sinirimi bozan bu son iki olay oldu.Nefret etmiyorum ama buz gibi soğudum kadından,görmek bile istemiyorum.Şimdi gene gelmiş kaynanamlar bu seferde 3 gündür annesinde kalıyormuş.Eşim yarım ağızla buyur etmiş ama gelmediler çok şükür.Zaten en son gidişi terbiyesizceydi,hangi yüzle gelir bilmiyorum ama belli de olmaz bi bakmışım yarın bizdeler...Sürekli gelip kalmalarından,birde üstüne kaynanamın kaprislerinden çok bunaldım.Eşim,benim psikolojimin nasıl etkilendiğinin farkında değil,''Umursama,mesafeli ol onlara,fazla da büyütme'' diyor ama geldiklerinde günlerce kalıyorlar,nasıl mesafeli olayım?Nasıl büyütmeyeyim?Bir de anasının kaprislerini çekiyorum.O kadar doluyum ki,uzun uzun yazdım buraya,çünkü içimi dökeceğim bir arkadaşım yok,ailem yok..Buraya yazabildiklerim sıkıntımın sadece bir kısmı,kaynanamın yaptığıklarını bir ara gene yazarım uzun uzun :) Benim bir sorum da olacak sizlere;Acaba kaynanamla oturup konuşmalımıyım?Neden böyle kaprislisin,bak geliyorsun baş tacı ediyoruz ama sen bize bunu bunu bunu yapıyorsun gibi bir konuşma yapsam mı?
ama işin cidden çok zoorr.. umarım en yakın zmnda bi düzene girersiniz.. herkes kendi evini bilir, adabınla oturur yaniii :44:
